หยุดรักร้ายเจ้าชายเพลย์บอย

ตอนที่ 9



ตอนที่ 9

Sun’s Talk

ตอนนี้ ผมมองดูผู้หญิงตรงหน้าที่นั่งในรถของผม ด้วย สายตา ไม่รู้จะสงสาร หรือสมเพชเวทนา

สายราวกับนางฟ้า แต่สภาพยังกะหมาป่วย

“อ้าวมากกกแก้ววว ยางหวายย

เห้อออ.. อย่างที่บอกไม่มีผิด นี่ขนาดหลับตาแล้ว ยัง โวยวายจะกินเบียร์อยู่อีก นั่นเลยทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะ สบปากพูดออกมาทันที

“ยัยขี้เมาเอ้ย!”

ย้อนไปเหตุการณ์เมื่อครู่นี้

ในที่สุดเราก็ได้ผู้ชนะในค่ำคืนนี้สักที ผู้ชนะคนนั้นก็คือ น้องแอมสุดสวยนั่นเอง!! เชิญคุณซัน มารับไปได้เลยครับ
ในที่สุด ทุกอย่างก็เป็นไปตามแผนผมจริงๆ.. แม้ว่าเกือบ จะแผนพังแล้วก็ตามที นั่นเลยทำให้ผมยืนยิ้มด้วยความ ดีใจ ก่อนจะเดินขึ้นไปยังบนเวที เพื่อไปรับ…แอมแปร์ ผู้ หญิงที่อยู่ในเกมของผมด้วยความสะใจ ที่เอาชนะใครอีก คนได้..

แต่แล้วยังไม่ทันที่ผมจะเดินไปถึงบนเวทีเสียงจากคนที่ ผมคิดว่าเอาชนะได้ มันก็โพล่งปากเสียงดังขึ้นมา

“เดี๋ยวก่อน! …”

หลังจากที่มันตะโกนเสียงดังแบบนั้น มันก็มองหน้าผมชั่ว ครู่…พร้อมกับรอยยิ้มชั่วร้ายเล็กน้อย และก็เดินตัดหน้าผม ขึ้นไปบนเวทีทันที..พร้อมกับคว้าไมค์ของพิธีกรและเอ่ย เสียงผ่านเครื่องขยายเสียงด้วยสีหน้าที่นิ่งเรียบ

“ ต้องขออภัยจริงๆครับ พอดีทางร้านมีเรื่องผิดพลาด ” ทางเทคนิคกับเครื่องดื่มนิดหน่อย เบียร์ 15 แก้วแรกของ ผู้หญิงคนนี้ ทางร้านเซิร์ฟผิด ไปใช้เบียร์ไม่มีแอลกอฮอล์ เพราะฉันนั้น ทางร้านขอรับผิดชอบ โดยตัดสิทธิ์ผู้ชนะของเธอคนนี้ออกไป….ดังนั้น…คนที่ชนะ ที่แท้จริง ต้องเป็น…

“ผู้หญิงคนนี้ครับ !”

ฮะ?!! เฟี้ยแล้ว!!

แม่งเอ่ย ไอ้สัส ไนท์..

และนั่นละครับ แผนผมพังไม่เป็นท่า

เพราะไอเหี้ยไนท์ มันไปรู้ว่าแก้วเบียร์ของแอม

คือเบียร์ที่ไม่มีแอลกอฮอร์ แล้วมันก็ไปเปลี่ยน ให้เป็น เบียร์จริง ซึ่งผมก็ลุ้นมากว่าเธอจะแพ้มั้ย เพราะว่าคู่ แข่งของแอมแปร์ ยัยเอิงเอย ก็คอแข็งเกินมนุษย์มนา จริงๆ ..แต่สุดท้าย ไอ้ไนท์ก็รู้เกมผมช้าไป เลยทำให้ แอมแปร์ชนะอยู่ดี

แต่ไม่จบเท่านั้น เพราะหลังจากที่มันประกาศออกไปบน เวทีแบบนั้น มันก็ไปถึงยัยนั่นขึ้นมา พร้อมกับส่งยัยนี่มาให้ ผมทันที..ก่อนจะกลับไปยังอีกคนที่ผมอยากให้ชนะ แล้วก็ อุ้มเธอออกไปต่อหน้าต่อตาผมเลย และก็ไม่วาย ยกคิ้วกวนตีนให้ผมซะด้วย..หึหึ

และนั่นล่ะ.. ผมเลยต้องเป็นคนพาเอิงเอยกลับ..

ก็อย่างที่บอก คนชนะจะได้ตัวผมไปทั้งคืน

หลังจากอุ้มเธอมาวางในรถแล้ว ผมยืนมองสภาพเธอ สักพัก จากนั้นก็คาดเข็มขัดให้ แล้วก็อ้อมไปฝั่งคนขับรถ สตาร์ทรถออกไป พร้อมกับคิดว่า จะเอายังไงดีกับผู้หญิง คนนี้..

ปกติ ผมไม่พาผู้หญิงขึ้นคอนโดผมหรอก เพราะนั่นคือ พื้นที่ส่วนตัว

ถ้าไม่ใช่ห้องบนผับ ก็เป็นม่านรูด หรือไม่ก็…คอนโดฝ่าย หญิง

และด้วยความที่ผมรับปากเธอไปแล้ว..ว่าจะพาเธอส่ง

ถ้าอย่างนั้น…วันนี้ไปคอนโดของเธอเอาละกัน

อ้อ แต่ว่า ผมไม่ส่งฟรีหรอก …ของแบบนี้มันก็ต้องมีอะไรแลกเปลี่ยนและตอบแทนซะหน่อย จริงมั้ย….หึหึ

แต่ว่า…กว่าผมจะได้ไปส่งเธอนี่สิ..ผมว่าผมประสาทแดก ก่อนแน่ๆ

“ตื้อ ดื่อ ดื้อ ดือ ดื้อ ตืออตือ ติ๊ด ตือดื้อ อือ ดื้อดื้ออ~”

ก็เพราะว่า ระหว่างผมขับรถ เอิงเอยก็เอาแต่ร้องเพลงไป มา ร้องเพลงอะไรที่ผมเองก็จับใจความไม่ได้ รู้แต่ว่าเธอ ร้องไม่หยุด และก็ไม่ได้ร้องอย่างเดียวด้วยนะ..

โอ๊ยย

ก็เพราะว่า เธอขยับแขนไปมาราวกับว่าเธอเป็นหนึ่งใน เกิร์ลกรุ๊ปยังไงยังงั้นน่ะสิ.. และมันจะไม่อะไรเลย ถ้าแขนข องยัยนี่ ไม่กระแทกมาโดนตัวผมด้วย

“ตึดตื้อ ตึดตืดตึดตือ ตือดือดื้อดึดดึด ยึดคือ~”

โอ๊ยย

ผมว่า ..ตอนนี้เธอสวมร่างเป็นมาดอนน่า บีย่อนเซ่ เกิลเจน แบล็กพิงค์ หรือนักเต้นใครสักคนแน่ๆ แต่ว่าผมก็ทน ไหว…

ป้ก! อั้ม..โดนไหล อดทนไว้

“ตึดตึดตือ~”

ป๊ก อื้ม.. โดนหลัง อดทนไว้

“อือมืออืด~”

ปัก อื้ม..โดนคอ อดทนไว้

“ดื้อดออ ตึง~”

ผลัวะ อื้ม… โดนหัว แม่ง!! ไม่ทนแล้วโว้ย

เอี๊ยดด!

ผมจอดรถข้างทาง แล้วเหยียบเบรกทันที ก่อนจะหันไปมองหน้าเธอด้วยความโมโห แต่ก็พบว่า..ยัยนี่ก็กลับมา นอนนิ่งๆเหมือนเดิม..ราวกับว่า เมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้ง นั้น!

แกล้งเมาแล้วมาตีผมเปล่าวะ

“เอิงเอย เอิงง” ผมลองเรียกดู แล้วก็สะกิดยัยนี่เบาๆ แต่ ว่า..ก็ไร้การตอบสนองใดๆ เธอเอาแต่นอนหลับสนิท ส่วน ผมก็เอาแต่มองไปที่ใบหน้าของเธอที่ตอนนี้กลายเป็น สีชมพูเพราะฤทธิ์ของเบียร์ ก่อนที่จะ..

เป๊าะ

ดีดไปที่หน้าผากของเธอ เพื่อเช็กว่าเธอหลับจริงมั้ย

อืม..นิ่ง…ไม่ร้อง.. ไม่สะดุ้งใดๆทั้งสิ้น แม้ว่าหน้าผากของ เธอจะเริ่มมีจุดแดงเล็กๆปรากฏขึ้นจากการดีดนิ้วของผม เมื่อครู่ก็ตาม

โอเค์..เชื่อก็ได้ว่าหลับจริงๆ

ว่าแต่..ดีดแรงไปเปล่าวะ แต่ช่างแม่งเถอะ…ก็ยัยนี่เมาอยู่ เดี๋ยวเธอก็คงคิดเองแหละว่า เธอไปชนอะไรมา
และภาพที่เห็นตรงหน้า ก็ทำให้ผมอดที่จะยิ้มไม่ได้ ไม่รู้ ว่ายิ้มเพราะตลกที่เธอเมา หรือยิ้มที่ได้แผนใหม่ แผนที่ ผมเพิ่งคิดได้ไม่นานมานี้ แผนที่ผมจะได้ทุกอย่างอย่าง ที่ต้องการ ทั้งตัวของเธอ..และผู้ชนะในเกมของไอไนท์ ด้วย..หึหึ

ผมหันกลับไปนั่งปกติอีกครั้ง ก่อนจะยิ้มเล็กน้อยอย่าง อารมณ์ดี

จากนั้นก็ เดินเกียร์ไปทีตัว D และเหยียบคันเร่งอีกครั้ง… และ…

“ตั๊ดตื้อ คือดือดือดึดดึด เดเอ~”

ป้ก! ยัยตัวแสบ!!!

สุดท้าย ผมก็โดนยัยนั่นป่วนตลอดเวลาที่ขับรถมาถึงคอน โดของเธอ..แม้ว่าผมจะหัวเสียไปบ้าง แต่ว่า..พอนึกถึงสิ่ง ที่จะเกิดในอีกไม่กี่นาที ก็ทำให้ผมอดที่จะยิ้มไม่ได้
และเมื่อถึงคอนโด ผมให้คนไปสืบมาเรียบร้อยแล้วว่า เอิงอยู่ห้องไหน ชั้นอะไร เลยทำให้ผมไปถูกห้อง ถูกชั้น พร้อมกับหยิบเอาคีย์การ์ดในกระเป๋าของเธอ สแกนและ เปิดเข้าไป

และสิ่งแรกที่ผมคิดได้หลังจากเปิดเข้าไปในห้อง

อืม..ห้องสวยดีแหะ

ในห้องมีชั้นวางแผ่นเสียงที่มหึมา ไล่ตัวอักษร A – Z และ ใกล้ๆบริเวณนั้นก็มีเครื่องเล่นแผ่นเสียงอีกด้วย นอกจากนี้ ยังมีกีตาร์ เปียโน และเครื่องดนตรีอื่นๆอีกเล็กน้อย

ท่าทางยัยนี่จะชอบดนตรีเอาจริงๆ

นอกจากโซนดนตรีของเธอแล้ว ยังมีตู้หรือผนังที่มีช่อง วางของก็ไม่แน่ใจ แต่แต่ละช่องต่างไม่มีที่ว่าง ทุกช่อง เต็มไปด้วยกระเป๋า มิน่าล่ะ ทั้งวันที่ฝนตกและวันที่โดนโจร ปล้น ถึงได้กอดกระเป๋าซะขนาดนั้น

เธอคงชอบสะสมกระเป๋าด้วยสินะ คงเหมือนที่ผมเองก็ ชอบสะสมรถ..โมเดล
ผมค่อยๆ วางเอิงเอยลงบนที่นอนของเธออย่างช้าๆ แต่ ว่าผมยังไม่ทำอะไรหรอก เพราะว่ามันมีสิ่งสำคัญกว่าที่ผม ต้องทํา

ป่วนไอ้ไนท์!!

ผมจะให้มันปิดจ๊อบไม่ได้ แต่ก็..ดีนะ ที่ก่อนหน้านี้มันตั้งกฎบ้าบอของมันเอง หึหึ ตร๊ด ตร๊ด

“ไอเหี้ย มึงห้ามทำอะไรแอมนะเว้ย ไม่งั้นมึงเตรียมตัวแพ้ ได้เลย

ผมไม่รู้หรอกว่า ตอนนี้สถานการณ์อีกฝั่งเป็นเช่นไร แต่ว่า ผมก็ขอพูดดักไว้ก่อน อะไรก็เกิดขึ้นได้ และคำตอบที่ผม ได้รับก็ทำให้รู้ว่า ผมโทรไปถูกจังหวะจริงๆ

“โสัส!]”

“กูโทรมาถูกจังวะมึงพอดีสินะ สะใจฉิบ!”
“[ไอเหี้ยซัน!! ไอเลว!]

“แล้วแต่มึงนะ ถ้าแพ้ ก็แพ้เพราะมึงเป็นคนสร้างกฏนี้ขึ้น มาเองนะ ฮ่าๆๆ

“เออ! กูไม่แพ้เกมนี้หรอก ..งั้นมึงก็ห้ามทำอะไรเพื่อนยัย นี่ด้วยละกัน!]”

หลังจากที่ไอไนท์พูดจบ ผมก็หันไปมองยัยนี่ ที่นอนดิ้น ไปดิ้นมาอยู่ทันที ก่อนจะยิ้มมุมปากเบาๆ

“เกี่ยวไรด้วยวะ ยัยนี่ไม่ได้อยู่ในเกมของเราซะหน่อย งั้น แค่นี้ล่ะ”

กรีก!!

ก็อย่างที่ผมบอก ยัยนี่ไม่ได้อยู่ในเกม แต่เธอเป็นทางลัด ให้ผมชนะเกมนี้ต่างหาก!

ในเมื่อเรื่องวันนี้มันผิดคาดแบบนี้ มันก็ช่วยไม่ได้แล้วล่ะ ที่เธอคงต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้ อีกอย่าง ที่เธอไปแข่ง วันนี้ไม่ใช่ว่าผมไม่รู้นะ ว่าจริงๆแล้วเธอเองก็อยากได้ผม แค่ไหน เพราะฉะนั้น การที่ผมจะตอบสนองความต้องการของเธอ มันก็ไม่ผิดอะไร…

ผมหันไปมองเอิงเอยที่นอนดิ้นไป ดิ้นมา บางทีก็เอามือ มาเกาตูดบ้าง เช็ดน้ำลายบ้าง และมันทำให้ผมคิดว่า..

เห็นสวยๆแบบนี้ พอเมาแล้วหมดสภาพฉิบหาย

แล้วเมื่อกี้ในรถทำแสบมากนะ เดี๋ยวจะเอาให้หายแสบ เลย! คอยดู! !


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ