ตอนที่ 13 กอดเขา เรียกชื่อชายอื่น

พอเฟิงหีโม่กลับมา หลีโน่ก็กางผ้าห่มออกแล้ว

“นอนนี่ละกัน! คุณยายจะได้ไม่ต้องคิดขึ้นมาได้แล้ว ให้คนมาดู! เลือกไป! “ในขณะที่พูดเฟิงหีโม่ก็เอา กล่องชุดเสื้อผ้ายื่นให้

ดูเหมือนว่าเขาจะปฏิบัติต่อคนสูงอายุในครอบครัว อย่างจริงใจ เคารพเชื่อฟัง

เสื้อผ้าพวกนี้ป้ายหลุดไปหมดแล้ว สไตล์ก็ไม่ดูเชย เท่าไหร่ เธอจึงเลือกกระโปรงชุดนอนสีม่วงเข้มท่าทาง แพงๆนั่นไปเปลี่ยน

แม้ว่าทั้งสองจะได้ใบแต่งงานสีแดงนั่นและมีความ สัมพันธ์ลึกซึ้งนั่นแล้ว แต่ยังไม่มีความทรงจําต่อกัน มากมาย หลีโน่คิดว่า นี่คือครั้งแรกที่นอนห้องเดียวกับ เขาจริงๆ ถ้าจะต้องนอนเตียงเดียวหมอนเดียวกันใน ใจของเธอก็เต้นแรง

พอคิดอยู่อย่างนั้นจูๆก็เหมือนมีน้ำเย็นสาดเข้าใส่:

“ไม่ให้เลยเขต ไม่ให้แตะต้องตัวผม ไม่ให้ขยับตัวมั่ว ชั่ว ดึงผ้าห่มไปมั่วๆ อย่ากรน อย่ารบกวนการพักผ่อน ของผม……”

ความกังวลในใจหายไปทันที และมีความโกรธเข้ามา แทนที่: ทำไมลืมแล้วว่าเขาเป็นโรคประหลาดๆ? คิดเยอะทําไมเนี่ย? อีกอย่าง เธอกำลังตั้งครรภ์!

ท่าทางแปลกๆนอกโลกแบบนี้ ใช้ชีวิตมาอย่างราบรื่น ได้ไงเนี่ย? พระเจ้าไม่ดูเลย!

ใครอยากนอนเตียงเดียวกับนายล่ะ? บ้า——!

ในใจคิดไปต่างๆมากๆพร้อมกับกำมือ หลีโน่พยักหน้า พูดว่า: “อ้อ! ”

ใช้ชีวิตกับคนประเภทนี้ ต่อไปเธอจะกลายเป็น โรคประสาทแดกไหม?

อือ อาจจะเป็นไปได้! ทรมานจริงๆ!

ในขณะที่คิดนั้น หลีโน่ก็ขึ้นเตียงไปอย่างระมัดระวัง ทั้งสองห่างเว้นระยะห่างให้กัน ในใจไม่ค่อยพอใจ ที่ จริงคิดว่าจะต้องนอนไม่หลับแน่ๆ แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ วันนี้ที่เหนื่อยสุดๆหรือว่าเคยชินกับสามปีมานี้ พอหัวถึง หมอนแปปนึงเธอก็หลับเลย

ข้างๆมีคนอยู่ด้วย เฟิงหีโม่เลยไม่ชิน อีกอย่างกลิ่น หอมหวานของผู้หญิงก็ยิ่งรบกวนเขาแบบแปลกๆมาก ไปอีก เสียงลมหายใจอ่อนๆเข้ามา ทันใดนั้น ใบหน้าเขา ก็หม่นลง :

ผู้หญิงคนนี้สมควรตาย!

เฟิงหีโม่ไม่สามารถนอนนิ่งๆได้ เขาหลับตาแน่นๆ
“นับแกะ”ได้ไหมเนี่ย?

ทันใดนั้นก็คิดบางอย่างออกมา แค่ก็คิดว่าเด็กจังและ ก็ได้แต่คิดอยู่เงียบๆอย่างนั้นในใจ ในที่สุดก็เริ่มเพลีย ทันใดนั้นแขนข้างหนึ่งก็ข้ามมา

เปิดตาขึ้นอย่างไว ร่างกายนุ่มๆอ่อนๆนั้นกลับแนบชิด เข้ามา

ทันใดนั้นเขาก็นิ่งไป เขากัดฟันกรอดๆ สะกิดมือเล็กๆ และไหล่ของเธอและก็อดไม่ไหวที่จะใช้เท้าสะกิดเธอ:

“เงี่ยนหลี่โน่——”

“อือ ทําไม? ”

ตอนนั้นเอง หลีโน่กลับออกแรงไปที่เขา ไม่รู้ว่าฝัน หรืออะไร เสียงคร่ำครวญที่ขาดๆหายๆก็พ่นออกมา แล้วซ้ำอีกในค่ำคืนที่เงียบสงบนั้น เสียงปวดใจมากจน ทำให้ใจสั่น:

“ทำไม….กับฉันขนาดนี้? ·

ในตอนที่อึ้งอยู่นั้น เฟิงหีโม่ก็ใจอ่อนขึ้นมา เพราะว่า เขาคิดว่าเธอท้องแล้ว! คิ้วขมวดแน่นโดยไม่รู้ตัว แรง ในมือกลับค่อยๆคลายลง

“เยวี่ยเจ๋อ…….
ชื่อของชายคนหนึ่งเข้ามาในหู หัวของเฟิงหีโม่แทบจะ ระเบิดออกมา: เธออยากตายเหรอ? เรียกชื่อชายคน อื่นที่เตียงเขาเนี่ยนะ?

โกรธจนไม่รู้จะโกรธยังไง! เฟิงหีโม่ดันเธอ: “เงี่ยน หลี่โน่!

เธอตกใจตื่นขึ้นมา หันไปแล้วลืมตา จากนั้นหลีโน่ก็

พึมพำ : “ง่วงมากเลย ให้ฉันนอนเถอะ ได้ไหม? พรุ่งนี้

เก็บ……..ห้องน้ำ หือ?

ก้มลงออดอ้อนอยู่ในอ้อมกอดเขาแล้วก็กอดแน่นขึ้น

ไม่เคยเห็นผู้หญิงแบบนี้มาก่อน! อย่างกับพลาสเตอร์ หนังหมา