บทที่ 12นอนด้วยกันอีกครั้ง

หลินซวงพยักหน้า “ดูแล้วเธอเข้าใจตัวละครไม่น้อยเลย แม้ว่า บางคนจะเคยอ่านนวนิยายเรื่องนี้ แต่ต่างก็คิดว่าเฉียงเวยเป็นผู้ หญิงที่อ่อนแอมาก

เมื่อได้ยินผู้กำกับหลินชวงพูดแบบนี้ ผู้ช่วยผู้กำกับทั้ง 2 คนก็ รีบพูดสนับสนุนขึ้นว่า “ใช่แล้ว เด็กคนนี้แม้ว่าจะเป็นมือใหม่ แต่ ฝีมือการแสดงเมื่อสักครู่นี้ทำได้ยอดเยี่ยมจริง ๆ”

“ไม่เพียงแต่แสดงอารมณ์ได้อย่างครบถ้วน ขณะที่แสดงสีหน้า ท่าทางก็สมบูรณ์แบบ โดยเฉพาะน้ำตาที่คลอเบ้าและท้ายที่สุดก็ ร่วงหล่นลงมานั้น!

หลินชวงพยักหน้า “ โอเค ถ้างั้นตัวละครตัวนี้ให้คุณแสดง

แล้วกัน เดี๋ยวผมจะแจ้งผู้จัดการส่วนตัวของคุณให้ทราบอีกครั้ง

ถึงเสี่ยวมั่นยิ้มอย่างกระอักกระอ่วนใจ “ฉันไม่มีผู้จัดการส่วน ตัว แล้วก็ไม่ได้เซ็นสัญญากับบริษัทไหนด้วย ถ้าถึงเวลาถ่ายทำ รบกวนโทรมาที่เบอร์ที่ฉันทิ้งไว้ให้นี้ก็ได้ค่ะ”

หลินซวงรู้สึกแปลกใจ เพราะวัยรุ่นสมัยนี้ส่วนใหญ่ต่างเซ็น สัญญากับบริษัทแล้วทั้งนั้น แต่หญิงสาวคนนี้กลับไม่ได้เห็น ทั้ง ๆ ที่รูปร่างหน้าตาเธอไม่เลวเลย อีกทั้งความสามารถในการแสดง ก็ยอดเยี่ยมด้วย

“งั้นก็ได้ เธอกลับไปรอฟังข่าวก็แล้วกัน”
“ขอบคุณค่ะผู้กำกับ “ลงเสี่ยวมั่นโค้งคำนับด้วยความ เคารพ ในที่สุดเธอก็ได้รับเลือกให้แสดงเป็นตัวละครตัวนี้

ถึงเสี่ยวมั่นออกมาจากห้อง พลางรู้สึกว่าฝีเท้าของเธอเบามาก ราวกับกำลังฝันอยู่

จู่ ๆ โอวจื่อเหย่ก็โผล่มาแล้วถามว่า “เป็นไงบ้าง? ” ถงเสี่ยวมั่นมองไปที่โอวจื่อเหยอย่างไร้ความรู้สึก “ฉันถูกรับ เลือกแล้ว! ตัวละครตัวนี้ฉันได้รับเลือกให้แสดงแล้ว!

โอวจื่อเหย่คลายความกังวลลง เขายื่นมือออกไปเคาะที่หน้า ผากของเธอ “คุณวางแผนจะขอบคุณผมยังไง?

ถงเสี่ยวมั่นตบไหล่ของโอวจื่อเหย่ “ฉันเลี้ยงข้าวคุณก็แล้ว กัน! ”

“ได้สิ แต่ว่าก่อนไปกินข้าว เราไปโรงพยาบาลกันก่อนเถอะ

โอวจื่อเหย่เห็นรอยแผลบนร่างกายของถงเสี่ยวมั่น

ถงเสี่ยวมั่นถึงได้สังเกตเห็นว่าตอนที่เธอล้มลงบนพื้น เธอ ไม่ทันระวังทำให้แขนและขาได้รับบาดเจ็บ จนเต็มไปด้วยคราบ เลือด

“ไม่เป็นไรหรอก แผลเล็กน้อย เดี๋ยวค่อยกลับไปทายาฆ่าเชื้อ ก็จะทุเลาลงแล้ว ”

ทั้ง 2 เดินออกไปด้วยกัน โอวจื่อเหยขับรถลาเฟอร์รารี่ไปตาม ทางที่ถงเสี่ยวมั่นบอก ในที่สุดก็มาถึงร้านปิ้งย่างริมทาง
อืม เป็นร้านปิ้งย่างริมทางร้านหนึ่ง

เมื่อเห็นสภาพแวดล้อมรอบ ๆ ทั้ง 4 ด้าน โอวจื่อเหย ขมวด คิ้วแน่น

ด้วยฐานะของเขาแล้ว เขาจะเคยมาที่สถานที่แบบนี้เหรอ?

ถงเสี่ยวมั่นทักทายเจ้าของร้านอย่างคุ้นเคย เธอสั่งปิ้งย่างมา จำนวนมาก แล้วก็ยังมีหม้อดิน 2 อัน อาหารมื้อนี้ไม่เลวเลย สําหรับเธอ

โอวจื่อเหย่กระแอม “ นี่ ถงเสี่ยวมั่น คุณคิดว่าสถานที่แห่งนี้ กับรถของผมมันเหมาะสมกันแล้วใช่ไหม?

ถงเสี่ยวมั่นมองไปที่รถลาเฟอร์รารี่ราคาแพงคันนั้น รถลา เฟอร์รารี่ที่จอดอยู่กับสภาพแวดล้อมที่แย่ดูสกปรกในสายตา ของผู้คนมันดูไม่เหมาะสมกันจริง ๆ

“แต่ว่า สถานที่อื่นฉันก็คงไม่มีปัญญาเลี้ยงคุณหรอก! ” เธอ ยักไหล่อย่างจนปัญญา “ฉันไม่มีเงิน ถ้าฉันบอกว่ากระเป๋า สตางค์ของฉันสะอาดว่าใบหน้าของฉันอีก คุณเชื่อไหม? ”

โอวจื้อเหย่ อืมเบา ๆ ไม่ได้พูดอะไร

“คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันชื่อลงเสียวมั่น? ”

ถงเสี่ยวมั่นจำได้ว่าครั้งแรกที่เจอกัน เธอกลัวว่าเขาจะมาเกาะ แกะเธอ เธอเลยไม่ได้บอกชื่อกับเขา ครั้งที่ 2 ที่เจอกัน ก็เจอกัน ปปป ก็ไม่ได้ถามชื่อแซ่
“อ่อ นั้น…..” โอวจื้อเหยพูดไม่ออก เขาไม่อยากจะเรียกชื่อ เธอหรอก แต่ว่าสถานการณ์ตอนบ่ายของวันนี้ เขาทำได้เพียง เรียกชื่อของเธอ “คุณลืมไปแล้วเหรอว่าเวลาคุณเข้าห้องสมุด คุณจะต้องรูดบัตรเข้าไป แค่ผมถามคนดูแลตรงนั้นก็รู้แล้ว

“เมื่อคนที่ดูแลการรูดบัตรเห็นผู้ชายหล่อ ๆ ก็ไม่สนใจอะไร แล้วจริง ๆ ! “ถงเสียวมันอดไม่ได้ที่จะบ่นขึ้นประโยคหนึ่ง “ใช่ แล้ว ฉันยังไม่รู้เลยว่าคุณชื่ออะไร? ”

“อืม…..คุณเรียกผมว่าอาจอก็ได้” โอวจื้อเหย่ยังไม่อยากให้ เธอรู้ตอนนี้ว่าเขาเป็นสามีของเธอ เพราะว่าสิ่งที่เขาอยาก ทดสอบนั้นไม่ยังได้ทําการทดสอบเลย!

“อ่อ คุณทํางานอะไรเหรอ?”

โอวจื้อเหย่ไม่รู้จริง ๆ ว่าจะตอบยังไง ในขณะที่เขากำลังลังเล อยู่

จู่ ๆ ถงเสี่ยวมั่นก็ตบโต๊ะ แล้วพูดขึ้นว่า “ฉันรู้แล้ว คุณเป็น ผู้ชายขายตัว ใช่ไหม?

“ผู้ชายขายตัว? ”

“ใช่สิ ฉันเห็นคุณขับรถหรู แต่ใส่เสื้อผ้าตลาดล่าง อีกทั้งยัง ชอบหมกตัวอยู่แถว ๆ ผับ บาร์ หน้าตาก็หล่อ รูปร่างก็ดี คุณ ต้องเป็นผู้ชายขายตัวแน่ๆ!

ถงเสี่ยวมั่นหรี่ตาพลางพูดขึ้น ก่อนหน้านี้เธอเคยได้ยินเพื่อนร่วมชั้นของเธอเคยพูดว่า ในผับมีผู้ชายขายตัวไม่น้อยเลย เมื่อเธออยากมีลูก เธอจึงไปที่ผับ แม้ว่าจะค่อนข้างเสี่ยง แต่ก็คงมีเพียงผู้ชายขายตัวเท่านั้นที่จะไม่ เกาะแกะเธอ

“หา…… โอวจอเหย่ยากที่จะอธิบาย

เสื้อผ้าที่เขาใส่ แม้ว่าจะเป็นเพียงเสื้อยืด แต่ว่าเสื้อตัวนี้ก็เป็น เสื้อแบรนด์ดัง ใช่ แม้ว่ามันจะเป็นเพียงเสื้อยืดธรรมดา แต่ว่าเขา ก็ใส่ของแบรนด์หรู!

“ไม่ต้องลำบากใจหรอก รับรองว่าฉันคนนี้จะไม่ดูถูกคุณ หรอก” ถึงเสี่ยวมั่นตบไหล่โอวจื่อเหย่

โอวจื่อเหย่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ

“วันนี้ขอบคุณคุณจริง ๆ นะ” ลงเสี่ยวมั่นยิ้มอย่างเบิกบาน

โอวจื่อเหย่รออยู่ครู่หนึ่ง ยังไม่ทันรอให้ถึงเสี่ยวมั่นพูด ประโยคถัดไป “หมดกัน?

ดวงตาของถงเสียวลั่นกลอกไปกลอกมา “หมดกัน

“คุณขอบคุณฉัน ฉันก็แค่ขอบคุณคุณกลับก็จบแล้ว?! ” เพิ่ง จะรู้ก็ตอนนี้แหระว่าการจะขอบคุณคนแค่พูดว่าขอบคุณง่าย ๆ ก็ได้แล้ว

“ยังจะต้องมาเลี้ยงปิ้งย่างคุณอีก

โอวจื่อเหย่พยักหน้าอย่างไม่แม้จะชายตามอง “คุณอย่าลืม นะว่าวันนี้ผมช่วยคุณ อีกทั้งรูปของคุณยังอยู่ในมือผมด้วย ถ้าไม่ได้ผม ไม่แน่ว่าวันนี้คุณก็อาจจะไม่ได้รับเลือกให้เล่นบทนั้นก็ได้ ถึงยังไงซะ คุณก็ควรจะตอบแทนผมบ้างไม่ใช่เหรอ?

เดิมทีถึงเสี่ยวมั่นคิดว่า หากผูกมิตรกับชายผู้นี้ บางทีเรื่อง รูปภาพนั้นเขาอาจจะลืม ๆ ไปบ้าง แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะยัง จดจ่ออยู่แต่เรื่องนี้ไม่เคยลืม

“งั้นคุณอยากจะให้ฉันตอบแทนคุณยังไง? ”

“ครั้งที่แล้วผมก็พูดชัดเจนแล้ว” โอวจื่อเหย่ขยับเข้าใกล้ถึง เสี่ยวมั่น “นอนเป็นเพื่อนผมอีกสักครั้ง”

ถงเสี่ยวมั่นกัดริมฝีปาก ” ฉันว่านะ อาชีพอย่างคุณแต่ละวันมี คนให้นอนด้วยตั้งเยอะแยะ ทั้งยังหาเงินได้ด้วย คุณมานอนกับ ฉันจะมีประโยชน์อะไร?

“แน่นอนว่ามี คุณสดใหม่ไง อาชีพของผมส่วนใหญ่มักนอน กับผู้หญิงรวยที่ส่วนใหญ่เป็นวัยกลางคน จะมีความหมาย อะไร? จะให้ผมจ่ายเงินให้คุณก็ได้นะ!

ในเมื่อเธอคิดว่าเขาเป็นผู้ชายขายตัว งั้นเขาก็พูดตามน้ำไปก็ แล้วกัน

“พวกเรามาเป็นเพื่อนกันดี ๆ ไม่ได้เหรอ? ” ໆ

“น่าเบื่อ”

ถงเสี่ยวมั่นถอนหายใจ “ฉันรู้ว่าอาชีพอย่างพวกคุณคงไม่มี เพื่อนแน่นอน ฉันคิดว่าฉันสามารถเป็นเพื่อนกับพวกคุณได้นะ ฉันไม่รังเกียจ”
โอว อเหยโบกมือ ไม่อยากฟังคำพูดพวกนี้ “ถงเสี่ยวมั่นคราว แล้วคุณนอนกับผม คุณก็รู้สึกดีไม่ใช่เหรอ? นอนกับผม 1 ครั้ง กับ 2 ครั้ง มันแตกต่างกันเหรอ? ไม่ต้องพูดมากแล้ว คราวที่ แล้วที่คุณนอนกับผมก็ดื่มกับมันไม่น้อยเลย

สีหน้าของถงเสี่ยวมั่นเปลี่ยนเป็นสีเขียวปัด

หากว่าเธอไม่ยอมนอนกับเขาในครั้งนี้ คาดว่ารูปภาพของ เธอก็คงถูกประจานอย่างไม่ต้องสงสัย

โอวจื่อเหล่มองดูสีหน้าของถงเสี่ยวมั่นก็รู้ทันทีว่าจะต้องมีเรื่อง สนุก ๆ ให้ดูอีกแน่ !