ตอนที่18 XVI

ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น ภาคิน ด้วยค่ะ

ท่านสามารถยึดเมืองฟาลันได้สำเร็จ

กรุณาตวรจสอบสิทธิต่างๆเกี่ยวกับเมืองของท่านได้ที่ หน้าต่างของระบบค่ะ

เมื่อผมทำการสังหารราชาเพื่อนเก่าไปแล้ว ใช้เวลาไม่ นานเขาก็ฟื้นขึ้นมาใหม่ด้วยใบหน้าที่แจ่มใสกว่าเดิม ตอนนี้ ทั่วทั้งเมืองวุ่นวายกันยกใหญ่เนื่องจากทราบข่าวถึงการยึด เมือง โดยผมใช้นามแฝงคือ ราชันย์แดง เพื่อปกปิดชื่อจริง เอาไว้

ผม และพระราชา รวมถึงทหารภายในพระราชวังที่ เปลี่ยนฝายกะทันหันได้ต่อสู้ และขับไล่กับพวกผู้เล่นจากกิ ลด์ Tragedy และด้วยระดับฝีมือ รวมถึงจำนวนคนที่ห่าง กันเกินไปจึงทำให้ผู้เล่นล่าถอยกันไปตั้งหลักที่กิลด์กัน ยกใหญ่
พวกเราจึงเริ่มคุยเรื่องการจัดการระบบการปกครองต่างๆ ภายในเมือง ผมเปิดหน้าต่างการจัดการเมืองขึ้นมาเพื่อ ปรับลดคาภาษีให้น้อยลง ทำการปรับปรุงภูมิทัศน์ภายใน เมืองรวมถึงรอบๆเมืองให้ดีขึ้น ทำการปรับปรุง พัฒนากร กราบ้านช่องให้ทันสมัยมากขึ้นเพื่อรับรองผู้เล่นที่จะเข้า เมืองมาใหม่ ผมทำการสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ขึ้นมาเพื่อช่วยเหลือ และตอบสนองคามต้องการของผู้เล่น ในยามจําเป็น แต่ทั้งหมดนี้มันต้องใช้เวลาในการสร้างขึ้น มาจริงๆ เพราะมันไม่ได้ถูกสร้างโดยระบบ แต่ถูกสร้างด้วย แรงงานคนจริงๆ และผมก็ไม่ลืมที่จะนำเงินกว่า 1 KM(พัน ล้านเหรียญ) ให้พระราชาเพื่อนำไปบริหารบ้านเมืองต่อไป แรกๆพระราชาเองก็ปฏิเสธ แต่ผมคะยั้นคะยอจะเอาให้จน ได้เขาจึงยอมแต่โดยดี และสิ่งต่อไปที่ผมจะทําก็คือสร้าง มาเรียป้องกันพระราชวังเอาไว้เพื่อกันไม่ให้เกิดเหตุการชิง เมืองช้าสอง

ที่ผมเลือกสร้างบาเรียแทนสร้างกำแพงสูงเพราะความ เร็ซในการสร้าง อีกทั้งบาเรียยังคลอบคลุมกว่าทั้งใต้ดิน และบนฟ้า โดยบาเรียคลุมพระราชวังสามารถสร้างตั้งแต่ ระดับ A ขึ้นไปจนถึง ระดับ L ทั้งนี้ต้นทุนในการสร้าง ราคา จำนวนความยากของวัตถุดิบต่างๆก็จะสูงขึ้นตาม
ผมเลือกสร้างเพียงแค่บาเรียระดับ SS เท่านั้น เพราะถ้า เอาระดับสูงกว่านี้คงได้หมดตัวไปจริงๆแน่ แค่ระดับ SS ก็ ผลาญเงินไปกว่าหมื่นล้านเหรียญแล้ว ผมวาปเข้าคลังของ ตัวเองเพื่อเอาวัตถุดิบที่ต้องการออกมาแทบหมด จากนั้น จึงให้ระบบเริ่มกระบวนการสร้างทันที มันใช้เวลาการสร้าง นานอยู่ประมาณสองสามชั่วโมง ซึ่งในระหว่างนั้นผมก็พูด กับพระราชาเรื่องต่างๆมากมาย ก่อนจะขอตัวออกไปข้าง นอกเพื่อจัดการเรื่องนี้ให้จบ

กิลด์ Tragedy เป็นกิลสาขาย่อยของ กิลด์ Punishment ที่อ้างชื่อเป็นราชันย์แดงเป็นผมอยู่ที่เมืองหลวงของ อาณาจักรอัคคี ที่ผมจะทำตอนนี้คือการลบกิลด์ย่อยของ มันออกไปจากเมืองของผม แต่การทำแบบนี้คงไม่พอจะ ลากตูดมันออกมาจากลังของมันแน่นอน แต่ถ้าวันหน้าหาก ผมเตรียมการอะไรพร้อมเรียบร้อยแล้ว ไม่แน่อาจจะไป เยี่ยมมันถึงที่ก็เป็นได้

ผมใช้ Sonic พุ่งออกมาจากพระราชวังเพื่อมุ่งหน้าไปยัง ตึกกิลด์ Tragedy ที่อยู่ไม่ไกลจากที่ผมอยู่มากนัก ใช้เวลา เพียงไม่นานผมก็มาถึงจุดหมาย ด้านหน้าของผมในตอนนี้ คือตึกกิลด์เป้าหมาย ตัวอาคารเป็นตึกไม้สูง 3 ชั้น ตกแต่ง เรียบง่ายไม่หวือหวา และมีป้ายสัญลักษณ์กิลด์ติดอยู่ที่ตัว อาคาร สมาชิกกิลด์ต่างพากันเข้าๆออกๆ กันผิดปกติ มีการ วางกําลังคนแน่นหนาอยู่รอบๆ ลด์อย่างเห็นได้ชัดราวกับกําลังเตรียมการรับมือ กับอะไรบางอย่างอยู่

“หัวหน้าครับ เราจําเป็นต้องวางกําลังแน่นหนาขนาดนี้เลย หรอ!?” ผู้เล่นคนหนึ่งถามขึ้นมา

“เราจะประมาทไม่ได้! พวกแกก็รู้ว่าศัตรูคราวนี้เป็นถึง ราชันย์แดง หลังจากที่มันยึดเมืองคืนไปได้ มันคงไม่ปล่อย ให้พวกเราเป็นงูไปแว้งกัดมันแน่!” หัวหน้าของพวกเขา ตอบร้อนรน พวกมันเป็นเพียงแค่กิลด์สาขาย่อยที่ถูกส่งมา ประจําการที่นี่ มันที่เป็นหัวหน้าได้ร้องขอความช่วยเหลือ ไปที่กิลด์แม่แล้ว แต่กลับโดนปฏิเสธความช่วยเหลืออย่าง ไร้เยื่อใย สิ่งที่มันทำได้ตอนนี้ก็คือการช่วยเหลือตัวเอง เท่านั้นไม่มีทางเลือกอื่น

“แต่การ PK ในเมืองมีโทษสูงสุดถึงขั้นจำคุกเลยนะครับ” ลูกน้องคนหนึ่งอ้างกฎเหล็กของการฆ่าคนขึ้นมา

“นั่นก็เป็นเรื่องหนึ่งที่ทำให้เราสบายใจได้ แต่มันยังมีช่อง โหว่ให้ทำอีกมากที่เรายังไม่รู้ เลิกถามได้แล้ว และกลับไป ประจําตำแหน่งซะ!”
“ได้ครับ!”

โทษของการ PK(Player kill) หรือ การฆ่าผู้เล่นด้วย กันเอง ด้วยกันทั้งหมด 4 ระดับ

ระดับที่ 1 ชื่อเป็นสีส้ม เป็นการทำร้ายร่างกายโดยเจตนา หรือไม่เจตนาก็ได้แต่ยังไม่ถึงตาย

โทษ – ไม่สามารถคุยกับ NPC ไม่สามารถทำภารกิจหรือ ใช้ร้านค้า และเก็บไอเทมได้ เป็นเวลา 1 วัน

ระดับที่ 2 ชื่อเป็นสีแดง เป็นการฆ่าผู้เล่นโดยเจตนา หรือ ไม่เจตนาก็ได้ตั้งแต่ 10 คน ขึ้นไป

โทษ – ไม่สามารถคุยกับ NPC ไม่สามารถทำภารกิจหรือ ใช้ร้านค้า และเก็บไอเทมได้ ผู้เล่นผู้อื่นสามารถ PK และ ฆ่าผู้เล่นชื่อแดงได้โดยไม่เสียค่าชื่อเสียงอีกทั้งยังได้รับ การละเว้นโทษการ PK และอัตราการดรอปไอเทมของผู้ เล่นชื่อแดงเมื่อตายจะเพิ่มมากขึ้น 3 เท่าตัวเป็นระยะเวลา 3 วัน

ระดับที่ 3 ชื่อเป็นสีแดง าเข้ม เมื่อทําการฆ่าผู้เล่นโดย เจตนา หรือไม่เจตนาก็ได้ 50 คน

โทษ – ไม่สามารถคุยกับ NPC ไม่สามารถทําภารกิจ หรือ ใช้ร้านค้า และเก็บไอเทมได้ ผู้เล่นผู้อื่นสามารถ PK และ ฆ่าผู้เล่นชื่อแดงดำได้โดยไม่เสียค่าชื่อเสียอีกทั้งยังไม่ติด โทษการ PK และอัตราการดรอปไอเทมของผู้เล่นชื่อแดง คําเมื่อตายเพิ่มขึ้น 3 เท่าตัว เป็นระยะเวลา 7 วัน และเมื่อ ทำการฆ่าเพิ่ม อีก 1 คน เป็น 51 คน จะถูกคุมขังทันที เป็น ระยะเวลาอีก 3 วัน ถึงจะได้รับการล้างโทษทั้งหมดออก

**ระยะเวลาลงโทษจะนับแค่ตอนออนไลน์ในเกม เท่านั้น**

**ค่าชื่อเสียงจะได้รับเมื่อทำภารกิจสำคัญสำเร็จ ยิ่งมี เยอะยิ่งมีผลเป็นปฏิสัมพันธ์เชิงบวกกับ NPC อีกทั้งยัง ใช้เป็นแต้มแลกไอเทมต่างๆ หรือทำธุรกรรมต่างๆได้ มากมาย**

**โทษจะเพิ่มเป็นสองเท่าเมื่อทำการ PK ภายในเมือง**

**กฎการ PK ที่เข้มงวดเพื่อป้องกันผู้เล่นคลาสสูง กดขี่ผู้ เล่นคลาสต่ำกว่า**

ผมในตอนนี้ซุ่มอยู่ไม่ไกลนัก พลันคิดวิธีที่จะทำให้เกิด การสูญเสียน้อยที่สุด ใช้เวลาน้อยที่สุด และต้องไม่มีใคร จับได้ว่าใครเป็นคนลงมือ เพื่อหลีกเลี่ยงกฎของการ PK ใน เมือง แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องสั่งสอนซักหน่อย

พลันความคิดหนึ่งแล่นเข้ามาในหัว คันธนูสีแดงเพลิงถูก ยกเล็งไปที่อาคารกิลด์ Tragedy เปลวเพลิงสีแดงเข้มถูก จุดขึ้นที่ปลายศร มันค่อยๆลุกลามจนครอบคลุมทั้งตัวคัน ธนู พลังความกดดันของมันรุนแรงจนที่ผู้เล่นรอบๆรู้สึกได้ และตอนนี้มันพร้อมที่จะได้รับการปลดปล่อยแล้ว

“ขออนุญาตเผานะค้าบบบ….
ฟิวววว..พริบบ…

“อ๊ากก แย่ๆแล้ว ไฟไหม้แล้วว!!”

“รีบช่วยกันดับไฟเร็วเข้า! นักเวทย์มีไหน รีบร่ายเวทย์น้ำ ดับไฟเซ่!”

“อ๊ากก โอ้ยๆ ฉันกำลังจะโดนไฟคลอกตาย ช่วยด้วยย

“เฮ้ยๆ เจ้านั่นโดนไปไหม้แล้ว รีบไปช่วยกันดับเร็ว!”

เกิดความโกลหลครั้งใหญ่เกิดขึ้น ผู้เล่นเล่นกิลด์ Tragedy ต่างช่วยกันดับไฟตึกกิลด์ของตัวเองที่จู่ๆไฟก็ ลุกลามไปทั่วทั้งตึกอย่างรวดเร็วจนไม่สามารถควบคุมมัน ไว้ได้ พวกเขาต้องทนดูตึกกิลด์ของตัวเองไหม้จนไม่เหลือ เศษซากเค้าโครงโครงสร้างเดิมพร้อมกับกันด่าสาปแช่ง ผู้ที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น และแน่นอนว่าคนที่พวกเขา สงสัยก็จะเป็นใครไปไม่ได้นอกซะจาก ราชันย์แดง!
รุ่งเช้าต่อมาข่าวการยึดเมืองฟาลัน และการทำลายกิลด์ Tragedy ได้แพร่กระจายออกไปทั่วถึงทั้งเกม มีข่าวลือ หนาหูว่าราชันย์แดงตัวจริงเป็นผู้ทำเรื่องดังกล่าว ผู้เล่น ระดับสูงส่วนใหญ่ต่างเคลื่อนไหวเมื่อทราบข่าวนี้ ส่วนผู้ เล่นและเหล่า NPC ที่เคยโดนกดขี่ภายในเมืองฟาลันก็ยิ้ม ออกในทันทีเมื่อทราบข่าวการยึดเมืองสําเร็จ ส่วนเหล่า กิลด์ Tragedy เมื่อโดนทำลายอาคารกิลด์แล้ว นึกอยาก แก้แค้นจึงพยายามบุกเข้าไปสังหารพระราชาเพื่อชิงเมือง คืน แต่กลับต้องคอตกกลับไปเมืองอื่นในทันทีเนื่องจากไม่ สามารถทำลายบาเรียไฟระดับ SS ที่ผมได้สร้างไว้ได้ และ เรื่องราวมันก็จบง่ายๆแบบนี้แล
ณ ดันเจียนระดับ SSS แห่งหนึ่ง

ขึ้นชื่อว่าดันเจียนระดับ SSS ซึ่งเป็นดันเจียนระดับสูงสุด หากไม่นับดันเจียนระดับ L ที่เป็นดันเจียนลึกลับให้ผู้เล่น ค้นหาด้วยตัวเอง ในความยากระดับ SSS ภายในดันเจียน ล้วนมีกลไกล ปริศนาคอยให้แก้ตลอดทาง รวมถึงกับ ดักมากมายที่ซ่อนอยู่ อีกทั้งมอนสเตอร์ภายในย่อมไม่ กระจอกงอกง่อย และบอสของดันเจียนยิ่งไม่ต้องพูดถึง ความโหดของมันเลย ด้วยเหตุผลนี้เองจึงทำให้เป็นต้น เรียนที่ยากต่อการเคลียร์

เสียงการต่อสู้ดังขึ้นระงม ผู้คลาส 9 นับ 10 กับผู้เล่น คลาส 8 นับร้อย กำลังช่วยกันรุมตบบอสของดันเจียนระดับ SSS นี้อยู่ รูปร่างของมันดูคล้ายมังกรขนาดใหญ่ ตัวมีเกร็ด หนามันวาวสวยงาม มีหนามแหลมขึ้นกลางหลังไปจนถึง หาง พร้อมกับปีกที่สยายออกไปรอบข้างจนดูน่าเกรงขาม อย่างมาก แต่ในเวลานี้ มันกำลังสูงผู้เล่นระดับไฮคลาสนับ ร้อยคนรุมสะกำอยู่ และหนึ่งในนั้นก็คือผู้เล่นที่แข็งแกร่ง ที่สุดในตอนนี้

“พรีซเบฮิวแนวหน้าเร็วเข้า อย่าลืมใส่ดีบัพให้บอสด้วย!”

“เร่งมือเข้า มันใกล้ตายแล้ว!”
“แทงค์ล่อบอสไว้ให้ดี หมั่นดูเลือดตัวเองด้วย ถ้าไม่ไหวก็ ถอยออกมาสลับให้ชุดใหม่เขาไป!”

“ไม่นะ มันทะลุแนวป้องกันมาได้แล้ว ช่วยสกัดมันไว้ก่อน เร็วที่มันจะไปถึงหน่วยสนับสนุน เร็วๆเข้า

“รีบทําดาเมจเร็วเข้า แทงค์เริ่มจะต้านเอาไว้ไม่อยู่แล้ว!”

“บลาๆ”

และไม่ไกลจากจุดที่เกิดการต่อสู้นัก มีกลุ่มผู้เล่นกำลังพัก กันอยู่อย่างสบายใจราวกับอยู่คนละโลกกับเมื่อการต่อสู้ ครู่ ตรงจุดพักมีชายหนุ่มผมสั้นสีเงินยืนอยู่อย่างสง่า เขา สวมเกราะเบาสีเงินลวดลายสวยงามสลักอยู่ตรงชุดเกราะ มือซ้ายถือดาบคาตานะยาวกว่าสองเมตร บนหัวมีฉายาสี ขาวส่องแสงรองอยู่ว่า ‘ราชันย์แห่งแสง’ .. .. .. เขายืนมอง สถานการณ์อย่างสุขุมเยือกเย็นได้ซักพักก็มีคนวิ่งหน้าตั้ง เข้ามาหาด้วยท่าทีร้อนรน

“เกิดเรื่องขึ้นแล้วครับ คุณคริส!” ผู้เล่นระดับสูงคนหนึ่งพูด

ขึ้นมา
“มีเรื่องอะไร!?” คริสราชนแสงตอนกลับไป

“เมืองฟาอันถูกยึดไปแล้วครับ…….

“เรื่องแค่นี้มาบอกฉันทำไม ก็แค่เมืองเล็กๆ เมืองหนึ่ง จําเป็นต้องร้อนรนขนาดนั้นด้วยเรอะ

“ครับ ก็จริงอยู่ที่ว่ามันเป็นเมืองเล็กๆ แต่คนที่ยึดไปคือ ราชันย์แดงนะครับ… เมื่อได้ยินชื่อนั้นเข้ามาในหูคริสพลัน เปลี่ยนสีหน้าทันที เขานิ่งพลางใช้ความคิดครู่หนึ่งก่อนจะ พูดออกไปด้วยท่าทางที่นั่งสมดั้งเดิม

“ส่งคนของเราตามดูอยู่ห่างๆไว้ ยังไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น

“ได้ครับ!”

คริสไม่พูดอะไรต่อ เขากคาตานะในมือไว้แน่น สายตา พลันจ้องไปไปบอสมังกรที่กำลังสู้กับผู้เล่นนับร้อยเพื่อ เอาชีวิตของมันให้รอดอย่างสุดใจ เขาเริ่มตั้งท่าโจมตีทาง อย่าง เท้าซ้ายเหยีบไปด้านหน้า เท้าขวาถอยหลังเพื่อ ค้ำจุนร่างกายเอาไว้พร้อมพร้อมลำตัวที่ค่อยๆย่อลงมา เกือบถึงพื้นดิน ก่อนที่คาคานะในมือจะเริ่มเรืองแสงสีขาวจากอ่อนๆไปจนเข้มสุดๆ และท้ายที่สุด มันก็ส่องแสงจ้าไปทั่วจนส่งผลให้ทั้งผู้เล่น และบอสถึงกับ หลี่ตาลงทันทีเมื่อเห็นแสงสว่างจ้าขนาดนั้น

นิ้ว… ฉวะ …. ตบ… คริส งออกไปจากจุดเดิมด้วยความ ไวแสงพร้อมกับพื้นดินที่แตกละเอียดจากแรงส่งตัวอัน มหาศาล

คมดาบคาตะนะที่ยาวกว่าสองเมตรถูกชักออกจากฝักได้ วาดผ่านไปทั่วทั้งตัวตั้งแต่หัวจรดหางของตัวบอสมังกร อย่างง่ายดาย และรวดเร็วจนมันไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำว่าตัว ของมันได้ขาดเป็นเป็นชิ้นๆไปเรียบร้อยแล้ว

ตบ…บอสมังกรล้มลงสู่พื้นดินท่ามกลางความตะลึง และ ความปิติยินดีของผู้เล่นในกิลด์ ทุกคนไม่เคยมีข้อกังขา เกี่ยวกับความแข็งแกร่งของหัวหน้ากิลด์พวกเขาเลย และ พวกเขาก็คิดเสมอว่าชายคนนี้แหละ สมควรที่จะถูกขนาน นามว่าผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก KoE โดยหาใคร เทียบมิได้

“ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดรุ่นก่อนงั้นหรอ อยากจะลองวัด ฝีมือกันดูซักครั้ง ว่าใครกันแน่ที่จะเป็นคนยืนอยู่บนจุด สูงสุด!” คริสพูดลอยๆพลางเหม่อมองบอสที่ค่อยๆกลาย เป็นแสงหายไป