ตอนที่ 9 แลกตัวเจ้าสาวกลับคืนมา

เป่ยจื่อห้าวมีความทะเยอะทะยานอย่างชั่วร้าย ยอมเทหมดหน้า ตักเพื่อที่จะแย่งชิงบัลลังก์

ถึงอย่างไรในใจของเขาก็ไม่ได้ถือว่าจาง วี่โหร่าเป็นภรรยา ของเขาจริงๆ เพียงแค่ใช้เป็นเครื่องมือก็เท่านั้น จางยวโหว แม้ว่าความบริสุทธิ์จะถูกทำลายก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อคุณค่า ของการใช้งานของนาง ผู้ที่ทำการใหญ่จะไม่คำนึงถึงสิ่งเล็กน้อย แม้แต่การถูกนอกใจเขาก็ทนได้ ยังจะมีอะไรที่เขาทนไม่ได้อีก

จางยโหราใช้เวลาหนึ่งคืนไปอย่างปลอดภัยที่ตำหนักอ๋องชิง ผิง เขาไม่ได้แตะต้องนางอีก และไม่ได้สอบถามอะไร ทั้งสอง คน ใช้เวลาทั้งคืนบนเตียงอย่างสงบ

ถึงแม้ต้องการไล่เขาลงจากเพียงก็ไม่มีเหตุผลอะไร เพราะนาง เป็นคนริเริ่ม ” กระตุ้น” ด้วยตัวเอง

เดิมทีแล้วนางกังวลใจอย่างมาก กลัวว่าจู่ๆเขาจะเป็นสัตว์ร้าย และทําอะไรกับนาง แต่ต่อมาพอได้ยินเสียงลมหายใจที่สงบนิ่ง ของเขา นางก็ค่อยๆรู้สึกง่วงนอนและหลับลงโดยไม่รู้ตัว แม้แต่ นางยังประหลาดใจมาก เหตุใดเขาจึงใจกว้างเพียงนี้ อยู่ร่วม ห้องเดียวกันกับผู้ชายที่ข่าวลือราวกับปีศาจเช่นนี้กลับยังนอน หลับสนิทได้อย่างคาดไม่ถึง
เพิ่งจะล้างหน้าล้างตาเสร็จ ก็ได้ยินเสียงรายงานมาจากด้าน นอกว่า พระราชวังมีพระราชโองการเร่งด่วนมา ขอให้อ่องชิงผิง น้อมรับพระราชโองการในทันที

ทันใดนั้นสายตาของจางยวโหวก็จมลงในทันที นางรู้อยู่แล้ว ว่าเพราะเหตุใด

ตั้งแต่ที่นางวางแผนคิดจะทำเช่นนี้ ก็ได้ตัดสินใจแล้วจะ ยอมรับผลที่ตามมาทั้งหมด

นางรีบจัดเสื้อผ้าให้เป็นระเบียบทันที และออกไปกับหน หัน ได้รับการยกเว้นคุกเข่าถวายบังคมจากปากของฮ่องเต้เอง แต่จางยโหรวกลับคุกเข่าลงกับพื้นเพื่อรอคำประกาศสั่งจาก ฮ่องเต้

“ด้วยโองการแห่งฟ้า ฮ่องเต้จึงทรงมีพระบัญชาว่า ให้อ๋องชิง ผิงพาจางโหรวบุตรสาวของตระกูลจางมาถามไถ่สารทุกข์ สุกดิบที่พระราชวัง โดยเร็ว

ผู้ชายยื่นมือไปรับกฤษฎีกาอันศักดิ์สิทธิ์ สายตามองมาที่นาง

อย่างลึกซึ้ง ” ไปกันเถอะ ชายาที่รัก”

ขันทีที่มาแจ้งพระราชโองการท่านนั้นแสดงสีหน้าตกตะลึง ออกมา แต่กลับลดระดับศีรษะลงอีก

จางยวี่โหร่วสูดลมหายใจเข้าลึก ในเมื่อคำนับเทวดาฟ้าดิน และแต่งงานกันแล้ว และยังได้เข้าเรือนหอ เช่นนั้นเรื่องนี้ก็คง ถือว่าจบลงเรียบร้อยแล้ว แม้ว่าจะเกิดเรื่องต่อหน้าฮ่องเต้ก็ตาม ตราบใดที่หลินจือไม่หลุดปาก นางก็ไม่กลัว
เพียงแต่มองดูผู้ชายที่อยู่ต่อหน้าคนนี้ ในเมื่อเขารู้ว่านาง หลอกใช้เขา เหตุใดจึงไม่เปิดโปงและยังช่วยนางอีก?

เขาหน้าตาอัปลักษณ์ มีโรคเรื้อรังติดตัวและฆ่าคนจนชิน เหมือนดั่งข่าวลือจากโลกภายนอกจริงหรือ?

ใบหน้าที่แท้จริงเป็นอย่างไรนางนั้นไม่เห็นแน่นอน ในส่วน ของเรื่องอื่นๆนั้นนางยังไม่รู้สึกถึง แต่ถึงอย่างไรสถานการณ์ใน ตอนนี้ ดีเกินกว่าที่นางคาดคิดไว้มากแล้ว

ในเวลานี้ห้องหนังสือของฮ่องเต้ คนที่ควรมานั้นเกือบมา ถึงกันหมดแล้ว

นอกจากองค์ชายสาม สี่เฟย และจางไท่ซื้อแล้ว ยังมีหลินจือ

คุณหนูของตระกูลหลิน

เมื่อเป่ยจื่อห้าวมองเห็นนาง ก็รีบเร่งฝีเท้าเข้ามาหาในทันที และจับมือของนางขึ้นมา ” โหร่วเอ๋อร์ ข้าอธิบายให้เสด็จพ่อ ทราบ เพื่อทวงความยุติธรรมคืนให้แก่เจ้า เจ้าวางใจได้ ข้าจะ ปกป้องเจ้าอย่างดีและไม่มีวันปล่อยให้ใครรังแกเจ้า ”

ในใจของจางยวี่โหร่วนั้นดูถูกเหยียดหยาม หากพูดจาได้น่า ฟังเช่นนี้จริงๆ เช่นนั้นเหตุใดเมื่อคืนเขาถึงไม่บุกเข้าที่ตำหนัก อ๋องชิงผิงเพื่อช่วยนางออกไป แต่เสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ไป หนึ่งคืน

มีเพียงเหตุผลเดียว นั่นก็คือเขาหวาดกลัวอ๋องชิงผิง ดูเหมือนว่า ” สามีราคาถูก” ของนางนั้นมีประโยชน์อยู่บ้าง

ขอบตาของจางโหร่าวค่อยๆเริ่มแดง จากนั้นจึงผลักมือของ เขาเบาๆ ” องค์ชายสาม เกรงว่าท่านกับข้าคงจะไม่มีวาสนาให้ อยู่ด้วยกันชาตินี้แล้ว ”

โหรวเอ๋อร์ เจ้าหมายความว่าอย่างไร หรือว่าเจ้าไม่ได้รักข้า แล้ว? ” เป่ยจื่อห้าวพูดอย่างประหม่า

” มาพูดเรื่องนี้ในตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์ ข้ากับท่านอ๋องชิงผิง เข้าพิธีแต่งงานกันเรียบร้อยแล้ว และเป็นภรรยาของเขา เหตุใด สวรรค์จึงทำเช่นนี้ ให้คนที่รักไม่อาจเป็นครอบครัวได้ ” จางย โหวก้มหน้า ใช้ผ้าเช็ดน้ำตาและแสดงท่าทางผิดหวังเสียใจ

สองคนนี้ คนหนึ่งแสดงได้ดีกว่าอีกคน แต่ทั้งหมดกลับ เป็นการหลอกลวง

หันฉีกระตุกมุมปากเบาๆ ผู้หญิงคนนี้ น่าสนใจเกินกว่าที่เขา จินตนาการเอาไว้

เกิดอะไรขึ้นกันแน่ เจ้าบอกข้ามา ท่านอ๋องชิงผิงข่มขู่เจ้าใช่ 11 หรือไม่ หรือว่าหลินจือคนนั้นเล่นอุบายอะไรกับเจ้า เสด็จพ่อทรง อยู่ที่นี่ เจ้าพูดความคับข้องใจของเจ้ามาให้หมด เสด็จพ่อจะต้อง แก้ไขความไม่เป็นธรรมให้เจ้าแน่”

ดูเหมือนว่าในคนจำนวนมากมีเพียงเป่ยจื่อห้าวเพียงคนเดียว ที่กระทืบเท้าด้วยความร้อนใจ สีหน้าของจางไท่ซื้อนั้นสงบนิ่ง ไม่ ได้แสดงความเห็นใดๆ ในตอนนั้น
หลินจือรีบคุกเข่าก้มหัวลงกับพื้นทันที ” ฝ่าบาทโปรดสืบสวน ให้ละเอียด เดิมทีแล้วตัวข้าควรแต่งงานกับท่านอ๋องชิงผิง และ ไม่ได้คาดคิดว่าจะเกิดเหตุขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวผิด การแต่งงานนั้น เป็นเรื่องสำคัญข้าจะเล่นเป็นเด็กอย่างนั้นหรือ ฝ่าบาทรับสั่ง พระราชทานการแต่งงานนี้ด้วยตนเอง ข้าซาบซึ้งในพระ กรุณาธิคุณอย่างหามิได้ จะกล้าขัดพระราชโองการและหลอก ลวงฮ่องเต้ได้อย่างไรกัน? ”

แน่นอนว่านางไม่กล้าพูดอะไรออกมา จนถึงกับไม่กล้ามองหัน ยี่ฉีสักนิด คาดว่าข่าวลือพวกนั้น และยังเห็นหน้ากากหมาป่าอัน ดุร้ายบนใบหน้าเขาอีก คงตกใจจนใจหาย และดีใจกับตัวเองที่ หลุดพ้นออกจากกรงขัง

จางยวโหวส่ายหัวเบาๆ ” เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับคุณหนู หลินจือ ทุกอย่างล้วนเป็นฟ้าลิขิต เนื่องจากฝนตกหนักปิดกั้นการ เดินทางจึงได้เจอกันในวัด ข้ากับคุณหนูหลินจือแต่งงานออก เรือนในวันเดียวกัน จึงรู้สึกถูกชะตาและร่วมสาบานเป็นพี่น้องกัน ออกจากเกี้ยวไปพูดคุย ทุกอย่างล้วนเกิดจากความอยากเล่นใน ตอนที่ฝนตก แต่คิดไม่ถึงว่ามันจะเป็นหายนะครั้งใหญ่ หากฝ่า บาทต้องการลงโทษก็ลงโทษข้าเพียงคนเดียวเถอะ

แม้แต่บุคคลที่เกี่ยวข้องก็พูดเช่นนี้แล้ว หากเป่ยจื่อห้าวยังไม่ ยอม ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว

ฮ่องเต้พูดพึมพำว่า “สามารถมีเรื่องบังเอิญเช่นนี้ได้ ดูเหมือน ว่าจะเป็นฟ้าลิขิตจริงๆ! ”
” ข้าไม่สนว่าจะเป็นฟ้าลิขิต หรือว่าเรื่องบังเอิญ ในเมื่อรู้ว่าผิด คนแล้ว เช่นนั้นก็รีบแลกตัวกลับมา แม่นางหลินจือคนนี้ข้าไม่ได้ แตะต้องนางแม้แต่ผมเส้นเดียว ส่งคืนให้เจ้าของเดิมอย่างครบ ถ้วน ข้าต้องการพาตัวพระชายาที่เป็นของขากลับไปตอนนี้ ” ” ท่านอ๋องชิงผิง ท่านหมายความว่าอย่างไร? ” เป่ยจื่อห้าว

ถามอย่างเกรี้ยวกราด

ตอนนี้นาง…เป็นพระชายาของข้า องค์ชายสาม ท่านอย่าได้ ลืมฐานะของตัวเอง ” ดวงตาคู่นั้นภายใต้หน้ากากเย็นชาเป็น อย่างมาก รอบตัวแพร่กระจายไปด้วยความเยือกเย็น จนทำให้ คนไม่กล้าสบตากับเขา

” องค์ชายสาม เป็นข้าที่ทำผิดต่อท่านเอง ตอนนี้ข้าไม่ได้มี ร่างกายที่บริสุทธิ์แล้ว ข้าไม่คู่ควรกับท่านเลย ท่านลืมข้าเถอะนะ “จางยโหร่วพูดอย่างสะอึกสะอื้น

” ความจริง ” นี้ เป่ยจื่อห้าวตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว และยังใช้เวลา ทั้งคืนในการทำความเข้าใจและยอมรับ จนถึงขนาดเปลี่ยนสิ่งนี้ ให้เป็นประโยชน์ในการใช้งาน

เป่ยจื่อห้าวแสดงท่าทางไม่กล้าเชื่อออกมาและมองดูนางและ ถามว่า” ในเมื่อเจ้ารู้ว่าเขาไม่ใช่ข้า เหตุใดจึงปล่อยให้เขาแตะ ตัวเจ้า เขาใช้กำลังบังคับเจ้าใช่หรือไม่? ”

” เปล่า แสงเทียน ในเรือนหอนั้นมืดมัวเกินไป ตอนที่ท่านอ๋อง ชิงผิงเข้ามา ข้าข้าค้นพบมันได้ไม่ทันเวลา และคิดว่าเขาเป็น ท่านตลอดเวลาจนถึงเช้าตรู่ของวันนี้ถึงจะ…”
ในที่สุดจางไหนือก็ลูบหนวดเคราของเขา และพูดตะคอก เบาๆ” ยโหรว เหตุใดเจ้าถึงโง่เขลาเช่นนี้ ”

ยโหรวรู้ว่าตัวเองไม่มีหน้ามาเจอฝ่าบาท มาเจอองค์ชาย 11 สาม ดังนั้นที่มาในวันนี้ หนึ่งคือเพื่อมาพูดความจริง สองคือ ความตั้งใจที่จะตาย

จางยโหร่วเพ่งสายตาที่ดูไม่ค่อยหยาบคายตรงไป ตามที่ คาดการณ์นางถูกคนหยุดไว้ จางยวโหวไม่มีวันที่จะโง่เขลาและ ต้องการจะตายจริงๆอย่างแน่นอน