บทที่ 6 การท้าทายของสอนฉิง

สอันจึงยิ้มร่าเข้ามาทักทาย “คุณเพิ่ง มาแล้วหรอคะ?”

เมื่อไม่กี่ชม.ก่อนหน้านี้พึ่งเจอกัน ตอนนี้ก็เจออีกแล้ว ทำตัว เป็นผีคอยตามหลอกหลอนอยู่นั่น เสิ่นอีเวยแอบมองบนอย่าง เซ็งๆ

ถึงจิตใจของสอนฉิงจะร้าย แต่ก็เป็นสาวสวย โดยเฉพาะคืน

นี้หล่อนจงใจแต่งตัวสวยจนสว่างกระจ่างตา

พอเห็นหล่อนพูดเสียงอ่อนเสียงหวานกับเพิ่งเจ๋อเฉิง เธอก็ เลือดขึ้นหน้า

“คุณสงี่ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ

สอันนิ่งที่ยืนอยู่ด้านข้างหันมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ยิ้มมีนัย ยะว่า “คุณนายเชิง ไม่คิดว่าเราจะเจอกันอีกเร็วขนาดนี้”

เสิ่นอีเวยมองหล่อนอย่างเฉยเมย ในใจคิด ผู้หญิงคนนี้ทำไม แสดงละครเก่งขนาดนี้เนี่ย?

แต่เพราะเพิ่งเจ๋อเฉิงอยู่ข้างๆ ก็ต้องทำให้เนียนสินะ เสิ่นอีเวย ไม่ได้สวนกลับ เธอได้ยินเขาถามว่า “พวกคุณสองคนรู้จักกัน หรอ?”

เสิ่นอีเวยมองสอนฉิง ฝ่ายหลังรีบแย่งเป็นประเด็นว่า “ฉันกับ คุณนายเพิ่งเป็นเพื่อนเก่ากันแล้วค่ะ เมื่อก่อนเราสนิทกันมากหล่อนจงใจเน้นว่านายเชิง อันย่ำแย่ระหว่างเธอเขา ยังทําตีเนียนสนิทสนมอีก

“จริงสิ ครั้งที่แล้วคุยเรื่องงานกับคุณเพิ่งมีผลกับการร่วมของเรามากเลย คุณเชิงเก่งคำร่ำจริงๆ ลึกจริงกับที่ดินสุดวิสัย ฉันยังหลายคำถามอยากปรึกษาคุณนะคะ

เงินอีเวยแอบหน้าซีด คำพูดหล่อนยั่วยวน

สอันพูดซะทั้งอธิบายแบบมีนัยยะถึงการกระทำของนอีเวยเมื่อ

พอเพิ่งเจ๋อเฉิงได้ยินอย่างก็เมื่อ เขาเลยมีสีหน้าไม่นัก เขาเหล่ตามองเธอหนึ่งที่ทำให้ สายตาที่มองกลับที่สอันจึงก็เยียบเย็นไปด้วย เมื่อเพราะต้องจัดการด่วนอย่าง ทำให้เสียเวลาไป ต่อไปคุยกันโอกาสยังมีอีกเยอะ

สวี่อันเบ้ปาก พอใจที่เขาเย็นชาหล่อน เลยพูดต่อแต่ฉันไม่พอใจ การร่วมงานของคุณกับคุณเพิ่งอาจจะยกเลิก

เซิ่งเจ๋อเฉิงเงียบลงอึดใจ สายตาเย็นชา ก่อนออกมา ง่ายสองคำ “ตามใจ”
สวีอันจึงสะอึกในฉับพลัน จนไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี

พอเสื่นอีเวยเห็นสอันจึงโดนหักหน้า ก็แอบดีใจ ธุรกิจของ เพิ่งเจ๋อเฉิงใหญ่แค่ไหน ทั้งเมืองแทบจะรู้กันหมด สอันจึงกลับ คิดว่าจะข่มขู่เขาได้ น่าข่าจริงๆ

แต่เธอเองก็รู้ ที่แท้ระหว่างพวกเขาสองคนเป็นการร่วมงาน ทางธุรกิจอย่างเปิดเผย แต่เกือบโดนเธอทำเป็นการจับชู้คาหนัง คาเขาไปซะแล้ว…

สวีอันจึงยังไม่ยอมสงบเสงี่ยม หล่อนหันมองเสิ่นอีเวยพลางว่า “แต่จะว่าไปแล้ว เมื่อวานที่โรงแรมไห่เฉิงผู้ชายที่อยู่ข้างๆคุณ นายเชิง ถ้าฉันเดาไม่ผิดละก็คงเป็นหนุ่มโฮสต์ล่ะ? ไม่คิดเลยว่า คุณเพิ่งจะใจกว้างขนาดนี้ ถึงขนาดยอมให้ภรรยาของตัวเองเล่น ซุกซนด้านนอกด้วย

สวี่อันฉิงแกล้งพูดเสียงสูงตอนพูดประโยคนี้ คนรอบข้างได้ยิน คำว่าหนุ่มโฮสต์ก็หันกันมามอง เสิ่นอีเวยหน้าแดงด้วยความอาย แทบอยากหาที่ซุกหัวหนี พอเห็นสีหน้าสะใจของสอนฉิง เธอ บอกตัวเองว่าจะแพ้ไม่ได้เด็ดขาด

เธอเงยหน้าแอบเหล่เพิ่งเจ๋อเฉิงที่ยืนข้างๆ เขาตัวสั่นด้วย ความโกรธ ก็จริงนะ ต่อให้เขาไม่รักเธอ แต่ภรรยาตัวเองออกไป เล่นซุกซนกับหนุ่มโฮสต์ ก็ดูไม่ใช่เรื่องน่าชื่นชมอะไร

“ถ้าฉันเดาไม่ผิดล่ะก็ คุณสวีเองก็ไม่ย่อยนี่คะ ในเมื่อคุณ สามารถมองแวบเดียวรู้ว่าคนนั้นเป็นหนุ่มโฮสต์ แสดงว่าคุณเอง ก็ไปที่แบบนั้นบ่อยๆจริงไหมคะ?”
ทั้งสองผลัดกันคนละประโยค ประกายไฟฟ้า

ๆ พอเสนอีเวยพูดก็เสียงหัวเราะดังมาจากรอบข้าง ทำเอาสอันจิงแดงสลับขาว เพิ่งเจ๋อเฉิงที่มองอยู่นิ่งทน

“ผมเคยรู้เลยสาวประธานสจะมีเวลาว่างมายุ่ง

ส่วนตัวของสามีภรรยาคนด้วย”

พอเสิ่นอีเวยเห็นเธอหันมองสอนฉิง แววท้าทายอย่างไม่มิด ใช่ถ้า แค่ได้รับการปกป้องเพียงน้อยนิดจากเขา ทำให้ตัวเองดีใจ ลิงโลดเหมือนเด็กได้

เงินอีเวยยกขึ้นท่าจะคล้องแขนเขา แต่กลับเห็นผู้ หญิงคนหนึ่งกำลังการ์ดที่พยายามห้ามหล่อน เป้าหมายของผู้หญิงคนนั้นเธอมอง แว้บเดียวเพิ่งเจ๋อเฉิงน่ะเอง

ในมือหล่อนยังของสะท้อนแสงมันเป็นมีดหนึ่ง สมองของเสิ่นอีเวยเหมือนระเบิดหลบไป

ผู้หญิงถือมีดร้องตะโกนขึ้น “เพิ่งเจ๋อเฉิง คนสารคืน ลูกสาวมานะ