บทที่ 5

บทที่ 5

ฉันไม่เห็นว่าบอสจะจัดการอะไรกับเล่มสรุปเลยสักนิด แถมช่วงนี้ก็ชอบทำตัวแปลกๆ ตอนที่เขาจะเข้าห้องทำงานนั้น ก็ได้เอ่ยชวนให้ฉันไปทานข้าวกลางวันด้วย

ยังบอกอีกนะว่าเขาเลื่อนนัดลูกค้าเพื่อการนี้เลย พอฉัน ถามก็บ่ายเบี่ยงว่าคุยเรื่องเกาะ เชื่อเขาเลย

เราจะเริ่มเดินทางกันในอีกสองวันซึ่งจะมีฉันและเขาพร้อม กับหัวหน้าแผนกต่างๆไปด้วย ระยะทางก็ไกลพอสมควรดังนั้น

ทางเราก็ได้จัดเตรียมเราที่สะดวกสบายและรองรับผู้คนได้ดี

ฉันก็โล่งใจเมื่อได้รู้ว่า ไม่ได้มีแค่ฉันกับเขาตามที่คุย กันเอาไว้ อย่างน้อยฉันก็มีเพื่อนคุยไม่ให้มันเหงาปาก

เลขาแคลร์คนสวย ทำไมแกมากับบอสยะ ” ว่าแล้วนา งฮันนี่จะต้องมาถามประโยคนี้ ตั้งแต่เดินเข้ามาฉันเห็นนางจ้อง ไม่ละสายตาเลยแม้แต่น้อย

เจอกันระหว่างทาง บอสบอกว่าไม่อยากให้ฉันไปแออัด กับคนอื่นเดี๋ยวจะพาเชื้อโรคมาติดเขา ” ประโยคแรกฉันโกหก ที่ประโยคต่อมาบอสบอกไว้จริงๆ

” เป็นห่วงกันด้วย แกนี่จะได้รับสิทธิ์เกินไปแล้วนะ “ทำไมฉันไม่รู้สึกแบบนั้นเลยสักนิด อีกอย่างฉันไม่ได้ต้องการที่ จะได้รับสิทธิ์มากกว่าคนอื่นด้วยซ้ำ

ฉันไม่ได้ตอบอะไรเพราะดูมันเริ่มไร้สาระขึ้น ฮันนี่ก็พูด ตามใจปาก พูดตามที่เห็น ไม่รู้เลยวสเนื้อแท้มันเป็นมายังไง แต่ก็นั่นแหละ เราจะบังคับปากคนอื่นได้ยังไง

แล้วแกจะกลับมาตอนไหน ” จู่ๆ นางก็เปลี่ยนเรื่อง ฉัน ตามอารมณ์ไม่ทันแต่ว่าก็ดีแล้ว

ไม่รู้สิ ถ้าเรื่องไม่ลงตัวก็ยังกลับไม่ได้ ต้องทำเรื่องอยู่ ต่อ ถึงตอนนั้นฉันคงหัวระเบิด ” ฉันหัวเราะ ทั้งที่จริงน่ะอยาก ร้องไห้มากกว่าเมื่อคิดถึงการทำเรื่องอยู่ต่อ มันหนักหน่วงมาก เลยนะ เพราะฉันต้องทำทุกอย่างคนเดียว

” งั้นให้ฉันเลี้ยงข้าวกลางวันแกนะ ยังไงกว่าเราจะได้เจอ กันก็อีกนาน ” ฉันก็อยากไปนะแต่ว่า…

มีนัดกับบอสแล้วน่ะสิ แล้วฉันก็ไม่กล้าบอกไปตรงๆ

คือฉันติดคุยงานแทนบอสนะ ฮันนี่เข้าใจฉันและไม่ ถามเอาความมาก เธอรีบกลับไปทำงานของเธอเพราะว่ามา หาฉันนานแล้ว

วันนี้ฉันไม่ค่อยมีงานที่จะต้องทำมากเท่าไหร่เนื่องจาก เคลียร์ตารางงานให้เจ้านายเสร็จแล้ว และตอนนี้ก็ถึงเวลาพัก เที่ยงแล้วด้วย เพื่อนร่วมงานโทรตามฉันให้ไปทานข้าวด้วยกัน แต่ฉันก็ปฏิเสธ
ความจริงฉันไม่อยากปฏิเสธเลยเพราะหิวไส้จะขาดอยู่ แล้ว ฉันทานข้าวไม่ตรงเวลามาสองวันแล้วนะ

รอนานไหม ในที่สุดก็ออกมาได้แล้วสินะ ถ้าจะนัด แล้วไม่ตรงเวลาแบบนี้อย่านัดฉันเลย ฉันไม่ได้มีความอดทน เรื่องนี้มากหรอกนะ

แต่ก็ทําได้แค่คิด…

ไม่นานเท่าไหร่ค่ะ ว่าแต่บอสจะไปทานที่ไหนคะ ให้แค ลร์โทรจองไว้ให้ก่อนไหมคะ ” ฉันทำเหมือนกับทุกครั้งที่เขา 11 เป็นคนนัดลูกค้าไปคุยงาน

* ไม่ต้อง ฉันจองแล้ว ”

คงเป็นร้านประจำสินะ ฉันกับเขาใช้ลิฟท์ทางด้านหลังที่ลง ไปที่จอดรถส่วนตัวของเขาได้ ก็เพื่อไม่อยากให้ฉันเป็นที่จับตา มองของใครทั้งนั้น

ฉันก็ไม่อาจเข้าใจได้

หลังจากนั้นเราสองคนก็มาถึงที่ร้านอาหาร มันน่าตกใจ นักที่สถานที่นี้มันเหมือนสถานที่ที่ฉันกับเขาเจอกันและจบลงที่ ห้อง…

ใช่ ที่นี่เปิดเป็นร้านอาหารตอนเช้าส่วนตอนเย็นนั้นจะเปิด

เป็นผับ เขาจะเลือกมาที่นี่ทำไม เขาอาจจะไม่คิดอะไรแต่ฉันคิด ไปแล้ว ฉันอยากลืมแต่สิ่งที่เขากำลังทำสิ

ร้านนี้บรรยากาศดีนะ ” เขาพูดเหมือนไม่รู้เรื่องอะไร
ไม่ดีค่ะ แคลร์ไม่ชอบ เขาหันมามองฉันพร้อมกับยก ยิ้ม คงสะใจสินะที่ได้แกล้งกันแบบนี้

” ฉันรู้ ฉันแค่หลอกเธอเล่น มันไม่ใช่ร้านนี้หรอก ” ฉันไม่ สนุกด้วยเลยสักนิด

หลังจากที่เขาแกล้งฉันจนพอใจ เราสองคนก็กำลังจะเดิน ออกมาจากร้านนั้นที่ฉันไม่ค่อยอยากจะอยู่นานสักเท่าไหร่ รู้สึก บรรยากาศไม่ดีเลย

คริสเตียน ”

ยังไม่ทันที่พนักงานต้อนรับจะเปิดประตูให้เราทั้งสอง ก็มี เสียงหวานของผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยเรียกเขาขึ้นมา ฉันไม่ตกใจ เท่าไหร่หรอก เพราะชื่อเสียงของเขาให้แวดวงผู้หญิงก็ใช่ว่าจะ น้อย

” รินนี่ เธอมากับใคร ”

ผู้หญิงปากแดงคนนั้นคงเป็นอะไรที่โดนใจคุณคริสเตียน ดอน เป็นอย่างมาก ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่เอ่ยทักกลับแล้วมี สีหน้าที่สดใสขนาดนั้น

มากับแฟนนะ แต่เป็นแค่แฟนนะ ” ขนาดมากับแฟนนะ

ฉันรู้สายตาเธอดีนะ

” แล้วคริสเตียนมากับใครเหรอ เธอเบี่ยงสายตามา กล่าวทักทายใดๆ

มองฉันพร้อมกับส่งให้มาให้ ฉันก็เลือกที่จะส่งยิ้มกลับแทนคำ
แคลร์ เลขาของผมเอง

“อ๋อ แค่เลขาสินะ

รู้ไหมว่าฉันเริ่มได้กลิ่นไม่ดีแล้ว ฉันไม่ได้อคติแต่อย่างใด นะ แต่เป็นผู้หญิงด้วยกันมันรู้ดีว่าเธอคนนั้นไม่ได้อยากเป็น เพื่อนกับเขา และไม่ได้เป็นมิตรกับฉัน

ใช่ค่ะ ปานนี้แฟนคุณรอนานแล้ว ถ้ารู้ว่ามาหาเพื่อน ผู้ชายแบบนี้จะโดนโกรธเอานะคะ ” ฉันเอ่ยเสียงปกติพร้อม กับสายตาเรียบนิ่งของเธอ

ฉันพูดแค่นี้เธอยังไม่พอใจเลย

ก็นี่เพื่อนฉัน ฉันสนิทกับคริสเตียนมาก เธอจะไปรู้อะไร

แต่ดูคุณคริสเตียนไม่เห็นสนิทกับคุณเลยนะคะ

เอาสิ กัดมาฉันกัดกลับนะ ฉันไม่ใช่คนอ่อนแอยอมคน ง่ายๆหรอก โดยเฉพาะนางผู้หญิงคนนี้ มันเป็นความหมั่นไส้ ส่วนตัวไม่เกี่ยวกับเรื่องผู้ชายเลยสักนิด

ฉันไม่ชอบสายตา น้ำเสียง กิริยาต่างๆ ที่เธอแสดงออกกับ

” แคลร์ ไม่เอาน่า “