ตอนที่ 4 มีแล้ว
คุณแม่เงี่ยนหายใจถี่แล้วก็เป็นลมไป
เพราะความเข้าใจผิดนี้ คุณแม่เงี่ยนไม่พูดกับหลีโน่ ไปสามวัน ความดันสูงและเข้าโรงพยาบาล วันนี้เลย ตั้งใจต้มซุปให้แม่หลีโน่ก็เอาเรื่องนั้นมาพูดอธิบายอย่าง อดทน:
“แม่ เลิกโกรธได้แล้ว! หนูไม่เหลือเยื่อใยกับเขา แล้วจริงๆ นั่นมันเจอโดยบังเอิญ…ไม่ได้คุยไรกันสัก นิด เจียงลู่เป็นแฟนเขาไปแล้ว แม่เชื่อคำพูดของเธอ ได้ไง? ต่อไปพวกเราอยู่ห่างจากเขาหน่อยดีไหม? หนู รับรองจะไม่ติดต่ออะไรกับเขาแล้ว! กินสักนิด ร่างกาย สําคัญนะ!
ตั้งแต่เล็กจนโต แม่ไม่เคยตีเธอเลย ถือว่านับครั้งได้ที่ จะจัดการกับเธอ แต่สามปีก่อนนี้เป็นเพราะ——จางเย วี่ยเจ๋อ!
จนตอนนี้เธอก็ยังไม่เข้าใจ ทำไมตอนนั้นเขาต้องจีบ เธออย่างบ้าคลั่งแล้วก็มาทิ้งเธอ? ความรักของพวกเขา เกริกก้องไปทั่ว เป็นเรื่องพูดถึงในมหาวิทยาลัย!
เรื่องๆนี้มันคอยรบกวนเธอเสมอมา สามปีไม่เคยลืม ได้ ในตอนนี้กลับเปลี่ยนเป็นเหมือนกับว่าไม่เคยสำคัญ อะไรขนาดนั้น ตอนนี้คิดๆดูก็เหลือแต่“ความเจ็บ”ที่เข้า กระดูก!
“พูดจริงเหรอ? ”
“หนูสาบาน! “แปปนึง คุณแม่เงี่ยนก็รับชามซุปเข้า มา หลีโน่ก็ยิ้มออกมา
เห็นท่าทางละเหี่ยใจของหลีโน่ ท่าทางของคุณแม่ เงี่ยนก็ใจอ่อนขึ้นมาบ้าง : “แม่ไม่เป็นไรแล้ว ไปทํา เรื่องออกจากที่นี่เถอะ! ที่นี่แพงมาก จ่ายค่าห้องแต่ละ วัน!
“ไม่เป็นไร! งั้นหนูไปถามหมอแล้วค่อยตัดสินใจ…
เพิ่งเดินไป ด้านหลังก็มีเสียงที่คุ้นเคยตามมา: “หลี โน่? บังเอิญจริงๆ!
เสียงที่น่าขยะแขยงนั้นทำให้ขนลุกไปทั้งตัว จิตใต้สำนึกของหลีโน่ก็รีบก้าวเท้าเดินไป แต่กลับถูก เจียงลู่ขวางทางไว้:
“ทำไมเห็นฉันก็วิ่งหนีล่ะ? ยังโกรธฉันเหรอ?
หลีโน่หมุนตัว เจียงลู่ก็เดินตาม เธอหมุนกลับแล้วรีบ ไปขวางทางที่เธอไป
“หลีโน่ อย่าใจแคบแบบนี้สิ! ฉันเห็นเธอเป็นพี่เป็น น้องมาเสมอ อย่าให้เรื่องของจางเยวี่ยเจ๋อมากระทบ ความสัมพันธ์ของเราสองคนสิ!
เธอยังไม่มียางอายอีกเหรอ?
หลีโน่ขมวดคิ้วแล้วมองเธอด้วยสายตาเย็นชา: “ฉัน ยุ่งมาก ไปเล่นละครที่อื่นไป๊! ”
เธอขยับ เจียงลู่ก็จับแขนไว้ แล้วทำท่าทางน่า สงสาร.
“อย่าโกรธสิ! ฉันไม่ได้ตั้งใจปิดบังเธอ! หลีโน่ เชื่อ ฉันนะ เยวี่ยเจ๋อไม่ได้แย่แบบที่เธอคิดขนาดนั้น เขาไม่ เคยลืมเธอเลย เขาเป็นคนน่าคบหามาก สองปีนี้ เขาก็ ทุกข์ทรมานมาก ฉันมักจะเห็นเขามอง…
ท่าทางแบบนี้ ทำไมจู่ๆก็เปลี่ยนขึ้นมา?
“พอแล้ว! ฉัน…”
หลีโน่สะบัดมือออก ยังไม่ทันทำอะไร แต่กลับเห็น เจียงลู่นั่งไปที่พื้นแล้วก็กุมหน้าท้องไว้: “เจ็บ! ”
นี่อะไรกันเนี่ย? เธอไม่ได้ผลักสักหน่อย?
“เยวี่ยเจ๋อ…
พอพูดสองคำนั้นจบ เธอก็คิดได้ทันที จริงๆแล้วพอหัน กลับมาก็เผชิญหน้ากับสีหน้าที่ดูแย่และไม่พอใจของ จางเยวี่ยเจ๋อแปปนึง เขาก็เข้าไปอุ้มเจียงลู่ที่พื้น:
“คุณป็นไงบ้าง? ”
“ที่จริง…ฉันไม่ทันระวังเอง! อย่าคิดมากนะ!ฉันไม่ควรไปทักก่อน….
“ผมพาคุณไปหาหมอ!
เห็นท่าทางปลอมๆของสองคนนั้น ก็กำมือแน่นแล้วมุม ปากของหลีโน่ก็ยกขึ้นอย่างอดไม่ไหว: “ครั้งหน้าสวม ส้นสูงแล้วค่อยแสด!
บ้าไปแล้วหรือไง! แสดงละครทั้งทีทำไม่เนียนเลย?
สายตาดุร้ายของจางเยวี่ยเจ๋อจ้องมาที่หลีโน่แล้วพูด ว่า: “ลู่ลู่เป็นอะไรไป ผมไม่ปล่อยคุณแน่!”
แล้วความเยือกเย็นนั้นก็แทงเข้าไปในหัว ทันใดนั้นหลี โน่ก็คลื่นไส้: “อ้วก——”
“เธอคงไม่…มีนั่นใช่ไหม? ”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ