บทที่3 ความสามารถปรากฏขึ้นครั้งแรก

หลี่เซาหรานกลืนน้ำลายไปหลายอีก………

น่าเสียดาย ที่คนๆนี้เป็นหัวหน้า จึงไม่สามารถมีความคิดชั่ว ร้ายใดๆได้ ไม่อย่างนั้น งานที่ได้มาอย่างยากลำบากจะต้องแห้ว เป็นแน่

หลี่เขาหรามพยายามข่มความปั่นป่วนภายในใจ ทำคอให้ โล่ง แล้วตอบกลับไปว่า “ครับ”

ซังหงหนุ่ยตอบกลับไปอย่างพอใจที่หนึ่ง แล้วหันหน้ากลับไป ซุกลงไปในหลุมที่ทำขึ้นพิเศษบนหัวเตียงขนาดเล็ก “เริ่มจากช่วง ขาก่อนแล้วกัน ฉันจะดูว่านายทำอะไรเป็นบ้าง

“แค่ก……ได้รับ”

หลี่เชาหรานพับแขนเสื้อขึ้น ดูมีความฮึกเหิม แต่พอก้มลงมอง เรียวขายาวขาวเนียนทั้งสองข้างของซังหงหนุ่ยแล้ว กลับไม่รู้ว่า ควรเริ่มลงมือจากจุดไหนดี

นวด ? เขาเป็นแค่คนภายนอกคนหนึ่งเท่านั้น

หลี่เซาหรานกลัวว่าจะถูกซังหงหนุ่ยดูถูก แต่กลับไม่รู้ว่าจะ ลงมืออย่างไร แอบทุบอกกระทืบเท้าอย่างร้อนรน ในเวลานั้นเอง จู่ๆก็เหมือนมีอะไรแวบเข้ามาให้หัว โดยไม่มีเหตุผล อะไรบาง อย่างที่อธิบายไม่ได้ก็โผล่ขึ้นมา
นั่นดูเหมือนจะเป็นความทรงจำเกี่ยวกับเทคนิคการนวด

ปัญหาก็คือ หลี่เซาหรานไม่เคยสัมผัสกับการนวดมาก่อน แล้ว ความทรงจำพวกนี้มาจากไหนกัน ?

อะไรกัน ?

หลี่เซาหรานสะดุ้งตกใจ เขาคิดว่าตัวเองเกิดภาพหลอนเสีย อีก แต่ไม่ถึงหนึ่งวินาที ความทรงจำที่หลั่งไหลเข้ามาในสมองอัน ว่างเปล่าของเขา ก็ซัดกระหน่ำเข้ามาอย่างรวดเร็วราวกับคลื่นที่ ถาโถม

เทคนิคการนวด การใช้นิ้ว การกระจายของจุดในร่างกายและ ผลกระทบที่สอดคล้องกัน ต่างๆนาๆ ความรู้ทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง กับการนวดนั้นครบถ้วน

เสี้ยววินาทีนั้น หลี่เชาหรานกลับมองเห็นตำแหน่งจุดบน

ร่างกายของซังหงหยออก และในสมองก็มีวิธีการที่จะนวดให้ เธอเรียบร้อยร้อยแล้ว “บ้าไปแล้ว นี่เห็นผีเข้าจริงๆแล้วเหรอเนี่ย ?” หลี่เขาหราน

ตกใจจนหน้าซีด เสียงดังก้องอยู่ภายใน

จู่ๆหลี่เขาหรานก็คิดขึ้นมาได้ หลังจากเจอของดีจากแขกแล้ว หันหลังวิ่งหนีอย่างตื่นตระหนก ปรากฏว่าหัวกระแทกไปสองครั้ง ก่อนจะสลบไป มองเห็นแสงสีขาวน่าประหลาด……..หรือว่า สิ่งที่ หลั่งไหลเข้ามาในสมองที่ว่างเปล่านั้น จะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ?

“ยังจะรออะไรอีก ?” ซังหงหนุ่ยเริ่มพูดเร่งด้วยความรำคาญ”นายทำไม่เป็นเลยแม้แต่นิดเดียวเลยเหรอ ? ถึงแม้นายไม่เคย เรียนมาก่อน แต่อย่างน้อยนายก็ควรรู้ว่าต้องนวดยังไม่ใช่ ไหม ?”

“ครับๆ แค่ก งั้นผมเริ่มแล้วนะครับ พี่หย

หลี่เซาหรานรีบตอบกลับไปทันที รู้อยู่แก่ใจว่าจะล่าช้าต่อไป อีกไม่ได้แล้ว ไม่อย่างนั้นจะทำให้พี่หนุ่ยรู้สึกผิดหวังได้ ถ้าหาก เธอไม่พอใจ ไม่ยอมสอนเทคนิคการนวดให้จะทำอย่างไรเล่า

ไม่สนแล้ว

หลี่เชาหรานตั้งสติ แล้วใช้สิ่งที่หลั่งไหลเข้ามาในสมองที่ว่าง เปล่า ลองนวดให้ซังหงหยด

เขาค่อยๆวางนิ้วลงบนต้นขาด้านหลังของซังหงหนุ่ย วิธีการ

นวดของเขาไม่เหมือนกันคนอื่น เขาไม่ได้ใช้ฝ่ามือสัมผัสกับต้น

ขา แต่ใช้ปลายนิ้วทั้งสิบของมือ

ต่อจากนั้น นิ้วของเขาก็กด นวด ถู อย่างเป็นจังหวะ

นิ้วมือที่เดิมที่เซ่อซ่า กลับดูชำนาญ คล่องแคล่วและลื่นไหลอยู่ บนต้นขาของซังหงหย ราวกับกำลังเต้นรำอยู่บนต้นขาอันขาว นวล บางครั้งรวดเร็ว บางครั้งเชื่องช้า บางครั้งหนักแน่น บาง ครั้งแผ่วเบา ทุกๆครั้งต่างก็ลงบนจุดที่ถูกต้องไร้ข้อผิดพลาด และสร้างความเข้าใจให้กับจุดที่ไม่อาจอธิบายเป็นคำพูดได้

ซังหงหรียเผลอส่งเสียงครางออกมาอย่างไม่ตั้งใจ ราวกับมีกระแสไฟฟ้าแล่นเข้ามา ทางปลายนิ้วของหลี่เซาทรานเข้า มาร่างกายของเธอ ผ่านส่วนที่เขากด และเข้าไปในทุกของร่างกาย

กระแสเหล่านั้นทำให้สมองของซังหงหยกับตัวกำลังล่องลอยอยู่ในปุยเมฆ โบนอย่างลืมสัมผัส กับความตื่นเต้นบนท้องฟ้าสูง

“สบาย สบายจังเลย…

ซึ่งหงหรียรู้สึกตกใจคือ ความเร้าใจอย่างรุนแรงที่เกิดขึ้น ทำให้ใน หัวเธอปรากฏภาพอาจ

หลี่เขาหรานเองเข้าโหมดลืมตัว ตอนเขากับเปีย โนบ้าคลั่ง นิ้วมือสิบเพลิดเพลินไปกับการกดและเบียดลงเปียโน จนเกิดเป็นโน้ตสวยงามเสียงที่เปียโน แต่สิ่งหลี่เชาหรานกดนั้นกลับเป็นเรือนร่างเปียโนก่อให้เกิดเสียงดนตรี แต่หญิงก่อเสียงคราง

ที่รื่นยิ่งเสียงเปียโน และครางได้นุ่มนวลยิ่งกว่า นิ้วของหลี่เชาหรานค่อยขยับขึ้นไปด้านบน ถ้าขยับขึ้นอีกก็จะเป็นบั้นท้ายงามซังหงหนุ่ยแล้ว

ซังหงหรุ่ยเธอกลับมีความรู้สึกต่อต้านเลยแม้แต่น้อย แต่กลับยิ่งตั้งหน้าตั้งตารออย่างใจจดใจจ่อ “รีบมาสิ รีบมาเลย……..

การตอบสนองของซังหงหยทำให้หลี่เซาหรานรู้สึกดีใจเป็น พิเศษ ตื่นเต้นจนแทบจะสำรวจต่อไป

ในตอนนั้นเอง จู่ๆนิ้วมือของหลี่เขาหรานก็หยุดลง ต่อจากนั้น เขาก็เข้าใจเหตุผลขึ้นมาทันที เทคนิควิเศษที่เขาได้รับมาเมื่อครู่นี้ ระดับยังต่ำมาก ไม่เพียงพอที่จะให้เขานวดต่อเป็นเวลานาน พอ ถึงเวลาแล้ว เทคนิคของเขาก็ไม่สามารถดำเนินต่อไปได้อีก

“ทำไม ทำไมถึงหยุดล่ะ ?” ทันใดนั้นยังหงหยก็ถามขึ้นอย่าง

อ้อยอิ่ง

“เอ่อ…… พี่หนุ่ย ผม……. ว่าฝีมือการนวดของผมพอใช้ได้ ไหมครับ ?” หลี่เซาหรานก็อธิบายไม่ถูก จึงทำได้แค่หลีกเลี่ยง ค่าถาม เพราะอย่างไรก็ตามสิ่งเหล่านั้นที่อยู่ในหัวต่างก็เป็นสิ่งที่ ไม่คุ้นเคย และน่าประหลาด

การเต้นรำของนิ้วมือหยุดลง กระแสไฟฟ้าก็สิ้นสุดลงตาม พอ หลี่เขาหรานถามแบบนี้อีกด้วยแล้ว ซึ่งหงหยก็ชะงักไปทันที

และได้สติขึ้นมามากแล้ว

นี่มันอะไรกัน ทำไมถึงถูกเขาทำให้ฉัน………..ใจขนาดนี้

ในใจของซังหงหนุ่ยเต้นรัวไม่หยุด แต่อย่างไรเธอก็เป็น หัวหน้า ต้องไม่ทำตัวน่าขายหน้าต่อหน้าลูกน้อง

หน้าแดงระเรื่อ ซังหงหนุ่ยลุกขึ้นมา ทำขอให้โล่งจากนั้นก็พูด ว่า “นายไม่เคยเรียนนวดมาก่อนเลยเหรอ ?”
“ไม่……….. ไม่ใช่ ที่จริงผมเรียนมาบ้างนิดหนึ่ง

จู่ๆหลี่เขาหรานก็คิดขึ้นมาได้ เขาได้รับเทคนิควิเศษบางอย่าง เข้าโดยบังเอิญ ถึงแม้จะยังไม่ทราบเหตุผล แต่อย่างน้อยเขาก็ดู ออกว่าเทคนิคพวกนี้มันค่อนข้างจะได้ผล ไม่อย่างนั้นเมื่อครู่ยัง ห่งหนุ่ยคงไม่ร้องอย่างสะใจขนาดนั้น เขาก็เลยรีบเปลี่ยนค่าพูด แล้วพูดออกมาอย่างนั้นแทน

ซังหงหนุ่ยมองค้อนหลี่เซาหรานที่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ฉันรู้อยู่แล้ว ว่านายจะต้องเคยเรียนมาก่อนแน่ๆ ไม่อย่างนั้นจะเก่ง ขนาด…….แค่ก ช่างเถอะ เทคนิคของนายถือว่าผ่านได้ แบบนี้ ฉันมอบงานบริการนวดถึงบ้านให้นายชิ้นหนึ่งก็แล้วกัน นายทำ ไปก่อน ต่อไปถ้ามีโอกาส ให้ค่อยสอนเทคนิคการนวดที่ดีกว่านี้ ให้นาย

ในฐานะหัวหน้า เธอไม่สามารถพูดได้โดยตรงว่าทักษะที่ยอด เยี่ยมของผู้ใต้บังคับบัญชาใหม่ทำให้เธอประหลาดใจ ไม่อย่าง นั้นหัวหน้าอย่างเธอจะเหลือจุดยืนอะไรอีก ?

“จริงเหรอครับ ? ดีจังเลย ! ขอบคุณครับ ขอบคุณครับพี่ห รุ่ย !” หลี่เชาหรานโลดเต้นดีใจ

ถ้าเป็นแบบนี้ ก็จะมีโอกาสหาเงินได้มากขึ้นแล้ว !

ซังหงหนุ่ยอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา พร้อมกับพูดว่า “บอกนาย แล้วว่าอย่าดีใจเร็วไป ต้องตั้งใจเรียนรู้ บริการลูกค้าให้ดีๆ เข้าใจไหม ?”

“ครับ วางใจได้เลยครับพี่หนุ่ย ผมจะพยายามให้เต็มที่ !” หลี่เขาหรานมุ่งมั่นตั้งใจ

“ดีมาก นายออกไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันส่งรายชื่อไปให้นาย

“ครับ”

หลี่เซาหรานดีใจจนหุบยิ้มไม่ได้ จนไม่ทันสังเกตเห็นความ อึดอัด ของซังหงหนุ่ยเลยไม่แต่น้อย สะบัดตูดหันหน้าเดินออกไป ด้านนอกทันที

พอหลี่เขาหรานออกไปนอกประตูแล้ว ซึ่งหงหยก็ถอนหายใจ ออกมา คิดถึงเมื่อครู่ตอนที่หลี่เซาหรานนวดให้เขาถึงกับมี ความคิดที่อยากได้ผู้ชายขึ้นมา ในใจปั่นป่วนไปหมด คันยุบยิบ ไปทั่ว

เธอรู้ว่า กางเกงในจะต้องเปียกชุ่มหมดแล้วแน่ๆ

“หลี่เซาหรานคนนี้ จะเก่งเกินไปแล้ว” ซังหงหรียแอบคิดในใจ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วส่งรายชื่อกับที่อยู่ของลูกค้าออกไป

หลี่เซาหรานที่กำลังรอคอยอยู่นั้นพอได้รับข้อความก็ดีใจ ยกใหญ่ แต่พอเห็นชื่อแล้วกลับอึ้งไปในทันที

ในข้อความนั้นมีชื่อที่เขาคุ้นเคยเป็นที่สุดอยู่ เฉินเสี่ยว เฉียน ? !

นี่มันคุณน้าไม่ใช่หรือ ?