ตอนที่ 14

Aengoey’s Talk

ตอนนี้ฉันกำลังนั่งกินเหล้าอยู่ในผับ Demon ผับที่ฉันไม่ คิดจะมาเหยียบตั้งแต่วันนั้น ที่ฉันมาเจรจาพันธะบ้าๆนั้นที่ เขาสร้างมัดตัวฉันไว้

แต่ว่าวันนี้ฉันก็ต้องมา เพราะว่าไอเจนนี่มันลากฉันมาน่ะ ส และอีกอย่างฉันก็ไม่อยากให้เรื่องของเขา มีอิทธิพลต่อ ใจของฉัน จนฉันไม่สามารถที่จะใช้ชีวิตปกติได้ด้วย ฉันเลย ตัดสินใจมาที่นี่ โดยที่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้นว่า ฉันจะได้เจอ กับเขา หรือไม่ได้เจอ

“นี่ แกลองดูจมูกฉันสิ ว่ามันเริ่มเข้าที่ยัง

“แกจะถามฉันทุกๆ 5 นาทีไม่ได้นะโว้ย..

แต่ถึงแม้ฉันจะบ่นมันไปแบบนั้น ฉันก็ยังก้มๆเงยๆ มอง จมูกที่มันเพิ่งไปทำใหม่เมื่อ 2 เดือนที่แล้วให้อย่างไม่ได้ รังเกียจ หรือรำคาญอย่างที่พูดออกมา ซึ่งไม่ว่าฉันจะดู รอบๆ จมูกมันก็ยังเหมือนเดิม และฉัน..ก็พูดเหมือนเดิมทุก ครั้ง
“เนียนมากค่ะแม่ ดูไม่รู้เลยว่าไปทำมา อย่างกับพ่อแม่ให้ มาแต่กำเนิดจ้ะ”

“อีเอิงงง ไม่จำเป็นต้องประชดกูเบอร์นี้ก็ได้มั้ย .. ก็แหมม ก็กล้าง ผู้คนใหม่ นไม่ชอบการศัลย์ ถูกลัวเขารู้

“เอาจริงนะ อีเจน..ไม่จริงใจก็ไปไม่รอดมั้ย”

หลังจากที่ฉันพูดจบ…เพื่อนของฉันก็เริ่มเอ่ยปากเล่าต่อ เป็นเรื่องเป็นราว เรื่องที่ฉันได้ฟังจากมันไม่รู้กี่รอบๆ ว่าผู้ ของมันดีอย่างนั้นอย่างนี้ มันไม่อยากปล่อยให้หลุดมือ ไป… และเอาจริงๆ ผู้ที่มันเล่าก็ดีกับมันจริงๆ ไม่รังเกียจ ที่มันเป็นแบบนี้ คอยดูแลเทคแคร์สุดๆ จนฉันก็แอบคิด ทำไมชีวิตชะนีแท้ๆอย่างฉัน ไม่เจออะไรแบบนี้บ้างวะ

เจอแต่ละคนก็ บีบมองบนจะ

โดยเฉพาะล่าสุด ดีนะที่ฉันยังไม่หลงชอบเขามาก ไม่งั้น ฉันต้องเจ็บแน่ๆ..เห้อออ..

“เออ แล้ววันก่อนนะ…
แต่แล้วระหว่างที่ฉันกำลังตั้งใจฟังไม่ตั้งใจฟังไอ้เจนนี่เล่า เรื่องของมันกับผู้อยู่ อยู่ๆมันก็หยุดเล่าไปเสียดื้อๆ พร้อม ตาค้างกับอะไรบางอย่างที่อยู่ทางข้างหลังฉัน ฉันเลยต้อง มองตามสายตามันไป และฉันก็ตาค้างไม่ต่างจากมันทันที ที่ได้เห็นสิ่งเดียวกับที่มันเห็นเพราะว่านั้นมันเป็นภาพของ พี่ซันกำลังเดินมาทางฉันด้วยสายตาที่นิ่งเรียบ

เห้อ…จะมาหาเรื่องอะไรฉันอีกละเนี่ย!

“ตามฉันมา”

และทันทีที่ถึงโต๊ะที่ฉันนั่งอยู่ พี่ซันก็พูดเสียงเรียบทันที พร้อมมองมาทางฉันและยัยเจนนี่ไปมาด้วยสายตาที่ไม่ พอใจ

“ไปไหน ฉันไม่ไป ไม่คุยอะไรกับนายทั้งนั้น

“ห่างผัวสักนาทีเดียว ไม่ตายหรอกมั้ง”

ฮะ? ผัว ผัวไหนวะ?!

“ผัว? / ผัว?” และเพราะคำพูดของเขา ก็เลยทำให้ทั้งฉันและเจนนี่ พูดพึมพำขึ้นมาพร้อมกันในทันที.. ส่วนพี่ ซันก็ไม่ได้พูดอะไร นอกจากมองไปยังเจนนี่นิ่งๆ และฉันก็ เข้าใจในทันที..จนอดที่จะหลุดขำออกมาไม่ได้

“ฮ่าๆๆ นายคิดว่า ..เป็นผัวฉัน?” ฉันเอามือชี้ไปยังเจนนี่ พร้อมกลับพยายามกลั้นขำสุดฤทธิ์

“ขำอะไร”

หึ..เข้าใจผิดแล้วยังมาทำเป็นเหวี่ยงไปอีก! แต่เอาเถอะ ฉันจะชี้ให้เขาตาสว่างเอง หึหึ

“มันไม่อยากเป็นผัวฉันหรอก ถ้าเป็นผัว..นายก็ว่าไป อย่าง”

และประโยคนั้นที่ฉันพูดไป.. ก็ทำให้พี่ซันหน้าเหวอไปใน ทันที..และฉันว่าเขาคงจะเข้าใจฉันมากกว่าเดิมแน่ๆ เมื่อยั ยเจนนี่เปิดปากพูดต่อมา

“อร๊ายย แกรู้จักพี่ซันด้วยเหรอยัยเอิง มีผู้งานดีขนาดนี้ ไม่บอกกันเลยนะยะ

งานดีแค่ภายนอกน่ะสิ จิตใจนะปีศาจชัดๆ
“เจนนี่ไม่ถนัดเป็นผัวหรอกนะคะ ถนัดเป็นเมียมากกว่า และตอนนี้ มือเพื่อนของฉันคนนี้ก็อยู่ไม่สุกแล้ว ด้วย…เพราะทันทีที่พูดจบ..มันก็ลุกขึ้นไปจับตัวพี่ซัน ทันที…โดยไม่เกรงกลัวสายตาอีกฝ่ายเลยซักนิด..อาจจะ เป็นเพราะมันเห็นว่า เขาน่าจะรู้จักฉันล่ะมั้ง เลยทำให้มัน กล้าได้ขนาดนี้

แต่แล้ว ทันทีที่มันโดนตัวพี่ซัน เขาก็ยังคงทำหน้านิ่งเล็ก น้อย ก่อนจะเปลี่ยนเป็นจับมือของฉัน แล้วก็ลากฉันออกไป จากตรงนี้ทันที..โดยไม่พูดอะไรออกมา กล่า

“ปล่อยนะ จะพาฉันไปไหน ฉันไม่ไปนะ

“เงียบสิวะ หนวกหู!

ไอ้บ้า! กล้าดียังไง มาตวาดฉัน!!!

“เป็นบ้าหรือไง..ประสาท!!!” ฉันโพล่งปากออกมา แต่ว่า เท้าก็ยังเดินไปตามเข้าอยู่ โดยที่เขาไม่พูดอะไรออกมาซัก คํา ส่วนฉันก็ไม่ดิ้นเหมือนตอนแรกแล้ว เพราะรู้ยังไง แรง ฉันก็สู้เขาไม่ได้อยู่ดี

และแล้วในที่สุด ฉันก็เดินมาถึงปลายทางที่เขาลากฉันมาจนได้

“ไปร้องเพลงซะ” เขาปล่อยมือของฉันออกเป็นอิสระ ก่อนที่จะพูดออกมา ขณะที่ฉันกำลังลูบข้อมือที่เริ่มเป็นรอย แดง พร้อมทำหน้านิ่วคิ้วขมวดเพื่อแสดงถึงความไม่เข้าใจ ในสิ่งที่เขาพูด

ร้องเพลง? คืออะไร?

“ไม่!!” ฉันตะคอกตอบกลับไปด้วยความหงุดหงิดกับการ เล่นอะไรปัญญาอ่อนของเขา.. พร้อมกับหันหลังกลับ เตรียมจะออกไปจากตรงนี้

แต่ว่าทันทีที่ฉันก้าวเดินได้ไม่กี่ก้าว เสียงขู่ของเขาก็พ่น ออกมา

“ร้องเพลงให้ฉันวันนี้ ไม่งั้นฉันจะแชร์รูปเธอ

ควบ!!!

“นี่นาย จะบ้าอำนาจเกินไปแล้วนะ
“เธอไม่มีสิทธิ์พูด มีแค่หน้าที่ทำตามสิ่งที่ฉันต้องการก็ พอ”

“นาย มัน!”

“อีก 10 นาที จะเริ่มแล้ว

และยังไม่ทันที่ฉันจะอ้าปากด่า ก็ถูกพี่ซันลากไปอีกครั้ง

แต่คราวนี้เขาลากไปยังจุดที่ควบคุมเครื่องเสียงของผับ แห่งนี้แทน พร้อมกับบุคคลที่คาดว่าน่าจะเป็นลูกน้องของ เขาและนักดนตรีที่ยืนอยู่เรียงรายประมาน 5 คน

“กูพานักร้องมาล่ะ” พี่ซันก็ปล่อยมือฉัน แล้วบอกคนที่ยืน อยู่ตรงนี้ที่กำลังมองมาที่ฉันเป็นตาเดียว ก่อนจะเดินออก ไป ปล่อยให้ฉันยืนงง จนกระทั่ง นักดนตรีทักฉันขึ้นมาให้ เลือกเพลงที่จะร้อง ฉันถึงสติกลับมาอีกครั้ง

สั่งๆๆ แล้วก็ออกไป ยังงี้ก็ได้เหรอ…เห้ออ
Sun’s Talk

เอาล่ะ ตอนนี้ก็เหลือแค่รอชมผลงานสินะ..

ตอนนี้ผมขึ้นมาที่ห้อง VIP1 เหมือนเดิมแล้วล่ะ พร้อมกับ ลงไปนั่งตำแหน่งที่เดิม ตรงบริเวณที่มันติดขอบกระจกที่ มองเห็นวิวทั้งหมดของผับผม ก่อนจะเลื่อนเก้าอี้เล็กน้อย ให้มันเห็นชัดตรงบริเวณเวทีกลางชัดมากไปอีก เพื่อรอชม ผลงานของตนเองอย่างใจจดใจจ่อ จนกระทั่งเสียงของไอ้ เคนลอยดังออกมา

“ไหนบอกว่ามีผัวแล้ว ไม่ไปลากไง?”

“ผัวบ้าอะไร มันบอกจะเป็นเมียกูอยู่เลยเมื่อกี้ พูดล่ะกูก็ ขนลุก! ”

หึหึ..สรุปว่าเป็นเพื่อนสาวยัยนั่นสินะ…ก็ใครจะไปรู้ล่ะ ตัว ก็ใหญ่สมชาย แถมยังมีหนวดอีก!! แต่ก็ถือว่า ..ก็ดี! หึหึ

และพอผมพูดจบพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ ที่รู้ว่าไอ้เหี้ยนั้น ไม่ได้เป็นผัวเธอ เพื่อนผมในห้องก็หัวเราะเบาๆ ก่อนจะ หยิบเหล้าและคุยงานกันเหมือนปกติที่พวกเราชอบทํากัน..

ส่วนผมนะเหรอ ผมก็หยิบเหล้ามาไม่ต่างจากพวกมัน หรอก แต่ผมไม่หันหน้าเข้าวงสนทนาที่เครียดในตอนนี้ หรอกนะ เพราะมันมีอะไรบางอย่างที่ผมตั้งหน้าตั้งตารออยู่ หลังวิวกระจกของผม..มากกว่า..

นั่นก็คือ รอดูยัยนี่ยืนร้องไห้ไงล่ะ เธออาจจะร้องไม่เพราะ จนโดนคนรุมด่า หรือไม่ก็ไม่กล้าร้องเพลง จนร้องไห้..

หึหึ แค่คิดก็สนุกแล้ว…. นี่ผมยอมเสียลูกค้า เพื่อได้แกล้ง ยัยนี่เลยนะ

และจากที่ผมคิดได้แบบนั้น ไม่นานเธอก็ขึ้นไปบนเวที กลางนั้นจริงๆ และก็ตามมาด้วยเสียงไอไนท์พูดมาติดๆ

“อ่าว นั้นน้องเอิงนี่หว่า ทำไมไปยืนบนเวทีงั้นล่ะ

ก็แน่สิ กูให้ไปยืนเอง
และมันก็ทำให้ผมยิ้มอย่างภูมิใจในผลงานตัวเอง ก่อน จะวางแก้วเหล้าในมือไปวางบนโต๊ะ กดปุ่มเพื่อเปิดเสียง ลำโพงให้เข้ามายังห้องที่ผมนั่งอยู่ ซูมหน้าจอกระจกให้ เห็นเธอชัดๆ และดันตัวให้ชิดกับกำแพงกระจกมากกว่าเดิม เพื่อจะได้มองเห็นเธอร้องไห้ในระยะที่ใกล้ที่สุด

ไม่นาน ดนตรีก็เริ่มบรรเลง ก่อนที่ยัยนั่นจะยกไมค์ ขึ้น..จ่อปากและ..เริ่มร้องเพลงออกมา

“เซี้ย เพราะฉิบหาย

“น้องเอิงร้องเพลงเพราะนะเนี่ย”

“อืม”

บอกเลยว่า…เสียงของเธอ มันทำให้เพื่อนของผมใน ห้อง..ต่างก็ชมออกมาในทันที ซึ่งผมก็เถียงไม่ออก!!!

เออ เพราะจริง! เช็ยเอ้ย.. เห็นอย่างนี้ ร้องเพลงเพราะซะ งั้น

หมดกัน แผนกู!!!
และมัน..ก็เพราะมาก มากจนผมต้องหลับตาฟัง แล้วเคลิ้ม ไปกับเสียงเพลงนั่น

ถ้าผมไม่รู้จักคนร้อง ผมคงตกหลุมรักเจ้าของเสียงนี้ แน่นอน..แต่ว่าผมรู้ไงว่าเธอคือใคร..ผมเลยค่อยๆลืมตา และมองไปยังภาพตรงหน้า ที่มันทำให้ผมเหมือนกับตกไป อยู่ในภวังค์อะไรบางอย่างที่มันทำให้ผมไม่สามารถที่จะ หยุดมองภาพตรงหน้าได้เลยแม้แต่ซักวินาทีเดียว

สวย.. สวยจริงๆ

ยิ่งเธอร้องเพลง ยิ่งทำให้เธอดูมีออร่ากระจายรอบตัว..จน มันโดดเด่นแบบที่ผมไม่เคยเห็นใครมาก่อน..

“ดูสิ หลังงานนี้สงสัยน้องเอิงมีแฟนคลับผู้ชายตามเพียบ แน่ๆ หึหึ ว่ามั้ยไอซัน”

แต่แล้วเสียงของไอไนท์ ก็เอ่ยปากออกมา..ในขณะที่ผม กำลังมองภาพตรงหน้าอย่างเหม่อลอย..และคำพูดของมัน ก็ทำให้ผม..ปรับสายตาจากใบหน้านั้น และหันไปดูรอบๆ เวทีที่เธอยืนอยู่แทน
และก็อย่างที่เพื่อนผมว่า..เพราะตอนนี้มีผู้ชายมากหน้า หลายตา กำลังยื่นแบงค์ หลากสีมากมาย มาให้เธอเต็มไป หมด ทั้งแบงค์เทา แบงค์แดง รวมถึง…หลายรายถึงขั้นย้าย ที่นั่งมานั่งตรงขอบเวทีกันหมด!!!

“เหี้ยเอ้ย!”

“หวงของเหรอ ไอ้ซัน..หึหึ”

อะไร ผมไม่ได้หวงของ หรือหวงเธอซะหน่อย แต่ว่าผม กำลังหงุดหงิด..หงุดหงิดที่แกล้งเธอไม่สำเร็จ แล้วยังได้ เงินอีก!

ไม่ได้ๆๆๆๆๆๆ แบบนี้ ผมต้องไปจัดการ

พริบ!!

เมื่อคิดได้เช่นนั้น ผมก็ลุกขึ้นพรวด แล้วออกจากห้องเพื่อ มุ่งตรงไปยังเวทีนั่นทันที และมันก็เป็นพอดีกับที่เธอร้อง เพลงจบไป แต่ว่าดนตรียังไม่จบ เลยเป็นจังหวะที่เธอ ว่าง พอที่จะเอื้อมมือไปรับเงินมากมายที่ถูกยื่นมาพร้อมกับสีหน้าที่ดูมีความสุขเกินเบอร์…และแม่ง มันก็เกิน หน้าเกินตาเกินไป!!!

หมับ!!!

ผมกระโดดขึ้นเวที และลากเธอออกมาจากตรงนั้น ทันที..พร้อมกับคว้าไมค์ของเธอ มาพูดลวกๆ และโยนไป ยังบริเวณข้างๆ..ด้วยความหงุดหงิด

“ต้องขออภัยทุกท่านด้วยนะครับ วันนี้นักร้องมีธุระต่อคง ต้องพอแค่นี้ ขอบคุณครับ

และทันทีที่ลงมายืนหลังเวทีที่ไร้ผู้คน ยัยตัวแสบถี่ยืนยิ้ม ร่าอ่อยผู้ชายไปทั่วบนเวที ก็หน้าบึ้งทันที พร้อมกับสะบัด มือที่ผมจับออกด้วยความแรง ราวกับว่ารังเกียจผมยังไงยัง งั้น..

“อะไรของนายอีก! ”

“อ่อยผู้ชายเก่งนะ!”

“อ่อยบ้าอะไร..ประสาท!!! แล้วฉันร้องเพลงจบแล้ว พอใจ แล้วใช่มั้ย ขอตัว!!!
หลังจากที่เธอพูดกระแทกกระทั้นผมแบบนั้น เธอก็เบี่ยง ตัวจะไปทันที..ในขณะที่ผมก็โพล่งปากออกมาด้วยความ ไว

“ไหน เงินที่ได้จากเมื่อกี้ ต้องเอาเข้าร้านให้หมด

ใช่ เงินพวกนั้น เธอห้ามเอาไว้ มันต้องเป็นของผม..ผม เป็นคนให้เธอไปร้อง ผมต้องได้สิ!! ใช่ ผมกำลังหงุดหงิด เรื่องนี้อยู่

และเพราะคำพูดผม ก็ทำให้เธอหยุดเดินไป ก่อนที่จะ หยิบเงินมากมายที่มีในมือ ยัดมาใส่มือของผม พร้อมกับ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่ดูไม่พอใจผมซักเท่าไร

“รวยก็รวย กับเรื่องแค่นี้ขี้งกไปได้ เอาไป และเงินที่ผมได้รับ..ทำให้ผมตกใจทันที.. “ร้องแค่เพลงเดียว ได้ 2 หมื่นเลยเหรอ! เมื่อกี้ยืนร้องเพลงยังไม่ถึง 5 นาทีเลยมั้ยวะ ได้ 2 หมื่น เลยเหรอเนี่ย
แต่เอาจริงๆ ก็ไม่แปลก ร้องเพราะขนาดนี้ ถ้าเป็นผม ผม ให้ไม่ต่ำกว่าแสน

และหลังจากที่ผมพูดแบบนั้น เอิงเอยก็ยิ้มภูมิใจเล็กน้อย ก่อนจะพูดออกมา

“ก็ช่วยไม่ คนร้องสวยก็สวย เพราะก็เพราะ ใครๆก็ชอบ เป็นธรรมดา..

“…หลงตัวเองเกินไปหน่อยมั้ง

“ทำไม…นายจะบอกว่า ฉันไม่สวย..ร้องเพลงไม่เพราะ หรือไง..หมมม

แต่แล้วระหว่างนั้น เอิงเอยก็เดินตรงเข้ามาหาผม พร้อม กับรอยยิ้มแปลกๆ ที่ผมเห็นแล้วก็ต้องถอยหลังออกไปก้าว หนึ่ง…ก่อนที่จะโพล่งปากออกมา ที่ไม่ให้เธอได้ใจเกินไป

“งั้นๆแหละ แบบเธอหาได้ตามท้องตลาดทั่วไป บอกเลย ว่า…ผู้หญิงแบบนี้ฉันเห็นจนเบื่อแล้วล่ะ ธรรมดา เบามาก กก” คำพูดของผม ก็ทำให้เธอกลับมาหน้านิ่งทันที พร้อม กับพูดอย่างไม่สนใจ
“ถ้างั้นฉันไปล่ะ .. !!!

ส่วนผม..ก็งงกับความรู้สึกตัวเองแปลกๆ ถ้าอย่างนั้นก็คง ทำอะไรไม่ได้นอกจาก…

“เชิญ!”

เอ่ยปากไล่เธอออกไป ก่อนจะเดินตัดหน้าเดินออกไปจาก ห้องนี้แทน.. คนที่เดินหนีอีกฝ่ายมันต้องเป็นผมสิ ไม่ใช่ เธอ! หึ!!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ