บทที่ 2 เอาหรือไม่เอา

“ยังจะแกล้งอีกเหรอ?”Kingเสยคางของเธอขึ้น แล้วพูดว่า “ถ้าเอาลูกมาคืนฉัน ฉันอาจจะปล่อยเธอไป ก็ได้นะ สิ่งที่ทำให้ฉันไม่สบายคืออะไรฉันว่าเธอก็รู้ดีนะ!”

ปล่อยตัวเธอไป การหลอกลวงนี้น่าสนใจมากและนี่ก็ คือสิ่งที่เธอคิดมาทั้งปีด้วย

แต่สิ่งที่เธอตกใจมากที่สุดก็คือเด็กคนนั้นไม่ใช่ของ พวกเธอทั้งสอง

“จะสลับลูกภายใต้สายตานาย นายคิดว่าฉันมีอำนาจ มากขนาดนั้นเลยเหรอ?”คาริสาถามกลับ

“ถึงขนาดนี้แล้วยังไม่ยอมพูดใช่ไหม?” เสียง ของKingเย็นไปกว่าเดิม

“ถ้าฉันรู้ว่าเด็กอยู่ที่ไหนหละ?? “คาริสาหยุดพูด แล้วตอบต่ออย่างมั่นในว่า “ฉันจะเอาลูกให้นายแน่นอน เพราะฉันไม่อยากได้ลูกของนายหรอก!

นัยน์ตาของKIngมีความเยือกเย็นแว๊บผ่าน

คาริสารู้สึกว่าที่ข้อมือของเธอเริ่มเย็น

เขาใส่ถุงมือให้เธองั้นเหรอ
ขนตามตัวของคาริสาตั้งขึ้นมาหมด แล้วถามอย่าง เกรงกลัวว่า “นายคิดจะทำอะไรร

“ฉันอยากจะทำอะไรเธอรู้ดีไม่ใช่เหรอ?ก่อนหน้านี้ก็ เคยใช้หนิ Kingยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แต่สายตาที่มองไปทาง เธอก็ยังเย็นชาเหมือนเดิม

คาริสานึกถึงเรื่องราวครั้งนั้นที่เขาใส่ข้อมือให้ตัวเอง เธอก็ยิ่งกลัวไปใหญ่เลย “ฉันไม่เอา นายไม่มีสิทธิ์ที่จะ แตะต้องตัวฉันอีก”

“ครั้งที่แล้วเธอก็บอกว่าไม่เอาแต่สุดท้ายก็บอกว่า เอาหนิ”เขาไปจับที่ขาของเธอ

เธอรู้ว่าเขาจะทำอะไรต่อ

ครั้งที่แล้วที่บอกว่าเอาเพราะอยากจะให้เขาทำเสร็จ

เร็วๆแล้วปล่อยตัวเธอไป

ตาของคาริสาแดงไปหมดแล้วพูดเตือนว่า “ถ้านายก ล้าแตะต้องตัวฉันอีก ฉันสาบาญว่าจะทำให้นายตายทั้ง เป็น”

“ตายทั้งเป็น?”Kingหัวเราะสายตาของเขาเต็มไป ด้วยความดูถูก “มีแต่ฉันที่มีสิทธิ์ให้คนอื่นตายทั้งเป็น แต่เธอ?”

เขากคขาของเธอไปไว้ข้างหัวของเธอแล้วก้มตัวไป ทางด้านหน้า.…………..(ช่วยคิดภาพเอาเองนะจ้า)

คาริสาหายใจเข้าลึกๆกำมือแน่นๆเนื้อทุกสัดส่วนของ ร่างกายแข็งตึงไปหมดและในใจของเธอนั้นก็ต่อต้านการ เข้าถึงของเขาด้วย

Kingไปจับที่เอวของเธอทำให้ระยะห่างของทั้งสอง ใกล้ชิดกันมากขึ้นแต่สายตาก็ยังเย็นชาเหมือนเดิม “ฉัน เคยบอกว่าถ้าคลอดลูกให้ฉันหนึ่งคนก็จะปล่อยเธอไป ถ้า อยากจะไปจากที่นี่เร็วๆเธอรู้ดีว่าจะต้องทำยังไง

คาริสาจอมองไปยังแววตาของเขาที่ไม่มีความอบอุ่น แม้แต่น้อย คลอดลูกให้เขาอีกคนก็หมายความว่าจะต้อง อยู่กับเขาอีกสิบเดือน ชีวิตที่ถูกควบคุมแบบนี้เธอไม่อยาก จะใช้ต่อแล้วไม่อยากใช้แม่แต่วันเดียว

เด็กคนนั้นที่ตายไปไม่ใช่ของเธอแล้วลูกของเธอ หายไปไหน?

เธอปิดปากแน่นไม่ร้องแม้แต่คำเดียว

สภาพที่เขานั้นชอบไม่มีในตัวเธอเลยแม้แต่น้อย
Kingล็อคตัวเธอไว้เวลาผ่านไปเขาก็ยิ่งรุนแรงยิ่งไม่ ควบคุมตัวเองเหมือนพายุที่เต็มไปด้วยความรุนแรง

เธอยิ่งอยู่นิ่งเขาก็ยิ่งอยากจะทำลายความดื้อด้าน

ของเธอ

เธอรับการทําร้ายของเขาไม่ได้ก็เลยสลบไป ตอนที่ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งก็นอนอยู่บนเตียงแล้ว

นอกจากข้อมือข้อเท้าร่างกายของเธอเต็มไปด้วย ลอยจูบที่เขาทำไว้ เขาไม่เหลือไว้แม้แต่เสื้อผ้าสักตัวให้ เธอ

เธอโมโหก็เลยเอาหมอนโยนไปทางประตู เธอเอา ผ้าห่มพันที่ตัวแล้วเดินลงไปเท้าเปล่าดึงผ้าม่านออก

ที่ๆห่างจากเธอไม่ไกลคือทะเลสวยงามที่มองไม่เห็น

ที่สิ้นสุด

เธอเหนื่อยมากแล้วก็เลยปล่อยไหล่ที่ยืดตรงมา ตลอดลง

กลับมาที่นี่อีกแล้วเกาะที่ไม่มีคนรอบข้างมีแต่ทะเล ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากKingเธอก็ไปไหนไม่ได้เลย
ครั้งนี้เธอทำให้เขาโกรธแล้วจริงๆอิสระไม่มีแล้ว โอกาสที่หนีจะไปก็ไม่มีแล้ว เผลอเธอคลอดลูกให้เขา เสร็จเขาอาจจะโยนตัวเธอลงไปในน้ำให้ปลาฉลามกิน

เธอยังตายไม่ได้เธอยังมีเรื่องมากมายที่ยังทำไม่

เสร็จ

เธอรู้สึกหน้าของตัวเองเย็นๆนี่เป็นครั้งที่สองที่เธอ นั้นร้องไห้ในปีนี้

ครั้งแรกคือตอนที่เด็กตายเพราะเธอคิดว่านั่นคือลูก ของตัวเอง

ประตูถูกเปิดเข้ามาคาริสาก็เลยมองไปทางอื่นแล้วรีบ เช็ดน้ำตาจากนั้นก็เงยหน้าขึ้น

“คุณคาริสา คุณชายเชิญคุณไปแช่เกาะน้ำพุ คนใช้

หญิงพูด

“ไม่ไป”คาริสาปฏิเสธถ้าไปที่นั่นไม่รู้ว่าเขาจะทำ อะไรที่เกินไปอีก

“คุณชายบอกว่าถ้าคุณไม่ไปให้พวกเราช่วยพาตัว คุณไป”