บทที่ 5 ภายในสามวัน ผมจะพาเธอมา
บทที่ 5 ภายในสามวัน ผมจะพาเธอมา
ตระกูลมู่
เที่ยงคืนแล้ว มู่วี่สิงกลับมาจากโรงพยาบาล คุณปู่ดู่ มู่เฉิงยังไม่
ได้นอน
“ไปเดทมา ? “มู่เฉิงมองหลานชาย พอเข้าไปใกล้ก็ได้กลิ่นน้ำยา ฆ่าเชื้อ คิดๆดูน่าจะทำโอทีที่โรงพยาบาลอีกแล้ว
“มีผ่าตัด”มู่วี่สิงตอบกลับอย่างไม่สนใจ
“หลานสะใภ้ฉันล่ะ ? “มู่เฉิงถามต่อ เขาสั่งไปแล้วว่ามู่วี่สิงต้อง พาแฟนมาบ้านในหนึ่งเดือนนี้ !
ได้ยินดังนั้นเขาก็หยุดลง ในหัวมีหน้าของเว้นจิ้งเข้ามา สายตา แสดงความไม่ชัดเจนหน่อยๆ
“ภายในสามวัน ผมจะพาเธอมา
“จริงเหรอ ? ”ที่จริงมู่เฉิงหมดหวังแล้ว พอได้ยินก็ดีใจสุดๆ
“อือ”มูวี่สิงตอบแล้วขึ้นไปที่ห้อง
มู่เฉิงลูบเคราแล้วตบขา นี่เป็นครั้งแรกที่หลานชายพาแฟนมา บ้านเชียว !
ดูเหมือนว่าจะเป็นจริง !
วันถัดมา เป็นจิ้งตื่นแต่เช้า ข้างๆหมอนวางนามบัตรของมู่สิง เธอยืนยันอีกทีว่าที่จริงแล้วเขาก็คือ…..หัวหน้าหมอประสาท ?
เธอนึกว่าเขาจะเป็นทายาทคนรวยที่วันๆไม่ทำอะไรซะอีก
พอคิดขึ้นมา บวกกับที่ก่อนหน้านี้เขาพาเธอมาส่งเอง ก็เหมือน กับว่าเขาจะเป็นคนดีเหมือนกันนะ ?
ตอนที่ได้สติคืนมา เป็นจิ้งก็มาที่โรงพยาบาลเหรินหมิน
ที่นี่คือโรงพยาบาลที่ดีที่สุดของเมืองหนานเฉิงไม่มีอะไรเทียบ ได้ หมอที่ทำงานที่นี่ถือว่าเก่งสุดๆ อัตราการพลาดเกือบจะเป็น ศูนย์
เธอมองป้ายชื่อที่แขวนอยู่กำแพงแปปนึงก็หาชื่อปูวี่สิงเจอ
เขาคือหัวหน้าประสาทวิทยา…..ประธานสมาคมโรคพาร์กิน สันและความผิดปกติของการเคลื่อนไหวระดับโลก……ประธาน สมาคมการควบคุมระบบประสาทระดับโลก……ผู้อำนวยการ สถาบันวิจัยการแพทย์ระหว่างประเทศ……
มีหลายคำที่เวินจึงไม่เข้าใจ ในหัวมีแค่ความเข้าใจที่คลุมเครือ ——ฟูวี่สิงโคตรเทพ!
“พระเจ้า ฉันลงคิวของหมอยู่ไม่ได้อีกแล้ว ! ”
“อะไรนะ ? ไม่มีคิวคุณหมอยู่แล้ว ? เป็นไปได้ไง ไม่ได้บอกว่า แปดโมงตรงวางเบอร์เหรอ ? ”
“ใช่ แต่บัตรของฉันติดเข้าไปแล้วดันจ่ายเงินไม่ได้ ! ร้องไห้ อาทิตย์หนึ่งคุณหมอขู่เข้ามาแค่เช้าวันเดียวเอง ต้องรอสัปดาห์ หน้าอีกแล้ว”
เวินจิ้งขมวดคิ้ว หันไปเห็นหลายคนรวยตัวอยู่ที่แผนกลง ทะเบียน
“เขาได้รับความนิยมขนาดนี้เชียว ? “เป็นจิ้งสงสัยอย่างเงียบๆ
เหมือนว่าวันนี้เขาจะยุ่ง เธอมาไม่เหมาะเวลาจริงๆ
พอหมุนตัวจะออกไป ในตอนนี้ลิฟท์ก็เปิด เวินจิ้งถูกเบียดเข้าไป ในลิฟท์ และบังเอิญจริงๆที่อยู่ข้างๆเธอ
นี่เป็นครั้งแรกที่เป็นจิ้งเห็นเขาสวมชุดกาวน์ ออร่าความเย็นชามี ไม่น้อย ใบหน้าหล่อๆนั่นช่างโดดเด่นแต่เขาดูเหมือนจะอ่อนเพลีย มาก หว่างคิ้วมีรอยบางๆ
เวินจิ้งอยากพูด แต่คนที่เบียดเข้ามาเหมือนกันต่างล้อมรอบปูวี่ สิ่งไว้
“คุณหมอมู่ วางคิวเยอะกว่านี้ได้ไหมคะ ? ฉันไม่ได้คิวหมอมา เดือนหนึ่งแล้ว ! ”
“ถอยไปซิ ผมวางคิวมาครึ่งปีแล้ว คุณหมอยู่ ขอคิวให้ผม เถอะ ! ”
“คุณหมอมู่ หน้าด้านขวาของผมแข็งขึ้นมา หมอช่วยดูให้ผม……
เวินจิ้งตะลึงอีกรอบและก็ไม่รู้ว่าลิฟท์เปิดเมื่อไหร่ ผู้คนต่างตามมู่
วี่สิงออกไป
เมื่อกี้ฟูวี่สิงเห็นเธอไหม ?
เธออยู่ในมุม ส่วนเขาถูกผู้คนล้อมไว้ตรงกลาง เหมือนจะมองไม่ เห็นเธอ
ตอนนี้ พยาบาลท่านหนึ่งก็เข้ามา คุณคือคุณวิน ? ”
“ฉันค่ะ”เวินจิ้งมองเธออย่างสงสัย
“คุณหมอยู่ให้ฉันมา ตอนนี้เขายุ่งมาก เดี๋ยวฉันจะพาคุณไปห้อง พักผ่อน คุณรอเขาแปปนึง
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ