บทที่ 18 อย่าดื้อนะ

ในใจของคาริสามีความรู้สึกแปลกๆ “ขอบคุณค่ะ”

Kingจับมือของเธอมาเล่น โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอย่าง กะทันหัน สายตาของเขาเปลี่ยนไปทันทีแต่ก็ไม่ได้รับสาย แล้วพูดว่า “อยู่บ้านก็อย่าดื้อนะ”

คาริสาพยักหน้า

พอเขาเห็นเธอเชื่อฟังแบบนี้สายตาของเขาก็เต็มไป ด้วยความอ่อนโยน เขาไปหอมเธออีกครั้งแล้วพูดต่อว่า “ห้ามลืมนะ”

เธอเงยหน้ามองไปทางเขา “ถ้าดื้อจะเป็นอะไรไหม? รอบๆที่นี่มีแต่น้ำ ฉันไม่ใช่ฮีโร่ที่บินได้สักหน่อยถึงแม้จะใช่ เธอก็คงจะเป็นซุปเปอร์ฮีโร่ไม่ใช่เหรอ?”

Kingไปจิ้มที่จมูกของเธอ “พูดเก่งนะ ไม่ดื้อทำยาก ขนาดนั้นเลยเหรอแต่ก็ยังโชคดีที่เธอรู้ว่าอะไรควรทำบ้าง สามเดือนหน้ามีเซอร์ไพรส์ให้นะ

เซอร์ไพรส์?

“หวังว่าจะไม่ใช่ความตกตะลึงนะ คาริสาไม่ควรหวัง

เลย

Kingyาเราะเสียบล็บไปด้วยความอ่อนโยน“เธอหนิ ไม่รู้จะขาดทุนกี่ครั้งถึงจะยอมเปลี่ยนมุมมอง ฉลาด ฉลาดพอแล้วแต่ใช้ผิดที่เท่านั้นเอง”

เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นมาอีกครั้ง Kingหยิบ โทรศัพท์แล้วรับสายนัยน์ตามีความเยือกเย็นแว๊บผ่าน พูดด้วยน้ำเสียงต่ำๆว่า “รู้แล้ว เตรียมของรางวัลไว้ให้ เซอร์ไพรส์……นายคิดว่าฉันแคร์เหรอ?เฮอะ”

เขาวางสายไปแต่ความเยือกเย็นในตัวยังไม่หายไป สายตาที่มองมาทางเธอก็แปลกๆ

เธอยังไม่ทันดูดีๆเขาก็ก้มหัวกะทันหันไปจับที่แก้ม ของเธอแล้วไปจูบที่ปากแรงๆ ก่อนจะจูบเสร็จก็ดูดแรงๆ หนึ่งทีถึงจะปล่อย ไม่ได้พูดอะไรแล้วเดินไปทางประตู

คาริสามองเห็นสายตาที่พ่อบ้านเฉินมองเธอ มีการติ เตียนและเสียดายปนอยู่ เธอรีบไปจับที่มือของพ่อบ้านเฉิน “สายตาแบบนั้นหมายความว่าอะไร?

“คุณไม่ควรที่จะเอาเด็กไปซ่อนเลย ไม่อย่างนั้น ชีวิตของคุณจะสบายกว่านี้ร้อยเท้า Kingใจกว้างกับคุณ ที่สุด พ่อบ้านเฉินพูดมาแล้วหันหลังไปตามหลังKing

เธอไม่ได้เอาเด็กไปซ่อนเลยโอเคไหม?
แต่พวกเขาไม่เชื่อเธอพูดไปมากขนาดไหนก็ไม่มี

ประโยชน์

ไม่นานเสียงเฮลิคอปเตอร์ก็ดังขึ้นเธอวิ่งไปทาง หน้าต่างมองดูเครื่องบินของKingบินไป

แม่ครัวบอกว่าเครื่องบินขนของมาบ่อยๆ ก่อนหน้านี้ เธอไม่เคยสังเกตอาจจะเป็นเพราะว่าจุดหมายไกลจากที่นี่ มั้ง

ความฉลาดของKingคาดไม่ถึง จำได้ว่าครั้งแรก ที่มาถึงเกาะนี้เธอเคยแอบเอาโทรศัพท์ของคนใช้โทรออก ไปแต่สุดท้ายคนที่มานั้นคือKing

เธอถึงจะรู้ว่าสัญญาณจากที่นี่ออกไปไม่ได้ แต่กกลับ ส่งไปที่ศูนย์ตรวจสอบก่อนผ่านถึงจะส่งออกไปได้

ครั้งนั้นเธอโดนKingรังแกหนักมาก วันที่สองเสียง แหบไปหมดเลย ดังนั้นอยากจะหนีไปทางขนส่งไม่รอด แน่นอน

ถ้าเธอสร้างเรือเองหละ

คาริสามองไปทางป่าที่เต็มไปด้วยต้นไม้ ในใจยิ่งตก ตะลึงไปหมดเลย
Kingฉลาดจริงๆรู้ตั้งนานแล้วว่าเธอคิดจะออกไปก็ เลยสั่งให้พ่อครัวเตือนเธอก่อน

แต่ความสําเร็จอยู่หลังความยากลำบาก

เธอหันหลัง แม่ครัวเดินเข้ามาจากประตูคุกเข่าอยู่บน พื้นกราบ “ขอบคุณที่คุณคาริสาช่วยฉันไว้

คาริสาไปนั่งอยู่ตรงหน้าแม่ครัว ไปจับคางเธอเงย หน้าขึ้น “ทีนี้เข้าใจยัง?ฉันให้เธอตายง่ายยิ่งกว่าบีบมด ตาย”

แม่ครัวตกใจรีบก้มหน้าลง “ต่อไปฉันจะรับใช้คุณคาริ สาความความซื่อตรง

คาริสายืนขึ้นมองไปทางเธอ “บางเรื่อง เธอรู้ฉันรู้ ไม่ จำเป็นต้องให้คนที่สามรู้ ไม่เข้าใจจริงๆKingน่ากลัวกว่า เสือแต่ทำให้พวกเธอยังจะทำงานกับเขา

“นั่นเป็นเพราะว่าKingซื้อพวกเรามาจากตลาดมืด

ไม่มีอิสระ”