บทที่7 ผู้หญิงที่มาหาเรื่อง

เสิ่นอีเวยรีบดึงแขนเพิ่งเจ๋อเฉิงหลบขณะตะโกนเตือน ปฏิกิริยา ของเขาฉับไวเสมอ ปลายแหลมของมีดเฉียดเนื้อผ้าของสูทไป

ผู้หญิงคนนั้นเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้น

มีคนตะโกนขึ้นมา “บอดี้การ์ด! บอดี้การ์ด!

ผู้หญิงวัยกลางคนคนนั้นโดนบอดี้การ์ดจับกดกับพื้นอย่าง ง่ายดาย แต่กลับทั้งร้องทั้งสิ้น เสิ่นอีเวยมองเหตุการณ์ข้างหน้า อย่างเคว้งคว้าง ไม่รู้จะทำยังไงดี

หล่อนตะโกนชื่อเขาเมื่อกี้ เธอหันมองไปเขาในบัดดล ริม ฝีปากเขาเม้มแน่น สีหน้าเคร่งเครียด

“เพิ่งเจ๋อเฉิง! คืนลูกสาวฉันมานะ ฉันมีลูกสาวแค่คนเดียว! กลับโดนนายย่ำยีซะแล้ว!

ผู้หญิงบนพื้นร่ายยาวเหมือนโดนของเข้าไปแล้ว น้ำหูน้ำตา ไหลอาบหน้า

เสิ่นอีเวยมองหล่อนก็รู้สึกว่าเรื่องมันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพา กลแน่ๆ เธออยู่ข้างเขามายี่สิบกว่าปี เขาเย็นชากับทุกคน จุดนี้ เธอรู้ดี

แถมเขายังโดนความกดดันจากตระกูล อายุแค่นี้ก็เข้าวงการ มาสู้งานหลายปี ก็ต้องมีความคิดและวิธีการของตัวเองอยู่แล้วแทบจะพูดได้ว่าไม่ใช่คนดี แต่ถ้ามีใครมาบอกว่าเขาทำผิดศีล ธรรมกฎหมายล่ะก็ เธอไม่เชื่อโดยเด็ดขาด

เธอทําใจสงบ มองผู้หญิงคนนั้นอย่างเย็นชา “คุณว่าเซิ่งเจ๋อ เฉิงย่ำยีลูกสาวคุณ งั้นขอดูหลักฐานหน่อยสิ”

เสียงของเธอใสกระจ่างเหมือนทับทิมชั้นดี ทำเอาพวกที่หวัง ก่อกวนเงียบปากทันควัน สีหน้าของผู้หญิงคนนั้นเปลี่ยนทันที ทำท่าเหมือนจะทุ่มสุดตัว

หล่อนนั่งอยู่ที่พื้นเริ่มร้องไห้ออกมา

“ลูกสาวฉันปีนี้อายุยี่สิบสอง เป็นพนักงานตัวเล็กๆ ในบริษัท ของเซิ่งเจ๋อเฉิง สามวันก่อนฉันจู่ๆก็ได้รับจดหมายที่ลูกสาวฉัน วานคนเอามาให้ ในจดหมายบอกว่าเซิ่งเจ๋อเฉิงสนใจเธอ พยายามลวนลามเธอที่บริษัทหลายครั้ง”

คลับคล้ายมีคนทําเสียงสะอึกลอยมาจากไทยมุง เสิ่นอีเวยม องผู้หญิงตรงหน้าด้วยสายตาเย็นเยียบ

“เขาพาเธอไปเปิดห้องจนสุดท้ายลูกสาวฉันก็ท้อง เลยจะไป ขอให้เขารับผิดชอบ แต่ไม่คิดว่าเขากลับหน้าด้านไม่รับผิด ชอบ! พูดอยู่คำเดียวว่าไม่รู้จักลูกสาวฉัน แถมยังให้คนไล่เธอ ออกอีก! ”

หล่อนพูดไปปาดน้ำตาไป “ลูกสาวที่น่าสงสารของฉัน ขาดที่ พึ่งและงานไปในเวลาเดียวกัน กลัวพวกเราเป็นห่วงเลยไม่กล้า กลับบ้านมาบอก สุดท้ายเธอคิดไม่ตก หาทางออกไม่ได้…ก็เลย ฆ่าตัวตาย! ”
เงินอีเวยขมวดคิ้วหนัก มองเห็นฝูงชนเริ่มเมาท์แตกกัน กระจาย

ภาพลักษณ์ของประธานเพิ่งที่อยู่บนที่สูงเปลี่ยนเป็นระดับ ผู้ชายสารเลวไม่รับผิดชอบ ไม่ว่าเป็นใครคงอดสนใจไม่ได้หรอก จริงไหม!

เสิ่นอีเวยพูดต่ออย่างเย็นชา “คุณมีหลักฐานไหม?”

เหมือนเตรียมไปนานแล้ว ผู้หญิงวัยกลางคนคนหยิบของ ออกมาโยนลงพื้นจากกระเป๋า ร้องไห้ตะโกนว่า “ฉันมีหลักฐาน นะ! นี่เป็นคลิปอัดจากโรงแรมที่เขาพาลูกสาวฉันไปเปิดห้อง ยัง มีพินัยกรรมที่ลูกสาวฉันเขียนด้วยตัวเอง 11

เสิ่นอีเวยเหล่มองไปที่ของบนพื้น รูปภาพก็เยอะอยู่ มีประมาณ เจ็ดแปด ใบ ดูเหมือนถ่ายจากทางเดินในโรงแรมที่ไหนสักที่

ในนั้นมีผู้ชายและผู้หญิงอย่างละคน แต่เป็นภาพด้านหลัง ไม่มีรูปไหนถ่ายเห็นหน้าชัดเลย

เธอมองรูปพวกนั้นก่อนก้มลงหยิบขึ้นมาจากพื้น

เพิ่งเจ๋อเฉิงเหล่มองรูปพวกนั้นหนึ่งที ก่อนมองผู้หญิงที่นั่งบน พื้น ฝ่ายหลังตกใจจากรังสีอำมหิตของเขาอย่างเห็นได้ชัด รีบก้ม หน้าลง

พอเห็นเพิ่งเจ๋อเฉิงไม่หวั่นไหวอะไร ผู้หญิงกลางคนคนนั้นกลับ ไม่พอใจ “ทุกคนมาดูกันสิ! หรือว่าคนอย่างเขาทำให้คนตาย ไม่ต้องกลัวฟ้ากลัวดินกันหรือไง? ยังมีกฎหมายอยู่ไหมเนี่ย!
พอตะโกนขึ้นมา คนทุกคนในนั้นก็เริ่มเข้าใจเรื่องราว เ นอีเวยได้ยินเสียงไทยมุงเมนท์แตกกันกระจาย

“ประธานเชิงนี่ก็เป็นม้ามืดของวงการนะ เติมทีคิดว่าอายุยัง น้อย ถึงจะมารับกิจการก็คงไม่ได้ทำอะไรมาก ไม่คิดเลยว่ารับ กิจการมาได้สามปีก็ทำธุรกิจของตระกูลเซิ่งขยับขยายจากอันดับ ห้าขึ้นถึงระดับสูงสุดของวงการได้! ”

ธุรกิจของตระกูลเชิ่งใหญ่แค่ไหนเธอไม่ใช่ไม่รู้เรื่องผู้หญิง ใช้เงินจัดการมาเยอะแล้ว ยังต้องถึงศาลอีกหรอ?”

เสิ่นอีเวยได้ยินคำซุบซิบนินานนั่น รู้สึกเลือดขึ้นหน้าทันที

ในที่ๆรวมตัวกันของนักธุรกิจมากหน้าหลายตา ต้องมีนักข่าว ไม่มากก็น้อยแน่ๆ ถ้าเรื่องนี้หลุดออกไป ถึงจะไม่ได้กระทบเครือ บริษัทตระกูลเซิ่ง แต่ชื่อเสียงของเขาก็คงจะตกต่ำไปไม่น้อย

เสิ่นอีเวยเดินเข้าไปใกล้ผู้หญิงคนนั้นก้าวหนึ่งพลางว่า “ใน เมื่อในมือคุณมีหลักฐานเยอะขนาดนี้ ทำไมไม่เอาให้ตำรวจล่ะ?”

หล่อนโดนถามจนอึ้งไป

“ใครไม่รู้วิธีการของคนรวยอย่างพวกคุณล่ะ? ทำอะไรผิดไม่ ต้องขึ้นศาล เอาเงินฟาดหน้าคนได้หมดแล้ว!

เสิ่นอีเวยหัวเราะออกมาถามว่า “อ๋อ? งั้นความหมายของคุณ คือหาตำรวจไม่มีประโยชน์ มาก่อกวนที่นี่ถึงจะมีประโยชน์นั้นสิ แต่คุณคิดว่าที่นั่งกันอยู่นี่เป็นนักธุรกิจที่หน้าเลือดเห็นแต่ผล ประโยชน์ แล้วจะออกมาเรียกร้องความเป็นธรรมให้คุณพร้อมทั้งเป็นศัตรูกับประธานเพิ่งงั้นหรอ?”

“ฉันไม่สน! ขอแค่มีหลักฐานพวกนี้ ถึงเขาไม่ต้องเข้าคุก ชื่อ เสียงก็ตกต่ำไม่เหลือดีแน่! ”

“งั้นคุณก็จงใจเอาของพวกนี้มาบรรลุเป้าหมายคุณล่ะ? หรือ จะพูดว่าบรรลุเป้าหมายของคนที่บงการคุณอยู่เบื้องหลัง?”

ไม่รอให้หล่อนไหวตัว เสิ่นอีเวย ใส่ต่อเป็นชุดว่า “รบกวนคุณ ช่วยก้มมองของในมือตัวเองหน่อยนะ คลิปจากกล้องวงจรปิด ของโรงแรมเนีย คุณไม่คิดซะหน่อยหรอ ยังไม่ต้องพูดถึงว่า พินัยกรรมจริงหรือปลอม และไม่พูดว่าแผ่นหลังของผู้ชายใน คลิปเป็นประธานเชิงจริงไหม ของพวกนี้มีแต่ตำรวจเปิดคดี ทำการสืบค้นถึงจะมีสิทธิ์ไปขอ แล้วคนธรรมดาอย่างคุณทำยังไง ให้ได้มาล่ะ?”

ผู้หญิงคนนั้นตกใจกับการถามไม่หยุดของเธอ

“ฉันเตือนคุณอย่าเหนื่อยแกล้งโกหกต่อไปเลย พูดมาเถอะ ใครบงการคุณมาที่นี่กันแน่?”