ตอนที่ 14

EP14: เลขาบนเตียง

สุดท้ายแล้วหล่อนก็ไม่ได้รอเขา อยากที่ตอบรับออกไป หล่อน ออกจากที่ทำงานทันทีที่เข็มสั้น เลขห้าและเข็มยาวเลขสิบสอง

โชคดีที่รถของหล่อนจอดอยู่ที่ทำงาน ทำให้หล่อนกลับบ้าน เองได้โดยที่ไม่ต้องลำบากโบกรถโดยสาร หล่อนขับรถไปทั้ง น้ำตา

บอกตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า ให้หยุดฟูมฟาย แต่กลับทำไม่ได้ เลย เพราะความเจ็บปวดที่ได้รับ มันช่างสาหัสสากรรจ์ยิ่งนัก

ปิ๊นนนนนน…

เอี๊ยดดดดด….

เสียงแตรรถยนต์ดังสนั่นหวั่นไหว ก่อนที่รถคันที่บีบแตรใส่ หล่อนจะแล่นขึ้นมาหักเลี้ยวขวางหน้าเอาไว้กะทันหัน โชคดีที่ หล่อนขับไม่เร็ว จึงสามารถเบรกได้ทันเวลา แต่กระนั้นก็ต้อง เบรกจนตัวโก่งเลยทีเดียว

หล่อนตกใจมาก ช็อก… เพราะคิดว่าตัวเองคงใจลอย จึง ทำให้ขับรถไปปาดหน้าใครโดยที่ไม่ได้ตั้งใจแน่ๆ หล่อนจึงรีบ ปลดเข็มขัดนิรภัย และก้าวลงไปจากรถ ต้องการที่จะขอโทษกับ สิ่งที่เกิดขึ้น
แต่แล้วก็ต้องช็อกค้าง เมื่อรถคู่กรณีช่างคุ้นตายิ่งนัก และ หล่อนก็มั่นใจว่าคนขับไม่พลาด

ภาคก้าวลงมาจากรถด้วยท่าทางสง่างาม เขายังคงหล่อเหลา ปานเทพบุตรเหมือนเดิม มีแค่เพียงสิ่งเดียวที่ต่างออกไปนั่นก็คือ สายตาของเขา

มันลุกวาวลุกโชนด้วยไฟโทสะ

“บะ… มอส…!

เขาย่างสามขุมเข้ามาหา และคว้าแขนเรียวเอาไว้ บีบแรงๆ จนข้อมือเล็กแทบแตก

“จะ… เจ็บแขนค่ะบอส”

“หึ… ผมสั่งคุณว่ายังไง

เขาเน้นเสียงดุดันเล็ดลอดไรฟันขาวสะอาดใส่หน้าหล่อน

หล่อนทำได้แค่อึกอัก ค้นหาเสียงของตนเองไม่เจอ

“คือ… คือว่า…”

“ผมถาม! ผมสั่งคุณให้รอใช่ไหม!

หล่อนสะดุ้งโหยงด้วยความหวาดกลัว เพราะตั้งแต่ทำงานกับ ภาคมา เขาไม่เคยระเบิดโทสะใส่หล่อนแบบนี้มาก่อนเลย

“ค่ะ… ค่ะบอส…”

“แล้วทำไมไม่รอ”
น้ำเสียงของเขายังคงดุดันดุเดือดและเต็มไปด้วยแรงอารมณ์

ร้าย

หล่อนซ้อนตาขึ้นมองเขา มองไฟโทสะในดวงตาคมกริบอย่าง หวาดกลัว ระคนน้อยเนื้อต่ำใจ

“ก็อะไร ไหนพูดมา !

“ก็… ก็บอสออกไปข้างนอก แก้วไม่รู้นี่คะว่าบอสจะมีแรงกลับ มาหรือเปล่า”

เขาเอียงหน้ามองหล่อน

“คุณหมายถึงอะไร”

หล่อนกัดปากแน่นไม่ได้ตอบ ซึ่งเขาก็คงจะเดาความหมาย ออกจึงโต้กลับมาเสียงเลือดเย็น

“ผมเป็นคนมีสัจจะ ต่อให้ขาเปลี่ยแค่ไหน ผมก็ต้องลากสังขาร มาให้ได้”

หล่อนมองเขา มองผ่านม่านน้ำตา กลีบปากอิ่มสั่นระริกด้วย

ความน้อยใจ

“บอสไม่จําเป็นต้องกลับมาหรอกค่ะ แก้วกลับเองได้ รถแก้วก็ อยู่ที่บริษัท”

“เดี๋ยวนี้คุณดื้อรั้นขึ้นนะ กนกแก้ว”

หล่อนกัดปากจนเจ็บ และสะบัดแขนตัวเองแรงๆ เพื่อให้หลุดจากอุ้งมือใหญ่ แต่ไม่หลุด

“แก้วก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วล่ะค่ะ ปล่อยแขนแก้วค่ะบอส แก้วจะกลับบ้าน”

“ผมจะไปส่ง”

“ไม่ค่ะ แก้วจะกลับเอง”

“คุณกล้าขัดคําสั่งของผมหรือ

หล่อนเชิดคางสูง มองหน้าเขาผ่านม่านน้ำตาด้วยความเจ็บ

ปวด

“บอสสั่งแก้วได้เฉพาะเวลาทำงานเท่านั้นค่ะ ปล่อยแก้วนะ ปล่อยสิคะ”

เขาไม่ปล่อย แถมยังกระชากร่างของหล่อนเข้าไปกอดรัดแนบ

อก

“ตอนนี้ก็ยังเป็นเวลางานของคุณอยู่

“ไม่ใช่ค่ะ แก้วเลิกงานห้าโมงเย็น

ใบหน้าหล่อจัดโน้มต่ำลงมาหา

“นั่นมันหน้าที่เลขาหน้าห้อง แต่สำหรับหน้าที่เลขาบนเตียง คุณจะเลิกงานไม่ได้ ต้องทำงานตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงกนกแก้ว”

หล่อนเผยอปากค้าง ก่อนจะส่ายหน้าก

“ไม่ค่ะ แก้ว… แก้วไม่เป็นอะไรของบอสทั้งนั้น แก้ว… จะกลับบ้าน ปล่อยค่ะ”

“ก็บอกแล้วไงว่าจะไปส่ง

“แล้ว… คุณน้ำล่ะคะ บอสเอาไว้ไปไหน ความจริงเวลาแบบนี้ บอสควรจะอยู่กับเธอนะคะ”

หล่อน โต้แย้งเสียงเจ็บปวดระคนหึงหวง จนคนฟังอมยิ้มออก

มา

“หึงผมหรือ”

“เปล่าค่ะ แก้วไม่ทําแบบนั้นหรอก

“ดีแล้วที่ไม่คิดจะทำ เพราะคุณไม่มีสิทธิ์ในตัวของผม มีแค่ผม คนเดียวที่มีสิทธิ์ในตัวของคุณ

หล่อนช้อนตาขึ้นมองคนร้ายกาจอย่างเจ็บช้ำ หัวใจของเขาคง ไม่มีจริงๆ อย่างที่ทุกคนร่ำลือนั้นแหละ

“ปล่อยแก้วไปเถอะค่ะบอส แล้วเราก็กลับมาเป็นแค่เจ้านาย กับลูกน้องเหมือนเดิม”

“เห็นทีจะไม่ได้หรอก เพราะความสัมพันธ์ของเราสองคนมัน ลึกซึ้งเกินกว่าจะกลับไปเป็นแค่นายจ้างกับลูกจ้างแล้วล่ะ”

“แต่แก้วไม่ต้องการแบบนี้นี่คะ แก้ว…

“ถ้าคุณคิดว่าจะจบเรื่องบนเตียงของเราสองคนลง แล้วกลับ มาทำงานร่วมกันเหมือนเดิมได้ ผมตอบชัดๆ ตรงนี้เลยนะว่าไม่มี ทาง หากเรื่องระหว่างเราจบลง คุณก็ทำงานกับผมไม่ได้อีก กนกแก้ว…

หล่อนช็อกไป รับรู้ได้ถึง

ตนเอง ภาคภาคกำลังจะบอกต้องแยกกันตลอดกาล จะวันกลับมาเป็นเจ้านาย

กับ

นี่อีกไม่นาน… กลีบปากอิ่มสั่นระริก ก้อนสะอื้นอัด”เลิกร้องไห้ได้แล้ว ไปขึ้นรถของผม

ไม่ค่ะ บอสอย่าบังคับแก้วเขาน้อยๆ ที่มุมปาก ก่อนจะวิสาสะจูบปากอิ่มกลางถนน ทันที

“อื้ออ๊ะอุ๊บบบ”

หล่อนไส ขัดขืน พร้อมกับสอดแทรกลิ้นมาอุ้งสาว สติสัมปชัญญะ แตกต่างในที่สุด

“อืมมมม”

เขาครางกระหึ่มลำคอ เมื่อปากเล็กจิ้มลิ้มเผยอจูบตอบพร้อม กับดูดลิ้นสากเชิญชวน

หล่อนเกลียดตัวเองที่อ่อนแอแบบนี้ แต่หล่อน…หล่อนต่อต้านความน่าปรารถนาของภาคไม่ได้

นานเกือบห้านาทีเลยทีเดียวกว่าภาคจะยอมปล่อยปากอิ่ม

ของหล่อน ให้เป็นอิสระ พร้อมกับมือใหญ่ที่เลื่อนไปแตะที่เป็น สะโพก

“คุณเต็มใจ แก้ว…”

เขาพูดอย่างทระนง ก่อนจะประคองร่างอ่อนระทดระทวยของ หล่อนไปที่รถ

“บอส… รถแก้ว…

“ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวคนของผมจะมาขับกลับไปไว้ที่บริษัท

เขาพูดด้วยความทระนง และก็ควบคุมทุกอย่างเอาไว้ได้ใน

มือ

ไม่ช้าเขาก็ก้าวขึ้นมานั่งหลังพวงมาลัยรถ มองหล่อนสักพักก็

ขับออกไป

“บอสส่งแก้วตรงนี้ก็ได้ค่ะ”

เมื่อรถคันงามแล่นมาจอดที่หน้ารั้วบ้าน หล่อนก็เอ่ยบอกเขา ทันที หลังจากนั่งเงียบมาตลอดทาง

“นี่จะไม่ชวนผมเข้าไปดื่มน้ำหน่อยเลยหรือ

“แก้วคิดว่าบอสไม่น่าจะหิวน้ำนี่คะ”

เขายิ้มเจ้าเล่ห์ ดวงตาเป็นประกายในกระหาย จนหล่อนปั่นป่วนไปทั้งจิตวิญญาณ
“ใช่ ผมไม่ได้หิวน้ำสักเท่าไหร่หรอก แต่หิวอย่างอื่นมากกว่า

“เอ่อ… แก้วลานะคะ”

“เดี๋ยวก่อนสิ”

เขาคว้าแขนเรียวเอาไว้ และจ้องลึกเข้ามาในดวงตาของหล่อน “บอส… มีอะไรกับแก้วอีกคะ”

“ผมจะเข้าไปด้วย

“แต่ว่า..”

“ผมต้องการเข้าไปในบ้านกับคุณด้วย แก้ว”

แล้วเขาก็ปล่อยแขนเรียว จากนั้นก็ชิงก้าวลงจากรถ และเดิน ผ่านรั้วไม้เข้าไปในตัวบ้านของหล่อนทันที ในขณะที่เจ้าของบ้าน อย่างหล่อนทำได้แค่เพียงเผยอปากค้างตกใจเท่านั้น

“มอส…”

พอได้สติก็รีบกระโจนลงจากรถ และวิ่งตามเรือนร่างสูงสง่าไป

ทันที

“บอสคะ บอสกลับไปเถอะค่ะ”

หล่อนคว้าแขนของเขาเอาไว้ และพยายามหว่านล้อมอย่างสุด ความสามารถ เพราะไม่อยากให้แม่รู้ความสัมพันธ์ของตนเอง กับภาค

“คุณกลัวอะไรแก้ว”
“แก้ว…”

“ถ้ากลัวว่าแม่คุณจะรู้ สบายใจได้ วันนี้ท่านไม่อยู่หรอก

“As?”

นี่เขาพูดอะไรเนี่ย

“แม่คุณไปต่างจังหวัดกับป้าข้างบ้านน่ะ ไม่เชื่อคุณขึ้นไปดูสิ

หล่อนมึนงง และไม่เชื่อคำพูดของภาคเลย เพราะเขาจะรู้ได้ยัง ไง ในเมื่อหล่อนเป็นลูกสาวยังไม่รู้เลย

กนกแก้วก้าวเข้าไปในบ้าน ก่อนจะพบกระดาษที่เขียนด้วย ลายมือของมารดาวางอยู่บนโต๊ะกระจกตัวที่หล่อนชอบนั่งเป็น ประจําหลังกลับมาจากทำงาน

“พอดีคุณป้าข้างบ้านมาชวนแม่ไปหัวหินนะ แถมยังออกค่าที่ พักกับอาหารให้แม่ด้วย แม่อยากไปหัวหินมานานแล้วก็เลย ตกลง แก้วไม่โกรธแม่นะ แม่ไปแค่สองคืนเอง

“นี่มัน…”

“เห็นไหมผมบอกแล้ว”

หล่อนอึ้งไปสักพักก็หันมาจ้องหน้าภาค

“แล้ว… บอสทราบได้ยังไงคะ”

ชายหนุ่มระบายยิ้ม ก่อนจะโน้มหน้าลงมาหาใกล้ๆ จน หล่อนได้กลิ่นลมหายใจอบอุ่นของเขาเลยทีเดียว
“ก็ผมเป็นคนจ้างป้าข้างบ้านให้มาชวนแม่คุณไปหัวหินยังไง ล่ะ”

“บอส?!”

“ทำไมต้องทำหน้าตกใจด้วยล่ะครับ ผมทำอะไรผิดหรือ

นี่เขาทำหน้าไม่สะทกสะท้านเลย แถมยังยิ้มกริ่มทั่วหน้าอีก ต่างหาก

“บอส… บอสทำอย่างนี้ทำไมคะ” หล่อนไม่เข้าใจกับการกระ ทําของเขาเลยจริงๆ

“ก็เพราะผมอยากอยู่ใกล้ๆ คุณยังไงล่ะ ผมต้องการอยู่กับคุณ ทีนี่ตามลำพัง”

“บอสคะ… แต่ว่ามัน…

“ห้องนอนของคุณอยู่ไหนแก้ว”

“บอส…”

หล่อนเรียกชื่อเขาอย่างอ่อนอกอ่อนใจ ก่อนจะอุทานออกมา

เมื่อเขาซ้อนร่างสาวขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน

“บอส… ปล่อย… ปล่อยแก้วเถอะค่ะ”

“ห้องนอนคุณอยู่ไหนแก้ว ใช่ห้องที่ผมไปหาวันนั้นหรือเปล่า”

“บอส… ปล่อยแก้วเถอะค่ะ”

เขาไม่สนใจการขัดขืนอ่อนแรงของหล่อนแม้แต่น้อย ก้าวยาวๆ ตรงไปยังห้องนอนของหล่อนได้อย่างถูกต้อง ประตูไม้ถูก ปิดสนิทลง และหล่อนก็ถูกจับวางราบบนเตียง

“บอส… อย่าทําแบบนี้ค่ะ อย่า…

หล่อนกำลังจะเผยอกายลุกขึ้นนั่ง แต่เขาทาบทับลงมาเสีย

ก่อน

“ผมจะทำ… ผมต้องการคุณจนแข็งไปหมดแล้วเนี่ย”

“แล้ว… คุณน้ำล่ะคะ”

“น้ำไม่เกี่ยวอะไรด้วย เรื่องนี้มีแค่เราสองคน อืมมมม นมใหญ่ เหลือเกินแก้ว ผมจะดูดหัวนมคุณให้หลุดเสียว อืมมมม โอ้ว…”

“อ๊ะ… อย่า… อ๊ยยยย………

เขาซุกหน้าลงกับเต้านมอย่างลุ่มหลง และก็ใช้วิชามารฉีกทิ้ง เสื้อผ้าออกไปจากกายสาวด้วยความรวดเร็ว ตอนนี้กายสาว เปลือยเปล่าล้อนจ้อน

“ว้าว… ใหญ่โตเหลือเกิน”

“อื้อ… อย่า… บอส… อย่าค่ะ อ๊า……..

หล่อนพยายามต่อต้านแล้วนะ พยายามอย่างสุดความ สามารถแล้ว แต่… แต่สุดท้ายก็กลายร่างเป็นสาวร่านร้อนใน นาทีต่อมาอย่างง่ายดาย เพียงแค่ถูกดูดอมหัวนม และโลมเลีย เท่านั้น

ซี้ดดด บอสขา… ซี้ดดด เลียอีก… อา… ดูดนมแก้วแรงๆ อ๊า…”

หลอนเด้งร่อนเผยอกายขึ้นหา ให้เขาได้กัดได้เลีย ได้ลูบไล้ อย่างเต็มอกเต็มใจ น้ำเสียวก็ทะลักออกมาจากซอกขาไม่หยุด

“ซี้ดดด อ๊า… บอส. อา…เสียววว … “ผมบอกแล้วไง… คุณเต็มใจแก้ว… โอ้ว… ร่องหวานลิ้นเหลือ

เกิน โอ้ว…”

เขาเลียลึก ปาดลิ้นส่ายวน ก่อนจะเอานิ้วแข็งแรงฝังเข้าไปข้าง ใน คว้านวนไปทั่ว ก่อนจะชักเข้าออกเลียนแบบคุ้นเอ็น

“อ๊า… อ๊ยยยย บอส… บอสขา…อา… กระแทกลงมา เอาดุ้น กระแทกลงมาค่ะ อ๊า… ซี้ดดด เสียยววว ไม่ไหวแล้ว เสียววว an…”

แล้วเนิ่นก็ถูกเสียบถูกกระเด้าสุดแรง กายสาวร่านจัดเผยอ ร่อนอย่างเต็มอกเต็มใจ สองขาเรียวตวัดรัดรึงกายทรงพลังซุ่ม เหงื่อเอาไว้แน่น

“อ๊า…. แรงอีกค่ะบอส… อา… ลึกๆ อา… ซี้ดดด เสียววววว รู in… an…”

ล่าเอ็นยาวใหญ่คว้านลึกควงสว่านอยู่ในรูเสียวคับ แคบอย่าง ดุดัน จังหวะการกระเด้าเสียบเอ็นร้อนแรงราวกับพายุคลั่ง

“ผมจะเสียบคุณทั้งคืน แก้ว… โอ้ว… โอ้ว… ร่องดูดดีมาก

โอ้ว… โอ้ว…อืมมมมมม

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ