บทที่ 16 เจ้าเล่ห์

จ้าวหย่าหรูระเบิดความโมโห ฉันเป็นถึงคุณหนูแห่งบริษัทหย หวาง แต่กลับกล้าถุยน้ำลายใส่ฉัน?

จ้าวหย่าหรูที่โมโหอย่างหนักสั่งให้การ์ดทั้งสองขวางทางของ

หลี่เซาหรานเอาไว้ เพื่อกระทืบเขาให้ตาย วันชายเองก็ไม่

สามารถขัดขวางเธอเอาไว้ได้ จึงรีบต่อสายหาจ้าวกั่วหรู่ เมื่อรู้ว่า

คุณปู่ของเธอกำลังจะลงมา จ้าวหย่าหรูถึงยอมหยุด พลันถอน

หายใจอย่างโมโห จับจ้องมองแผ่นหลังที่ไกลลับตาออกไปของ

หลี่เซาหรานพร้อมกล่าว “ฝากเอาไว้ก่อน!

หลังจากที่คุณหนูเอาแต่ใจสงบลง วันขายถึงได้ถอนหายใจ ออกมาอย่างโล่งอก ในเวลานี้เองเขาถึงได้สังเกตเห็น เหล่า การ์ดทั้งหลายที่ยังคงนอนอยู่ที่พื้น

เมื่อรู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของหลี่เขาหรานคนเดียว วันข่ายอ้า ปากค้างด้วยความอึ้ง ก่อนที่จะต้องมองไปทางหลี่เซาหราน แต่ เงาร่างของเขากลับหายลับตาไปแล้ว………

ในตอนนี้เหล่าพนักงานของศูนย์การนวดสื่อต่างคิดไปต่างๆ นานา เสี่ยวหวั่นกระสับกระส่ายไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พลันหันไป ทางหน้าประตูเป็นระยะ ซึ่งหงหย ที่รีบแจ้นกลับเข้ามาเมื่อได้รับ รู้เรื่องราว เดินไปเดินมาที่ห้องโถง แต่ก็ไร้หนทางใดๆ

เธอต่อสายหาตัน ต้นบอกกับเธอว่า หากหลี่เซาหรานล่วงเกิน จ้าวกั๋วหร่ เธอเองก็หมดหนทาง ซึ่งหงหยเองก็เข้าใจเธอ คุณตันมีความสามารถมาก แต่ก็ไม่สามารถต่อกรกับจ้าวกั่วหรูได้

มีคนชอบยังไงซะก็ต้องมีคนเกลียด

หวังเชิงและเพื่อนรักแอบดีใจอยู่อีกทาง พลางกระซิบกระซาบ ต่อให้หลี่เซาหรานกลับมาก็คงจะมีสภาพไม่ต่างอะไรกับสุนัขจร การที่เขาล่วงเกินผู้มีอำนาจอย่างจ้าวถั่วหรู่ คราวนี้เขาต้องตาย แน่

“เขาหราน! ”

เสียงตะโกนเรียกของซังหงหนุ่ยขัดความคิดของทั้งคู่ เมื่อเห็น หลี่เซาหรานกลับมาอย่างปลอดภัยดี ต่างก็อ้าปากค้าง ด้วย ความตกตะลึง

ซังหงหนุ่ยรีบเข้าไปต้อนรับ ด้วยความกังวล “นาย…….ไม่เป็น อะไรมากใช่ไหม?”

หลี่เซาหรานฉงน กะพริบตาปริบ “ไม่เป็นอะไรนี่ มีอะไร หรือ??”

ซึ่งหงหรียกล่าวอย่างใจร้อน “เสี่ยวหวั่นบอกว่าายถูกคนของ จ้าวกั๊วหวู่ลักพาตัวไป นายไปล่วงเกินเขายังไงกันแน่?

หลี่เชาหรานถึงกับบางอ้อ หัวเราะออกมาเสียงดัง “พี่หนุ่ย เข้าใจผิดแล้ว จ้าวกั๊วหรูเรียกผมไปนวดเฉยๆ”

“นวด?” ซังหงหรียไม่อยากจะเชื่อ

ในเวลานี้เองฝ่ายการเงินวิ่งเข้ามาอย่างรีบร้อน “พี่หนุ่ย เมื่อสักครูมีคนโอนเงินให้กับเราห้าหมื่น เห็นบอกว่าจ่ายให้กับ หัวหน้าทีมหล

ประโยคที่หลุดออก ทำให้ศูนย์การนวดระเบิดตูม ความโศก เศร้าเมื่อสักครู่กลายเป็นความยินดี ต่างตกตะลึงไปตามๆ กัน ทุกคนต่างถามไถ่ไม่หยุด หวังเชิง และสหายของเขาแอบเดิน ออกไปด้วยใบหน้าเหยเก หากแต่ไม่คิดเลยเพิ่งจะเดินขึ้นไปชั้น บน เสียงหนึ่งดังขึ้นที่หน้าประตู “มีใครที่ไม่พอใจไหม ไสหัวออก มาซะ!”

ภายในโถงเงียบกริบ ทุกคนต่างเดินออกไปข้างนอกร้าน

ก็ได้พบชายเสื้อกล้ามสีดำ แขนทั้งสองข้างเต็มไปด้วยรอยสัก หน้าตาโหดเหี้ยม ที่ดูยังไงก็ไม่ใช่คนดี มาพร้อมกับลูกน้องที่ ตามมาด้วยด้านหลัง ที่เดินพร้อมด้วยทีท่าสายหัวไปมา

ทุกคนไม่มีใครที่รู้จักเขา แต่หลี่เซาหรานเห็นพรรคพวกที่ตาม มาด้วยด้านหลัง คงไม่ได้มาดีแน่

“มานวดใช่ไหม?” ซึ่งหงหนุ่ยผ่านอะไรมามาก ไม่ถึงกับเป็น

ลมล้มพับในทันทีที่เห็น พลันเดินเข้าไปกล่าวอย่างสุภาพ

ชายเสื้อกล้ามสีดำคำราม นวดบ้าอะไร พวกแกมีคนชื่อหลี เชาหรานใช่ไหม เรียกมันออกมาซะ!

ดี หลี่เชาหรานเพิ่งกลับมาก็มีคนมาหาเรื่องถึงที่เสียแล้ว สายตาของทุกคนต่างก็ตกอยู่ที่เขาอย่างพร้อมเพรียงกัน

หวังเชิง และสหายของเขาตื่นเต้นดีใจอยู่อีกด้าน “พี่เชิง คราวนี้มีข่าวดีแน่ พวกมันต้องมาหาเรื่องหลี่เซาหรานแน่!”

หวังเชิง ไม่กล้ารีบนับศพทหาร พลันกล่าวอย่างนิ่งขรึม “เมื่อ สักครู่ที่วั่นข่ายมาก็เก่งกาจมากไม่ใช่หรือไง อย่าเพิ่งดีใจไป หน่อยเลย ไม่แน่…….

สหายหนุ่มเห็นด้วย “หลี่เขาหรานเพิ่งมาแค่ไม่กี่วัน ก็มีชื่อ เสียงถึงขนาดนี้เลยหรือนี่ ทำไมใครต่อใครถึงได้มาหาเขาเพื่อ นวดทุกครั้งไป?”

ในเวลานี้หลี่เขาหรานได้แสดงตัวตนด้วยตนเอง พลันหัวเราะ ออกมา “พี่หลง นายพาเพื่อนมาอุดหนุนผมอย่างนั้นหรือ?

จางหลงที่หลบอยู่ด้านหลัง ชี้นิ้วไปทางหลี่เซาหราน “แม่งเอ๊ย เลิกทำหน้ากวนประสาทสักที แกคิดว่าแกทำร้ายฉันแล้วจะหนี รอดไปได้อย่างนั้นหรือ? ฉันจะบอกอะไรให้ พี่หน้าจะมาทวง ความยุติธรรมให้กับฉัน แกตายแน่!

พี่หน้า กล่าวอย่างเย็นชา “แกคือหลี่เซาหราน? ที่ทำร้าย สหายของผมใช่ไหม เรื่องนี้จะจัดการยังไง?

เมื่อได้ยินอย่างนั้น หวังเชิง พ่นเสียงหัวเราะออกมา เพื่อนเอง ก็ดีอกดีใจ พลันหัวเราะเสียงดังฉุดแขนของหวังเชิง “พี่เชิง พี่เชิง พวกมันมาเอาเรื่องหลี่เชาหราน ฮ่าฮ่า คราวนี้สนุกแน่!

ชายหนุ่มน่าตื่นเต้นมาก ตื่นเต้นจนตะโกนออกมาเสียงดัง คราวนี้ ทุกคนต่างก็ได้ยินชัดเจน พลันหันกลับไปมองที่เขาอย่าง พร้อมเพรียงกัน จนเพื่อนรักแทบหยุดหายใจ
หวังเชิงแอบด่าในใจ รีบหลบไปด้านหลังทันที เขาเองไม่ อยากที่จะเป็นศัตรูกับทุกคน

หลี่เชาหรานเองก็ได้ยินชัดเจน เพียงแต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลาที่ จะแยแสทั้งคู่ “พี่หน้าดำใช่ไหม คุณว่าเรื่องนี้จะจัดการอย่างไรถึง จะเหมาะสมล่ะ?”

พี่หน้าดำกล่าว “ไม่ยาก ห้าหมื่นบาท ไม่อย่างนั้นฉันจะหักขา ของแกซะ ง่ายๆ”

ห้าหมื่นบาท? ทุกคนต่างจองหน้ากันเลิกลัก ดี ฝ่ายตรงข้าม เจ้าเล่ห์เป็นบ้า คิดที่จะไถเงินตั้งมากมายถึงขนาดนี้

ซังหงหรียกลับใจกว้าง เธอกล่าวอย่างไม่เดือดไม่ร้อน “เจ้าแก เจ้าเล่ห์เกินไปแล้ว เชื่อไหมว่าฉันจะแจ้งความเดี๋ยวนี้เลย! ? ”

“ฮ่าฮ่า นางบ้า ก็ลองแจ้งความดูสิ? เชื่อไหมว่ากูจะกระชาก เสื้อแกออกมาโยนข้างถนนซะ! ? ” พี่หน้าดำกล่าวอย่าง เหี้ยมโหด สายตาพิฆาต เสมือนกับว่าจะทำเช่นนั้นจริงๆ

ซึ่งหงหรียเองก็ถือว่าเป็นหญิงสาวที่ห้าวหาญ ให้เธอรับมือกับ ลูกค้ายังพอไหว แต่ยังไงซะเธก็ไม่เคยเผชิญห้ากับคนที่ เหี้ยมโหดขนาดนี้มาก่อน จนทำให้เธอหน้าถอดสี

หลี่เขาหรานหัวเราะออกมา “พี่หลง ยังไงซะผมก็ถือว่าเป็น ลูกค้า ไม่กลัวผมจะไปฟ้องคุณหรือยังไง?”

“ย อย่างมากก็แค่ลาออก หากวันนี้แกไม่ยอมจ่ายเงินมาซะ ดีๆ พี่หน้าตาของกูจะเล่นงานจึงให้เละ! “จางหลงข่มขู่ แผลเก่าหายแล้วลืมความเจ็บปวดจริงๆ เลย แถมยังเดินออกไปหน้าหล เขาหรานอีกต่างหาก

ใครจะไปเลย หลี่เขาหรานจะไร้การตอบรับ จนพี่หน้าตาไม่ พอใจ ทันใดนั้นเขากระชากศีรษะของจางหลงเหวี่ยงไปอีกทาง “แกมีสิทธิ์ออกเสียงไหม อยู่นิ่งไปเลย!

สิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าสร้างความประหลาดใจให้กับหลี่เซาหรา น อะไรกัน เป็นพวกเดียวกันไม่ใช่หรือไง ทำไมพี่หน้าถึงได้ทำ แบบนั้นกับจางหลงได้?

จางหลงใบหน้า ใบหูแดง อย่างเสียหน้า “พี่หน้าดำ ไอ้หมอ นี่มันทำร้ายผม ผม…ผมก็เลยใจร้อนเท่านั้นเอง”

พี่หน้าดำไม่ไว้หน้าแม้แต่น้อย เขาจ้างแขนขึ้นตบเข้าบ้องหู

ของจางหลง พร้อมกล่าวอย่างดุดัน “ในเมื่อฉันมาแล้ว ก็ไม่มี

เรื่องของกแล้ว เข้าใจไหม?”

“พี่หน้า ผม…….ผมจ่ายเงินไปแล้วนี่นา” จางหลงยกมือขึ้น กุมใบหน้า

“ไสหัวไปซะ นั่นมันแกอยากตอบแทนฉันเอง ยังจะกล้าอวดดี อีก! ” พี่หน้าต่ยกขาขึ้นเตะเต็มแรง จนจางหลงกลิ้งหลุนๆ ไป กับพื้น

สถานการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้หลี่เขาหรานนึกขำ “พี่หน้าดำ แกน ทํางานใช้ไม่ได้เอาเสียเลย รับเงินของเขามาแล้ว ยังจะทําร้าย เขาอีก?”
“มันเรื่องของกู เกี่ยวอะไรกับแกด้วย? ไม่ต้องพูดมาก เอาเงิน

มาซะ!