ตอนที่ 1 ตระกูลจางถูกฆ่าล้างครอบครัว

สมัยราชวงศ์หนานหมู่ เทียนเจอ ปี14 ในฤดูอันหนาวเหน็บของ เดือนสิบสอง หยดน้ำค้างกลายเป็นน้ำแข็ง

ลมพัดแรงหวีดหวิด ในคุกใต้ดินอันมืดมิดที่อยู่ลึกสุด เสียง ฟาดด้วยแส้ดังลอยมา ตามด้วยเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดของ หญิงสาวที่ทำให้รู้สึกขนลุก

มองดูเครื่องมือทรมานหลากหลายชนิดกองอยู่ภายในห้องขัง ต่างๆเปรอะเปื้อนเต็มไปด้วยเลือดสีแดงสด บางอันถึงกับมีเนื้อ ของมนุษย์ติดอยู่ กองทับถมกันลงมาเป็นชั้นๆเวลาหลายปี ปกคลุมจนไม่หลงเหลือสีเดิมอย่างน่าสยดสยอง

หญิงสาวถูกผูกติดกับเสาผมห้อยลงมาอย่างกระเซอะ กระเซิง บนเรือนร่างถูกทุบตีจนเต็มไปด้วยเลือด และยังลอย ตราประทับด้วยโลหะดูแล้วน่าตกใจ แต่ทั้งหมดยังไม่จบลง เพียงเท่า

อ๊ะๆๆ! ” เกลือถังหนึ่งถูกสาดมา หญิงสาวส่งเสียงกรีด ร้อง เจ็บปวดจนทำให้นางสั่นไปตัว แต่ก็สามารถหยุด ความเคียดแค้นและความไม่ยอมแพ้สายตาของนางได้

ชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมลายมังกรเหลืองสดยืนอย่างเป็น ชาตรงหน้านาง จางยวโหว ถ้ารู้ควรอย่างไรก็สารภาพมาเจ้าจะโดนทรมานน้อยลง
ความงดงามในอดีตของจางยวโหวหายไปจนหมดสิ้น แต่ถึง แม้จะจนตรอกเช่นนี้ก็ยังไม่สามารถปิดบังความเย่อหยิ่งในตัว ของนางได้ ” ข้าไม่ได้มีความผิดใด และจะไม่มีวันยอมรับความ ไม่ยุติธรรมนี้เด็ดขาด ย

หญิงสาวบอบบางที่อยู่ด้านข้างเช็ดน้ำตาทันที “ฝ่าบาทต้อง ทวงความยุติธรรมคืนให้ข้านะเพคะ ลูกชายที่น่าสงสารของเรา อายุเพียง 3 เดือนก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังไม่ทันได้เกิด และข้าจะ มีหน้าไปเจอฝ่าบาท เจอราชนิกุลและบรรพบุรุษของราชวงศ์ได้ อย่างไรกัน ”

จ้าวซินซินเคยเป็นน้องสาวที่ดีของนาง นางเชื่อใจนางทุก อย่าง นางได้เป็นกุ้ยเฟยได้ก็เพราะนางจางโหราช่วย สนับสนุน

เมื่อคิดถึง ในอดีตต่างๆนาๆ จางโหร่วตัวสั่นเทา เหตุใดใจ คนจึงน่ากลัวได้ถึงเพียงนี้

เป่ยจื่อห้าวรีบปลอบโยนทันที ” โหร่วเอ๋อร์อย่ากังวลไปเลย ข้าจะทวงความยุติธรรมคืนเพื่อเจ้าแน่ พวกเจ้านำตัวผู้หญิงชั่วคน นี้ไปนั่นเป็นชิ้นๆซะ จัดการ!”

จ้าวซินซินท่าทางโศกเศร้าเสียใจแอบอิงอยู่ในอ้อมแขนของ เป่ยจื่อห้าว แต่ตอนที่นางแอบมองมาทางจางโหรว ในสายตา กลับเต็มไปด้วยความเคียดแค้น เกลียดชัง และความสะใจอยู่ เล็กๆ

เมื่อฮ่องเต้ออกคำสั่ง จางยวโหวก็ถูกคนนำตัวลงมาจากเสจากนั้นกดมือของนางลงบนแผ่นไม้ แต่ตรงหน้าของนางมีมีดเล่ม ใหญ่วางอยู่ตามแนวขวาง

“ข้าจะให้โอกาสเจ้าเป็นสุดท้าย สิบนิ้วเชื่อมโยงไปถึงหัวใจ เจ้าคงไม่อยากจะลิ้มลองรสชาติของการถูกตัดนิ้วขาดทั้งที่ยังมี ชีวิตอยู่หรอกนะ ”

มองเห็นสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า สีหน้าของจางยวโหวก็ยิ่ง ขาวซีดมากขึ้น แต่ยังคงส่ายหัวอย่างแน่วแน่ “ไม่ สิ่งที่ข้าไม่ได้ ทํา แม้ตายข้าก็ไม่ยอมรับ ”

” พูดดีด้วยไม่ยอมทำตามต้องให้ใช้กำลังบังคับเสียจริง ลงมือได้ ”

อ๊ากกก! ” เสียงกรีดร้องในครั้งนี้รุนแรงยิ่งกว่าครั้งก่อน อย่างเห็นได้ชัด บนกระดานมีนิ้วมือสิบนิ้วที่ถูกตัดขาดนองเลือด วางอยู่ จางยวโหวนอนอยู่บนพื้นร่างกายเจ็บปวดจนไม่สามารถ หยุดตัวสั่นได้ ในตอนนี้นางเหมือนคนที่ตายทั้งเป็น

ผู้ชายที่นางเคยรักอย่างสุดหัวใจคนนั้น ตอนนี้กลับตัดสิน ประหารชีวิตนางอย่างเลือดเย็น “ เจ้าถูกแต่งตั้งเป็นฮองเฮาเป็น เวลาห้าปี ความผิดที่หนึ่ง : วางแผนลอบทำร้ายทายาทผู้สืบทอด บัลลังก์ในท้องของจ้าวกุ้ยเฟย ความผิดที่สอง : วางยาพิษลอบ ทำร้ายไทเฮาอย่างใจกล้า ความผิดที่สาม : จางยโหรว เจ้า เหี้ยมโหดอำมหิตเช่นนี้ ละเมิดอำนาจแห่งสวรรค์ ควรโทษ ประหารเก้าชั่วโคตร ”

ไม่ นางไม่ได้ทํา!
จนถึงตอนนี้ นางจะเข้าใจได้อย่างไร เรื่องทั้งหมดนี้ล้วนเป็น ฝีมือของเขากับจ้าวซินซินวางแผนไส่ร้าย แต่นางไม่ยอมตาย จากไปแบบนี้ ท่านปู่ของนางเป็นขุนนางรับใช้ฮ่องเต้มาสาม ราชวงศ์ ชื่อเสียงสูงส่งท่ามกลางขุนนางนับร้อย สมาชิกพรรคมี อยู่ทุกหนทุกแห่ง เป่ยจื่อห้าวสามารถสืบทอดราชบัลลังก์ได้ล้วน พึ่งพาการสนับสนุนจากตระกูลจางทั้งสิ้น! แต่เขากลับกล้าทำกับ นางแบบนี้!

หรืออาจเป็นเพราะมองความคิดในใจของนางออก เป่ยจื่อ ห้าวยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “ จนถึงตอนนี้เจ้าคงไม่ได้หวังว่า จางไท่ซื้อจะมาช่วยเจ้าหรอกนะ? ข้าเป็นถึงโอรสแห่งสวรรค์ จักรพรรดิผู้มีเกียรติสูงศักดิ์ จะเกรงกลัวตระกูลจางเล็กๆของเจ้า ทำไมกัน? ข้าได้รับหนังสือแจ้งมาว่าจางไท่ซื้อทุจริตและติด สินบน มีหลักฐานแน่นหนา ข้าได้สั่งให้ยึดทรัพย์สินทั้งตระกูล แล้ว”

อะไรนะ จางยวโหวเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อ “ไม่… เป็นไป ไม่ได้…”

ตระกูลจางต้นไม้ใหญ่ที่มีรากลึกจะล้มลงอย่างง่ายดายได้ อย่างไรกัน ท่านปู่ของนางซื่อสัตย์สุจริตมาทั้งชีวิต จะทำเรื่อง ทุจริตและติดสินบนได้อย่างไร เรื่องนี้ต้องมีเบื้องลึกเบื้องหลังแน่ ทุกอย่างล้วนเป็นแผนการชั่วร้าย

เดิมทีแล้วแผนการของเขานั้นไม่ใช่นาง แต่เป็นตระกูลจาง เขามีความคิดจะขุดรากถอนโคนตระกูลจางมาตั้งนานแล้ว
จางยโหร่วมองพวกเขาอย่างกล้ำกลืนความเจ็บแค้น – ต้องการเพิ่มความผิด เหตุใดจึงไม่พูดอะไร เป่ยจื่อห้าว เจ้า อกตัญญูคุณคนเช่นนี้ เจ้าจะต้องได้รับผลกรรมตามสนองอย่าง แน่นอน แน่นอน! ”

เป่ยจื่อห้าวไม่ได้รู้สึกโกรธอะไรแต่กลับหัวเราะ “จางไปซื้อ เป็นขุนนางรับใช้ฮ่องเต้มาสามราชวงศ์ ได้รับความสําคัญจาก เสด็จปู่และเสด็จพ่ออย่างมาก หากไม่ใช่เพราะถูกบีบบังคับอย่าง ไร้ทางเลือกข้าก็ไม่ได้อยากฆ่าเขา แต่ทว่าตอนนี้ ข้าจะให้โอกาส เจ้าได้ช่วยพวกเขาสักครั้ง ”

จางยโหร่วร่างกายสั่นเทา จากนั้นก็เข้าใจในทันทีว่าโอกาส ที่เขาพูดนั้นคืออะไร

” บนแท่นประหารในวันพรุ่งนี้ หากเจ้ายอมรับความผิดไว้

เพียงคนเดียว ข้าจะปล่อยตัวพวกเขาไปอย่างปลอดภัยแน่นอน

“ ท่านพูดจริงรึ? ” จางยโหร่วมองตาเขาแล้วเอ่ยปากถาม

” กษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนค่

ตอนนี้นางยังมีตัวเลือกอื่นอีกงั้นเหรอ? ในเมื่อนางเป็นลูกสาว ของตระกูลจาง ก็ต้องปกป้องตระกูลจางอย่างสุดกำลัง หากว่า ชีวิตของนางจางยโหร่วเพียงคนเดียวสามารถแลกกับชีวิตของ คนในตระกูลจางอีก 2คนได้ นางก็ต้องทำหน้าที่นั้นโดยไม่หวั่น เกรงอยู่แล้ว
สายลมพัดกระโชกแรง หิมะตกหนักปลิวว่อน

ตอนเที่ยงวัน บนแท่นประหาร เสา 72 ต้นรายล้อมเป็นวงกลม ใบหน้าคุ้นเคยเหล่านั้นที่ถูกมัดอยู่ด้านบน ล้วนเป็นญาติสนิท ของจางยวโหวทั้งสิ้น

ผู้คนด้านล่างกระสับกระส่าย ประชาชนต่างพากันพูดคุย วิพากษ์วิจารณ์ไปจนถึงตั้งข้อสงสัย และไม่กล้าเชื่อว่าครอบครัว ที่จิตใจดีและซื่อสัตย์สุจริตอย่างจางไท่ซื้อจะกล้าทำเรื่องเช่นนี้

จางยโหรวคุกเข่าลงบนพื้น ยอมรับความผิดทั้งหมดที่ไม่ได้ เป็นของนางในทันที

จางไท่ซื้อพูดอย่างเจ็บปวดใจว่า ” ยโหร่า ทําไมเจ้าถึงโง่ เขลาเพียงนี้ เจ้าคิดว่าเจ้ายอมรับผิดแล้วเจ้าสัตว์ร้ายตัวนี้จะ ปล่อยพวกเราไปงั้น? ”

นางมองดูเป่ยจื่อห้าวที่นั่งอยู่ด้านบนสูงสุดอย่างสุดชีวิต หวัง ว่าเขาจะสามารถรักษาคำสัญญาและปล่อยคนในครอบครัวของ นางไป

ในตอนนั้น เป่ยจื่อห้าวฉีกยิ้มขึ้นอย่างเยือกเย็น มือของเขา ค่อยๆยกขึ้น ผู้คุมนักโทษประกาศพระราชโองการ เพชฌฆาตยก มีดขึ้น หัวของคน 72 คนกลิ้งหล่นลงมาจากบนเสาในแบบ เดียวกัน แม้กระทั่งเด็กทารกที่เพิ่งเกิดมาเพียงหนึ่งเดือนก็ไม่ ละเว้น

ชีวิตเป็นๆทั้ง 72 ชีวิตสูญสิ้นไปในชั่วพริบตา ตระกูลจางถูกฆ่า ล้างครอบครัว
จาง วี่โหร่วตาแดง ดวงตาทั้งสองข้างแตกร้าว และตะโกน ด้วยเสียงอันแหบแห้ง “ เป่ยจื่อห้าว เจ้ามันกษัตริย์จอมปลอมไม่ รักษาคำพูด ข้าจะฆ่าเจ้า! ”

นางต้องการพุ่งเข้าไปหา แต่กลับถูกองครักษ์หยุดไว้ เท้าข้าง หนึ่งเตะเข้ามาที่ท้องจนกลิ้งหล่นลงมาจากด้านบน

จางยโหราแหงนหน้ามองบนท้องฟ้า ร้องไห้โศกเศร้าจน นํ้าตาเป็นสายเลือด นางจ้องมองเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย หาก สายตาสามารถฆ่าคนได้ เช่นนั้นในตอนนี้เป่ยจื่อห้าวคงจะต้อง เต็มไปด้วยความเจ็บปวดเป็นแน่

อะไรคือความจงรักภักดี จิตใจซื่อสัตย์เด็ดเดี่ยว สวรรค์ช่าง

ไม่ยุติธรรม ตระกูลจางภักดีต่อแผ่นดินมาสามชั่วอายุคน แต่

กลับต้องเจอจุดจบเช่นนี้ เป่ยจื่อห้าว เจ้ามันเป็นคนหน้าชื่อใจคด

ไร้ความเมตตา ข้าจางยวโหวจะขอสาบานตรงนี้ว่า หลังจากที่

ข้าตายจะขอเปลี่ยนวิญญาณให้กลายเป็นผี คอยตามหลอก

หลอนเจ้าทั้งวันทั้งคืน มองดูแผ่นดินของเจ้าถูกทำลาย ประเทศ

ชาติถูกยึดครอง และครอบครัวของเจ้าแตกสลาย ”

หลังจากสิ้นคำนี้ นางก็เอาหัวชนเข้ากับเสาหลักต้นใหญ่ตรง กลางแท่นประหาร กระแทกเลือดไหลนองและไม่มีเสียงใดๆอีก ต่อไป

จางยวี่โหร่วเสียชีวิตแล้ว แต่ดวงตาของนางยังคงเบิกตากว้าง อยู่ เต็มไปด้วยความเคียดแค้นและไม่ยอมรับ หากชาติหน้ามีจริง นางจางยวโหวจะไม่มีวันรักผู้ชายไร้หัวใจคน อีก นางจะควักหัวใจและกระดูก ถลกหนังและเส้นเอ็น ของเขาออกมาอย่างแน่นอน แม้เป็นผีก็จะไม่ยอมปล่อยเขาไป