บทที่ 11 คิดอะไรอยู่?คิดถึงฉันเหรอ?

Kingเก่งเกินไปแล้วเขาเหมือนจะรู้ว่าเธอคิดอะไร ตลอดเลย

คาริสาแกล้งทำเป็นไม่กลัวแล้วยิ้มที่มุมปาก “ฉันจะ กลัวอะไร นายฉลาดขนาดนั้นน่าจะรู้ว่าฉันพูดความจริง ไหม”

“ฮ่าๆ Kingหัวเราะเบาๆ “ผู้หญิงเอ้ย รู้สึกกลัวถึง จะดีเพราะความกลัวจะไม่ทำให้เธอไปทำเรื่องที่ผิดๆ

คาริสาใช้ลอยยิ้มปกปิดความในใจตัวเองแล้วพูด อย่างท้าทายว่า “ดูจากท่าทีแล้วคนใช้ที่นายจ้างมาไม่ กลัวนายเลยนะ”

Kingยิ้มบานกว่าเดิมแล้วใช้น้ำเสียงที่เต็มไปด้วย ความอ่อนโยนและอ่อนหวานพูดกับเธอ “ไม่รู้จริงๆว่าที่ฉัน เลี้ยงอยู่นี้คือแมวหรือเสือกันแน่”

คาริสาเม้มปากไม่พูดอะไร

ในสายตาของkingไม่ว่าเธอจะเป็นแมวหรือเสือก็คือ สัตว์เลี้ยงอยู่ดี

ในสายตาของเธอไม่ว่าkingจะเป็นปีศาจหรือคนก็ เป็นคนที่เธอไม่อยากจะมีเรื่องด้วยมากที่สุด
เขาเดินไปประมาณ5นาที

เธอก็ได้ยินเสียงที่เปิดประตูแล้วรับรู้ถึงความรู้สึกของ แสงที่ส่งมาทางเธอ

“คุณชาย”พ่อบ้านเฉินพูดสายตาที่รู้สึกแปลก ประหลาดมองไปที่หน้าของคาริสา

“กลับไป’kingพูดแล้วเอาตัวเธอวางลงไปบนเบาะ รถและเขาก็เข้าไปนั่งข้างๆเธอ

พ่อบ้านเฉินขับรถไปประมาณสิบนาทีถึงจะจอดลง

คาริสาขมวดคิ้ว

Kingเดินประมาณ5ถึง6นาทีแต่พ่อบ้านเฉินกลับขับ รถไปประมาณ10นาที พ่อบ้านเฉินตั้งใจกวนหรือทางออก ของห้องลับอยู่ในที่ๆลึกลับมาก

Kingบอกว่าเธอไม่ทันเห็นอะไร ดังนั้นสิ่งที่เธอเห็น

นั้นไม่ใช่ความลับของคิง

แล้วสิ่งที่kingกำลังปกปิดนั้นคืออะไร?

“คิดอะไรอยู่?”เสียงของkingดังขึ้นแล้วไปดึงผ้าที่ปิดตาของเธอออกมา

แสงจ้าเกินไปคาริสาก็เลยหรี่ตาแล้วมองไป ทางKing

King ยิ้มที่มุมปากแล้วพูดต่อว่า “อยากรู้ว่าฉันเอา อะไรไว้ในห้องลับ?”

เธอรู้ว่าเธอพูดคำโกหกกับเขาไม่ได้ผลเพราะเขารู้ เสมอว่าเธอนั้นคิดอะไรอยู่ “สงสัยจริง”

“เธออย่าดื้อ เผลอๆหลังจากนี้ไม่กี่ปีฉัน จะพาเธอเข้าไปดูเองรับรองว่าเธอจะตกตะลึง แน่นอน”Kingหัวเราะแล้วพูด

พ่อบ้านเฉินเปิดประตูรถ

เขาก้มตัวนิดๆแล้วออกจากรถ

ซาลี่เห็นพวกเขากลับมาก็รีบออกมาตั้งแถวต้อนรับ

คาริสาก็ลงมาจากรถสิ่งที่จะทำให้เธอนั้นตกตะลึงเห รอเธอคิดไม่ออกเลย

ซาลี่เห็นคาริสาอยู่ๆตาของเธอก็เบิกกว้างหน้าขาว ซีดแล้วก้มหัวลง “King ฉันมีเรื่องจะรายงาน”
“อืม”Kingไม่ได้มองไปทางเธอแล้วเดินตรงไปทาง บ้านและนั่งลงไปบนโซฟา

พ่อบ้านเฉินก็รีบเอาน้ำชามาเสิร์ฟ

Kingเอาฝาแก้ววนรอบๆขอบแก้วทำให้มีเสียงซา

ดังขึ้น

ในใจของซาลี่ยิ่งกลัวไปใหญ่แล้วรีบไปรายงาน “Kingเช้าวันนี้คุณคาริสาจะหนีออกไปพวกเราก็วิ่งตาม ไป?แล้วเธอคุณคาริสาวิ่งเข้าไปในห้องลับและพวกเราก็ ไม่กล้าเข้าไปในห้องด้วย”

Kingดื่มชาไปอีกนึง “พวกเธอ นอกจากเธอแล้วมี

ใครอีก?”

“มีเปาและแม็ก พวกเขาทั้งสองเป็นพยานได้ ซาลี่ รีบตอบ

King มองไปทางเปากับแม็กแล้วถามว่า “ใช่เห

เปากับแม็กมองหน้าซึ่งกันและกัน “ใช่แบบนั้นครับ

Kingยิ้มที่มุมปากแล้วเอาแก้วชาวางลงบนโต๊ะ “รู้

ใช่นบว่าผลที่หลอกฉันคือยังไ
เปากับแม็กมองไปทางซาลี่

“พวกเราจะกล้าหลอกkingได้ไง”ซาลี่ตอบ

Kingลุกขึ้นมา “พ่อบ้านเฉินคุณรู้แล้วใช่ไหมว่าจะ ต้องทำยังไง?ฉันไม่อยากจะเห็นเลือดบนเกาะของฉัน

“เข้าใจครับ”พ่อบ้านเฉินพยักหน้า

Kingก็เดินไปทางห้องนอน

ซาลี่มองไปทางคาริสาอย่างดีใจ

พ่อบ้านเฉินไปยืนอยู่ตรงหน้าของซาลี่แล้วสั่งด้วยน้ำ เสียงที่เยือกเย็นว่า “พวกเธอสามคนมากับฉัน”