บทที่ 22 แดงทั่วทั้งตัว

โอวจื่อเหย่โยนโทรศัพท์ทิ้งไปอีกด้านอย่างโกรธเคือง สายของ ฉวนบินโทรเข้ามาอีกครั้ง และเขาก็ปิดเครื่อง

เขาจ้องตรงไปยังที่หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียง

ภายในรูม่านตาสีฟ้า มีเปลวไฟลุกโชน

ทำไมผู้หญิงที่ต่างกวนหนึ่งส่งมาถึงเป็นถึงเสี่ยวมั่น? ทำไม เธอถึงปรากฏตัวที่ซีเยวฮัวแล้วยังสวมชุดสาวใช้นี้อีก?

มีเครื่องหมายคำถามอยู่ในหัวของโอวจื่อเหย่เป็นชุด เป็นไปได้ไหมว่าเธอทำเรื่องแบบนี้เป็นปกติอยู่แล้ว? นั่นคือ การสวมเขาให้ตนเองมาโดยตลอด

เขาเดินเข้าไป สองมือยันไว้ข้างเตียง พอมองไปที่ใบหน้า เล็กๆอันเงียบสงบของถงเสี่ยวมั่นความโกรธของเขาก็หายไป เกินครึ่งแล้ว!

ถงเสี่ยวมั่นหลับตาอย่างเงียบๆ ขนตายาวสั่นไหวราวกับปีก ผีเสื้อ เหมือนกับว่ามันกำลังดึงดูดใจผู้คน

“ร้อนจัง…” เธอพึมพำกับตัวเองราวกับว่าร้อนจนทนไม่ไหว จริงๆ เธอใช้มือข้างหนึ่งดึงคอเสื้อออกโดยไม่รู้ตัว

ผิวตรงหน้าอกเปิดโล่งจนเห็นผืนสีชมพูเล็กๆอันอ่อนนุ่ม

โอวจื่อเหยสะดุ้งตกใจจนลูกกระเดือกของเขากลิ้งขึ้นลง
ในครั้งแรกที่เขามีเซกส์กับถุงเสี่ยวมั่นเพราะว่าถึงเสี่ยวมั่น อายจึงยืนยันที่จะปิดไฟอีกสองสามครั้งที่เหลือก็ล้วนแต่อยู่ที่บ้าน ในห้องมืดสนิท จนเขาเองก็มองไม่เห็น

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นผิวของถึงเสี่ยวมั่น

มันเป็นเพียงผิวผืนเล็กๆสีชมพูเท่านั้น ก็ทำให้ความโกรธใน อกของโอวจื่อเหย่ลุกเป็นไฟ

ยังไงเสียนี่ก็เป็นภรรยาของเขาเอง นอนหลับไปก่อนแล้วค่อย คุยแล้วกัน!

โอวจื่อเหย่คิดอย่างนี้แล้วก็ค่อยๆขยับศีรษะลงไปช้าๆ โดยไม่รู้ ตัว และขยับริมฝีปากเข้าไปใกล้ริมฝีปากของลงเสี่ยวมั่น

ในขณะที่ริมฝีปากของทั้งสองคนกำลังจะสัมผัสกันนั้นเอง ทัน

ใดนั้นถงเสี่ยวมั่นก็ลืมตาขึ้น

ทันทีที่ลืมตาก็มองเห็นใบหน้าหล่อเหลานั้นขยายใหญ่ ดวง ตาของถงเสี่ยวมั่นขยายในทันใด

โอวจื่อเหย่เองก็ผงะ

“อ้า—” ถงเสี่ยวมั่นกรีดร้อง แล้วใช้ทั้งมือและเท้าทั้งเตะและ ผลักโดยไม่รู้ตัว

โอวจื่อเหย่รีบถอยกลับ

ถงเสี่ยวมั่นผลุดลุกขึ้นนั่งทันที “ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?!”

“ผมก็อยากถามเหมือนกันแหละว่าทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่!” โอวจื่อเหย่เหลือบมองดูเธอ

ถงเสี่ยวมั่นมองไปรอบด้านจนทั่ว เธอจําสถานที่นี้ไม่ได้เลย

ที่นี่ดูเหมือนเป็นโรงแรม

“จริงด้วย ฉันอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน” เธอเกาหัวแล้วคิดอย่าง ละเอียด ทันใดนั้นก็คิดถึงแก้วเหล้าที่ช่างกวนหนึ่งให้กับตนเอง “เหล้าแก้วนั้นมีปัญหา!

ถงเสี่ยวมั่นมองไปทางโอวจื่อเหยแต่หลังจากที่เธอพูดคำนี้จบ โอวจื่อเหยไม่แม้แต่จะตอบสนอง แต่สายตาจ้องตรงไปที่

เธอมองตามสายตาของโอวจื่อเหยแล้วก็เห็นหน้าอกที่เปลือย เปล่าของตนเอง จึงรีบเอามือปิดอย่างรวดเร็ว เมื่อมองเห็นผ้าห่ม ที่อยู่ด้านข้างก็รีบดึงขึ้นมาพันตัวเอาไว้แน่น

“อันธพาล!”

โอวจื่อเหย่หัวเราะเจ้าเล่ห์ “ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยเห็นนี่นา คุณลืม แล้วเหรอว่าครั้งหนึ่งพวกเรา….

ถงเสี่ยวมั่นหน้าแดงขึ้นมาทันที “ไปให้พ้น

โอวจื่อเหยีถอนหายใจเงียบๆ “เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไร เหล้ามี ปัญหาอะไร?”

“เดิมทีฉันไปเพื่อไปดื่มเหล้าเป็นเพื่อน แต่ว่า หลังจากที่ช่างก วนหมิง ให้ฉันดื่มเหล้าแก้วนั้น จู่ๆฉันก็รู้สึกเวียนหัว แล้วหลังจาก นั้น…ก็ไม่รู้เรื่องแล้ว ช่างกวนหมิงคนนี้!
ถงเสี่ยวมั่นกำหมัดแน่นแล้วทุบหมอนที่อยู่ข้างตัว โอว อเหย่ขมวดคิ้ว “คุณ…รู้จักช่างกวนหมิง?”

“ยิ่งกว่ารู้จักอีก”ถงเสี่ยวมั่นกัดริมฝีปาก

“ยิ่งกว่ารู้จัก? พูดอย่างนี้ พวกคุณคุ้นเคยกันมากงั้นเหรอ?” โอวจื้อเหย่ถามต่อ ดูเหมือนว่าน้ำข้างในนี้จะลึกมาก!

ถงเสี่ยวมั่นเงยหน้าขึ้นแล้วมองไปทางโอวจื่อเหย่เขาคือรัก แรกของฉัน เป็นแฟนกันห้าปี คุณว่าคุ้นเคยหรือเปล่าล่ะ?!”

โอวจื้อเหย่กําหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว เมื่อได้ยินคำพูดนี้ คิดไม่ ถึงเลยว่าจริงๆแล้วถงเสี่ยวมั่นจะมีแฟนเป็นรักครั้ง แรกแล้วยัง คบหากันมาห้าปี และคนๆนั้นก็คือ ช่างกวนหมิง

สุดท้ายมีอีกกี่เรื่องของผู้หญิงคนนี้ที่เขายังไม่รู้กันล่ะ

“ไม่ถูก…เพราะว่าคุณกับช่างกวนหนึ่งเคยเป็นแฟนกันมา ก่อน แล้วทำไมเขาถึงส่งผู้หญิงของเขา…มาที่นี่ล่ะ?”

“เขาคงไม่รู้ว่าเป็นฉัน ตอนนั้นฉันสวมหน้ากากอยู่

“ถ้าอย่างนั้นคุณไปเป็นพนักงานเสิร์ฟที่เยวฮัวได้ยังไง?” คําถามของโอวจื่อเหย่ตามมาเป็นข้อๆ

ถงเสี่ยวมั่นถอนหายใจ “เพื่อนร่วมชั้นของฉันทำงานเป็น พนักงานเสิร์ฟที่นี่มาตลอด วันนี้เธอทำไม่ไหวจริงๆเลยให้ฉันมา ช่วย” พูดมาถึงตรงนี้แล้ว ถงเสี่ยวมั่นก็เอียงหัวแล้วมองไปทาง โอวจื่อเหย่ด้วยสายตาพินิจพิเคราะห์ “คุณถามฉันมาตลอด ฉันยังไม่ได้ถามคุณเลยว่า คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? เมื่อกี้นี้คุณคิดจะ ทําอะไร!”

“ผม…” โอวจื้อเหยื่นมือออกมาแล้วเคาะที่หัวของลงเสี่ยวมั่น หนึ่งที “คุณควรจะขอบคุณผม ผมคือผู้มีพระคุณของคุณนะ พูด กับผู้มีพระคุณแบบนี้หรือไง?

“ผู้มีพระคุณ?”

“ใช่แล้ว วันนี้ผมมาที่นี่เพื่อมาพบลูกค้าของผม ผลสุดท้ายคือ มองเห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังแบกเด็กสาวคนหนึ่งเอาไว้ ในใจคิด ว่าต้องไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอนเลยตามมา แล้วพาคุณจากห้อง ข้างๆมาที่นี่ ไม่อย่างนั้นตอนนี้ก็ไม่รู้หรอกว่าใครนอนร่วมเตียง กับคุณ!”

ถงเสี่ยวมั่นขมวดคิ้ว “พวกเขาพาฉันมาที่นี่เพื่ออะไร?”

“ผมบังเอิญได้ยินชายคนนั้นพูดว่า คุณคือของขวัญที่ช่างกวน หมิงมอบให้กับประธานโอวประธานแห่งบริษัท Dark empire ร่ำรวยมาก ฉลาดมาก แล้วยังหล่อเหลาอย่างมากผู้นั้น” พูดมา ถึงตรงนี้ โอวจื้อเหย่ก็ใช้คำศัพท์ที่ยกย่องเชิดชูอย่างแท้จริง

“ช่างกวนหมิงคนนี้!” ถงเสี่ยวมั่นเกลียดชังจนอยากจะกัดให้

จมเขี้ยว

“ถูกแล้ว! ช่างกวนหมิงคนนี้ไม่ใช่คนดีอะไร!” นี้ โอวจื้อเหย่ว่า

ตาม

“แล้วก็คุณด้วย! คุณเองก็ไม่ใช่คนดีอะไร!”ถงเสี่ยวมั่นหันมาตะโกนใส่โอวจื้อเหย

“ผมเป็นยังไงเหรอ? ผมช่วยคุณนะ คุณควรจะขอบคุณผม ยัง จะด่าผมอีก!”

ถึงเสี่ยวมั่นหัวเราะเย้ยหยัน “ถ้าอย่างนั้นเมื่อคุณจะทำอะไร? ไม่ใช่ว่าอยากจะฉวยโอกาสเอาเปรียบฉันเหรอ! โชคดีที่ฉันตื่น ก่อน ไม่อย่างนั้น ไม่แน่ว่าคุณอาจจะทำให้ฉัน…

โอวจื่อเหย่เห็นถึงเสี่ยวมั่นโมโหจนหน้าหน้าแดงก็มีความ สุขทันที “จะทําอะไรคุณ? พูดสิ!”

ถงเสี่ยวมั่นจ้องโอวจื่อเหย่อย่างดุร้าย “คุณรู้ดีแก่ใจ

โอวจื้อเหย่ยิ้มและไม่พูดอะไร ทั้งสองคนตกอยู่ในทางต้นไปชั่วขณะ ไม่มีใครรู้ว่าควรจะทำ

อย่างไร

ทันใดนั้นถึงเสี่ยวมั่นเงยหน้าขึ้นและมองไปที่โอวจื้อเหย่“คุณ เปิดแอร์ได้ไหม ที่นี่ร้อนเกินไปแล้ว”

โอวจื่อเหล่มองไปที่หน้าจอแสดงผลของแอร์บนผนัง “ยี่สิบสี่ องศา ก็ยังร้อน?!”

ถงเสี่ยวมั่นยื่นมือออกมา ทำมือเป็นพัดแล้วสะบัดสองครั้ง “เสียหรือเปล่า ร้อนมากจริงๆนะ คุณไม่ร้อนงั้นเหรอ?”

ในตอนนี้เอง โอวจื้อเหยีถึงจะสังเกตเห็นว่าแก้มของถงเสี่ยว มั่นมีสีแดงเล็กน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งตรงบริเวณโหนกแก้มเหมือนกับมีเมฆสีแดง ลอยอยู่สองก้อน

ยังมีผิวที่สําคอของเธอปรากฏว่าแดงก่ำด้วยเช่นกัน

เป็นอย่างนี้แล้ว ดูเหมือนว่า…ดื่มมากไป หรืออาจจะเป็น…การ เกิดอารมณ์

ถงเสี่ยวมั่นเองก็รู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของ เธอ ปากของเธอแห้งและรู้สึกคันไปทั่วทั้งตัว เธอมองดูที่แขน ของตัวเอง ผิวหนังค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดง

ถูกต้องแล้ว ยาที่ช่างกวนหนึ่งให้เธอกินจะต้องไม่ใช่แค่ ทําให้เธอหมดสติไปง่ายๆ

ดูเหมือนว่า โอวจื่อเหล่มองเห็นทางออกแล้ว “เป็นยังไงบ้าง ไม่สบายมากเลยใช่หรือเปล่า? อยากให้ผมช่วยคุณไหม? หม?”