บทที่9 ใจค่อยๆเริ่มแตกยอดอ่อน

ไม่ได้รับคําตอบของซูซี, โล่เฟยเอ๋อเงยหน้ามองเขา

พอดีกับเห็นซูซี่กำลังจ้องมองตรงไปข้างหน้า อารมณ์ของ เขา ใจลอยเล็กน้อย ราวกับสติกำลังหลุดลอย แสงไฟในลิฟต์ ส่องที่หน้าของเขา ดูเหมือนว่าจะถูกปกคลุมด้วยหมอก ลึกลับ และล่อใจ โล่เฟยเอ๋อ ใจสั่นไหว

ในตอนนี้ลิฟต์มีเสียงดังขึ้น ซึ่งต่อง ทำให้โล่เฟยเอ๋อและซูซี มู่ได้สติพร้อมกัน

โล่เฟยเอ๋อรีบเบือนสายตาหนี มองไปทางจำนวนชั้น จากนั้น

พูด “ฉันถึงแล้ว”

ซูซีพยักหน้า พูด อืม คำหนึ่ง

โล่เฟยเอ๋อก็ไม่กล้ามองซูซีมอีก หลังจากพูดขึ้นประโยคหนึ่ง

“ฉันขอตัวก่อน” ก็วิ่งตรงออกจากลิฟต์ไป

วิ่งออกมาจนกระทั่งได้สิบกว่าเมตร โล่เฟยเอ๋อถึงหยุด เธอก็ ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เมื่อเธอรู้สึกว่า ใจสั้น ดังนั้นก็เลยวิ่งออก

มา

หันกลับไปมองประตูลิฟต์ที่ปิดลงแล้ว โล่เฟยเอ๋อเม้มปาก เดิน

ไปยังห้องทํางาน

เพิ่งถึงห้องทํางาน ก็ได้ยินเสียงถกเถียงกันในห้องทำงาน
“อั้ยยะ… ได้ยินหรือยัง วันนี้มีเจ้าของคนใหม่มาบริษัทก้วน ของพวกเรา

“เจ้าของคนใหม่อะไร

“เธอไม่รู้เหรอ เมื่อครึ่งเดือนก่อนบริษัทก้วนถูกบริษัทชูชื่อซื้อ ไปแล้ว”

“บริษัทซูชื่อ บริษัท ซื่อไหน

“ยังจะมีบริษัทซูซื่อไหนได้อีกล่ะ ก็บริษัทซูชื่อนั้นไง เคยซุ่ม ตลาดหุ้นของประเทศ ก่อให้เกิดวิกฤตการณ์ทางการเงินใน เอเชีย และเคยก่อความยุ่งยากให้กับหุ้นในยุโรปและตลาด สินค้าสั่งจอง ปล้นทรัพย์สินของประเทศในยุโรปและอเมริกา บริษัทซูชื่อที่ร่ำรวยระดับประเทศ”

โล่เฟยเอ๋อไม่สนใจเรื่องซุบซิบเหล่านี้ แต่ตอนที่ได้ยิน บริษัท ชื่อสี่คำนี้ เธอก็หยุดเดิน

เหตุผลง่ายนิดเดียว คู่หมั่นที่เธอหลบหนี ก็คือประธานของ บริษัทซู อ

“นึกไม่ถึงจริง ๆ ว่าบริษัทก้วนจะถูกบริษัทซูซื่อซื้อไป” โล่เฟย เอ๋อพิมพา แต่ก็ไม่ได้คิดมาก

เธอคิดว่าเธอหลบหนีงานแต่งแล้ว แม้ว่าบริษัทซูซี่อยัง ต้องการแต่งงานเพื่อธุระกิจกับบริษัท โลชื่อต่อ นั้นก็ไม่มีอะไร เกี่ยวข้องกับเธอ ที่จริงคนที่ต้องแต่งงานเป็นพี่สาวของเขา บริษัทซูซื่อ จะหาก็ต้องไปหาพี่สาวของเธอ

โล่เฟยเอ๋อกลับไม่รู้ว่า หลังจากที่เธอและซูซีหลบหนีงาน แต่งงาน ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ตอนที่ซูซี ออกมาจากบริษัทก้วน, โจวเฉิงก็ขับรถมารอที่ หน้าประตูใหญ่แล้ว

เห็นเขาออกมา โจวเฉิงก็รีบต้อนรับทันที “ประธานชู คุณปู่มา แล้ว”

คุณปู่ที่โจวเฉิงพูดถึงก็คือคุณปู่ของซูม เป็นญาติเพียงคน เดียวของซูซี และแน่นอนว่าเป็นคนจัดบอร์ดี้การ์ดยี่สิบกว่าคน เพื่อป้องกันซูมหนีงานแต่งงาน

ซูซีถามอย่างไม่รู้สึกแปลกใจเลยสักนิด “อยู่ไหน “คุณปนัดคุณไปกินข้าวเที่ยงที่หญ้ยินเสียง” โจวเฉิงตอบ ซูซี พูด อมค่หนึ่ง เดินไปยังรถที่จอดอยู่ประตูใหญ่ โจวเฉิงวิ่งตาม เปิดประตูที่นั่งเบาะหลัง

รอซูมขึ้นรถแล้ว เขาถึงอ้อมหน้ารถ ไปขึ้นรถ สตาร์ทรถ ตรง ไปที่หมู่ผินเซียงที่อยู่ใจกลางเมือง

ในห้องวีไอพีของหมู่ดินเชียง, บ้านคุณปู่วางแก้วชาในมือ ลงบนโต๊ะแรงๆ “ทําไมยังไม่มาอีก

บอร์ดี้การ์ดที่อยู่ด้านหลังรีบตอบทันที “คุณปู่, โจวเฉิงบอก ว่าคุณชายอยู่ระหว่างทางแล้ว
คุณปู่ได้ยินบอดี้การ์ดพูดว่าซูซี อยู่ระหว่างทางแล้ว สีหน้า ค่อยดีขึ้นมาสักหน่อย “รอมมา อีกสิบนาทีเสิร์ฟอาหาร

“ครับ” บอดี้การ์ดพยักหน้า ออกจากห้องไปเตรียมการ

ผ่านไปประมาณห้านาที ซูซึมเดินเข้าห้อง

“คุณปู่”

คุณปู่ ฮี คําหนึ่ง ไม่พูดจา

ซูซีตรงไปนั่งตรงข้ามคุณปู่ซูอย่างสีหน้าเย็นชา

สองคนหลายนิ่งเงียบไม่พูด คุณปูทนไม่ได้ก็เอ่ยปาก “เกี่ยว กับเรื่องที่หนีงานแต่งงาน แกไม่คิดจะอธิบายกับฉันหน่อยเหรอ”

“ไม่คิด” ซูซีม่ตอบอย่างเย็นชา

ได้ยินซูซีมตอบอย่างที่ควรจะเป็นเช่นนั้นแล้ว มุมปากของคุณ ก็กระตุก จากนั้นถาม “เรื่องที่ลูกสาวของบริษัท โลชื่อหนีงานแต่ งานแกรู้แล้วใช่ไหม”

ซูซีมองคุณปู่ซูอย่างเย็นชาแวบหนึ่ง ถือว่าแสดงความหมาย ว่า ‘รู้แล้ว’

คุณปู่จ้องเขาหลายวิ สุดท้ายถึงพูด “ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว งั้น ก็ยกเลิกงานแต่งกับบริษัท โล่ชื่อ…

ซูซีม่ตอบอย่างไม่คิด “ใครบอกยกเลิก”

ท่าทีนี้ของซูซี กลับทำให้คุณปู่แปลกใจ “ยกเลิกงานแต่งาน ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่แกต้องการมากที่สุดเหรอ”
ได้ยินที่คุณปู่พูด ซูซีมก็อึ้งไปพักหนึ่ง

ใช่สิ นี้ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เขาต้องการมากที่สุดหรอกเหรอ เขาคิด อย่างหนักเพื่อหนีการแต่งงาน ก็ไม่ใช่แค่ยกเลิกงานแต่งหรอกเห รอ ทำไมตอนนี้ถึงไม่อยากยกเลิกงานแต่งล่ะ”

คุณปู่จ้องหน้าซูม พออย่างกำลังคิดอะไรอยู่ “ฉันตัดสินใจ เลือกคู่แต่งงานอีกคนให้แกแล้ว…

ยังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกซูซึมขัดจังหวะ “ไม่ต้อง คุณชำเลืองมองซูม สายตาแปลกๆ ซูซี คือคนที่เขาเลี้ยงให้โตมากับมือ นิสัยใจคอ เขารู้ชัดเจน

ที่สุด วันนี้ท่าที่ตอบสนองผิดปกติมาก แน่นอนว่าคุณก็แค่จิ้งจอกเฒ่า แม้ว่าจะค้นพบทุกอย่าง แต่ก็

ไม่มีทางแสดงออกมา เพียงแค่ถามอย่างเย็นชา “แกต้องอธิบาย กับฉัน”

ซูซี เงียบขรึมอยู่นานหลายปี ถึงตอบ “การแต่งงานกับบริษัท

โล่ชื่อต้องไม่ยกเลิก

แปลกจริง ๆ สายตาของคุณปู่ประกาย จากนั้นถามอย่างไม่ คิดอะไร “จะแต่งเมื่อไหร่

ซูซีมู่เหมือนจะสังเกตุได้เอง เงยหน้ามองคุณปู่แวบหนึ่ง ตอบ อย่างเฉยๆ “เมื่อไหร่ก็ไม่ต้องให้ คุณปู่เป็นกังวล”

น้ำเสียงยังคงเย็นชา แต่กลับซ่อนความแข็งแกร่งไว้ข้างใน
คุณเป็นคนฉลาด เข้าใจความหมายของซูซี โดยธรรมชาติ แม้ว่าผลลัพธ์จะไม่เหมือนกับที่เขาคิดไว้ แต่ก็ถือว่าเขายัง พอใจ แล้วก็ไม่พูดอะไรอีก เพียงแค่สั่งคนให้เริ่มเสิร์ฟอาหาร หลังจากที่กินอาหารเที่ยงเสร็จ คุณปู่กลับไปแล้ว แต่ซูซีม่ตรง กลับไปที่บริษัท