บทที่ 19 ตอนนี้นิยมสอนงาน

หลิน โจ้ราวกับได้รับคำสั่งประกาศิต ยิ้มกริ่มแล้วเดินออกไป ไม่นาน พนักงานแต่งชุดสาวใช้สีดำแดง 7-8 คนก็ทยอยเดิน เข้ามาให้ห้องวีไอพี

เมื่อพิจารณาดูว่าเหล้าในห้องไม่เพียงพอ หลินโจมองไปรอบ ๆ ก็ดีดนิ้วส่งสัญญาณให้กับพนักงาน ในชุดสาวใช้สีดำขาว

นำเหล้ามาส่งที่ห้อง 18 หน่อย ! ”

“ได้ค่ะ ” ถงเสี่ยวมั่นรีบกลับมายังเคาน์เตอร์บริการเครื่องดื่ม แล้ววางเหล้าจนเต็มถาดเสิร์ฟของตัวเอง จากนั้นก็ตรงไปที่ห้อง 18

เป็นเพราะมาครั้งแรก ก็เลยไม่รู้ว่าห้องหมายเลข 18อยู่ที่ไหน

เธอหาอยู่นานกว่าจะหาเจอ พอเดินเข้าไป ก็ถูกสายตาของพนักงานเสิร์ฟในชุดสาวใช้สี

คําแดงบดบัง

เธอสูดลมหายใจเข้าลึก รู้ว่าที่นี่กำลังจะเกิดอะไรขึ้น คิดว่า วางเหล้าเสร็จแล้วจะรีบออกไป

ขณะที่เธอกำลังเดินอ้อมพนักงานเสิร์ฟสวมชุดสาวใช้สีดำแดง อยู่นั้น ก็เห็นผู้ชายที่นั่งอยู่กลางโซฟา จู่ ๆ ก็รู้สึกลนลาน

ช่างกวนหมิง
เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะเจอกับช่างกวนหนึ่งในสถานที่ แบบนี้ เมื่อมาเจอคนที่เคยรักกันมาหลายปี ในสถานที่แห่งนี้ ก็รู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ดีนะที่มีหน้ากาก อีกทั้งยังใส่ชุดสาวใช้ช่างกวนหมิงไม่น่าจะ จําเธอได้

ครั้งแรกที่เธอเห็นช่างกวนหมิง ท่าทีของเขาก็ราวกับองค์ชาย ผู้สง่าผ่าเผย มีการศึกษา มีวุฒิภาวะ บางครั้งก็เย็นชากับผู้คน แต่เขาก็ดีกับเธอมาโดยตลอด

เธอไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะได้เห็นช่างกวนหมิงเลือกผู้หญิง อย่างกับเลือกนางสนมอยู่ที่นี่ !

ผู้หญิงที่อยู่ที่นี่ทุกคนสามารถพาไปค้างคืนข้างนอกได้ !

ยืนเรียงแถวต่อกัน 1 แถว!

“เธอยืนงงอะไรอยู่? รีบเอาเหล้ามาสิ! ” หลินโจ๋ตะโกนใส่ ถงเสียวมั่น

ถงเสี่ยวมั่น มีสติกลับมา จึงรีบเดินไปด้านข้างโต๊ะ

โต๊ะของที่นี่เตี้ยมาก เธอจำเป็นต้องนั่งยอง ๆ เพื่อวางเหล้าไว้ บนโต๊ะ

เนื่องจากพิจารณาถึงแขกที่อยู่ในห้องวีไอพี ซูเทียนเคย กําชับกับเธอว่า ถ้าหากแขกในห้องต้องการเหล้าให้นำเหล้ามา ให้เต็มถาด ลูกค้าห้องวีไอพีจะไม่ยอมเสียหน้า แม้ว่ามันจะเยอะ เกินไป แต่พวกเขาก็จะไม่ให้เอากลับเด็ดขาด
ดังนั้น ถาดของเธอจึงเต็มไปด้วยเหล้า เธอค่อย ๆ วางเหล้าที่ ละแก้วลงบนโต๊ะ

“เป็นยังไงบ้างพี่หมิง? คนพวกนี้เป็นไงบ้าง? ” ‘หลินโจ๋พูดขึ้น กับช่างกวนหมิง

ช่างกวนหนึ่งส่ายหัว “ก็ไม่เท่าไหร่

หลินใจเหมือนถูกตบหน้า “พี่หมิง พวกหล่อนใส่หน้ากากอยู่ พี่รู้ได้ยังไงว่าพวกหล่อนนั้นไม่เท่าไหร่? #

กฎของซีเยวฮัว คือพนักงานทุกคนไม่ว่าจะพาออกไปข้างนอก หรือไม่ หากต้องการถอดหน้ากากออกจะต้องจ่ายเงิน โดยปกติ แล้วมักจะเป็นการสุ่มเลือก

แขกส่วนใหญ่ชอบการสุ่มเลือก เพราะได้ความรู้สึกของการ เปิดของรางวัล

ช่างกวนหมิงยิ้มอย่างเย็นชา พลางดีดนิ้วไปยังหลินโจ๋ “ดูผู้ หญิง ดูแค่ดวงตาก็เพียงพอแล้ว นายเจอผู้หญิงมาตั้งมากมาย ทำไมยังหาความรู้สึกนั้นไม่เจออีก? นายดู 2-3 คนนี้สิ ดวงตามี แต่เรื่องเงิน แล้วจะไปดูแลคนอื่นดีได้ยังไง! ”

เมื่อได้ยินดังนั้นถึงเสี่ยวมั่นรู้สึกห่อเหี่ยวความหมายของช่างก วนหมิงหมายความว่าเขามีประสบการณ์มองคนมานับไม่ถ้วน

ผู้หญิงที่อยู่ที่นี่ทุกคน เขาก็คงเคยสัมผัสหมดแล้ว?

เหอะ ๆ…
ถงเสี่ยวมั่นรู้สึกอีกครั้งว่าตัวเองตาบอด

หลินโจ๋ส่ายหัว “คนที่เคยดูแลคนอื่นถึงจะสามารถดูแลได้ดี ถ้าไม่เคยดูแล จะไปรู้อะไร แล้วจะดูแลได้ยังไง? ”

“ก็เป็นเพราะว่าไม่เคยดูแลคนต่างหากถึงจะน่าสนใจ ตอนนี้ นิยมสอนงานกัน นายไม่รู้เหรอ? “

จู่ ๆ หลินโจ๋ ยิ้มอย่างเบิกบาน “รู้รู้ รู้

ขณะที่เขาลุกขึ้น ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ลงเสี่ยวมั่นกำลังหยิบเหล้า แก้วสุดท้ายวางไว้บนโต๊ะ ไม่ทันระวังเหล้าหกนิดหน่อย ทั้งยังก ใส่หลิน โจ๋

“ไม่มีตาเหรอ? |

ถงเสี่ยวมั่นรีบลุกขึ้น “ขอโทษคะ ขอโทษคะ เหล้าแก้วนี้ไม่คิด

เงินค่ะ! ”

พูดจบ ถงเสี่ยวมั่นก็รีบหันหลังกลับเพื่อเดินออกไป

“หยุดก่อน” เสียงทุ้มต่ำมีพลังดังมาทางด้านหลังของเธอ เสียงนี้เธอคุ้นเคยเป็นอย่างมาก

เสียงนี้เรียกชื่อเธอมา 5 ปี “มั่นมั่น” รวมทั้งพูดคำหวานข้างหู เธอมานับไม่ถ้วน

ถงเสี่ยวมั่นหลับตาลง กัดริมฝีปากหันกลับมาพลางก้มหน้าอยู่ ตลอดเวลา เธอกังวลว่าช่างกวนหมิงจะจำเธอได้

“เงยหน้าขึ้น ช่างกวนหมิงออกคำสั่ง
ถงเสี่ยวมั่นไม่ขยับ

“เธอไม่ได้ยินเหรอ?! พี่หมิงของพวกเราสั่งให้เธอเงยหน้า

ขึ้น! ” หลินโจ๋ตำหนิ

“เอ้อ! อ่อนโยนกับสาวน้อยหน่อย

ถงเสี่ยวมั่นค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น ดวงตาคู่นั้นของเธอมองไปยัง ช่างกวนหมิง

จู่ ๆ ช่างกวนหมิงก็ตะลึง

ดวงตานี้เหมือนกับองเสี่ยวมั่นมาก!

ปีนั้น ตอนที่ลงเสี่ยวมั่นอายุ 17 ปี เธอปรากฏอยู่เบื้องหน้าของ เขา และดวงตาคู่นั้นของเธอที่ตรึงใจเขา ในเวลานั้น ทำให้เขา อยากที่จะปกป้องเธอ

ดังนั้น เวลาสั้น ๆ นั้น ก็กลายมาเป็นระยะเวลาถึง 5 ปี

หลินโจ๋มองดูถงเสี่ยวมั่นและมองไปยังชางกวนหมิง “พี่หมิง ถ้างั้น คืนนี้พี่ให้สาวน้อยคนนี้อยู่เป็นเพื่อน

คำพูดของเขาก็ทำให้ร่างกวนหมิงได้สติกลับมา

เขาเหลือบมองถงเสี่ยวมั่นครู่หนึ่ง สายตาแรกรู้สึกว่าหล่อน คือถงเสี่ยวมั่น แต่พอดูอย่างละเอียดก็พบว่าไม่ใช่

ใบหน้าของถงเสี่ยวมั่นอวบอิ่มเล็กน้อยเหมือนใบหน้าทารก แต่ใบหน้าของผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าแทบจะไม่มีเนื้อเลย คางก็ แหลมกว่าถึงเสี่ยวมั่นไม่น้อย
เขามองผิดไปหน่อย เขาไม่ได้เจอลงเสี่ยวมั่นมาปีกว่าแล้ว

ประสบการณ์ในการใช้ชีวิตของถุงเสี่ยวมั่นทำให้เธอไม่ใช่ถุง เสี่ยวมั่นคนเดิมอีกต่อไป ถึงเสี่ยวมั่นก็เพิ่งมารู้ทีหลังว่าที่แท้ก็ ผอมจนคางแหลมแบบนี้ได้

อีกอย่างหนึ่งถึงเสี่ยวมั่นจะมาสถานที่แบบนี้ได้ยังไง?

เธอเป็นผู้หญิงหัวโบราณ ถ้าหากย้อนไปได้ แม้แต่การรัดเท้า เธอก็สามารถทำได้ แล้วจะมาไนต์คลับแบบนี้ได้ยังไง?

“ให้ผู้หญิงพวกนี้ลงไปเถอะ เหลือแค่เธอไว้ก็พอ”ช่างกวนหมิง ชี้มาทีถงเสี่ยวมั่น

พนักงานสวมชุดสาวใช้สีดำแดงค่อย ๆ ทยอยกันออกไป

“พี่หมิง พี่จะเก็บไว้เอง ? หรือจะส่งต่อให้ประธานโอว? หลินโจ๋แกล้งถาม

“ส่งต่อให้ประธานโอว. ”

ติดตามช่างกวนหมิงมาหลายปี หลินโจ๋เคยเจอกับองเสี่ยวมั่น แล้วการมาไนต์คลับหลายต่อหลายครั้ง เขาพบว่า ผู้หญิงที่ต่างก วนหมิงเลือก ส่วนใหญ่มักจะมีส่วนคล้ายกับองเสี่ยวมั่น

บางครั้งเป็นดวงตา บางครั้งเป็นจมูก บางครั้งเป็นคาง……

“ครับ”

“ฉันไม่รับแขก” ถงเสี่ยวมั่นกดเสียงลงต่ำ เธอเรียนการแสดง การฝึกออกเสียงเป็นวิชาบังคับของเธอ เธอจงใจทำเสียงต่ำ เพื่อไม่ให้ช่างกวนหมิงจำเธอได้

หลิน โจ้ มอย่างเย็นชา “สาวน้อย การที่พี่หญิงถูกใจเธอ ถือว่า เป็นวาสนาของเธอนะ! ”

“อย่าไปพูดกับเธอแบบนั้น ท่าเธอตกใจไปจะทำไง? ! “ซา งกวนหมิงเงยหน้าแล้วกวักมือเรียกองเสี่ยวมั่น “มาดื่มเป็นเพื่อน

ผมสักแก้วได้ไหม? ”

ถงเสี่ยวมั่นยืนนิ่งไม่ขยับ เธอรู้อยู่แก่ใจดีว่า การดื่มเป็นเพื่อน แขกในสถานที่แห่งนี้เป็นสิ่งที่เธอหลีกเลี่ยงไม่ได้

เธอไม่สามารถปฏิเสธได้

ถงเสี่ยวมั่นก้มหน้าลงไม่ขยับ

ช่างกวนหมิงหยิบแก้วเหล้าขึ้นมา แต่ขณะที่ยกแก้วเหล้าขึ้นมา เขาได้ใส่ยา 1 เม็ดลงไปในนั้นด้วย แล้วแกว่งแก้วเหล้า 2-3 ครั้ง

“ทำไมเหรอ ไม่เห็นแก่หน้าผมเหรอ? วางใจเถอะ แค่นั่งดื่ม เป็นเพื่อนผม ผมไม่ทำให้คุณลำบากใจหรอก ก็แค่รู้สึกว่าคุณ หน้าตาคล้ายรักแรกของผม