บทที่ 20 Kingกลับมาแล้ว

กินข้าวเย็นแช่นําอุ่นแล้วหลับ

ตอนเช้าตื่นมา แม่ครัวกําลังพรวนดินอยู่ มองไปทาง อุปกรณ์รอบๆ จอบกับพลัวเป็นแบบอยู่ด้วยกันเหมาะกับ เธอขุดดินพอดี

เธอต๊กโจ๊กให้ตัวเองแล้วพิงดูแม่ครัวที่ประตู

แม่ครัวเห็นเธอก็วางอุปกรณ์ลง “คุณคาริสาตื่นแล้ว หรอคะ ฉันจะไปเตรียมอาหารให้ค่ะ”

คาริสายกจานขึ้นมา “ไม่ต้องแล้วฉันมีของกินแล้ว ทํางานของเธอเลย

“อ๋อ ทางฉันก็ใกล้จะเสร็จแล้ว

คาริสายักไหล่ มองดูแม่ครัวเอาอุปกรณ์ไปไว้ใต้ต้ เก็บจาน กุญแจอยู่ชั้นสอง

เธอพึ่งกินโจ๊กเสร็จหมอก็เดินมาจากด้านนอกแล้วพูด ด้วยน้ำเสียงที่เคารพว่า “คุณคาริสาครับ คุณรู้สึกไม่สบาย ที่ไหนไหมครับ?”

“ไม่มี ถ้าไม่สบายจะเรียกหาหมอค่ะ อ๋อแล้วคุณพัก อยู่ที่?”คาริสาถามอย่างสงสัย
บทที่ 20 Kingกลับมาแล้ว

กินข้าวเย็นแช่นําอุ่นแล้วหลับ

ตอนเช้าตื่นมา แม่ครัวกําลังพรวนดินอยู่ มองไปทาง อุปกรณ์รอบๆ จอบกับพลัวเป็นแบบอยู่ด้วยกันเหมาะกับ เธอขุดดินพอดี

เธอต๊กโจ๊กให้ตัวเองแล้วพิงดูแม่ครัวที่ประตู

แม่ครัวเห็นเธอก็วางอุปกรณ์ลง “คุณคาริสาตื่นแล้ว หรอคะ ฉันจะไปเตรียมอาหารให้ค่ะ”

คาริสายกจานขึ้นมา “ไม่ต้องแล้วฉันมีของกินแล้ว ทํางานของเธอเลย

“อ๋อ ทางฉันก็ใกล้จะเสร็จแล้ว

คาริสายักไหล่ มองดูแม่ครัวเอาอุปกรณ์ไปไว้ใต้ต้ เก็บจาน กุญแจอยู่ชั้นสอง

เธอพึ่งกินโจ๊กเสร็จหมอก็เดินมาจากด้านนอกแล้วพูด ด้วยน้ำเสียงที่เคารพว่า “คุณคาริสาครับ คุณรู้สึกไม่สบาย ที่ไหนไหมครับ?”

“ไม่มี ถ้าไม่สบายจะเรียกหาหมอค่ะ อ๋อแล้วคุณพัก อยู่ที่?”คาริสาถามอย่างสงสัยและขาวสว่าง แสงส่องให้เธอได้เห็นทางที่จะไปพอดี

ลมเย็นๆพัดโบกไปมา

เย็นจนผ่านทะลุผิวหนังเข้าไปในหัวใจทำให้รู้สึก เหงาและกลัว

เธอรีบไปที่ห้องลับจุดที่ผมกำแพง ไม่คิดว่าแพง ใต้ดินจะยาวประมาณ 2 เมตรกว่า

ชุดไปประมาณ 2 ชั่วโมงคเสร็จสักที่เธอชนต้นไปไว้ นอกกำแพงแล้วคลานกลับมา เริ่มสว่างแล้ว

เธอต้องทำเร็วๆแล้ว รีบเอาเสื้อกับกางเกงที่เปื้อนดิน ออกแล้วทั้งเข้าไปในหลุม จากนั้นเอาไม่ปิดที่หลุมแล้วสิ่ง กลับไป ล้างอุปกรณ์แล้วไปไว้ที่เดิมกุญแจก็เช่นกันแล้วก ลับไปที่ห้องอย่างระมัดระวัง อาบน้ำ

ตอนอาบน้ำเธอถึงจะรู้ว่าฝ่ามือเต็มไปด้วยคุมน้ำส่วน ใหญ่แตกไปหมดแล้ว ทำให้ฝ่ามือเจ็บไปหมด

แต่ดีที่หลุมขุดเสร็จแล้ว จะได้ไปจากที่นี่แล้ว และก็ ยังคุ้มอยู่

กลางวัน เธอสวมถุงมือแล้วเอามืดเล็กมัดไว้ที่มาจากนั้นใช้กระโปรงปิดไว้ ออกไปตัดต้นไม้ข้างๆหลุมเพราะถ้า มีอันตรายเธอก็สามารถเข้าไปในหลุมได้ทันที

กลางคืนเธอไปแช่น้ำอุ่นอย่างเช่นเคย พักผ่อนไม่มี

สิ่งผิดปกติเลยแม้แต่น้อย

ใช้ชีวิตแบบนี้ไปครึ่งเดือน ไม้ไผ่เริ่มเป็นทรง อีกสอง วันก็ลงทะเลได้แล้ว

ฝ่ามือของเธอก็ลายไปหมด

วันนี้ เธอกำลังมัดไม้ไผ่อยู่เหมือนจะได้ยินเสียงของ แฮร์รี่พอตเตอร์ เธอมีความรู้สึกที่ไม่ดีรีบลุกขึ้นมา เสียงยิ่ง อยู่ยิ่งใกล้แล้ว

เหมือนkingกลับมาไวกว่าที่เธอคิดไว้

ยิ่งอยู่ยิ่งรู้สึกไม่ปลอดภัย

มีหมาป่าวิ่งออกมาจากพุ่งหญ้าจ้องมาทางเธอ ต่อ ด้วยตัวที่2ตัวที่3ตัวที่4……มีทั้งหมด12ตัว….