บทที่ 8 ที่จริงแล้วปูวี่สิงไม่เคยมีแฟน

บทที่ 8 ที่จริงแล้วปูวี่สิงไม่เคยมีแฟน

ปูวี่สิงที่มองเวินจิ้งก็ยกมุมปากขึ้น สายตามีรอยยิ้มออกมา

ขึ้นไปที่ห้องทำงาน เหลือแต่มู่เฉิงกับเงินจิ้ง เงินจึงอดไม่ได้ที่จะ กังวล

“หลานสะใภ้ นั่งลงเถอะ”มู่เฉิงกลับไม่มีความจองหอง วางมาด

อะไร

เวินจิ้งยิ้ม แต่ก็ยังนั่งตัวตรงไม่กล้าทำตัวชิล “ชิลๆ คิดว่านี่คือบ้านตัวเองละกันนะ” เวินจิ้งไม่กล้าทำอย่างนั้น แต่ก็ไม่กังวลมากแล้ว “หนูกับหลานปู่รู้จักกันนานแค่ไหนแล้ว ?

“เดือนนึงค่ะ”

“ไวมาก ! รู้จักกันได้ไง ? ”
“หนูไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล แล้วบังเอิญว่าคุณหมอยู่มา ตรวจหนูค่ะ ก็เลยรู้จักกัน

“หนูได้คิวของเขาได้ด้วย ? “มู่เฉิงถามอย่างสงสัย

แม้แต่ปู่เขาก็ยังไม่เคยได้คิวของมู่วี่สิง !

“อืออือ ได้มาพอดีค่ะ ! “สมองของเวินจึงคิดอย่างไว

“งั้นก็ช่างบังเอิญจริงๆ ใครจีบใครล่ะ ? ”

“แน่นอนว่าหนูจีบเขาค่ะ คุณหมอมู่เยี่ยมยอดขนาดนี้ ถ้าหนูไม่ จีบเขา เขาไม่มีทางมาสนหนูแน่ค่ะ”

“ไม่หรอก เด็กนั่นนิสัยแย่ขนาดนี้ หล่อแล้วยังไง ? ไม่เคยมีแฟน เลย ปู่คิดว่าเขาช่างโชคดีจริงๆที่ได้แต่งกับเด็กแบบหนูได้ ! ”

เวินจิ้งมองมู่เฉิงอย่างนับถือ คุณปู่พูดได้ดีจัง ! แต่ว่า มู่วี่สิงไม่เคยมีแฟน ? ฮีฮี ไม่เห็นเหมือนเลย เธอคิดว่าคน แบบเขาต้องผ่านมาอย่างโชกโชนซะอีก !

คุณปู่ต้องหลอกเธอแน่ๆ ?
โชคดี คุณหมอมคือไอดอลหนูค่ะ แต่ง “หนูว่าหนูต่างหากค่ะ กับกับเขาคือความปรารถนาของฉัน ไม่คิดว่าจะเป็นจริงได้ เป็นจัง แสดงท่าทางออกมาอย่างเคลิบเคลิ้ม

แน่นอน ท่าทางที่แสดงออกเมื่อกี้เธอซ้อมอยู่นาน

เฉิงลูบคางอย่างพอใจ

“ฮ่าฮ่า เด็กนั่นมีแฟนคลับเหรอ ?

เป็นจิ้งพยักหน้า ไม่ใช่หรือไง !

มู่วี่สิงมีแฟนคลับแล้วยังมีกลุ่มแฟนๆอีกน่าจะเทียบพวกดารา ดังๆได้เลย

แต่ว่าถ้าแฟนคลับของเขารู้ว่าเขาแต่งงานแล้ว…เธอจะโดนก่อ

ม็อบไหม ?

พอคิดถึงชีวิตเล็กๆของตัวเอง เงินจึงตัดสินใจว่าจะเอาเรื่องแต่ง งานกับปูวี่สังเก็บไว้เป็นความลับ !

ออกจากห้องทํางาน เงินจงก็ว่าจะกลับบ้าน หัวหน้าแม่บ้านกลับ พาเธอไปที่ห้องนอนของมู่สิง
ตอนที่อยากออกไปประตูก็ถูกล็อค !

เวินจึงรีบไปเปิดประตูแต่ไม่มีประโยชน์

พอหมุนตัว มูวี่สิงก็ออกมาจากห้องน้ำ ภาพผู้ชายหล่อๆออกมา จากห้องน้ำยังติดอยู่ในตาของเงินจิ้ง

ผมของเขาเปียก น้ำหยดตึงๆไปที่คิ้วที่สวยงามของเขา จมูกโด่ง สวยงาม ปากเซ็กซี่ๆไปยันคอ ช่วงหน้าอกที่เพอร์เฟค หยดน้ำนั่น สะท้อนออกมาเป็นเงา

เขาไม่สวมเสื้อ ท่อนล่างมีแค่ผ้าคลุม น้ำพวกนั้นค่อยๆมาจาก ด้านบนไหลไปยันช่วงท้องน้อย

เวินจิ้งยืนนิ่งตาโต ในใจพูดว่า : ช่างน่าอายจริงๆ !

“หลงผมเหรอ ? “ปูวี่สิงเดินเข้ามาใกล้ ยืนอยู่ด้านหน้าของเงิน

จิ้ง

เธอรู้สึกว่าร้อนๆอยู่ที่อก มีของเหลวไหลออกมาจากรูจมูกของ

เธอ

จ้องไปที่กล้ามหน้าอกของสิง เธอกระพริบตา สายตาเริ่มพร่า มัว ยกมือขึ้นอยากจะคว้าอะไรแต่กลับคว้าผ้าเช็ดตัวของ วี่สิงออกมา…….

เขาขมวดคิ้ว กอดเว้นจิ้งแน่นๆ ภาพสุดท้ายคือเธอมองมู่วี่สิงแล้ว

ก็มีนล้มลงไป

“ตกใจเหรอ ? “เสียงของมู่วี่สิงติดอ่างหน่อยๆ

ตอนนี้เอง ตรงนั้นที่เหมือนจะโดนจับไว้ ก้มลงมอง มือของเงิน จิ้งจับอยู่ตรงนั้นอย่างหน้าไม่อายพอดี……

มู่วี่สิงหน้านิ่วพาเธอโยนไปบนเตียงอย่างแรงๆ