บทที่ 12 นอกใจ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เบรย์เดนก็เงยหน้ามองเจนอารี จากนั้นจึง ถอนสายตากลับมานิ่งๆ แล้วอธิบายงานต่อ

พอดีที่ชาวสเปนเมื่อกี้พูด เพราะทั้งสองฝ่ายจะมีโครงการ ความร่วมมือด้วยทุนกว่าร้อยล้านที่กำลังจะเปิดตัว นักธุรกิจ สเปนระดับหัวหน้าผู้นี้จะพาทีมของเขาบินมาประเทศจีน ในวัน พรุ่งนี้ เพื่อมาเยี่ยมชมบริษัท HE กรุ๊ป และพูดคุยกับเบรย์เดน ต่อหน้า

ดูเหมือนว่าโครงการความร่วมมือที่ใหญ่ขนาดนี้ จะต้องเตรี ยมการให้มาก ต้องสรุปรายละเอียดเพิ่มเติม หลังจากทั้งสอง ฝ่ายพบกัน แล้ว ต้องการบรรลุข้อตกลง อย่างน้อยก็ต้องเจรจา กันหลายวัน นี่ก็เป็นอีกเหตุผลว่าทำไมเจนอารีจึงมาถึงจุดนี้ได้

ในความเป็นจริงบริษัท HE กรุ๊ป เองไม่ได้ขาดพนักงานที่ เข้าใจภาษาสเปนเลย เช่นตอนนี้เองคนของโดมินิค สี่คนในห้อง ทํางานของประธาน พวกเขาล้วนเข้าใจหมด การแปลไม่ได้มี ความกดดันเลย แต่การที่จะแปลพร้อมนั้นก็เป็นการยากที่จะทำ ดังนั้นจึงต้องการคนความสามารถในการแปลที่แข็งแกร่งถึงจะ มาเป็นหัวหน้า

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ในอีกเจ็ดวันข้างหน้าเจนอาจะสามารถ เป็นคนระดับหัวหน้านี้ได้

“เอาล่ะ ออกไปได้แล้ว!” เบรย์เดนอธิบายจบ แล้วเริ่มทำงานอื่นๆ ในมือ

“ครับ!” โดมินิคตอบอย่างนอบน้อม จากนั้นก็กวักมือเรียกนิว ลินและเหล่าเลขาสาวอีกสองคนที่ไม่กล้าแม้จะหายใจแรง ส่ง สัญญาณให้เหล่าสาวๆ ออกไปกับเขา สุดท้ายพอเห็นเจนอารียัง ยืนนิ่งอยู่กับที่ เขาก็ลดเสียงลงแล้วพูดว่า “คุณเจนอาร์ไปกัน เถอะ เดี๋ยวผมจะจัดห้องทำงานให้” ”

“โอเคค่ะ” จริงๆ เจนอารอยากจะออกไปกับทุกคน แต่… เมื่อ มองไปยังเสื้อเชิ้ตที่ยังถืออยู่ในมือ ก่อนจะออกไป สุดท้ายเจน อารีก็ถามเบรย์เดนอย่างอดไม่ได้ “อันนั้น… เสื้อผ้าคุณ จะทำยัง ไงดี? ”

คำถามออกไปนานแล้ว แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบ เจนอารีเลยคิด ว่าเสียงของเธอเบาเกินไป ผู้ชายคนนั้นอาจจะไม่ได้ยิน แต่เสียง ของเบรย์เดนก็แหวกอากาศมาอย่างไม่ดังไม่เบา

“หาทางจัดการเอง” เบรย์เดนไม่แม้แต่จะเงยหน้า ลงปากกา ในมือ ตวัดปากกาเซ็นตรวจสอบอย่างพริ้วไหวไปบนเอกสาร แต่ละฉบับ

เจนอารีรู้สึกว่าทรวงอกของเธอแน่นไปด้วยความ กระวนกระวายอยู่พักนึง

ตั้งแต่เธอเข้ามาในห้องทำงานนี้ ชายคนนี้แทบไม่เคยมองเธอ เลย ท่าทางที่มีต่อเธอยิ่งดูเย็นชาราวกับว่าไม่เคยข้องเกี่ยวอะไร กับเธอมาก่อน

เจนอารีไม่คิดว่าชายคนนี้จะจำเธอไม่ได้จริงๆ
ชายสวะ!

ถ้าทำได้นะ เธออยากจะโยนเสื้อใส่ใบหน้าที่ไม่แยแสของชาย คนนั้น แล้วพูดสองคำนั้นใส่หน้าเขา ทำตัวปกติอีกครั้งและเดิน ออกไปอย่างมีมาต

แต่มันไม่มีถ้า ก็เลยทำไม่ได้

เพราะตอนที่เธอรับงานแปลจากบริษัทรอบนี้ เธอก็เซ็นสัญญา ชดใช้ในการรักษาข้อมูลที่เป็นความลับของ HEGroup ไปแล้ว ถ้าเธอกล้าเลิกไปกลางคัน ก็ต้องชดใช้ให้ตัวเอง ซึ่งเธอเองก็ยัง จําค่าเสียหายไม่ได้เลย

เจนอารีกัดฟันเดินตาม โดมินิคออกจากห้องทำงานประธาน พอดีไปเดินรั้งท้ายอยู่ข้างนิวสิน

ในมือของนิวลินถือข้อมูลหนาเป็นปีก เธออดทนอยู่นาน ใน

ที่สุดก็อดถามเจนอารีไม่ได้ “เธอกับท่านประธานเบรย์เดน….

พวกเธอรู้จักกันตอนไหนหรอ ทำไมไม่เคยได้ยินเธอพูดถึงเลย? ”

แม้ว่าเมื่อกี้เจนอารีและเบรย์เดนจะไม่ได้โต้ตอบอะไรกันเลย แต่คนช่างสังเกตมองปราดเดียวก็มองออกว่าระหว่างทั้งสองมี เรื่องราวบางอย่าง

“ทําไมต้องบอกเธอล่ะ? สนิทกับเธอหรอ? “สายตาของเจน อารีมองไปด้านหน้า ไม่หยุดฝีเท้า ไม่แม้แต่จะมองนิวลิน

นิวลินสะอึก พูดอย่างเศร้าๆ “เจนอารี ไม่ว่ายังไงเธอกับฉันก็ รู้จักกันตั้งแต่มหาลัย เธอต้องพูดแปลกๆ กับฉันแบบนี้ด้วยเหรอ? ระหว่างพวกเราจะกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้จริงๆ เหรอ? ”

เจนอาชีพ่นลมออกจมูกเย้ย ” อย่ามาทำให้ฉันขยะแขยง แล้ว ก็อย่ามาทดสอบฉัน รู้ไหมว่าตอนนี้คำหยาบๆ ที่จะด่าเธอ ฉันทน มันเอาไว้ ”

ในหนึ่งปีที่แต่งงานกับอาร์เธอร์มา เจนอารีอาจไม่เคยรัก ผู้ชายคนนี้เลย แต่นั่นไม่สามารถยับยั้งความเพียรและความขยัน ของเธอได้ เธอเคยคิดจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับอาร์เธอร์ดีๆ เพราะ ตอนแรกที่อาร์เธอร์ตามซื้อเธออย่างกระตือรือร้น ทำให้เธอตั้งใจ จริงๆ

แต่สุดท้ายนิวลินก็แทรกเข้ามา ทำให้ตั้งแต่ในช่วงการ แต่งงานนี้เธอจะไม่ได้รับสินสอดเมื่อหย่ากัน ทำให้เธอกับอาร์ เธอร์ฉีกหน้ากันมาจนถึงขั้นนี้

เจนอารีโกรธอย่างไม่มีความเกรงใจ ทำให้ใบหน้าปลอมๆ ของนิวลินแตกเป็นเสี่ยงๆ แต่เธอกลับไม่กล้าโกรธ เธอยกให้ อำนาจเหนือกว่าอยู่ในมือของเจนอารี เธอมาที่นี่เพื่อแสดงความ อ่อนแอ แต่เจนอารีที่เห็นใบหน้าและแววตาที่แท้จริงของเธอแล้ว ก็ไม่กินเหยื่อเธออีกเลย

จากนั้น โดมินิคก็เรียกพวกสาวๆ เลขามาแนะนำเจนอารีอย่าง เคร่งขรึม เพราะอีกเจ็ดวันต่อมา ทุกคนต้องสู้ศึกหนักไปด้วยกัน

ตำแหน่งของผู้ที่จะทำงานที่ห้องทำงานของประธานนั้นมี โควตาอยู่ การเข้าร่วมของเจนอารี เป็นสถานะพิเศษ โดมินิคให้ความสําคัญกับสํานักงานเลขาธิการของตัวเอง แบ่งเป็นสองส่วน แบ่งให้เจนอารีไปครึ่งหนึ่ง

แต่นี่กลับทำให้เจนอารีรู้สึกอึดอัดไปทั้งตัว

มาทิลต้าเป็นคนที่ดูมีความสำคัญมาก ตอนแรก โดมินิค สามารถเป็นแฟนของมาทิลด้าได้ เขาหล่อเหลาและดึงดูดอย่าง ไม่มีใครสงสัย แถมยังรูปร่างสูงใหญ่และสมส่วน เป็นคนจริงจัง และพูดน้อยเป็นพิเศษ

เจนอารีอยู่ในห้องทำงานเดียวกับเขา ตลอดช่วงเช้า นอกจาก เรื่องงานแล้ว ก็มีคุยกันแค่สองคำสามคำ แล้ว โดมินิคก็ไม่ได้พูด อะไรที่ไม่จําเป็นเลย

“โดมินิค ทำไมนายกับทิลด้าถึงเลิกกันล่ะ?” ในที่สุดเจนอารี อดไม่ได้ที่จะถามออกไป คำถามนี้ มาทิลด้าเอาแต่ไม่อธิบายกับ เธอ ให้ชัดเจนตลอด เธอสงสัยมากจริงๆ

“เวลาทํางาน อย่าพูดเรื่องส่วนตัว” โดมินิคตรวจสอบเอกสาร ที่อยู่มืออย่างรอบคอบ

“ดูเวลาสิ 12 โมงแล้ว” เจนอาเตือน ว่าเวลาพักเที่ยงพักรับ ประทานอาหารกลางวันมาถึงแล้ว

ได้ยินดังนั้น โดมินิคก็ปิดเอกสารในมือ แล้วลุกขึ้นพูด “มื้อ เที่ยง ฉันชวนเธอ ”

“ได้” เจนอารีหยิบกระเป๋าขึ้น เดินตาม โดมินิค แล้วพูดว่า “นายยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเมื่อกี้เลย”
“เธออยากรู้จริงๆ หรอ?” โดมินิคหยุดฝีเท้า จ้องมองเจนอารี

เจนอาชีพยักหน้าแรง

“มาทิลด้าเธอนอกใจ” โดมินิคพูดสั้นๆ

เจนอารีชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถลึงตาใส่ แล้วพูดเสียงดัง “นายใส่ร้ายคน ทิลด้าไม่ได้เป็นคนแบบนี้ ”

โดมินิคหัวเราะเย้ยหยัน “แล้วเธอเป็นคนแบบไหน? ในฐานะ เพื่อนสนิทของเธอ เธอรู้จักเธอจริงๆ เหรอ? ฉันจะบอกอะไรให้นะ ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ดีอย่างที่เธอคิดหรอก

“ฉันไม่อนุญาตให้นายพูดถึงทิลด้าแบบนี้” เจนอารีโกรธ “ยัง ไงพวกนายเคยดีกันมาก่อน นายไม่คิดว่าการที่นายกำลังนินทา แฟนเก่าอยู่เบื้องหลังแบบนี้ ไม่ใช่ลูกผู้ชายเหรอ? ”

“ถ้าเธอไม่เชื่อ ก็ไปถามมาทิลด้าดูสิ ว่าเธอมีหน้าปฏิเสธไหม” โดมินิคพลันเข้าใกล้เจนอารีก้าวหนึ่ง “อีกอย่าง อย่าบอกผู้ชาย ว่าเขาไม่ใช่ลูกผู้ชาย แบบนี้เธอจะกระตุ้นความอยากเอาชนะ ของผู้ชายขึ้นมา ”

เจนอารีถอยหลังไปหนึ่งก้าว มอง โดมินิคอย่างไม่อยากจะเชื่อ ทำไมจู่ๆ ถึงดึงตัวมาหาเธอ

โดมินิคขยับเข้าไปอีกก้าว “ได้ยินว่าเธอหย่าแล้ว พอดีฉันก็ เลิกกันไปแล้ว เอาไม่เอา เรามาลองกัน? “