บทที่ 1

บทที่ 1

ฉันต้องรีบทําเอกสารของบประมาณที่เราจะไปแก้ไขเกาะ ทางใต้ที่ทางบริษัทไปประมูลมาได้ เพราะว่าตอนนี้เวลาได้ บีบรัดเข้ามาแล้ว อีกอย่างเจ้านายก็เร่งให้ฉันทำให้เร็วที่สุด

แนะนำตัวอย่างเป็นทางการเลยแล้วกัน ฉันน่ะชื่อ แคลร์

มานิตา แวดสว่างกล อายุยี่สิบห้าปีเต็ม ทำงานเป็นเลขาของ

บริษัท ทราวน์ จำกัด เป็นบริษัทเกี่ยวกับทางทะเลทั้งหมด และฉันก็เป็นเลขาที่มีความสัมพันธ์ที่เรียกว่า วันไนท์ส

แตนกับเจ้านายตัวเอง

ช่างมันเถอะ ฉันควรลืมเรื่องนั้น

ส่วนในเรื่องของเอกสารนั้นฉันทำเกือบจะเสร็จหมดแล้ว เหลือแค่เพียงขอลายเซ็นต์ของเจ้านาย คริสเตียน ดอน

ฉันต่อสายโทรศัพท์ไปยังห้องของผู้เป็นเจ้านายเพื่อถาม ความสะดวก ไม่นานนักปลายสายก็รับโทรศัพท์แต่มีเพียง เสียงเงียบ นั่นก็เพราะต้องการให้ฉันพูดก่อนสินะ

แคลร์นะคะ…”

” เข้ามา ” ฉันยังพูดไม่ทันจบปลายสายก็พูดแทรกประโยคดังกล่าวขึ้นมา

เอกสารสามถึงสี่ฉบับอยู่ในมือของฉันเป็นที่เรียบร้อย หลังจากวางสายฉันก็รีบเข้าไปภายในห้องทันที

ร่างสูงของเจ้านายยืนรอฉันอยู่ที่หลังประตู ฉันแอบสะดุ้ง เล็กน้อยเมื่อเห็นอย่างนั้น ฉันสูงแค่เพียงกลางอกของเขา เท่านั้น เขาจึงไม่เห็นสีหน้าของฉันตอนนี้ และเช่นกันฉันก็ไม่ เห็นใบหน้าของเขา

บอสคะ คือว่าแคลร์เอาเอกสารมาให้เซนต์น่ะค่ะ ”

เขาหยิบเอกสารทั้งหมดออกไปจากมือชงฉันโดยที่ไม่พูด อะไร ร่างสูงหย่อนตัวนั่งที่เก้าอี้ของผู้บริหารอย่างสง่า ปลาย ปากกาบรรจงเซนต์ลงบนกระดาษอย่างตั้งใจ

ฉันจดจ้องการกระทำนั้นอยู่นาน นาน… รู้ตัวอีกทีก็มีเสียงดีดนิ้วของคนตรงหน้าดังขึ้น เท่าไหร่ไม่รู้ พอ

ปิ้ง!

ฉันสะดุ้งและกลับเข้าสู่โหมดจริงจัง

” เธอจะห้ามใจตัวเองได้ยังไง แค่นี้เธอยังเผลอใจไปกับ ฉันเลย ” โอ๊ะ! ไปเอาความหลงตัวเองแบบนี้มาจากไหนนะ

เดี๋ยวนะคะ แคลร์ว่าบอสต้องเข้าใจอะไรแคลร์ผิดไป ” ฉันหลอกตามองบน แคลร์กำลังคิดเรื่องงาน ไม่มีเวลาคิด อะไรแบบที่บอสคิด ”
เขายกยิ้ม ฉันน่ะช่างเกลียดรอยยิ้มแบบนี้จริงๆ ไม่ใช่แค่ เขานะ แต่เป็นกับผู้ชายทุกคนบนโลกใบนี้ ฉันไม่มีความ จําเป็นที่ต้องเจาะจงเกลียดเขาสักนิด

จริงไหม!

” เหรอ ”

ถามจริง เขาคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ติดเซกส์ของเขาอย่าง นั้นเหรอ ไม่เลย ฉันลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่ามันรู้สึกยังไง อีกอย่าง เราต่างคนก็ต่างเมาจะไปจำรายละเอียดอะไรได้มากขนาดนั้น

เขาเองนั่นแหละที่ควรลืม และไม่ควรพูดถึงมันอีก

” แคลร์ต้องรีบไปสรุปรายงานต่อค่ะ ” ฉันว่าแค่นั้นแล้ว ออกมาจากห้องของเขา ไม่รู้ว่าหลังจากที่ฉันออกมาแล้วเขาจะ พูดอะไรลับหลังหรือเปล่า แต่ช่างเถอะ คงจะเป็นคำพูดของคน ขี้เพ้อแบบเขาอยู่แล้ว

ฮาย เลขาแคลร์คนสวย รู้สึกยังไงบ้างจ๊ะที่จะได้ไปเกาะ กับบอส” ” ฮันนี่ทำเสียงสยิวกิ้ว ส่วนฉันก็มองบนรัวๆ

” ก็ไม่ยังไง มันหน้าที่เลขา ถ้าเธออยากไปก็ไปบอกบอส ให้ไล่ฉันออกแล้วเธอก็มาเป็นแทนสิยะ ” ฉันพูดแทรกข์ เพื่อ ไม่ให้มันดูเป็นการประชด

แต่การที่ฉันพูดแบบนี้มันก็น่าเสี่ยงมากเลยล่ะ เพราะผู้ หญิงล้านเปอร์เซ็นต์ของบริษัทก็อยากจะกินเจ้านายตัวเองทั้ง
” บ้าเหรอ ทำแบบนั้นจะคุ้มอะไร ฮัน วาง ใบงบ ” ประมาณอีกส่วนหนึ่งลงให้กับฉัน แต่ที่จะได้สรุปผลพร้อมกัน

ฮันนี่ ถาเธออยากกินบอส เย็นวันศุกร์เธอก็ลองไปผับ เอ็กซ์บาร์ส ได้กินสมใจแน่ ”

ฉันแนะนำเพราะคิดว่ามันก็ไม่ได้เสียหายอะไร ยังไงเจ้า นายคนเก่งคนดีก็ไม่ได้คิดอะไรเหมือนกันนี่นา การที่เขาจะหน้า มืดตามัวเอาลูกน้องอีกสักคน คงไม่ใช่เรื่องแปลก แค่บอกให้ ฮันนี่ปิดปาก เธอก็ไม่หลุดคำพูดออกมาหรอก ฉันรู้