บทที่ 6 คิวสุดท้าย

บทที่ 6 คิวสุดท้าย

“เขารู้ว่าฉันมาเหรอ ? “เวินจิ้งแปลกใจ เมื่อกี้คนตั้งเยอะ เขาเห็น เธอได้ไง

“ใช่ ไม่งั้นคุณหมอ ก็คงไม่ให้ฉันมาบอก”พยาบาลยิ้มอย่างอ่อน

โยน

เวินจิ้งพยักหน้า ในขณะที่รออยู่ห้องพักก็เปิดกลุ่มวีแชทของ งาน ช่วงนี้ที่บริษัทการผลิตยาเทียนอีเริ่มมีปัญหาทางการเงินจน จ่ายเงินเดือนไม่ได้แล้ว มีไม่กี่คนที่ทำงาน ส่วนเงินจิ้งก็ไม่มีคนมา สนใจ

เหมือนเธอจะใกล้ตกงานแล้ว พอคิดขึ้นมาในใจก็ว้าวุ่น กำลังเข้าดูเว็บไซต์รับสมัครงาน ข้างหลังก็มีเสียงเท้าเข้ามา มู่วี่สิงเดินเข้ามา จากมุมสูงนี้มองเห็นเป็นจิ้งกำลังหางานอย่าง ชัดเจน

“มาแล้วเหรอ ? “เขานั่งข้างๆเธอ ทั้งสองอยู่ใกล้กันมาก

เว้นจิ้งวางโทรศัพท์ ตื่นเต้นหน่อยๆ
ท่าทางของ วี่งดูแข็งแกร่ง คุยกับเขาทำให้เธอกังวลแปลกๆ

“เรื่องที่คุณพูดก่อนหน้านี้ ผมโอเค เว้นจึงค่อยๆพูดทีละคำ

มู่ลิงกลับไม่แปลกใจ นิ้วเรียวยาวเคาะโต๊ะ สายตาหม่นลง หน่อยๆ

“ผมเคยพูดอะไร ? “เขาถาม

เป็นจิ้งนิ่งไป เขาเสียความจำไปหรือไง ?

“ที่คุณบอกว่าจะแต่งงานกับฉัน พอพูดออกมาเป็นจิ้งก็หน้าแดง

มู่ยี่สิงยิ้มออกมาในลำคอ เขาตั้งใจให้เป็นจิ้งพูด

“อือ เอาทะเบียนบ้านมาไหม”มู่สิงถาม

“หา ? “เวินจิ้งเงยหน้าอย่างตะลึง เธอมักจะคิดไม่ทันมู่ยี่สิง

“จดทะเบียนต้องใช้ทะเบียนบ้าน
“เร็วขนาดนี้เชียว ? ฉันยังไม่คุยกับแม่เลย”เวินจึงคิดภาพที่เธอ กับปูวี่สิงไปจดทะเบียนที่สำนักงานกิจการพลเรือน

“ผมให้เวลาคุณหนึ่งวัน

ตระกูลเงิน

ออกมาจากโรงพยาบาลเธอก็รีบกลับบ้าน เงี่ยนก็ดูละครที่

โซฟา

คำพูดที่เตรียมพูดระหว่างทางติดอยู่ในลำคอ เธอจะพูดกับเจี่ย นอึยังไงว่าจะแต่งงาน

อีกอย่างเจอชายคนนั้นแค่สามครั้งก็จะแต่งงานแล้ว

“วันนี้ไม่ไปทำงานเหรอ ? “พอเห็นเวินจึงกลับมา เจี่ยนอีก็ถาม อย่างแปลกใจ

เธอไม่รู้ว่าบริษัทที่เป็นจิ้งทำงานใกล้จะล้มละลายแล้ว

“ลาน่ะ”

“ลาทำไม ? ”
หนู……………….ทะเบียนบ้าน เวินจึงพูดขึ้นมา

“โอ้ว อะไร จะไปจดทะเบียน ? อย่าบอกแม่นะว่าเป็นฉือจี้เพิ่ง แม่แกตายแน่ ! “จากที่เงี่ยน ดีใจๆอยู่ แต่พอคิดว่าจะเป็นผู้ชาย เลวๆนั่น ใบหน้าก็หม่นลง

“ไม่ใช่เขาไม่ใช่เขา คือผู้ชายที่มาส่งหนูครั้งที่แล้ว เขา อยู่ สิง เป็นหัวหน้าหมอประสาทที่โรงพยาบาลเหรินหมิน ! “เวินจึง หลับตา กัดฟันพูดออกมา

เจียนอีนิ่งไป ตอนที่ได้สติน้ำตาก็ไหลออกมาแล้วกอดเงิน จิ้งแน่นๆ เด็กน้อย ไปเถอะ ไปบอกเขา ตระกูลเราไม่ต้องการ สินสอดอะไร และก็ไม่ต้องจัดงานแต่ง ไปจดทะเบียนก็พอ แม่ ของลูกวางใจแล้ว”

เวินจิ้ง :

แม้ว่าเธอจะไม่เคยคิดถึงสินสอด งานแต่งอะไรพวกนี้ของการ แต่งงาน แต่ว่าแม่เธอ…..ใจกว้างเกินไปแล้ว !

มาถึงสำนักงานกิจการพลเรือนก็สี่โมงแล้ว เป็นจิ้งมองประกาศที่ ติดอยู่หน้าประตู คิววันนี้หมดแล้ว

เธอโล่งใจเป็นอย่างมาก งั้นพรุ่งนี้ค่อยมา !
ตอนที่จะหมุนตัวไป มือหนึ่งก็จับไหล่เธอไว้ เสียงทุ้มๆของมูวี่สิง พูดมาที่ข้างหูเธอ”วิ่งอะไร ? ”

“เอ่อ ฉันว่าจะไปหาคุณ ! “เงินจิ้งยิ้มผืนๆ

“เข้าไปสิ”มูวี่สิงขมวดคิ้ว

“อ๋ ไม่ใช่ว่าคิวหมดแล้วเหรอ ? ต้องรอพรุ่งนี้”เวินจิ้งชี้ไปที่

ประกาศหน้าประตู

เขากลับยิ้มออกมา”คิวสุดท้ายอยู่ในมือผม