บทที่ 1 ช้

เที่ยงคืน

เมือง ที่จอดรถภายใต้ queen bar

ภายในรถ ปรากฏฉากรักเร่าร้อน กลิ่นของวอดก้าแพร่ กระจายล่อหลอกทั้งสองคน

ระหว่างลอยล่องจมลึก ในรถห้วงอารมณ์พลุ่งพล่านไม่สิ้น

ไม่รู้ว่าหลับไปนานแค่ไหน จนกระทั่งมีเสียงตบที่หน้าต่างรถ เถียนจึงลืมตาขึ้นด้วยความปวดศีรษะจากเสียงดัง มองไป

รอบๆอย่างมึนเมา มีกล้องวิดีโอนับไม่ถ้วนรอบๆตัวเธอ ไม่รู้ว่า

เมื่อไหร่ที่หน้าต่างถูกเลื่อนลง

ความหนาวเย็นคลุกเคล้าไปกับสายตาของนักข่าวที่เหมือน เสือและหมาป่า ทำให้เธอตระหนักถึงสถานการณ์ความยาก ลำบากของตัวเองในขณะนี้ โอบแขนรอบกาย ในขณะที่เธอรีบดึง เสื้อผ้ายับย่นที่อยู่ข้างๆขึ้นมาพยายามปกปิดตัวเอง

แสงแฟลชเหล่านั้นกะพริบฉีกทิ้งร่างกายเธอจนเจ็บปวด

เธอตื่นขึ้นมาโดยที่ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น เธอเกือบจะเปลือย เปล่า มีเพียงเสื้อผ้ายับยู่ยี่ที่แทบจะไม่สามารถปกปิดตัวเองได้กลิ่นของผู้ชายยังคงอยู่ในรถ ความเจ็บปวดของร่างกายให้เธอ ได้รู้ทีหลังว่าตัวเองกับคนอื่น…

แต่ในรถมีแค่เธอเพียงคนเดียว ทำไมไม่มีเงาร่างของผู้ชาย คนนั้น “คุณเถียนจิ้ง ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกันคะที่อยู่ในรถกับคุณเมื่อ

“คุณเถียนจิ้ง ตามข้อมูลที่เชื่อถือได้ตอนนี้คู่หมั้นของคุณกำลัง เดินทางไปทำธุรกิจในสหรัฐอเมริกา คุณสวมเขาเล่นในที่ สาธารณะเหรอครับ

“ได้ยินว่าคุณกำลังจะหมั้นในเดือนหน้า เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น คุณจะเผชิญหน้ากับตระกูลโม่ยังไงคะ”

“คุณเถียนจิ้ง ตู้ในรถคุณไปไหน นี่เป็นแฟนใหม่หรือแค่เล่นๆ

ครับ”

“คุณเถียนจิ้ง ขออภัยคุณได้รับการถ่ายทอดมาจากคุณแม่ของ คุณเหรอคะ คุณแม่ของคุณก็เล่นแบบนี้เหมือนกัน”

“คุณเถียนจิ้ง ขออภัยคุณจะซ่อมเยื่อพรหมจรรย์ที่ไหนครับ” นักข่าวมองไปที่กระโปรงสีขาวบนตัวเธอ รอยเลือดสีแดง เล็กๆอยู่บนกระโปรงสีขาว

นี่มันคำถามไร้สาระบ้าบออะไร

คำถามเหล่านั้นพรั่งพรูเข้ามาทำให้เถียนจิ้งอึดอัดใจหนัก นี่เป็นครั้งแรกของเธอ เธอเป็นคนดั้งเดิมจะซ่อมได้ที่ไหน สำหรับ ผู้ชายคนนั้น เธอก็สงสัยว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร หายไปไหน แต่ เธอไม่รู้อะไรเลย!

ในเวลานี้ มีร่างเล็กบางแหวกนักข่าวเข้ามา เมื่อเห็นภาพใน ตอนนี้ จึงได้ถอดเสื้อคลุมของตัวเองออกอย่างเขินอายเพื่อคลุม ร่างกายของเถียนจิ้ง แล้วตัวเองก็ดึงประตูเปิดเข้ามาในรถและ ปิดประตูอย่างรวดเร็วชั่วอึดใจ เลื่อนหน้าต่างรถขึ้น แล้วสั่งคน ขับรถที่ตามมา “ขับรถไป!”

รถสตาร์ตทันที เถียนจึงได้รับการปกป้องจากสูทที่ชายหนุ่ม คลุมให้

กลิ่นที่คุ้นเคยทำให้เธอกลับมามีสติอีกครั้ง ยังมีอาการเวียน ศีรษะอยู่เล็กน้อย เธอพยายามที่จะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในคืน นี้ “พี่ใหญ่ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ฉัน…ทำไมถึงมาอยู่ในรถได้

เถียนต้าตงกอดเธอไว้ มีความสับสนวุ่นวายในดวงตาของเขา และยังระคนความกระดากอาย “ฉันก็ไม่รู้…ฉันตามหาเธอไม่พบ เลยสักที ฉันเลยคิดจะมาตามหาที่รถของเธอ แล้วก็เห็นนักข่าว กลุ่มใหญ่รายล้อมเธออยู่…

ถึงแม้ว่าผู้ชายในรถคนนั้นไม่อยู่แล้ว แต่ชายคนนั้นทิ้งลม หายใจที่แข็งแกร่งมากเอาไว้

ในรถนั้นมืดสลัว เสียงของเถียนต้าตงนั้นแหบ แววตาเหมือน กับจะค่อนข้างว้าวุ่นไม่แน่ใจ พยายามอย่างหนักเพื่อสงบความ สับสนวุ่นวายของเถียนจิ้ง เธอคิดไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น เมางั้นเหรอ แต่จะเมาหนักขนาดนี้ได้ยังไง แล้วทำไมไม่รู้ตัวเลยว่าเข้ามา อยู่ในรถได้ยังไง

เถียนต้าตงขอโทษไม่หยุด “ขอโทษ จิ้งจิ้ง เป็นเพราะพี่ใหญ่ เองที่ไม่ได้ปกป้องเธอ เป็นความผิดของพี่ใหญ่เอง ถ้าพี่ใหญ่ไม่ ยอมให้เธอไปห้องน้ำคนเดียวเรื่องแบบนี้มันก็จะไม่เกิดขึ้น

ค่อยเป็นค่อยไป เถียนจึงค่อยๆสงบลง เธอเป็นคนใจเย็นมา ตลอด มองดูความเจ็บปวดของพี่ใหญ่แล้วเธอก็เอ่ยปลอบใจ “เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับคุณหรอกค่ะ เรื่องอื้อฉาวมันแพร่กระจาย ไปแล้ว มันไม่มีประโยชน์ที่จะเสียใจ ตอนนี้ฉันแค่สงสัยว่าผู้ชาย คนนั้นเป็นใคร ฉันไม่สะดวกที่จะออกหน้า คุณช่วยตรวจสอบให้ ฉันหน่อยนะคะ”

เถียนต้าตงพยักหน้า “ได้ ฉันจะช่วยตรวจสอบให้เธอเอง ฉัน จะตรวจสอบให้ได้!

เถียนจิ้งหายใจเข้าลึก เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เป็นเหมือนนก กระจอกเทศที่เวิ่นเว้อคร่ำครวญ สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วต้องเผชิญหน้า กับมัน เธอเข้มแข็ง เด็ดขาด ใจเย็น เรื่องนี้ที่เกิดขึ้นก็ไม่มีข้อ ยกเว้น ถูกลักหลับแล้วยังไงก็ต้องการรู้ว่าเป็นใคร

วันต่อมา พาดหัวข่าวของหนังสือพิมพ์และนิตยสารทั้งหมดใน เมืองนี้เป็นข่าวของเถียนจิ้งและผู้ชายที่อยู่ในรถ เถียนโม่เซียน พ่อของเธอขมวดคิ้ว จ้องหนังสือพิมพ์ พูดไม่ออกอยู่เป็นเวลา นาน

ในตอนเช้าตรู่ เพราะเรื่องนี้ที่เกิดขึ้นกับตระกูลเถียนบรรยากาศกดดันถึงขีดสุด ไม่มีใครกล้าพูดอะไรทั้งนั้น

และเถียนจิ้งผู้ซึ่งนอนอยู่บนเตียงยากที่จะไม่รับรู้เรื่องอื้อฉาวนี้ เธอเปิดโทรศัพท์มือถือ เรื่องอื้อฉาวของเธอเมื่อคืนนี้สามารถเห็น ได้ทุกที่

เถียนต้าคงไม่ได้นอนทั้งคืน ทำการติดต่อกับคนที่ให้สืบเรื่อง เมื่อคืน วางสายแล้วเข้าไปในห้องนอนของเถียนจิ้ง เขาถอน หายใจอย่างหมดหนทาง “ขอโทษนะจิ้งจิ้ง ฉันใช้เส้นสาย มากมายแต่ก็ยังไม่ได้อะไรเลย ภาพในบาร์มันมืดเกินไป ตรวจ สอบอะไรก็ไม่พบ อีกอย่าง ในรถฉันก็ตรวจสอบ แต่เห็นแค่ เสื้อผ้าของเธอเอง ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ทิ้งร่องรอยอะไรไว้เลย กล้องวงจรปิดของโรงรถใต้ดินฉันก็ได้รับแล้ว แต่เมื่อคืนนี้เธอ จอดรถอยู่ในมุมอับ

เถียนจึงนอนอยู่บนเตียง สีหน้าค่อนข้างซีดเซียว นิ้วมือก ผ้าปูที่นอนจนตึงแน่น

เป็นใครกันแน่

ใครกันที่ต้องการทำแบบนี้กับเธอ

เกิดเรื่องอื้อฉาวเช่นนี้ เป็นเวลาหนึ่งเดือนที่เธอไม่ออกจาก บ้านเลย

ภายในหนึ่งเดือน เรื่องอื้อฉาวกำลังโหมกระหน่ำไปทั่ว และตอนนี้ เถียนจิ้งสงสัยว่าตัวเองกำลังท้อง