บทที่ 20 แต่คุณเป็นป้าของผม

ซึ่งหงหนุ่ยเคาะประตู เมื่อผลักประตูเข้ามาก็ได้พบกับเสี่ยวหวั่นที่ ถืออะไรบางอย่างเอาไว้ในมือ พลันนิ่งไป

เสี่ยวหรั่มใบหน้าแดงก่ำ จะเอาของออกมาก็ไม่ใช่ จะแอบไว้ ด้านหลังก็ไม่ใช่ เธอกลับหลังหันอย่างกระสับกระส่าย หันหลัง ให้กับหลี่เซาหราน แถมยังไม่ทำให้ทั้งหงหนุ่ยเห็นสิ่งที่อยู่ในมือ ของเธอ

“พี่หนุ่ยเองก็มาแต่เช้าเลยนะคะ” หลี่เซาหรานไม่ทันได้สังเกต เห็นปฏิกิริยาของเสี่ยวหวั่น

ซึ่งหงหรียกล่าวตอบด้วยรอยยิ้ม พลันกล่าวถาม “เสี่ยวหวั่น

เธอทําอะไร?”

“เอ่อ?” เสี่ยวหรั่นร้อนตัวราวกับทำอะไรผิด “ปะเปล่า เปล่านี่ พี่หนุ่ยคงจะมีธุระกับหัวหน้าทีมหลใช่ไหม? ถ้างั้นฉันไม่รบกวน แล้ว ฉันไปก่อน”

เสมือนกับกระต่ายน้อยที่เผชิญหน้ากับสุนัขที่ดุร้าย เธอเดิน ออกไปด้วยร่างที่สั่นเทา

หลี่เชาหรามใจลอย ไม่ทันได้สังเกตสิ่งใด พลันหัวเราะแกม หยอกล้อ “เสี่ยวหวั่นประหลาดจริงๆ”

“ประหลาด? ประหลาดตรงไหนกัน?” ซึ่งหงหนุ่ยนั่งลงกับที่ เผยรอยยิ้มหวาน “นายรู้ไหมว่าเสี่ยวหวั่นมาหานายเรื่องอะไร?”
“ไม่ เธอยังไม่ทันได้บอก คุณก็เข้ามาซะก่อน ใช่สิพี่หย มาหา ผมมีอะไรหรือ?”

อันที่จริงยังหงหนุ่ยคิดที่จะเย้าแหย่หลี่เซาหรานสักหน่อย บอก เขาว่าเสี่ยวหวั่นมีใจต่อเขา แล้วรอดูว่าเขาจะหน้าแดงหรือไม่ แต่ เมื่อหลี่เชาหรานถามแบบนี้ หัวข้อของบทสนทนาจึงเปลี่ยนไป จนลืมเรื่องนี้ไป

“คืองี้นะ วันนี้ฉันไปดูตารางการนัดหมายมา มีลูกค้าอยู่สอง คนที่ค่อนข้างสำคัญ เชาหราน ฉันอยากจะให้ตายไปบริการพวก เธอจะได้ไหม?”

หัวหน้าทีมเป็นเพียงแค่หัวหน้าทีมหมอนวดเท่านั้น อำนาจ ทั้งหมดยังคงอยู่ที่ผู้จัดการ ที่มากไปกว่านั้น หัวหน้าทีมเองก็เป็น หมอนวด ก็ต้องทำตามกฎระเบียบ ในเมื่อผู้จัดการร้องขอด้วย ตนเอง หลี่เขาหรานเองก็ไม่มีเหตุผลในการปฏิเสธ จึงตอบตกลง ด้วยรอยยิ้ม

ซังหงหนุ่ยกล่าวเสริม “ลูกค้าทั้งสองคนนี้มาใช้บริการกับร้าน เราครั้งแรก นายต้องบริการให้ดีที่สุด”

“วางใจเถอะ” หลี่เซาหรานเชื่อมั่นเต็มที่ ยังไงซะเขาก็มีความ สามารถติดตัว

“อืม พวกเธอต้องพึงพอใจกับการบริการของนายแน่” ซึ่งหงห รุ่ยกล่าว ด้วยสายตาที่สว่านเสน่ห์ โดยเฉพาะริมฝีปากที่แดงเรื่อ เสมือนกับว่าตั้งใจทำปากจู๋ ช่างดูน่ารักสดใส

น่าเสียดาย ที่หลี่เชาหรานไม่ทันได้สังเกต
ซังหงหนุ่ยรู้สึกไร้คำพูด “ใช่สิเซาหราน คราวก่อนที่นายบอก ลูกค้าว่าการนวดหน้า เสมือนว่าใช้ได้ผลดีนะ”

เมื่อลูกค้าที่ชื่อหลันซิงออกจากร้านไปแล้ว ซึ่งหงหนุ่ยตั้งใจ สังเกตสีหน้าของเธอ ใบหน้าของเธอดูแดงเรื่องมีเลือดฝาด ผิว เธอกดูเต่งตึงขึ้นมาก อายุลดลงตั้งห้าหกปี

“ก็พอได้ครับ พี่หรุ่ย พี่จะลองดูไหม?” หลี่เซาหรานกล่าวด้วย รอยยิ้ม

“ก็ได้” ซังหงหยุ่ยยินดีเป็นอย่างยิ่ง

หลี่เซาหรานกล่าวด้วยรอยยิ้ม “พี่หนุ่ย ถ้างั้นพี่ก็ต้ เก็ต้องสอน เคล็ดลับการนวดให้ผมจะได้ไหม?”

“นายเพิ่งมาแค่กี่วันเอง ก็จะเป็นคนโด่งดังของทางร้านแล้ว หรือไง ฉันน่ะ คงไม่มีความสามารถนั้นหรอก” ซึ่งหงหนุ่ย กระอักกระอ่วน ฟังไม่รู้ความว่ากำลังชมหลี่เซาหราน หรือถ่อม ตนกันแน่

หลี่เชาหรานเป็นคนฉลาด เขาหัวเราะเสียงดัง “พี่หนุ่ยอย่า หัวเราะผมนะ ลืมไปแล้วหรือไง? ว่าคุณตันรู้ว่าผมเป็นศิษย์ของพี่ ฝีมือของผมจะสู้พี่ได้อย่างไรกัน? จะว่าไป พี่เป็นถึงนักนวดเก่า ของร้าน ฝีมือของพี่นั่นถือว่าที่สุด!

เพียงไม่กี่ประโยค ก็เยินยอซังหงหนุ่ยจนตัวลอยขึ้นฟ้า สิ่งนี้ก็ เป็นสิ่งที่เธอชอบฟัง เธอจึงนึกยิ้มอยู่ในใจ หลี่เขาหรานไม่เพียง แต่หน้าตาดี มีฝีมือการนวดที่ดี การต่อสู้เองก็ใช้ได้ แถมยังพูด เก่งอีกต่างหาก ดีจังเลย
หลี่เซาหรานลุกขึ้นยืนกะทันหัน “ถ้างั้นเราไปที่ห้องกันเถอะ พี่ หนุ่ย ผมจะนวดให้ รับรองว่าพี่จะหน้าเด็กลงสิบปีเลย

“ไม่เป็นไร นวด นี่แหละ”

“ที่นี่?” หลี่เซาหรานกวาดสายตาไปทั่วห้องทำงานที่ไม่ใหญ่ มากนัก พลันกล่าวอย่างขมขื่น “ที่นี่จะนวดยังไง?”

ซึ่งหงหรียคิดเอาไว้อยู่แล้ว เธอชี้ไปที่โซฟาที่ไม่ใหญ่ที่ติดกับ ผนัง “ก็นั่นไง?”

เธอขยับฝีเท้านั่งลงกับที่ ก่อนที่จะตบที่ว่างข้างๆ พร้อมกล่าว อย่างหยาดเยิ้ม “นายนั่งนี้ ส่วนฉันจะหนุนตักนาย แค่นี้ก็ได้แล้ว ไม่ใช่หรือไง?”

หนุนตัก? หลี่เซาหรานนิ่งอึ้งไป

เขาแอบเหลือบเนื้อนวลขาวจากร่องเสื้อ หลี่เชาหรานตั้งใจเข้า แหย่ “คงไม่เหมาะมั้งครับพี่หนุ่ย พี่ไม่กลัวว่าผมจะเอาเปรียบ หรือไง?”

“ล้อเล่นน่า ฉันอยากจะให้นายเอาเปรียบฉันแทบแย่

“อะไรนะ?”

“ฮ่า ไม่มีอะไร ฉันบอกว่าฉันเชื่อนาย ครั้งก่อนฉันเปลื้องผ้า ขนาดนั้นนายยังไม่ทำอะไรฉันเลย ใช่ไหม?” ซึ่งหงหยหัวเราะ ใบหน้าแดงก๋า

หลี่เชาหรานลอบถอนหายใจ ครางก่อนเขาแทบจะเลือดพุ่งหมดตัวหรือไง? เพียงแค่ทนเอาไว้ได้เลยได้ทำอะไร

เมื่องัดข้อขังหงหนุ่ยไม่อย่างว่าง่าย เมื่อเทียบกันแล้ว ผู้หญิงคนหนึ่งอย่างทั้งหงหรียยัง ใจกล้ามากเขาเสียเมื่อเขานั่งลง จึงหนุนธรรมชาติ เธอแหงนหน้ามองเขา “หนุนตักนายนี่มันสบายเลย

หลี่เซาหรานเริ่มแล้วนะ หนุ่ย”

“เอาเลยหนุ่ยหลับตาลง เข้าสู่ห้วงนิทรา อย่างสงบ

หลี่เซาหรานไม่สามารถควบคุมชันเป็นระยะ สายตาของเขาแกะกระดุมออกให้ได้

หลี่เซาหรานเป็นลูกผู้ชาย ที่น่าดึงดูดอยู่ตรงหน้าใดๆ ถึงปกติ น่าเสียดาย แต่มีความกล้ามากพอ

เขาพยายามร้อนผ่าว ก่อนวางมือลงบนใบหน้าของซังหงหย ซังหงหรีย อายุสามสิบกว่า อายุปูนแต่เนื้อหนังที่ชุ่มชื้นปานนี้ ยาก ยิ่ง เมื่อหลี่เขาเกิดในใจหนุนตักเขาแบบนี้ เขาสามารถสัมผัสใบหน้าของป้าของเขาแบบ นี้ จะดีสักเพียงใด?

เมื่อเกิดความคิดนี้ขึ้น หลี่เขาหรานรู้สึกได้ถึงความผิดปกติ เขาก้มหน้าลง ผู้หญิงตรงหน้า กลับกลายเป็นป้าของเขา

ภาพจินตนาการตรงหน้าทำให้หลี่เขาหรานมีชีวิตชีวา เขา แสดงฝีมือการนวดสุดความสามารถ นิ้วมือละเลงบนใบหน้า เพื่อกระตุ้นใบหน้าของป้าของเขา ปลายนิ้วที่กรีดกรายเต้นระบำ ใบหน้าของซังหงหนุ่ยรู้สึกสบายอย่างบอกไม่ถูก เสมือนกับว่ามี กระแสไฟแล่นผ่านใบหน้า กระตุ้นเธอเป็นละลอก……

“รู้สึกดีไหม?” หลี่เซาหรานกล่าวถาม

ซึ่งหงหนุ่ยยิ้มมุมปาก กล่าวตอบด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “สบาย ดีจังเลย เชาหราน ฝีมือนายนี่มันสุดยอดไปเลย”

“อันที่จริงผมสามารถทำให้คุณสบายได้มากกว่านี้อีก”

“งั้นเหรอ ฉันอยากจะลองสักหน่อย

“แต่ผมกลัว”

“กลัวอะไร?” ซังหงหนุ่ยยังคงหลับตา หากเธอลืมตาขึ้น เธอก็ จะได้พบ ว่าสายตาของหลี่เขาหรานนั้นเป็นประกายวับวาว

“ผมกลัว….ผมกลัวว่าคุณจะทนไม่ไหว” หลี่เซาหรานกล่าว เสียงแผ่ว

ซึ่งหงหรียเองก็ผ่านอะไรมามาก บอกกับเขาเคยผ่านฝีมือการนวดของหลี่เบาหวานมาก่อนแล้ว จะไม่เข้าใจประโยคของหลี่เซา หรานได้อย่างไร?

เธอเผยรอยยิ้ม ยังหงหรียกล่าวด้วยน้ำเสียงออดอ้อน “นาย กลัวว่าคนอื่นจะทนไม่ไหว หรือว่ากลัวตัวเองทนไม่ไหวกันแน่?

“ผมกลัวทั้งสองอย่างนั้นแหละ

“อย่ากลัวไปเลย หากนายมีความสามารถกลืนกินฉัน ฉันก็จะ ยอม…..

“ไม่ได้ไม่ได้ เราจะทำแบบนั้นไม่ได้” หลี่เซาหรานตื่นเต้นจน

เกินเหตุ

ซังหงหนุ่ยไม่ทันได้สังเกตเห็นความผิดปกติ “เกินไปรึเปล่า เราต่างก็โสดกันทั้งคู่ ปล่อยใจสักครั้ง ก็ปกติดีนี่ นายว่าไหม?”

“แต่คุณเป็นป้าของผม หากคนอื่นรู้เข้า จะทำยังไง?

ทันใดนั้นซังหงหรุ่ยเบิกตากว้าง “นายบอกว่าฉันเป็นอะไรของ นายนะ?”

ประโยคค่าถามนี้ ดึงหลี่เซาหรานให้หลุดออกจากภวังค์ ภาพ ป้าของเขาที่อยู่ตรงหน้าค่อยๆ จางหายไป เมื่อปรับโฟกัสได้ ผู้ หญิงที่อยู่ตรงหน้า ได้แปลเปลี่ยนไปแล้ว

หลี่เชาหรานใบหน้าแดงก่ำ

“หัวหน้าทีมหลี่….”

ในเวลานี้เอง หวังเชิงผลักประตูเข้ามา