ตอนที่ 13

ทั้งหมดนี้ ขอเผ็ดนรกแตก

เหี้ยเอ้ย!! เมื่อกี้กูเพิ่งพูดไปปะวะ ว่าไม่กินเผ็ด

แม่งยัยนี่..แสบเกินไปแล้ว..แล้วนี่ที่ผมขู่ไปแบบนั้น เธอ ไม่กลัวผมเลยซักนิดเลยเหรอวะ..ให้ตายสิ

“เรียบร้อย”

ทันทีที่เธอกลับมานั่งที่เดิม เธอก็พูดออกมาพร้อมรอยยิ้ม ภูมิใจในทันที.. ส่วนผมก็ได้แต่คิดว่า..

เอาเถอะ เดี๋ยวกินคำสองคำก็พอ ผมก็ไม่ได้หิวอะไรมาก ด้วย..

แต่แล้วหลังจากนั้น เธอก็พูดลอยๆออกมา

“ที่นี่มีบริการน้ำฟรีด้วยนะพี่ซัน
พร้อมกับสายตาที่มองไปอีกฝั่ง.. ที่มันเขียนเอาไว้ ว่า……ฟรีบริการตนเอง

โอเค ให้กูให้ไปเอาให้สินะ!! “งั้นเดี๋ยวพี่ไปเอาน้ำมาให้นะครับ เวลาแบบนี้ ใช้กูเก่งจังเลยนะ ที! ผมก็เลยลุกขึ้นไปหยิบแก้วน้ำ และตักน้ำแข็ง พร้อมใส่น้ำ แม้ว่ามันออกจะงงๆหน่อย แต่มันก็ไม่ได้ยากอะไร

จนผ่านไปสักครู่ อาหารสีสันไปทางแดงจัด โดยเฉพาะ เมนูลาบก้อย ก็ได้วางอยู่ตรงหน้าผม และผู้หญิงสวยอีก 2 คนเป็นที่เรียบร้อย และเมื่อจานมาตั้ง.. ยัยตัวแสบก็แสดง สีหน้าอาการตกใจเกินเบอร์สุดๆออกมา

“อ๊ย เอิงลืมไปเลยค่ะพี่ซัน …ลืมบอกป้าแกว่า…ไม่เผ็ด

ห ลืมบอก หรือจงใจไม่บอกวะ!!

“ไม่เป็นไรครับ”
แต่ถึงอย่างนั้น ผมก็ยิ้มตอบกลับไปอย่างใจเย็น แต่ ทว่า….สิ่งที่เอิงเอยพูดต่อจากนี้

“อ๊ย แล้วก็ เอิงลืมบอกพี่ขึ้นไปอีกอย่างว่าเรา 2 คน กิน แฮมเบอร์เกอร์มาเมื่อกี้แล้วด้วย ไม่ใช่เบอร์เกอร์ธรรมดา นะคะ แต่เป็นซุปเปอร์คัลเบิ้ลดับเบิ้ลชีสดับเบิลดับเบิ้ลมีท ขนาดเท่านี้แนะ เราสองคนกินซะอิ่มแล้วด้วยน่ะ

บอกเลยว่า ไอท่าทางที่เล่นใหญ่เกินเบอร์ของเธอนั้น ประจบกับคำพูดที่เธอพูดมา มันทำให้ผมชะงักทันที

และตอนนี้อยู่ๆ เธอก็เริ่มแสดงสีหน้าที่รู้สึกผิด….ที่ผมมอง ดูยังไงก็รู้ว่ามันปลอม!!!!

แม่งเอ้ย…ยัยตัวแสบ ผมเข้าใจแล้วว่าที่เธอยิ้มมาตลอด ทาง มันเป็นเพราะอะไร..

“สงสัยมื้อนี้ พี่ซันคงต้องกินคนเดียวแล้วล่ะ

และคราวนี้ อยู่ๆเธอก็ไม่มีสีหน้าสลดอีกแล้ว นอกจาก คำพูด และรอยยิ้มที่ส่งมาในแบบที่โคตรกวน
แต่ถึงอย่างนั้น ผมก็ยิ้มตอบกลับไปอย่างใจเย็น แต่ ทว่า….สิ่งที่เอิงเอยพูดต่อจากนี้

“อ๊ย แล้วก็ เอิงลืมบอกพี่ขึ้นไปอีกอย่างว่าเรา 2 คน กิน แฮมเบอร์เกอร์มาเมื่อกี้แล้วด้วย ไม่ใช่เบอร์เกอร์ธรรมดา นะคะ แต่เป็นซุปเปอร์คัลเบิ้ลดับเบิ้ลชีสดับเบิลดับเบิ้ลมีท ขนาดเท่านี้แนะ เราสองคนกินซะอิ่มแล้วด้วยน่ะ

บอกเลยว่า ไอท่าทางที่เล่นใหญ่เกินเบอร์ของเธอนั้น ประจบกับคำพูดที่เธอพูดมา มันทำให้ผมชะงักทันที

และตอนนี้อยู่ๆ เธอก็เริ่มแสดงสีหน้าที่รู้สึกผิด….ที่ผมมอง ดูยังไงก็รู้ว่ามันปลอม!!!!

แม่งเอ้ย…ยัยตัวแสบ ผมเข้าใจแล้วว่าที่เธอยิ้มมาตลอด ทาง มันเป็นเพราะอะไร..

“สงสัยมื้อนี้ พี่ซันคงต้องกินคนเดียวแล้วล่ะ

และคราวนี้ อยู่ๆเธอก็ไม่มีสีหน้าสลดอีกแล้ว นอกจาก คำพูด และรอยยิ้มที่ส่งมาในแบบที่โคตรกวน
“เออ ชะใช่ๆ “

ส่วนผมนะเหรอ…ด่าก็ด่า..จะไปกลัวทำไม เพราะฉะนั้น เก็บเงินเลยดีกว่า…ไม่เห็นต้องสนใจเลย…

อั้ม!!

แต่แล้ว ในขณะที่ผมกำลังอ้าปากเพื่อเรียกป้ามาเก็บเงิน อยู่ๆ อาหารตรงหน้าที่ผมไม่อยากจะแตะซักเท่าไร ก็ถูก ยัดเข้ามาในปากผมด้วยความรวดเร็ว พร้อมกับคำพูดเล็กๆ และรอยยิ้มชั่วร้ายที่ผมได้รับจากอีกฝั่ง

“เอิงป้อนให้นะคะ”

ไอเชีย!

อึก!!!

ผมไม่รับรู้หรอกว่า เมนูนั้นรสชาติมันเป็นอย่างไร เพราะ ทันทีที่เข้ามาที่โดนจ่อจนเกือบถึงคอหอย ผมก็บกลืนๆไปในทันที โดยที่แทบจะไม่เคี้ยวเลย พร้อมกับอีก ความรู้สึกที่มันตามมาติดๆหลังจากนั้น

สัส เผ็ดฉิบหาย

น้าๆๆ

ผมรีบหยิบนํามาดื่มจนหมดแก้วแก้ความเผ็ดด้วยความ ร้อนรน จนไม่ได้สนใจอะไรอีกแล้ว

แต่ว่าขณะที่กำลังดื่มน้ำอยู่นั้น ผมก็เหลือบมองหน้าเอิง เอยไปด้วย และได้เห็นใบหน้าของเธอที่กำลังมองมาที่ผม ด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย

..ดูหน้าที่ยิ้มเหมือนชนะผมแบบนี้สิ แม่ง.. ต้องเอาคืน!

ผมเลยล้มเลิกความคิดจะเก็บเงินและออกจากร้านไป และเปลี่ยนกลับมาเป็นยิ้มเหมือนเดิมทันที ที่เริ่มหายเผ็ด ไปบ้าง..ก่อนที่จะทำอะไรบางอย่าง…

“พี่คนเดียว กินไม่ไหวหรอก มามั้ย พี่ช่วยป้อนนะครับน้อง เอิง” หลังจากพูดจบ ผมไม่รอช่องว่างให้เธอได้พูดตอบ กลับ ผมก็ตักเมนูอาหารรสเด็ดตามที่เอิงเอยโภทนาก่อนหน้าเอาไว้ แล้วยัดใส่ปากเอิงเอยทันทีเช่นกัน

พอเขาปากยัยนี่ เธอก็ทำหน้าแบบพะอืดพะอมไม่ต่างจาก ผมก่อนหน้า..และมันทำให้ผมคิดว่า..

สะใจโว้ย

อีก

และแล้วในที่สุดเธอก็กลืนลงคอไป.. พร้อมกับหยิบน้ำมา กินไม่ต่างจากผมเลย…แต่แล้วอยู่ๆ เธอก็นั่งหลังตรงและ กลับมายิ้มอีกครั้ง

“พี่ซันมีน้ำใจจังนะคะ งั้นเอิงป้อนอีกรอบนะคะ

คราวนี้ เธอเอาช้อนตักคำใหญ่กว่าของผม แล้วก็เอาไป จ่อตรงปาก แล้วยัดเข้าไปอีกครั้ง

“อึก!”

และหลังจากนั้น ผมกับเอิงเอย ก็เหมือนเล่นสงคราม ประสาทในร้านส้มตำ เธอป้อนมาผมก็ป้อนกลับ จนตอนนี้หน้าของเอิงเอยแดงไปหมด เหงื่อเต็มหน้า สีปากตอนนี้ก็ กลายเป็นสีแดงเข้มยิ่งกว่าสีลิปสติดก่อนหน้า

ส่วนของผมนะเหรอ ก็คงไม่ต่างกับยัยตัวแสบนี้หรอก!

ซี้ดดดดดด …แฮ่กๆๆๆๆ

ผมว่าคืนนี้ผมต้องเข้าห้องน้ำทั้งคืนแน่นอน นอกจากน้ำที่ กินเป็นลิตรๆ ก็ท้องเสียนี่ล่ะ!

และในขณะที่ผมและยัยตัวแสบจ้องหน้าอย่างไม่มีใคร ยอมใคร พร้อมกับกินน้ำกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ก็มีผู้ หญิงอีกคนที่นั่งนิ่งๆและมองผมและยัยตัวแสบตลอดเวลา มาห้ามศึกซะที

“แอมว่า พอแค่นี้ก่อนดีมั้ย ไม่งั้นได้ตายกันทั้งคู่ นี่ล่ะ…เสียงสวรรค์ของพี่…แอมแปร์ เธอช่างน่ารักกว่ายัยนี่เป็นไหนๆ !! และเพราะคำพูดนั้น เลยทำให้ผมนั่งจ้องยัยตัวแสบอย่างไม่ลดละ พร้อมกับพูดลิ้นห้อยออกมา

“ซี๊ดด เห็นว่า..น้องแอมขอหรอกนะ ซี้ด…งั้นวันนี้… ขอตัวก่อนนะครับ แล้วก็..มื้อนี้พี่เลี้ยงเอง…”

พริบ!!

หลังพูดจบ ผมก็วางเงินบนโต๊ะไว้ พันหนึ่ง แล้วเดินออก ไป เพราะตอนนี้ผมอยากอ้วกจะแย่ ต้องรีบออกมาก่อน ถ้า อ้วกกลางร้าน โดนยัยนั่นล้อตายเลย

และทันทีที่ถึงรถ ผมก็วิ่งรถด้วยความไว..แต่ว่ามันก็ไป ได้ไม่ไกล ผมก็ทนไม่ไหว ที่จะต้องแวะข้างทาง…

เพื่ออ้วกสิ่งที่ผมกินไปเมื่อครู่ อยู่ตรงเสาไฟฟ้าที่ไหนซัก ที่อย่างคนหมดสภาพ!!!

เอิงเอย..ผมประมาทเธอเกินไปแล้ว..

เจอกันครั้งหน้า ผมเอาคืนเธอแน่! ยัยตัวแสบ !!!
“มองขนาดนั้น ไปเอาตัวน้องขึ้นมาเลยมั้ย

ตอนนี้ผมยืนมองยัยตัวแสบอยู่จากห้อง VIP1 ที่วันนี้เธอ มากับผู้ชายคนเดิมที่เคยมีเรื่องกับไอ้พอสวันก่อน และที่ สำคัญ..เธอยังจูบดูดดื่มกับผู้ชายคนนั้นอีกต่างหาก..

และอาจจะเป็นเพราะผมมองนานไปหน่อย เลยทำให้ไอ้ เคน..เอ่ยคำพูดกวนตีนผมออกมาแบบนั้น

ผมก็เลยหมุนตัวกลับมานั่งมองหน้ามัน ก่อนจะหยิบแก้ว น้ำสีอำพันตรงหน้ายกขึ้นดื่มและพูดออกมาเสียงเรียบ
อีก อีก อีก

ก!

“มึงไม่เห็นเหรอ ว่ายัยนั้นมากับตัว

หลังจากที่ผมพูดจบ ด้วยความรู้สึกที่มันหงุดหงิด หงุดหงิดที่ผม ทำอะไรมัยนั้นไม่ได้เลยที่ผ่านมา ผมเพิ่ง รู้ว่าเธอน่ะตัวแสบของจริง เพราะหลังจากนั้นที่ผมบอก ให้เธอนัดผมให้แอมแปร์ทุกครั้ง เธอก็จะมีอะไรแสบๆมา แกล้งผมให้ไม่ต้องยุ่งกับแอมแปร์ได้ทุกครั้ง เหมือนกับ ครั้งล่าสุด ที่เธอทำที่เป็นเทน้ำให้ผมแต่ว่า เธอทยังไงก็ ไม่ทราบ เพราะมันมาเลอะและเปื้อนตัวผมไปหมด..

และแน่นอนเธอคงอยากให้ผมอาละวาดและทำตัวแย่ๆ ต่อหน้าแอมแปร์สิบะ แต่ว่าผมก็เก็บอาการอยู่ พร้อมกับ แสดงสีหน้ายิ้มแย้มและแสดงความเป็นสุภาพบุรุษเสมอ แต่บางทีผมว่า…ผมก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน

แล้วขนาดว่าผมขู่เธอไปเรื่องนั้น ยังมีหน้าระริกระรี้ พา ผู้ชายมามัวที่ผับผมอยู่ได้!!!
“เก็บอาการหน่อยถึง

“เก็บอาการไรสัส กูก็มองดูความเรียบร้อยของผับกูอยู่..”

“อ้ออ…เหรออออออ”

แม่ง..ไอ้พวกเพื่อนผมพวกนี้ ก็กวนตีนซะจริงๆ แม้ว่าจะมี แต่ไอ้เคนที่พูด แต่สายตาของไอเค ผมก็ดูออกว่าไอ้เหี้ยนี้ ก็คิดไม่ต่างกัน..

มันคงคิดว่า ผมชอบยัยนั่นสินะ.. แต่จะบ้าหรือเปล่า คน อย่างผมเนี่ยนะ จะชอบใคร..ผู้หญิงก็เป็นแค่ของเล่นของ ผมเท่านั้นแหละ ส่วนยัยนั่น..ไว้ผมได้กินก่อนเถอะ ผมจะ ทิ้งไปไม่สนใจใยดีเลย คอยดูสิ หึ!

ก๊อกๆ

แต่แล้วระหว่างที่ผมกำลังหันกลับไปมองยัยนั่นอีก ครั้ง..อย่างลืมตัว เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นมา

“คุณซันครับ นักร้องเกิดอุบัติเหตุกะทันหัน เอายังไงดี ครับ”
ช่วงเวลา 3 ทุ่มวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ของผับนี้ ปกติจะ ต้องมีนักร้อง มาร้องเพลงสดทุกครั้ง แต่ว่าวันนี้มันวันเดีย อะไรวะ! แม่งหงุดหงิดโว้ย!!!!

“อะไรวะ! ทำงานกันยังไง ให้นักร้องเกิดอุบัติเหตุได้!!!”

“อะเออ”

“มึงมีสติหน่อย อย่าหงุดหงิดเรื่องอื่นแล้วไปพาลกับลูก

น้องดิวะ”

คว้บ!!

แต่แล้ว อยู่ๆไอเคก็พูดออกมา.. และก็ทำให้ผมหันไป มองหน้ามันทันที..

หงุดหงิดเรื่องอื่นอะไรกัน.. ผมกำลังหงุดหงิดที่นักร้องไม่ มาต่างหาก!!

“เออๆ งั้นมึงไปประกาศขอโทษแขกในร้านละกัน แล้วลด ให้โต๊ะล่ะ 5% ส่วนวันนี้ก็เปิดเพลงไปก่อน” ผมพูดส่งๆออก ไปด้วยอารมณ์ที่มันยังไม่ดับเต็มที่..ก่อนจะปิดมือไล่มันออกไป

“คะ ครับ”

เอ๊ะ..เดี๋ยวสิ

“เดี๋ยว!”

แต่แล้วอยู่ๆ ผมก็คิดอะไรออก…และผมก็ค่อยๆผุดรอย ยิ้มขึ้นมาทันที.. ก่อนที่จะเอ่ยปากโพล่งเสียงห้ามไม่ให้ลูก น้องของผมออกไป..

“ไม่ต้องล่ะ วันนี้จะมีนักร้อง ไปสแตนบายรอได้เลย”

ในเมื่อหลายๆครั้ง เธอชอบทำผมหน้าแตกต่อหน้าหลาย คนกลางร้านอาหาร งั้นวันนี้ ผมต้องทำให้เธอหน้าแตก บ้างซะแล้ว..หึหึ

“พวกมึงเดี๋ยวกูมา”

ทันทีที่คิดได้ ผมก็บอกเพื่อนๆผมทันที แล้วก็เดินออก จากห้องไปอย่างอารมณ์ดี ไร้ความหงุดหงิดก่อนหน้าไปอย่างสิ้นเชิง..

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ