บทที่ 16 คุกเข่าขอโทษ
ช่วงสาย เจียงสื่อสื่อเอาแต่ก้มหน้าก้มตาทำงาน ไม่นานก็ลืม เรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงเช้า แล้วก็ไม่ได้เจอเจียงนวลนวลและ หลานซือเฉินอีก
เธอกลับนึกว่าทั้งสองคนนั้นกลับไปแล้ว
ตอนเที่ยงเหอหลินเรียกเธอไปกินข้าวด้วยกัน เธอก็ไม่ได้ไป แต่กลับไปห้องน้ำแค่รอบเดียวเท่านั้น
ใครจะไปรู้เพิ่งจะเดินออกมาไม่ทันไร ก็มาพบเข้ากับเจียงนวล นวลที่กำลังเติมหน้าอยู่หน้ากระจกตรงอ่างล้างมือ
เจียงซื้อสื้อนิ่งชะงัก แววตาเริ่มนิ่งขรึมขึ้น แล้วก็เดินเข้าไปล้าง
มืออย่างช้าๆ
ทั้งสองยืนขนาบข้างกัน
เจียงนวลนวลมองสำรวจเจียงซื้อสื่อผ่านกระจก ริมฝีปากสี แดงยิ้มอย่างเยาะเย้ย ก่อนจะพูดขึ้น “พี่สาว เจอกันอีกแล้วนะ”
เจียงซื้อสื่อไม่ได้มองดูเธอเลยสักนิด ราวกับไม่ได้ยิน
เจียงนวลนวลก็ไม่ได้ใส่ใจเลยแม้แต่น้อย พูดขึ้นต่อไม่เจอกัน ห้าปี ไม่มีข่าวคราวของพี่ ฉันก็นึกว่าพี่จะเป็นอะไรไป คิดไม่ถึงว่า จะมาซุกหัวอยู่ในบริษัทเล็กๆแบบนี้ …….งคงใช้ชีวิตน่า สมเพชเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะ!
พอพูดถึงตรงนี้ เธอก็หัวเราะออกมาอย่างเยาะเย้ย
เจียงสื่อสื่อพูดตอบกลับด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ แค้น ไม่ต้องมาเรียกซะสนิทสนมอย่างนั้น แม่ของฉันคลอดลูก ออกมาแค่คนเดียวเท่านั้น ไม่ยักจะรู้ว่าแอบไปคลอดลูกนอกคอก ด้วยตั้งแต่เมื่อไร”
พอได้ยินคำว่า ‘นอกคอก คำนี้ เจียงนวลนวลที่หัวเราะอย่าง สะใจอยู่ก่อนหน้านี้ สีหน้าก็นิ่งลงทันที สายตาเย็นชาขึ้นนี่แกว่า ใครเป็นลูกนอกคอก?”
“ใครอยากรับก็รับไปสิ
เจียงซื้อสื่อปิดก๊อกน้ำ แล้วสะบัดมือด้วยท่าทางเย้ยหยัน สายตาจ้องมองไปที่เธอพร้อมกับพูดขึ้น “เจียงนวลนวล ไม่เจอกัน หลายปี เธอก็ยังคงเหมือนกับเห็บหมาไม่เปลี่ยนเลยนะ เกาะแกะ ไปทั่ว น่าขยะแขยง
เจียงนวลนวลโกรธจนเลือดขึ้นหน้า
ในชีวิตนี้ที่เกลียดที่สุดคือเวลาที่คนเรียกเธอว่า ลูกนอกคอก
ทุกครั้งที่ได้ยิน มันทำให้รู้สึกเหมือนกับว่ากำลังเยาะเย้ยเธอ
ว่าเป็นลูกเมียน้อย
ตอนนี้เจียงสื่อซื้อไม่ได้แค่เรียกเฉยๆ แถมยังบอกอีกว่าเธอ
เป็นเห็บหมา!
“ชั้นต่ำ แกมีสิทธิ์อะไรมาบอกว่าฉันเป็นเด็กนอกคอก? ถ้า เทียบกับแก ผู้หญิงที่คลอดไอ้เด็กนอกคอกออกมาให้คนอื่น แถมยังทอดทิ้งไปอย่างไม่ใยดีแล้ว ฉันว่าฉันดีกว่าไม่รู้ตั้งเท่าไร
คําค่าที่แสนเจ็บแสบของเจียงนวลนวล มันเคยกระตุ้นอารมณ์ ความรู้สึกของเจียงสื่อซื้อยังไง ตอนนี้มันก็ยังคงเป็นแบบนั้น
เจียงสื่อสื่อสีหน้าเปลี่ยนไปจนแทบดูไม่ได้ สองมือกำแน่น กัดฟันพูดขึ้น“เธอลองพูดประโยคเมื่อกี้มาอีกรอบ!
เจียงนวลนวลไม่หวาดกลัวเลยสักนิด พูดตอบกลับหน้าตา เฉย” ให้พูดอีกรอบแล้วมันจะทำไมเหรอ? หรือว่าฉันพูดผิดตรง ไหน? ที่แกยอมคลอดเด็กออกมา ก็เพื่อเงิน การกระทำต่ำช้า ได้ ยางอาย! แกทำให้ทั้งตระกูลเจียงต้องอับอายขายหน้า ไม่ แปลกที่พ่อกับพี่ซื้อเฉินไม่เอาแก ถ้าเกิดแม่แกรู้เรื่องนี้ด้วย ไม่แน่ นะอาจจะยอมตรอมใจตายไปเลยก็ได้ ตายซะจะได้จบๆ ดีกว่า อับอายขายขี้หน้าคนอื่น…….
เจียงนวลนวลยิ่งพูดยิ่งใส่อารมณ์ จนกระทั่งประโยคสุดท้าย ถึงกับรั้งปากไว้ไม่อยู่
เจียงสื่อสื่อรู้สึกว่าเลือดในตัวกำลังเดือดดาล เธอยกมือขึ้นมา ตบลงไปที่หน้าของเจียงนวลนวลอย่างแรง
ความโกรธเกลียดเคียดแค้นที่มันสุมอยู่ในทรวง ยังไงก็อัดอั้น เอาไว้ไม่อยู่แล้วเพยะ
เสียงตบ ดังก้องห้องน้ำ
หน้าของเจียงนวลนวลถูกตบจนหันไปอีกข้าง ใบหน้าที่ขาว นวล ประทับไว้ด้วยรอยนิ้วมือแดงและบวม
เธอมองเจียง อสื่อด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ คิดไม่ถึงว่า
เจียงสื่อสื่อจะลงไม้ลงมือกับเธอ
หลังจากผ่านไปอยู่นาน เธอจึงมีปฏิกิริยาตอบกลับ สายตา เกลียดชัง สีหน้าบูดเบี้ยว”เจียงออ นี่แก…กกล้าตบฉัน
พอจะพูดจบ เจียงซื้อสื่อก็ใช้มือตบเข้าไปอีกครั้งอย่างเต็มแรง
“ก็ตบเธอไง! เจียงนวลนวลที่ฉันมีวันนี้ได้ ก็ต้องกราบ ขอบพระคุณเธอนะ ความรู้สึกเจ็บที่หน้าของเธอ สาแก่ใจแล้ว ยัง? ฉันจะบอกอะไรเธอให้นะ สิ่งที่ฉันทำลงไปวันนี้ เธอสมควรที่ จะได้รับแล้ว
พอพูดเสร็จ เจียงสื่อสื่อก็เดินจากไป โดยที่ไม่หันกลับมามอง เธอสักนิด
เจียงนวลนวลจะปล่อยไปได้ยังไง รีบเดินตามออกไปทันที พูด ตะโกนอย่างบ้าคลั่ง”เจียงซื้อสื่อ! ! ! ”
เจียงสื่อสื้อทําหูทวนลม
เงยหน้ามาก็เจอเข้ากับหลานซื้อเฉินที่กำลังยืนรออยู่
ชายหนุ่มยังคงดูหล่อเหล่าไม่เปลี่ยน
พอเห็นเธอ สีหน้าเขาก็ตกใจขึ้นมา แต่มีท่าทางตกใจอยู่ได้ไม่ นาน หลังจากที่เห็นรอยมือบนหน้าของเจียงนวลนวลแล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนทันที
“นวลนวล! เกิดอะไรขึ้น?
เจียงนวลนวลที่พอเห็นหลานชื่อเฉิน ก็รีบสลัดความเกลียดชัง บนใบหน้าทิ้งไป จากนั้นก็แสร้งทำเป็นอ่อนแอน้ำเสียงออเซาะ ทันที พูดขึ้นพลางร้องห่มร้องไห้ “พี่ซื้อเงิน……
“หน้าของเธอ….”หลานชื่อเฉินมองใบหน้าที่บวมแดงทั้งสอง ข้างของเธอ ตกใจไม่น้อย จากนั้นก็หันไปมองเจียงซื้อสื่อด้วย สายตาที่ทั้งตกใจและโมโหเจียงซื้อสื่อ! คุณทำเหรอ?”
เจียงซื้อสื่อหันกลับมามองเขาอย่างไม่แยแส แล้วมันจะ ทําไม?”
หลานซื้อเงินหน้านิ่งขรึม พร้อมกับพูดขึ้นอย่างไม่ถามเหตุ
ถามผล “นวลนวลเป็นน้องสาวของคุณ คุณมีเหตุผลอะไร ถึงตบ
เธอแบบนี้?”
เจียงนวลนวลซุกในอ้อมกอดของเขา พูดสร้างสถานการณ์ใส่ ร้าย”ตะกี้พอฉันเห็นพี่อยู่ข้างในก็รู้สึกดีใจมาก เลยเข้าไปพูด ทักทายกับเธอ แต่ใครจะไปรู้ไม่ทันได้ตั้งตัวพี่ก็เข้ามาตบตีฉัน
เจียงสื่อสื่อมองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเย็นชา
ผ่านมาตั้งหลายปีแล้ว เจียงนวลนวลเล่นละครตีสองหน้าแบบ
นี้เนียนขึ้นเรื่อยๆ
แต่หลาน อเฉินกลับเอาแต่เชื่อเธอไม่มีเปลี่ยน
“เจียงสื่อสื่อ รีบขอโทษนวลนวลเดี๋ยวนี้! “ชายหนุ่มหน้านิ่ง ขรึมขึ้น พร้อมพูดออกคำสั่ง สายตาเย็นชาเชือดเฉือนราวกับมีด
เจียงสื่อสื่อจ้องมองเขา มันช่างน่าขำสักเหลือเกิน
มิตรภาพตั้งแต่วัยเด็กเป็นเวลายี่สิบกว่าปี คงเทียบไม่ได้กับ วาทศิลป์ของเจียงนวลนวล
ห้าปีก่อนเป็นยังไง ห้าปีให้หลังก็ยังคงเป็นแบบนั้น แม้ว่าในใจจะไม่มีผู้ชายคนนี้แล้ว แต่เจียงซื้อซื้อก็ยังคง ควบคุมความเสียใจเอาไว้ไม่ได้อยู่ดี
เสียใจให้กับตัวเองที่ตาบอดในตอนนั้น เผลอไปหลงชอบ ผู้ชายแบบนี้!
เธอยิ้มออกมา หันสายตามามองเขาอย่างเชือดเฉือนดุจหนาม
แหลม พร้อมกับพูดขึ้น “คุณเป็นใคร? มีสิทธิ์อะไรมาบอกให้ฉัน
ขอโทษ?”
หลานซือเงินที่ได้ฟัง สีหน้าก็เย็นชาขึ้นกว่าเดิม
ผู้หญิงตรงหน้า ไม่ได้อ่อนโยนและเชื่อฟังเหมือนในวันนั้นอีก ต่อไปแล้ว
เธอแข็งกร้าวขึ้นมาก ทั้งตัวเต็มไปด้วยหนาม สายตาที่มอง เขาก็มีแต่ความเย็นชาและขยะแขยง
หลานซือเฉินเหมือนมีหนามกำลังทิ่มแทงอยู่ในใจ รู้สึกจุกแน่น
ขณะนี้หลี่เซิ่งและเหยน เฟยที่พอได้ยินก็รีบวิ่งมาทันที เห็นสิ่ง ที่อยู่ตรงหน้า ก็ตกใจและมึนงงไม่น้อย
“ประธานหลาน………นี่มันอะไรกัน?
หลานซือเฉินที่ดึงสติกลับมา ก็พูดขึ้นพร้อมกับมองไปยังเจียง สื้อสื่อด้วยสายตาเย็นชา “คุณหลี่ คนนี้เป็นพนักงานของบริษัท ของพวกคุณใช่ไหม?”
หลี่เพิ่งหันมองไปที่เจียงซื้อสื่อ หนึ่งทีแล้วพูดขึ้น” ใช่ครับ เธอ เป็นประธานที่รับผิดชอบโปรเจกต์ของจิ้นกรุ๊ปในครั้งนี้
“เหอะ ประธานผู้รับผิดชอบนี่เอง! อารมณ์ฉุนเฉียวจริงๆ จู่ๆก็ มาลงไม้ลงมือกับคู่หมั้นของผม! คุณหลี่คุณจะอธิบายเรื่องนี้กับ ผมยังไง?”
หลานซื้อเฉินใช้มือลูบๆปลอบเจียงนวลนวลพลางถามหลี่เพิ่ง หลี่เซิ่งและเหยนอีเฟยพอเห็นใบหน้าที่บวมแดงของเจียงนวล นวล ก็ตาโตอ้าปากค้าง
“นี่…….นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? เจียงซื้อสื่อ นี่คุณทำลงไปเห รอ?”หลี่เพิ่งถามขึ้นด้วยความตกตะลึงและมึนงง
เจียงสื่อซื้อก็ไม่ได้ปฏิเสธ“ฉันทำเองค่ะ”
เหยน เฟยที่แต่ไหนแต่ไรก็ไม่ค่อยชอบหน้าเจียงซื้อสื่ออยู่แล้ว พอครั้งนี้เห็นเธอไปรุกรานแขกคนสำคัญของบริษัท แน่นอนว่า เธอก็เติมอย่างสุดกำลังเจียงซื้อสื่อ คุณช่างกล้าเหลือเกิน นะ แม้แต่แขกคนสำคัญของบริษัทยังกล้าไปรุกราน ยังไม่ขอโทษอีก หรือคุณอยากจะทำลายบริษัทกัน?”
เจียงสื่อสื่อสบถออกมา “ฝันไปเถอะ!
หลานชื่อเฉินสีหน้ายิ่งดูบูดเบี้ยวขึ้นกว่าเดิม “คุณหแล้ว ระหว่างพวกเราคงจะไม่มีโอกาสได้ร่วมงานกันแล้วล่ะมั้งครับ วัน นี้รบกวนมากพอแล้ว”พูดเสร็จก็ประคองเจียงนวลนวลทำท่าจะ จากไป
หลี่เซิ่งก็ลนลานขึ้นมาทันที ยื่นมือไปทั้งหลานชื่อเฉินเอาไว้ พร้อมกับพูดขึ้น ประธานหลานรอสักครู่ครับ”
จากนั้นก็วิ่งไปดึงเจียงสื่อซื้อพร้อมกับถามขึ้น”เจียงซื้อสื่อ มัน เกิดอะไรขึ้น? คุณรู้ไหมว่านี่คือใคร? นี่เป็นที่พึ่งพิงรายใหญ่ของ บริษัทเราเลยนะ คุณไม่ห่วงกะลาหัวบ้างหรือไง ทำไมถึงไปล่วง เกินพวกเขา? คุณรู้ไหมว่าถ้าพวกเขาไปจริงๆ บริษัทพวกเราจะ ขาดทุนไปเท่าไร?”
เจียงสื่อสื้อกัดฟันถามเขา “แล้วผู้จัดการจะให้ฉันทำยังไง? หลี่เพิ่งพูดขึ้นอย่างรีบร้อนทันที แน่นอนว่าต้องไปขอโทษ”
แค่ขอโทษก็พอเหรอ?”เจียงซื้อสื่อมองเจียงนวลนวลยิ้มอย่าง เย็นซา
เธอไม่คิดว่า ผู้หญิงคนนี้จะยอมให้เรื่องมันจบง่ายๆแบบนี้หรอก
อย่างที่คิดไว้ไม่กี่วินาทีต่อมาก็ได้ยินเสียงของเจียงนวลนวล พูดขึ้น “คุกเข่าขอโทษฉัน! “
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ