ตอนที่ 8

Aengoey’s Talk

ได้ตัวพี่ซันทั้งคืน

คำๆนี้ก้องอยู่ในหัวฉันซ้ำไปซ้ำมา หรือนี่จะเป็นโอกาสให้ ฉันได้ใกล้ชิดกับเขากันนะ

ฉันเองก็พอจะรู้ว่า พี่ซันเป็นเสื้อผู้หญิง..แต่ไม่รู้ทำไม ฉัน เองก็ไม่เห็นรู้สึกว่าเขาจะเป็นอย่างนั้น เขาไม่เคยแตะต้อง หรือล่วงเกินฉันเลย.. แล้วอีกอย่างนะ การได้เขาทั้งคืน นั้น ก็ไม่ได้แปลว่า จะต้องเป็นเรื่องอย่างว่านี่นา การอยู่ทั้ง คืน..ก็สามารถอยู่กันโดยที่เรา 2 คน พากันไปขับรถชมวิว ท่องโลกราตรี นั่งคุยกันแบบชิวๆ หรือไม่ก็เล่นทายเพลง เหมือนวันนั้นกันทั้งคืน ก็ได้นี่นา..

นั่นสิ เล่นเกมทายเพลง..ฉันอยากเล่นกับเขาอีกจัง..

“เอาล่ะ ขอตัวแทนสาวๆ อีก 4 คนครับ ใครสนใจมาตรง เวทีเลยครับ”
และทันทีที่สิ้นเสียงพี่ซันก็ไม่รู้อะไรดลใจ ที่อยู่ๆฉันก็ ก้าวขาฉับๆด้วยความเร็ว และรู้ตัวอีกที..ฉันก็ยืนอยู่บนเวที แล้ว!!

“แกจะมาแข่งด้วยทำไมน่ะ ไอเอิง”

และเมื่อยัยแอมแปร์เห็น มันก็ตกใจ และเอ่ยทักทันที..แต่ สําหรับฉัน ฉันคิดว่า คนที่น่าเป็นห่วง น่าจะมันเธอมากกว่า นะ..

“ฉันคอแข็งกว่าแกเยอะ ไม่ต้องห่วง”

“แล้วแบบนี้ใครจะพาพวกเรากลับอะ”

เฮ้ย!! ฉันลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิทเลยสิ ก็นั่นน่ะสิ ถ้าเรากิน เบียร์กันทั้งคู่ ใครจะพาเรากลับ หรือว่า ฉันควรเลิกเล่นดี นะ..

“เออว่ะ ลืมคิด ยกเลิกตอนนี้ทันมั้ยนะ”

ถ้าคนหนึ่งจะต้องสละสิทธิ์ เห็นทีคงต้องเป็นฉันแล้วล่ะ อย่างแรก ฉันรู้ว่าแอมแปร์มีความคาดหวังกับเงินก้อนนี้แค่ ไหน และมันก็เป็นคนแรกที่มาแข่งด้วย เพราะฉะนั้น..ฉันควรจะสละสิทธิ์สินะ….และอีกอย่าง ฉันจะได้ ดูแลมันดอนเมาด้วย

ฮีบ..เอาตามนี้แหละ

ฉันเอ่ยปากบอกแอมแปร์ว่าเดี๋ยวมา ก่อนจะเดินมุ่งหน้าไป หาพี่ซัน..ที่ยืนคุยกับดีเจของผับแห่งนี้ อย่างเสียมารยาท ทันที

“เออ พี่ซัน เอิงขอสละสิทธิ์ไม่แข่งแล้ว

“หื้ม…มีปัญหาอะไรรึเปล่าครับ”

“เออ เอิงต้องดูแลแอมค่ะ”

หลังจากที่ฉันพูดแบบนั้น พี่ซันก็ยิ้มทันที..ก่อนจะพูดออก มาเหมือนกับว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่…

“อ่อ เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง เดี๋ยวพี่ให้คนไปส่งแอมแปร์เอง หรือจริงๆ น้องเอิงก็ให้คนขับรถมารับก็ได้นี่ครับ”

“ไม่ได้หรอกค่ะ เอิงไม่อยากให้พ่อรู้เรื่องนี้ ไม่งั้นแย่แน่ๆ”

ถึงพ่อฉันจะอยู่ห่างไกลก็จริง แต่ว่าพ่อก็รับฟังคำรายงาน ของคุณป้าคุณลุงที่บ้านเสมอ และถ้าเรื่องนี้ไปถึงพ่อ ที่เป็น ท่านทูต ว่าลูกเมาจนกลับไม่ไหว ตอนนั้นฉันว่าพ่อต้องคิด มากแน่ๆเลย

ฉันจะให้ท่านคิดมากเรื่องฉันไม่ได้…นั่นเลยทำให้ฉันพูด ออกมา ในขณะที่พี่ซันก็ยังคงยิ้มเช่นเดิม พร้อมกับพูดออก มา

“ไว้ใจพี่หรือเปล่า”

นั่นสิ..ไว้ใจพี่ซันหรือเปล่า..

เอาจริงๆ พี่ซันก็ดูเจ้าชู้นะ แต่ที่ผ่านมา พี่ซันก็ไม่เคย รุ่มร่ามหรือแสดงออกนอกหน้าว่าอยากจะจีบฉันเลยซักนิด เผลอๆอาจจะคิดว่าฉันเป็นเหมือนน้องของเขาด้วยซ้ำ

บางทีมันก็อาจจะไม่มีอะไรก็ได้ล่ะมั้ง..

ง็ก ก
ฉันส่งยิ้มไปพร้อมกับพยักหน้าขึ้นลง..

“ดีมากครับ ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องคิดมากเรื่องนี้นะ ครับ..หมุนตัว..แล้วเดินกลับไปแข่งให้สุดความสามารถเลย นะ..พี่จะเป็นกำลังใจให้..สู้ๆ

และบอกตรงๆเลยว่า รอยยิ้มที่ฉันได้รับจากเขา..มันทำให้ ความรู้สึกที่คิดว่า จะสละสิทธิ์การแข่งขันครั้งนี้ หายวับไป กับตา

พี่ซันอยากให้ฉันชนะหรือเปล่าไม่รู้

รู้แต่ว่างานนี้ฉันต้องชนะ!!

Special Part

บรรยากาศคึกคัก ที่เกิดขึ้นในสถานที่อโคจร อย่างผับ Demon บัดนี้ได้ถูกปรับเปลี่ยนเป็นสถานที่ดวลแข่งขัน ขนาดย่อมไปแล้ว โดยดีเจของผับแห่งนี้ก็ได้ถูกปรับ เปลี่ยนเช่นกัน จากหน้าที่ดีเจ ก็ต้องกลายเป็นพิธีกรอย่าง จำเป็น ภายในไม่กี่นาที หลังจากที่เจ้านายของเขาได้มาบ อกว่า
“ไปเป็นพิธีกรนะ วันนี้ที่ผับจะแข่งดวลกินเหล้ากัน

ปฏิเสธก็ไม่ได้ เขามีแต่ต้องทำหน้าที่ยอมรับอย่าง เดียว แต่ว่า..เขาก็ไม่ได้ลำบากใจอะไร แถมยังสนุกอีก ด้วย…ทำให้ตอนนี้เขาได้ถูกปรับกลายเป็นพิธีกรไปเสียแล้ว

“เอาล่ะ ครบ 5 คนแล้ว แนะนำตัวกันหน่อยครับ ว่าชื่อ อะไรกันบ้าง”

สิ้นสุดพิธีกรจําเป็นเอ่ยออกมา ผู้เข้าแข่งขันทั้ง 5 ก็เริ่ม เอ่ยชื่อแนะนำในทันที เรียงตามลำดับที่ยืน..เริ่มจาก แอมแปร์..และก็ต่อด้วย เอิงเอย

“ชื่อเอิงเอยค่ะ”

และสิ้นสุดการแนะนำตัว ผู้ชม ผู้เชียร์ข้างล่างก็ต่างกันส่ง เสียง โห่กันใหญ่โต พร้อมทั้งยังตะโกนเรียกขึ้นมายังบน เวที..อย่างตื่นกระหาย…หรือไม่ก็เพื่อความสนุกปากเท่านั้น เอง

‘นางฟ้าชัดๆ
‘อี๊ดวิว มีแฟนยังครับ

‘ดาวมหาวิทยาลัยอักษรนี่หว่า แจ่มม

สวยขนาดนี้ มาเป็นเมียพี่ดีกว่าน้อง’

‘อิ๊ววว’

และในขณะเดียวกัน เอิงเอยก็แทบจะด่าออกไมค์ไปว่า

เพื่อนไม่คบ ไม่มีใครรัก หรือขาดความอบอุ่นหรือไง แหกปากกันอยู่ได้

แต่เธอก็ทำได้แค่ส่งไมค์ให้คนต่อไป และไม่ได้เอ่ยปาก ไปอย่างที่เธอคิด..

ซึ่งคนที่ถัดจากเธอไปทั้งหมด ก็ไม่ธรรมดา เพราะทุกคน ต่างก็แนะนำตัวอย่างมีชั้นเชิง และพยายามทำตัวให้ดูน่า รัก ดูน่าทะนุถนอมเหมือนกับสองสาวที่ผ่านมา พร้อมทั้ง ยังส่งสายตาวิบวับไปยังกลุ่ม Devil prince ที่นั่งมองจาก ข้างล่างติดขอบเวทีกันเลยทีเดียว.. แต่พวกเธอก็ทำไปเสีย เปล่าเท่านั้น เพราะพวกเขาทั้ง 4 ไม่คิดแม้จะมองใบหน้า ของเธอด้วยซ้ำ โดยเฉพาะ 2 ใน 4 นั้น ที่เอาแต่เพ่งสายตามองไปยังคนที่ผ่าน การแนะนำตัวก่อนหน้าไปแล้วทั้งคู่

และทันทีที่ทุกคนแนะนำตัวกันเสร็จ ก็ได้เวลาของการ แข่งขันจริงๆซะที..

“เอาล่ะ เรารู้จักสาวสวยทั้ง 5 คนแล้วนะครับ งั้นเริ่มกัน เลยดีกว่า …แก้วที่ 1 มาได้เลยครับ!

สิ้นเสียงพิธีกร แก้วเบียร์ใหญ่ๆ ก็มาวางอยู่ตรงหน้าผู้เข้า แข่งขันทั้งห้าทันที.. และทันทีที่เอิงเห็น..ก็ตกใจกับขนาด เล็กน้อย แต่ว่าเธอก็ยังยิ้มอยู่ได้ พร้อมกับคิดว่า

ขอบคุณ อีเจนนี่ จริงๆ ที่ชอบชวนเธอกินบ่อยๆ แค่นี้จิ๊บๆ..

และด้วยประสบการณ์ที่ผ่านมาของเธอ ทำให้เธอมั่นใจ ประมาณหนึ่งว่าในการแข่งครั้งนี้เธอต้องไม่ได้ที่โหล่แน่ๆ อย่างน้อยก็ชนะยัยแอมแปร์ คนหนึ่งล่ะ

คนที่ยืนหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นแก้วเบียร์ ข้างๆเธอนั่นเอง
“เอาล่ะนะ 1 2 3 เริ่ม!!

อีกๆๆ

ทันทีที่พิธีกรพูดจบ..ผู้แข่งขันทั้ง 5 ต่างก็หยิบเบียร์ขึ้นมา ยกดื่ม อย่างไม่มีใครยอมใครเลยซักคน และยกดื่มราวกับ กำลังดื่มน้ำเปล่าด้วยความกระหาย

“น้องแอมหมดไปแล้วครับ”

แต่แล้วระหว่างที่เอิงเอยกินเกือบจะหมดแก้ว เพราะ ร่างกายยังปรับสภาพกับรสชาติของเบียร์ไม่ได้..อยู่ๆพิธีกร ก็พูดขึ้นมา เลยทำให้เอิงเอยที่ยกซดอยู่นั้น เหล่ตามองไป ดูเพื่อนรักข้างๆด้วยความตกใจ

ทําไมกินไวจังวะ

ปีก!

แล้วไม่นานเธอก็ตามไปติดๆ

“ขอแก้ว 2 ให้น้องเอิงเอย สาวสวยของเราด้วยครับ”
การแข่งขัน ดำเนินการเรื่อยๆ ส่วนเอิงเอยก็ยกดื่มไปแก้ว แล้วแก้วเล่าเช่นกัน และก็ดื่มอย่างไม่ยอมแพ้ใครทั้งนั้น..

ก็อย่างที่บอกว่า แค่นี้จิ๊บๆ

จนทำให้ระหว่างการแข่งนั้น ผู้ร่วมแข่งขันคนอื่นๆ ที่ไม่ใช่ แอมแปร์เพื่อนรัก ต่างก็ล้มระเนระนาด ยกธงขาวกันไป หมด..จนตอนนี้ เหลือเพียงแค่ 3 คนสุดท้าย และหนึ่งใน นั้นก็มีแอมแปร์ คนที่เธอตราหน้าไว้ว่า คออ่อน และเธอ ไม่มีทางแพ้เพื่อนเธอคนนี้แน่ๆ

ผีขี้เหล้าตัวไหนมันเข้าสิงยัยแอมแปร์วะ

บอกตรงๆว่า เธออดแปลกใจไม่ได้ ที่เพื่อนเธอคนนี้ อยู่ รอดมาถึงแก้วที่ 10 พร้อมกับเธอ เพราะปกติ แค่เธอจิบๆ เพียงนิดเดียว ก็เริ่มพูดไม่รู้เรื่องแล้ว

และมันก็น่าทึ่งไปมากอีก เมื่อพบว่า ตอนนี้ แก้วที่ 15 แล้ว ยังคงเหลือเธอและแอมแปร์อยู่รอดกัน 2 คน

ท่ามกลางเสียงเชียร์ที่โหมกระหน่ำมากมาย และแก้วว่าง เปล่าที่ถูกซดเกลี้ยงจากผู้เข้าแข่งขัน ที่ถูกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทำให้บรรยากาศการแข่งขันเต็มไปด้วยความสนุก และความลุ้นระทึกว่าผู้ใดจะเป็นผู้ชนะในค่ำคืนนี้จริงๆ

ในขณะที่ผู้เชียร์ กำลังมีความสุข คนที่อยู่บนเวทีนั้นกลับ ไม่มีความสุขเลยซักนิด เพราะเธอทั้งจุก และเริ่มรับรู้ได้ว่า สถาปัตยกรรมของอาคารแห่งนี้ ไม่ได้มาตรฐานหรือเปล่า ทำไมคาน เสา มันบิดเบี้ยวไปหมด

แต่ถึงอย่างนั้น..ด้วยศักดิ์ศรี แรงคึกจากเสียงเชียร์ และ รางวัลที่เธออยากได้ ทำให้เธอจำใจหยิบแก้วต่อไปมาดื่ม ต่อรัวๆ

อีกๆๆ

ปีก!

กำลังเข้มข้นไปทุกทีๆแล้วนะครับ ตอนนี้เหลือแค่น้อง “ แอมแปร์และน้องเอิงเอย มาลุ้นกันว่า ใครจะเป็นผู้ชนะใน ค่ำคืนนี้ ได้เงินสองแสนบาทและตัวเจ้าของผับคุณซันสุด หล่อ ไปครอง!!!”

ระหว่างแข่ง เอิงเอยก็มีแต่คำนี้อยู่ในหัว
‘สู้ๆนะครับ ‘

ส่วนอีกฝ่าย ก็มีในหัวเช่นเดียวกัน

สองแสนๆ

แก้วที่ 19 ผ่านไป

ตอนนี้ เอิงเอยมองเห็นว่า

ผู้เข้าแข่งขันคนสุดท้ายของเธอ จากหนึ่งกลายเป็นสอง คนไปแล้ว

ไม่ใช่แค่แอมแปร์ เท่านั้นที่มี 2 คน

แต่พี่ซัน และคนอื่นๆที่มองดูเธอข้างล่าง ต่างก็แยกร่าง

ได้กันทั้งนั้น

ถ้าแยกร่างได้แบบนี้ คงดีไม่น้อย
ร่างหนึ่งเธอจะอยู่ที่นี่ และอีกร่างเธอจะบินไปหาพ่อเธอที่ ต่างประเทศ

เธอยิ้มให้กับความคิดของเธอ จนคนที่มองจากข้างนอก คงมองว่าเธอเสียสติไปแล้วและนั่นก็เป็นสติสุดท้ายของ เธอในวันนี้จริงๆ

ตึง!

ในที่สุด การแข่งขันก็จบลงซะที..เธอแพ้แล้ว..เอิงเอย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ