บทที่ 8 น้องชายของเธอ

ความเหน็ดเหนื่อยสองวันติดกันจากวันก่อนและเมื่อวาน ในท้อง ของถุงเสี่ยวมั่นยังมีสตอเบอร์รี่หลายลูก เธอเลือกเสื้อที่ปกคอสูง เล็กน้อยมาอำพราง

หลินหลันหลันยังคงนั่งอยู่บนโซฟานั่งแทะเมล็ดแตงโม ดู โทรทัศน์ มีท่าทางเหมือนนายหญิงเช่นเคย

ถงเสี่ยวมั่นกระแอมไอ เดินลงมาด้านล่าง นั่งอยู่บนโซฟา หลินหลันหลันเหลือบมองเธอครั้งหนึ่ง

“ทําไมหรืออยากจะกินข้าวเช้าสินะ ไปทำเอง!” หลินหลันหลัน ยังคงยโสโอหัง

เป็นธรรมชาติที่ถงเสี่ยวมั่นจะรู้ว่า อาหารมื้อเย็นที่หลินหลัน หลันทำเมื่อวานนี้ เพราะว่าเป็นกังวลว่าจะถูกเจ้านายค้นพบ เท่านั้นเอง!

เพียงแต่ว่า เธอก็ไม่อยากจะถือสาเอาความกับอาหารมื้อหนึ่ง ถึงอย่างไร ฝีมือของเธอ เธอก็ไม่ถูกใจ!

“ฉันอยากจะถามอะไรเธอเล็กน้อย

หลินหลันหลันหันหน้ามามองพิจารณาถึงเสี่ยวมั่นชั่วครู่ “เธอ จะถามอะไร”

“คุณผู้ชายของบ้านเธอแซ่โอวหรือ”
ในจุดนี้ ตอนที่สนทนากับหลินหลันหลันเมื่อวานนี้ ถึงเสี่ยวมั่น ก็ฟังออกแล้ว เป็นครั้งแรกที่เธอรู้ว่าสามีของตัวเองแซ่โอว

หลินหลันหลันยิ้มเหยียด “กระทั่งสามีของตัวเองแต่อะไร เธอก็ ไม่รู้!”

“อย่างนั้นปีนี้เขาอายุเท่าไร” ถงเสี่ยวมั่นหยั่งเชิงต่อ

แม้ว่าเมื่อวานนี้เธอจะนอนสะลึมสะลือ แต่ว่า เมื่อวานตอนที่ทั้ง สองคนมีอะไรกันแล้ว เธอก็ยังสามารถรู้สึกได้ว่า จะต้องเป็นวัย รุ่นคนหนึ่ง!

หลินหลันหลันนึกถึงสิ่งที่โอวจื้อเหยฝากฝังไว้เมื่อคืน นัยน์ตา มีหมอกปกคลุมเลือนราง “40กว่าปีแล้ว”

ถงเสี่ยวมั่นลากอ่อเสียงยาว สัมผัสผิวเมื่อคืนวานนี้ กล้ามเนื้อ หนั่นแน่น คนที่อายุ 40 กว่า ถ้าหากว่าออกกำลังกาย ดูแลตัว เองล่ะก็ อย่างนั้นก็พอจะยอมรับได้

หลินหลันหลันแค่นเสียงเย็น “ฉันจะบอกเธอให้นะ อย่าเห็นว่า คุณผู้ชายของฉันอายุ 40 กว่าปี แต่ร่างกายก็ไม่ด้อยกว่าคนอายุ 29 กว่าปี คุณผู้ชายสง่างามองอาจ มากความสามารถ!

ถงเสี่ยวมั่นพอจะดูออกแล้วว่า หลินหลันหลันปกป้องคุณผู้ชาย คนนี้ไปทุกจุด ไม่แน่ว่าก่อนหน้านี้จะตกหลุมรักคุณผู้ชายคนนี้ แล้ว!

“พอแล้ว ฉันก็ไม่มีอะไรจะถามแล้ว” ถงเสี่ยวมั่นลุกขึ้นยืน
“เฮ้ ฉันจะบอกเธอให้นะ คุณผู้ชายมาแล้ว ก็ปรนนิบัติให้ดีๆ อย่าทำให้คุณชายอารมณ์เสีย ไม่อย่างนั้นเธอเจอดีแน่!

ถงเสี่ยวมั่นกลอกตามองบนครั้งหนึ่ง ทำไมถึงรู้สึกว่าหลินหลัน หลันไม่เหมือนกับแม่บ้าน แต่เหมือนกับแม่สามีใจร้ายใน โทรทัศน์…….

ถงเสี่ยวมั่นกลับไปถึงห้องนอนแล้ว ก็มองโทรศัพท์มือถือตัว เองครั้งหนึ่ง สมุดบันทึกเตือนเธอว่า วันนี้มีการคัดตัวนักแสดง

ใกล้จะเรียนจบแล้ว เพื่อนนักศึกษาของตัวเองล้วนเซ็นสัญญา กับบริษัทน้อยใหญ่กันแล้ว มีเพียงแค่ตัวเอง ที่ยังไม่มีบริษัท ยินยอมเซ็นสัญญาด้วย

ไม่มีบริษัทคอยดำเนินการจัดการ ไม่มีผู้จัดการส่วนตัว เธอได้ รับโอกาสที่จะคัดตัวนักแสดงนี้ยากมาก โชคดีที่การคัดตัวนัก แสดงในครั้งนี้เป็นการคัดตัวนักแสดงที่เปิดกว้างสําหรับคน ทั่วไป ผู้กำกับก็คือหลินช่วงที่มีชื่อเสียง ที่ต้องการจะถ่ายละคร ย้อนยุค

ว่ากันว่าผู้กำกับหลินชวงคนนี้ชอบให้โอกาสคนใหม่ๆ ตาม ทฤษฎีของเขา หลังจากที่นักแสดงเข้ามาในวงการมายา 3-5 ปี แล้ว ในสายตาก็มีสิ่งต่างๆมากเกินไป ความกังวลก็มากเกินไป ตอนถ่ายละครก็จะไม่มีความรู้สึกก่อนหน้านี้อยู่แล้ว

ดังนั้น ถงเสี่ยวมั่นถึงได้รับโอกาสในการไปคัดเลือกนักแสดง ในครั้งนี้ แต่ว่า การคัดเลือกนักแสดงของเธอก็เป็นเพียงแค่นัก แสดงตัวประกอบหญิงเท่านั้นเอง
แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่นักแสดงตัวประกอบหญิง แต่ก็เพราะว่า มนต์สะกดของผู้กำกับหลินซวง คนที่จะไปคัดเลือกนักแสดงก็ หลายสิบแล้ว!

การแข่งขันสูงมาก

เสียงโทรศัพท์มือถือของถึงเสี่ยวมั่นดึงอารมณ์ความรู้สึกเธอ กลับมา เห็นเบอร์โทรศัพท์ที่แสดงอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์มือถือ แล้ว ถงเสี่ยวมั่นก็ยิ้มพอใจอย่างอดไม่ได้

“เสี่ยวเลย ทําไมหรือ

“พี่ครับ พี่ทำอะไรน่ะ” เสียงนุ่มของเด็กผู้ชายลอยออกมาจาก ในโทรศัพท์”

“พี่กำลังจะเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็ไปคัดเลือกตัวนักแสดง

“พี่ครับ วันนี้พี่มีคัดเลือกตัวนักแสดงด้วย!” เด็กชายทางอีก ฟากหนึ่งของสายโทรศัพท์นั้นตื่นเต้นยิ่งกว่าถงเสี่ยวมั่น “อย่าง นั้นสู้ๆนะครับพี่!”

ถงเสี่ยวมั่นหัวเราะ “ดูท่าทางเราดีใจ ก็แค่ตัวประกอบหญิง เท่านั้นเอง”

“ตัวประกอบหญิงแล้วทำไมครับ ใครก็ไม่ได้เริ่มจากนางเอก สักหน่อย ครับ! อาศัยความสามารถของพี่สาวผม อนาคตจะ ต้องเป็นดาราดังอย่างแน่นอน!

“พอแล้วๆ รู้จักประจบ เงินในมือไม่พอใช้ใช่ไหม ยายังมีอยู่ มั้ย ช่วงนี้มีตรงไหนไม่สบายรึเปล่า”
“ใช้พอ ยังมี ไม่มีตรงไหนไม่สบายครับ……. เด็กชายที่อยู่ใน สายโทรศัพท์อีกฟากนั้นหงุดหงิดเล็กน้อย “ทุกครั้งที่โทรศัพท์หา พี่ล้วนมีแต่คำพูดไม่กี่ประโยคนี้

“ไม่ใช่ว่าเป็นห่วงเรา นิสัยไม่ดี!”

“ช่วงนี้พี่กับพี่เขยเป็นอย่างไรกันบ้างครับ วางแผนจะมีลูกกัน หรือเปล่า” เด็กชายจากอีกด้านของสายโทรศัพท์เอ่ยถามอย่าง ตื่นเต้นยิ่งกว่า

ถงเสี่ยวมันกัดริมฝีปาก พลางหัวเราะ “น้องชายของพี่ เป็นคน ที่เร่งให้ผู้อื่นมีลูกเร็วๆจริงๆ”

“ไม่ใช่ว่าผมกลัวว่าหลังจากนี้จะไม่ได้เห็นหรือ

“พูดไร้สาระอะไรน่ะ!” ถงเสี่ยวมั่นตำหนิอย่างรุนแรงคำหนึ่ง สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นเข้มงวดขึ้นมา

“พี่ครับ ขอโทษ ผมพูดผิดไปแล้ว แต่ว่าพี่ก็น่าจะรู้ดีอยู่แล้ว” เสียงของเด็กชายเพิ่งจะสิ้นสุดลง

ถงเสี่ยวมั่นกัดริมฝีปาก ไม่ให้น้ำตาของตัวเองไหลลงมา คราว ที่แล้ว ถงเสี่ยวเล่ยน้องชายของเธออาการกำเริบ ต้องเข้าพัก รักษาตัวที่โรงพยาบาล คุณหมอที่รับผิดชอบรักษาอาการขององ เสี่ยวเลย ในหลายปีมานี้ก็เรียกเธอมาพูดคุยแล้ว

น้องชายของเธอเกิดมาก็มีโรคหัวใจมาแต่กำเนิด ตอนนั้นการ แพทย์ยังไม่ได้พัฒนาแบบนี้ ไม่มีวิธีการรักษา คุณหมอบอกว่า เขาจะมีชีวิตได้ไม่เกิน 17 ปี
ภายหลัง มีโรงพยาบาลที่สามารถทำการผ่าตัดรักษาได้ แต่ ถงเสี่ยวเลยนั้นพลาดช่วงเวลาแห่งการรักษามาแล้ว ให้เข้ารับ การผ่าตัด เกรงว่าจะเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ และยังมีความเสี่ยง สูงด้วย

เกิดมาก็พบเจอแต่เรื่องไม่ดี

ถงเสี่ยวเลย เกิดมาก็ถูกคุณหมอตัดสินว่าต้องตาย แต่วันนี้เขาอายุ 18 ปีแล้ว ปีนี้อยู่ม.ปลายปี 3 มีชีวิตยืนยาว มากกว่า 1 ปีแล้ว

เมื่ออาการกำเริบครั้งที่แล้ว คุณหมอจ้าวก็บอกว่า ให้ถึงเสี่ยว มั่นเตรียมใจไว้ให้ดี อาการของลงเสียวเลยไม่ค่อยจะดี

“เอาเถอะ พี่ครับ พี่ก็อย่าอารมณ์ไม่ดีเลย ผมก็แค่อยากจะเห็น หลานตัวน้อยของผมเร็วขึ้นหน่อยเท่านั้นเอง ไม่ได้มีความหมาย อะไร พี่กับพี่เขยแต่งงานกันมาปีหนึ่งแล้ว รู้ว่าช่วงเวลาแห่งความ เร่าร้อนของพวกพี่ยังไม่ผ่านไปนะ อยากจะใช้ชีวิตในโลกที่มีแค่ สองคนก่อน แต่ว่าพวกพี่คิดถึงผมสิ ใช่หรือไม่”

ถงเสี่ยวมั่นมีสติกลับมา “โอเคเสี่ยวเลย เรื่องมีลูก พี่กับพี่เขย ปรึกษากันแล้ว พี่เขยก็เห็นด้วย แต่เราก็รู้ว่าเรื่องมีลูกไม่ใช่พูดว่า จะคลอดก็สามารถคลอดได้ รีบร้อนไม่ได้

“จริงหรือครับ อย่างนั้นก็ดีมากเลย! ขอเพียงแค่พี่เขยเห็นด้วย อย่างนั้นก็จัดการได้ง่ายแล้ว! ผมไม่เร่ง ค่อยๆเป็นค่อยๆไป ไม่ รีบร้อน!”
ถงเสียวลั่นหัวเราะ หนึ่งปีมานี้ เธอปิดบังความจริงกับองเสี่ยว เลยมาโดยตลอด

ในสายตาของถงเสียวเลย เขามีพี่เขยที่มักจะไปทำงานข้างนอ กบ่อยๆ ดังนั้นพี่สาวของเขาจึงมักจะกลับบ้านไปดูแลเขา พี่เขย เป็นหัวกะทิของบริษัท หาเงินได้ไม่น้อย และก็รักพี่สาวของตัวเอง มาก

“พี่ ผมไม่พูดแล้ว ขอให้พี่ประสบความสำเร็จในการคัดเลือก ตัวนักแสดงครับ”

“ถ้าเราไม่สบายตรงไหน จำเอาไว้ว่าต้องโทรศัพท์หาพี่นะ”

“รู้แล้วครับ บ๊ายบาย

ถงเสี่ยวมันวางสายโทรศัพท์แล้ว ก็ถอนหายใจเสียงยาว น้อง ชายของเธอเป็นจุดอ่อนของเธอตลอดกาล

แต่ว่าเธอไม่มีเวลามาคิดเรื่องพวกนี้ การคัดเลือกตัวนักแสดง ในตอนบ่ายค่อนข้างสำคัญ เพราะในมือของเธอใกล้จะไม่มีเงิน แล้ว

เลือกเสื้อผ้าชุดหนึ่งออกมาจากตู้เสื้อผ้า แท้จริงแล้วเธอก็มี เสื้อผ้าเพียงไม่กี่ชุดที่สามารถใส่ไปโชว์ได้ ดูแวบเดียวก็เสร็จ แล้ว

เปลี่ยนเสื้อผ้า แต่งหน้าอย่างง่ายๆ แล้ว เธอก็ออกจากบ้านไป เธอเพียงแต่คาดไม่ถึงเลยว่าจะได้พบกับคนคุ้นหน้าคุ้นตาที่นี่