บทที่ 16 ปล่อยฉันไปเถอะ

คาริสารู้สึกมึนๆแล้วนึกถึงเรื่องเก่าๆ

พ่อของเธอปิยะ บอเกวทำการค้ากระเป๋าหนัง จากนั้น ก็ทําการออกแบบชุดสุดท้ายมารวดตอนที่ท่าที่ดิน

สิบปีก่อน ตระกูลบอเกวกับตระกูลอุมติร่วมหุ้นก่อตั้ง บริษัทยาที่ชื่อเอเค้ขึ้นมา พ่อของเธอเป็นคนหลักในบริษัท ทําให้บริษัทมีการค้าที่ดีมาก

สามปีก่อนเพื่อที่จะให้เอเค้เข้าสู่วงการการตลาด ที่กว้างใหญ่ก็เลยเริ่มซื้อบริษัทที่กำลังจะล้มละลายและ สร้างขึ้นมาใหม่

แต่นึกไม่ถึงว่าตอนที่จะเข้าสู่ตลาด บริษัทที่เห็นอยู่ ก็เกิดเรื่อง ไม่ใช่เพียงไม่ผ่านการตรวจสอบและยังให้เงิน ของบริษัทตกอยู่ในความยากลำบาก

และในตอนนี้ตระกูลอถมติไม่ช่วยและยังถอนหุ้น ที่อยู่ในบริษัทไป ความรักของเธอกับวายุก็จบลงในการ ทะเลาะวิวาทของทั้งสองตระกูล พ่อก็อดทนไว้ตลอด

หนึ่งปีก่อน วันที่พ่อเกิดเรื่อง พ่อโทรหาเธออารมณ์ ดีมากบอกว่าเรื่องทั้งหมดจัดการเสร็จแล้วและเตรียมของ ปัจฉิมของเธอไว้ด้วยให้เธอมาเอาที่บริษัท
เธอพึ่งเดินไปถึงที่บริษัทก็เห็นพ่อตกลงมาจากชั้นบน ตายตรงหน้าเธอเลือดไหลออกมาทันทีตาของเธอก็แดง ขึ้นมาทันที

เธอไม่เชื่อว่าพ่อจะฆ่าตัวตายถึงแม้จะฆ่าตัวตายก็ ต้องเอาของขวัญให้เธอก่อน อีกอย่างพ่อยังบอกว่าเรื่อง จัดการเสร็จแล้ว

หลังจากที่เธอจัดงานศพพ่อเสร็จก็มีข้อความนึงนัด เธอออกไปบอกว่ารู้สาเหตุที่พ่อตายให้เธอไปที่โรงงาน ร้างนอกเมือง

ตอนที่เธอไปถึงตรงนั้นก็โดนคนนำยาสลบทำให้เธอ สลบเลยแล้วโดนส่งตัวไปที่ตลาดมืดของเมืองCจากนั้นก็ โดนKingซื้อกลับมา

“King”คาริสาเรียกอย่างไม่รู้ตัว

เธอถูกKingขังไว้ในเกาะแล้วจะออกไปหาความจริง

ยังไง

พ่อตายอย่างน่าสงสารผู้ชายคนนั้นที่ขยันขันแข็งรัก ทั้งภรรยาทั้งลูกสาวด้วยความจริงใจ

เขาไม่ควรเจอกับจุดจบที่เลวร้ายแบบนี้
“พ่อ”คาริสาเรียก น้ำตาก็ไหลออกจากตาของเธอ

Kingนั่งอยู่ที่หัวเตียงมองไปที่หน้าของเธอยื่นมือ ไปเช็ดน้ำตาให้เธอแล้วพูดว่า “มีแต่อยู่ข้างๆฉันเธอถึงจะ ปลอดภัย รู้ไหม?

คาริสาไปจับมือของเขาอย่างไม่รู้ตัวให้หน้าของตัว เองไปถูกับมือของเขาเหมือนแมวที่ไม่มีบ้านอยู่

สายตาของKingอ่อนโยนขึ้นมาทันทีปล่อยให้เธอถู ต่อไป

“Kingปล่อยฉันไปเถอะ คาริสาพูดตอนไม่มีสติ ในน้ำเสียงมีแต่ความร้องขอ น้ำตาก็ไหลลงไปบนฝ่ามือ ของKing

เขามองไปทางเธอนิ่ง อารมณ์เริ่มร้อน ดึงมือออกมา แล้วยืนขึ้น

หมอตัวสั่นแล้วเดินมาทางเขา “Kingสบายใจได้ เลยครับ เธอแค่สลบชั่วคราวเดี๋ยวก็ตื่นแล้วครับ

“ฉันจะออกไปเป็นเวลานานช่วงนี้นายก็อยู่ที่นี่ต่อ ฉัน หวังว่าตอนที่ฉันกลับมาเธอจะรักษาตัวเสร็จแล้ว ดูแลเธอ ดีๆ”Kingสั่ง
“ครับ”หมอรีบตอบ

Kingเดินไปทางประตู แม่ครัวที่หน้าซีดขาวคุกเข่า อยู่น้ำตาก็ไหลไม่หยุด “King ฉันไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจ จริงๆ ฉันแค่อยากให้เธอกินของที่มีประโยชน์เยอะๆ

Kingไม่ได้มองไปทางเธอแม้แต่ครั้งเดียว “ลากลง ไปทําตามกฎ

พ่อบ้านเฉินพยักหน้า

พอแม่ครัวเห็นแบบนี้ก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องไปเขย่าตัว คาริสา “คุณคาริสาช่วยฉันหน่อย

คาริสาโดนเธอเขย่าตัวจนตื่น พอลืมตาก็เห็นแม่ครัว กำลังโดนบอดี้การ์ดลากตัวออกไป

“คุณคาริสาช่วยฉันหน่อย”แม่ครัวร้องไห้แล้ว ตะโกนพูด

“แป๊บ”คาริสาเรียกบอดี้การ์ด “ปล่อยตัวเธอเถอะ”

“เรื่องนี้ต้องให้ Kingเป็นคนตัดสินใจ พ่อบ้านเฉิ นพูดแล้วมองไปทางด้านนอก

คาริสาเข้าใจแล้ว Kingกลับมาแล้วและตอนนี้ก็อย่นอกประตู……