ตอนที่5 .3.

ท่านพบบอส มิโนทอร์

Class 4 Lv. 492 ค่ะ

“เอิ่มมมม ไงพวก หวัดดี…………. ผมยิ้มให้บอสมิโนทอร์ อย่างกวนๆ ราวกับมันรู้ความหมายที่ผมสื่อ มันเหวี่ยงขวาน ยักษ์เป็นเส้นตรงฟาดผ่านตัวผมลงลงมา ผมเห็นดังนั้นก็ เบี่ยงตัวเล็กน้อยเพื่อหลบมัน จากนั้นใช้ดาบกระแทกขวาน ยักษ์ของมันกลับไป สำหรับผมแล้ว บอสมิโนทอร์ตัวนี้ไม่ ค่อยเก่งเท่าไหร่นัก แต่ที่ผมต้องสู้อย่างระวังก็เพราะดาบ ของผมกำลังจะพังแล้วน่ะสิ ผมเบี่ยงตัวหลบการโจมตีของ มันเนื่องจากไม่อยากเอาดาบรับตรงๆ เมื่อเบี่ยงระยะการ ทําลายของขวานมันได้ ผมจึงเหวี่ยงดาบยักษ์ของผมใส่ ที่คอของมันทันที แต่ทว่าแทนที่คอของมันจะขาด ดาบ ของผมกลับทนพลังโจมตีที่ผมส่งผ่านดาบไปไม่ไหว และ ดันพังก่อนถึงคอของบอสมิโนเทอร์ไปซะได้

เพลึง!!!…..

ผมถึงกับสบถถ้อยคำออกมาดัง Whatttt!!! มิโนทอร์มัน เห็นผมยืนนิ่งอยู่แบบนั้นจึงอาศัยจังหวะที่ผมตกใจกับดาบที่พึ่งจะพังคามือไปไม่หาย มันเริ่มเหวี่ยงขวานเป็น แนวขวางเข้ามาทางด้านซ้าย ซึ่งผมไม่คิดจะหลบอยู่แล้ว เพราะกำลังจะโชว์เทพวัดกับมันด้วยพลังกายดูซักหน่อย

แต่เอาจริงๆก็เป็นเพราะผมหัวเสียที่ไม่มีอาวุธให้ใช้อีกนั่น แหละ จะเอาอาวุธหลักมาใช้ก็จะเด่นเกินไปอีก จึงอยาก จะชัดมันตรงๆก็เท่านั้นเอง แต่เหมือนโชคชะตาจะไม่เข้า ข้าง เพราะทันใดนั้นเองผมได้มองเห็นแสงอะไรแว๊บๆพุ่ง มาจากทางด้านขวาของผมอย่างรวดเร็ว เมื่อระยะใกล้เข้า มาจึงรู้ว่าเป็นสาวสวย Guardian พุ่งผ่านหน้าผมไป ผมสี แดงอ่อนของเธอลอยปลิวไสวผ่านหน้าผมอย่างสวยงาม พร้อมกับกลิ่นหอมที่ลอยโชยมาแตะจมูกก่อนที่โล่ของเธอ จะปะทะกับขวานของบอสมิโนทอร์เข้าอย่างจัง จากนั้นเธอ ก็ใช้ดาบในมือขวาฟันลงไปที่หน้าท้องของมันเป็นทางยาว และปิดท้ายด้วยการใช้สกิลโล่กระแทกบอสให้กระเด็น ออกไปไกลพอสมควร

“เป็นอะไรมั้ยคะ!?” เธอหันมายิ้ม และพูดกับผมอย่างเป็น มิตร ผมยังคงมองใบหน้าเธอ และยังคงตะลึงกับความสวย น่ารักที่ไม่เคยพบเห็นที่ไหนมาก่อน แถมเธอยังมีท่าทีแข็ง แรงดุดันอันเป็นเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนผู้หญิงคนไหนอีก ด้วย
“เอ่อ…คุณคะ เป็นอะไรมั้ยคะ?” เธอถามอีกรอบเมื่อ ไม่ได้คำตอบจากบุคคลตรงหน้า ผมตกใจ และรีบออกจาก ภวังค์ความคิดของตัวเองทันที

“อ่อ ขอโทษครับ ผมไม่เป็นไร ขอบคุณที่มาช่วยนะครับ” ผมยิ้มตอบตามน้ำไป และโค้งให้เธอหนึ่งทีตามมารยาท ส่วนเธอก็โค้งตอบกลับมาเช่นกัน

ไว้ผมจะตอบแทนการช่วยครั้งนี้ให้ทีหลังนะ

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันช่วยด้วยความเต็มใจ ไม่ได้หวัง อะไรซักหน่อยนี่คะ” เธอตอบด้วยหน้าเล่นทีจริง

“เถอะน่า ผมไม่ชอบติดหนี้ใคร แต่ก่อนอื่นช่วยกันกำจัด เจ้าบอสนั่นก่อนเถอะ” ผมพูดตัดบทไปทั้งแบบนั้น และเธอ เองก็เห็นด้วยที่ต้องจัดการเจ้าบอสนั่นก่อนเป็นอับดับแรก

ผมพลางคันดาบในคลังเพิ่มเติมเพราะพึ่งนึกได้ว่าตัวเองก็ ฆ่ามอนสเตอร์ไปตั้งเยอะมันก็ต้องมีของบ้างอะไรดรอปมา บ้างสิ และแล้วผมก็เลือกดาบ Katana ระดับ B มาได้2เล่ม ที่ผมไม่เลือกคันธนูอาวุธคู่อาชีพของผมออกมาก็เพราะว่า กลัวพลังทีผมปล่อยออกมามันจะ OPเกินไป แม้จะเป็นธนูระดับต่าก็ตามที เมื่อเลือกอาวุธได้แล้ว ผมก็รีบเดินไปขนาบด้านข้างของเธออย่างเนียนๆ

“ลุยกันเถอะค่ะ ฉันไม่อยากเสียเวลาตรงนี้มากนัก เพราะ ตอนนี้มอนสเตอร์ได้พังประตูเข้าไปในเมืองได้เป็นบางส่วน แล้ว เดี๋ยวจะไปช่วยไม่ทันการ” เธอพูดขึ้น ผมก็พยักหน้า ตอบรับคำทันที

ผมพลันพุ่งเข้าหาบอสอย่างรวดเร็วจนทําให้เธอคนนั้น ทําสีหน้าตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นความเร็วของผม เธอปัด ความคิดอื่นออกจากหัว และพุ่งตามผมไปติดๆ เมื่อถึงตัว บอส ผมเริ่มฟันดาบเข้าที่ท้องของมันเป็นรูปกากบาท และ กระโดดถอยออกมาอย่างรวดเร็ว มันไม่อาจตามความเร็ว ของผมได้ทันจึงโดนเล่นงานเอาง่ายๆแบบนี้ มิโนทอร์ร้อง คํารามอย่างเดือดดานด้วยความเจ็บปวด และโมโหได้ไม่ นาน มันส่ายหัวของมันไปมาก่อนจะวิ่งเข้าไปหาศัตรูของ มันด้วยความเร็วเต็มกำลังทันที แต่ทางด้านสาว Guardian นั้นเตรียมตัวไว้เรียบร้อยแล้ว เธอเล็งจังหวะอย่างเหมาะ สมก่อนจะพุ่งสวนเข้าปะทะกับบอสด้วยโล่ของเธอทันที

เกร๊ง!!!

“Reflective shield” เธอเรียกใช้ทักษะที่ทำให้สะท้อนการโจมตีของเป้าหมายเป็นเท่าตัว บอสมิโนทอร์ที่พึ่งได้ รับผลจากทักษะต้องกระเด็นไปข้างหลังอย่างช่วยไม่ได้ มันโซซัดโซเซไปมาราวกับหมดเรี่ยวแรง ผมไม่ยอมปล่อย โอกาสนี้หลุดมือไป จึงพุ่งเข้าจัดการดับชีวิตของมันลงด้วย การโจมตีที่หนักหน่วง และรวดเร็วทันที

ฉิง…ฉวะๆๆ…..!!

“คุณเก่งจังเลยนะคะ บอสระดับขนาดนั้น ยังฟันแบบไม่ ใช้สกิลอะไรเลยแต่กลับฆ่ามันได้อย่างไม่ยากเย็นนัก คง เป็นผู้เล่นระดับสูงจากทวีปหลักสินะคะ?” เธอยิ้มถามอยาก สงสัย แม้มอสมิโนทอร์จะระดับไม่สูงมาก แต่เพราะมันอยู่ ในทวีปเริ่มต้น จึงเป็นเรื่องยากในการจะหาใครที่สามารถ สังหารมันลงได้อย่างง่ายดายแบบนี้ แม้กระทั่งตัวเธอเอง

ผมยิ้มแห้งๆกลับไปเท่านั้น และเริ่มถามคำถามด้วยท่า ทางเขิลๆพร้อมกับหวังในคำตอบนั้น “ก็นะครับ ว่าแต่คุณ ชื่ออะไรหรอครับ?”

“ฉันชื่อ ลูน่า ค่ะ เป็นหัวกิลด์ ปักษาสวรรค์ แล้วคุณล่ะ?” เธอยิ้มตอบอย่างเป็นกันเอง
“ผม ภาคิน ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก ไว้ผมจะหาทางตอบแทน คุณนะครับ” ผมยิ้มตอบกลับไป เธอก็ยิ้มตอบกลับมาเช่น กัน

“ก็ได้ค่ะ งั้นฉันต้องขอตัวก่อนนะคะ ลูกกิลด์รายงานมาว่า มอสเตอร์เริ่มเข้าไปในเมืองเป็นจำนวนมากแล้ว คุณสนใจ จะมาด้วยกันไหม ถ้ามีผู้เล่นระดับสูงแบบคุณมาช่วยคงจะ ช่วยได้เยอะเลย” เธอกล่าวคำชวนอย่างเรียบง่าย ผมเพียง ยิ้มและพยักหน้าตอบแค่นั้น จากนั้นเราทั้งสองก็เริ่มสู้ และ กำจัดมอนสเตอร์เป็นจำนวนมาก ทำให้เราเริ่มรู้จักกันดีขึ้น ผ่านการต่อสู้

ตลอดระหว่างทางจากการต่อสู้ครั้งนี้ผมใช้ทั้งดาบคู่ ขวาน ดาบยักษ์ Katana บลาๆ ผมต้องเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เพราะดาบของผมทนทานพลังของผมไม่ไหว อีกทั้งยังไม่ ได้ตีบวกเสริมพลังจึงทำให้พังง่าย ทางลูน่าเองก็อดสงสัย ไม่ได้ว่าผมมีอาชีพอะไรกันแน่ ถึงได้เปลี่ยนไปใช้อาวุธอื่น ไปทั่ว แต่เธอก็ไม่ได้ถามออกมาแต่อย่างใด เพราะคิดว่า ทุกคนคงมีเหตุผลของตัวเองอยู่เสมอ

เราทั้งสองรวมถึงผู้เล่น และทหาร NPC คนอื่นๆ สู้กับฝูง มอนสเตอร์เป็นหมื่นตัวนานกว่า 1 ชั่วโมงแล้ว ซึ่งพวกมอน สเตอร์ก็ออกมาเรื่อยๆไม่มีท่าทีว่าจะหยุดลงเช่นกัน ทุกๆ คนเริ่มเหนื่อยล้าจากการต่อสู้ แต่ถึงอย่างนั้นทุกคนก็ยังไม่ยอมถอย ยังมีใจสู้กันตลอด เพราะมี หัวใจหลักของสงครามคือ ลูน่า เธอคอยช่วยเหลือ สั่ง การวางแผนต่างๆ ให้พวกเราได้เปรียบ ผู้คนในเมืองนี้จึง ศรัทธา และเคารพรักในตัวผู้หญิงคนนี้เป็นอย่างมาก รวม ถึงตัวผมด้วย

และไม่นานเกินรอ สิ่งที่ทุกคนต่างกลัวก็มาถึงเมื่อจู่ๆบน ท้องฟ้ากลับมืดครึ้ม แผ่นดินเริ่มสั่นไหว ผู้คนเริ่มสัมผัส ถึงกลิ่นไอพลังที่เข้มข้นเป็นอย่างมาก แรงกดดันเริ่มเข้า ถาโถมเหล่าผู้เล่นจนชวนอึดอัดหายใจลำบาก และทันใน นั้นเองต้นไม้ในป่าข้างหน้าเมืองก็ ค่อยๆเคลื่อนตัวเข้ามา รวมตัวกัน มันเริ่มก่อตัวเป็นรูปร่างคล้ายกับคน และขยาย ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆจนใหญ่เท่ายักษ์ตัวหนึ่งเลยก็ว่าได้

บอส Golems (ธาตุพืช) (Class 6) Lv.689ปรากฏตัว แล้วค่ะ