4 ความเศร้าเข้าปกคลุม

เมื่อเป็นเฟินอายุเก้าขวบท่านแม่ของนางก็สิ้นใจจากไป

“ไม่นะท่านแม่ท่านอย่าทิ้งข้าไป อีก ฮือ ฮือ

ท่านไปแล้วใครจะกล่อมข้าเข้านอนชื่อ

ท่านไปแล้ว ใครจะสอนข้าเรียนเย็บปักถักร้อย ก

ท่านไปแล้วใครจะทำอาหารอร่อยๆ ให้ข้า

ท่านแม่ท่าน กลับมาเถอะ ข้าสัญญาว่าจะไม่ซื้อไม่ชน

ท่านแม่ท่านแม่ท่านได้ยินข้าไหม

ขอเพียงท่านกลับมาท่านจะสั่งให้ข้าทำอะไรข้าจะทำตาม คำขอของท่านทุกอย่าง ท่านแม่ฮือฮือ

เฉินเป็นนางเฝ้าร้องให้มารดาฟื้นคืนมาพร้อมกับน้ำตา

ที่รินไหลดั่งสายเลือด แต่คนที่จากไปแล้วมิอาจรับรู้สิ่งใดทั้งสิ้น “อ้ายเอ๋อร์กลับมาเถอะนะ เจ้าได้ยินเสียงข้ากับลูกหรือไม่

เจ้าจากไปแล้วพวกข้าจะอยู่ได้เยี่ยงไร

เจ้ามสงสารพวกข้าบ้างเลยหรือเจ้าทิ้งพวกข้าไปได้

อย่างไร ออ

เจ้าอย่าได้ใจร้ายไปมากกว่านี้เลยที่รัก
อ้ายเอ๋อร์ฮูหยินเจ้าอย่าเงียบสีตอบกลับมาบ้าง

เจ้าเงียบเช่นนี้เหมือนใจของข้าจะขาดแล้วอีก ฮูหยินเจ้าแค่น้อยใจที่ข้าไม่ค่อยมีเวลาให้ใช่หรือไม่ เจ้ายังไม่จากพวกเราไปจริงๆ ใช่หรือไม่

ใช่บางทีเจ้าแค่เหนื่อยล้าและอยากจะหลับพักผ่อนแค่นั้น ใช่มันแค่นั้นจริงๆ

เจ้ายังไม่จากไปไหนไม่จากไม่ไหนฮือฮือ

น้ำตาของลูกผู้ชายไหลออกมาไม่ขาดสายด้วยความอัด อัน หัวใจของเขามันบีบรัดหดเกรงอย่างทรมาน

เหมือนมันจะแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ นางผู้เป็นดั่งดวงใจ ไม่อยู่แล้ว เขาก็ไม่อยากมีลมหายใจต่อไป

แต่ลูกสาวผู้เป็นของขวัญดั่งตัวแทนภรรยายังเด็กนัก เขา ไม่อาจเห็นแก่ตัวสละชีพตามภรรยาไปในตอนนี้ได้

นี่คือเหตุผลเดียวที่เขายังมีชีวิตอยู่ในตอนนี้ เพื่อลูกเขา

ต้องเข้มแข็งต่อไป

แต่ขอเวลาเขาทำใจหน่อยเถอะ เฉินเฝ้าวิงวอนต่อสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ด้านบนให้ช่วยต่อลมหายใจให้ภรรยา

แต่คำอ้อนวอนของเขาก็ไม่เป็นผล เหตุการณ์สูญเสียใน ครั้งนี้สร้างความเสียใจให้กับคนในตระกูลเฉินเป็นอย่างมาก

โดยเฉพาะเฉินฟูที่เอาแต่ขังตัวเองในห้องนอนของภรรยาและหลอกตัวเองว่าฮูหยินของตนยังไม่จากไปไหน

ทุกคนพยายามทำตัวให้ร่าเริงและไม่พูดถึง ฮูหยินคน สําคัญเพื่อให้บรรยากาศในจวนดีขึ้น

ตัวเฉินเฟินในวัยเก้าขวบเองก็อาการไม่ต่างจากบิดา นาง เอาแต่ร้องไห้งอแงคิดถึงมารดา ข้าวปลาอาหารไม่ยอมแตะ ต้อง

จนเย่วสาวใช้คนสนิทของมารดาเข้ามาพูดปลอบใจวัน แล้ววันเล่านางจึงกลับมาแย้มยิ้มได้อีกครั้ง

จากนั้นไม่นานท่านพ่อของนางก็รับเข่าเป็นภรรยาอีกคน เพราะเห็นว่าบุตรสาวและนางเย่วเข้ากันได้ดี

และอีกเหตุผลคือตัวท่านต้องกลับไปทำงานหลังจากที่ลา พักมาหลายเดือน และงานของท่านต้องออกเดินทางตามท่านผู้ ตรวจการไปยังเมืองต่างๆ ทุกเดือน

บางทีอาจต้องเดินทางไปยังอาณาจักรอื่นด้วย สาเหตุนี้ ท่านจึงหวังให้ฮูหยินรองภรรยาคนที่สองช่วยดูแลบุตรสาวแทน ท่านในระหว่างที่ท่านไปทำงาน

นิสาวิญญาณครูสาวคิดว่ายังไงแม่เลี้ยงก็คือแม่เลี้ยงไม่มี ทางปฏิบัติดีกับลูกเลี้ยงเด็ดขาด

เธอพยายามบอกให้เฉินเปลี่ยนใจแต่เขาไม่สามารถ ได้ยินเสียงเธอแล้วภาพก็เปลี่ยนไป