บทที่ 9 การปะทะกันในการคัดตัวนักแสดง

ถงหวั่นเมิ่ง ยังไม่ได้เข้าวงการอย่างเป็นทางการ แต่ถงหวั่นเพิ่ง มีท่าทีของคนเป็นดาราดังแล้ว ผู้จัดการส่วนตัวเดินเปิดทางอยู่ ด้านหน้า ผู้ช่วยสองคนเดินตามหลัง

สวมแว่นตากันแดด เดินวางมาดเต๊ะท่า

ตอนที่เห็นถงหวั่นเจิ่งนั้น ถงเสี่ยวมั่นเพิ่งจะเดินออกมาจาก ห้องน้ำ แต่เธอก็หลบเข้าไปด้านในอีกครั้ง เธอไม่อยากจะพบกับ ถงหวั่นเมิ่งที่นี

เห็นคนเปิดทางล้อมหน้าล้อมหลังถงหวั่นเมิ่งแล้ว เหล่านัก แสดงตัวเล็กๆที่มาคัดเลือกตัวนักแสดงนั้นมีไม่น้อย ในใจล้วน เกิดความอิจฉา

“เฮ้ได้ยินไหมว่า ถงหวั่นเมิ่งเป็นคุณนายน้อยในอนาคตของ บริษัท ชิน การคัดเลือกตัวนักแสดงในครั้งนี้ แค่ทำเป็นพิธี เท่านั้น แต่ว่า เธอเป็นนักแสดงสมทบหญิง ไม่ปะทะกับพวกเรา

“ขอบคุณฟ้าดิน ที่เธอไม่ได้ปะทะกับพวกเรา ไม่อย่างนั้น คราว นี้พวกเราก็มาเสียเที่ยวแล้ว!”

“ใช่แล้ว ใช่แล้ว สามารถผูกมัดคุณชายช่างกวนเอาไว้ได้ หลัง จากนี้เธอจะต้องดังมากแน่นอน เฮ้อ ถึงจะพยายามอีก ก็ไม่รู้มี สามีที่มีเงินทองและอิทธิพลได้!”
ถึงเสี่ยวมั่นฟังบทสนทนาของหญิงสาวอื่น ในใจก็อดเหน็บ หนาวขึ้นมาอย่างเลี่ยงไม่ได้

ถ้าหากว่าย้อนเวลากลับไปเมื่อหนึ่งปีก่อนหน้านี้ เกรงว่า ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นของเธอ เธอคงไม่ต้องมาคัดเลือกตัวนักแสดง ที่นี่

ถงเสี่ยวมั่นส่องกระจกเติมเครื่องสำอาง จากนั้นก็กลับสู่ความ สงบนิ่งก่อนหน้านี้

นางเอกและนักแสดงสมทบล้วนเป็นบทบาทที่สำคัญมากใน ละคร เพราะอย่างนั้นสถานที่ในการคัดเลือกนักแสดงจึงไม่ได้อยู่ ด้วยกันกับบทบาทอื่นๆ ที่ทำให้ถุงเสียวมั่นโล่งใจ แบบนี้ก็ไม่ ต้องเจอกับถงหวั่นเมิ่งแล้ว

แม้ว่าถงหวั่นเพิ่งจะเป็นน้องสาวบิดาเดียวกัน แต่ต่างมารดา ของเธอ แต่ว่าทุกครั้งที่เห็นเธอ ในสมองของเธอก็จะปรากฏ ท่าทางของชางกวนหมิงและถงหวั่นเพิ่งที่คลอเคลียกันอยู่บน เตียง เธอรู้สึกเพียงแค่ว่าขยะแขยงเป็นอย่างมาก

นักแสดงที่มาคัดเลือกตัวนักแสดงมี 30 กว่าคน ล้วนนั่งรออยู่

ในห้องรับรองนี้

มีคนหยิบประวัติตัวละครที่ทางทีมงานกองถ่ายส่งมาให้ก่อน หน้านี้ขึ้นมาอ่านอย่างละเอียด มีบางคนจับกลุ่มพูดคุยกัน

ถงเสี่ยวมั่นยืนครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ในมุมหนึ่ง

ห้องรับรองอีกห้องหนึ่ง
ทีนี่เป็นห้องรับรองของนักแสดงหลักและนักแสดงสมทบหญิง ที่นั่งคือ โซฟาหรูหรา คุณภาพดี ทั้งหมดก็มีไม่กี่คน ถงหวั่นเพิ่ง พิจารณาอยู่ชั่วครู่ ล้วนไม่คุ้นหน้าค่าตา

นักแสดงที่มีชื่อเสียงในวงการที่จำเป็นต้องคัดเลือกนักแสดง เช่นกัน เพียงแต่ว่ากำหนดการของพวกเธอค่อนข้างยุ่ง จะต้องมี การนัดเวลานอกกับผู้กำกับแน่นอน

แม้ว่าถึงหวั่นเพิ่งจะมีช่างกวนหมิงทางนั้นช่วยปกป้องคุ้มครอง แต่ความจริงแล้วก็เพิ่งจะเข้าวงการ ไม่มีผลงานการแสดงใดๆที่ สามารถเอาออกมาโชว์ได้ และไม่มีงานเร่งด่วน ดังนั้นจึงจัดให้ มาคัดเลือกนักแสดงด้วยกัน

หวงซ่านผู้ช่วยของเธอเดินเข้ามาอย่างระมัดระวัง โค้งตัว กระซิบที่หู ข้างกายถึงหวั่นเมิ่ง “พี่เมิ่ง เมื่อครู่นี้ฉันเห็นถึงเสี่ยว มั่นแล้ว”

ถงหวั่นเมิ่งขมวดคิ้ว “เธอมาทำอะไร”

“มาคัดเลือกตัวนักแสดง ฉันตรวจสอบแล้ว เธอมาคัดเลือกนัก แสดงตัวประกอบ ไม่ได้ปะทะกับพี่เพิ่ง

ใบหน้าของถงหวั่นเพิ่งปรากฏร่องรอยเหยียดหยาม “แน่นอน ว่าไม่มีการปะทะกัน เธอที่ไม่มีแม้กระทั่งผู้จัดการส่วนตัว เป็น ธรรมดาที่จะไม่มีทางได้คัดเลือกตัวนักแสดงในบทบาทดีๆ เพียง แต่ว่า…….

ถงหวั่นเมิ่งกระดิกนิ้วไปทางหวงซ่าน หวงซ่านริมเขยิบเข้าไป ใกล้หูถงหวั่นเมิ่งในทันที ทั้งสองคนกระซิบกระซาบกันอยู่ครู่หนึ่ง
“พี่เมิง ไม่จําเป็นต้องทำอย่างนั้นมั้ง ยิ่งไม่ต้องพูดเลยว่าเธอจะ สามารถได้บทบาทในการแข่งขันมาได้หรือไม่ แม้ว่าจะแข่ง ชนะแล้ว แต่เธอที่เป็นนักแสดงตัวประกอบก็ไม่สามารถแย่งซีน เพิ่งไปได้ ในละครเรื่องนี้ การแสดงของนักแสดงสมทบหญิงนั้น เกือบจะเทียบเท่ากับนักแสดงหลักหญิงแล้ว”

“เธอจะไปเข้าใจอะไร ถึงเสี่ยวมั่นคนนั้นไม่ธรรมดา ถ้าหากว่า เธอยืนขึ้นมาได้แล้ว อย่างนั้นจะต้องเป็นศัตรูตัวฉกาจของฉัน อย่างแน่นอน ไปทำตามที่ฉันบอกเถอะ!”

หวงซ่านพยักหน้า

ในห้องรับรองนี้ ถงเสี่ยวมั่นยังคงเตรียมตัวอยู่ นักแสดงที่มา คัดเลือกตัวเดินเข้าไปและออกมาทีละคนนั้น ล้วนมีท่าทาง หมดอาลัยตายอยาก จึงทำให้เธอตึงเครียดมากขึ้นเช่นกัน

ผู้ทําการคัดเลือกนักแสดงตัวประกอบคือผู้ช่วยผู้กำกับสองคน ไม่ใช่ผู้กำกับหลินซวง ก็เข้มงวดขนาดนี้แล้ว ว่ากันว่าถ้าผ่าน ด่านผู้ช่วยผู้กำกับนี้ไปได้ ยังต้องผ่านด่านผู้กำกับหลินช่วงอี กด่านด้วย

“จู่ๆก็มีคนมาเคาะประตู คนทั้งหมดล้วนเงยหน้ามองไปยัง ทิศทางของคนที่ยืนอยู่หน้าประตู

นั่นคือคนที่สวมเครื่องแบบพนักงานคนหนึ่ง วันนี้ในสถานที่มี เจ้าหน้าที่พนักงานไม่น้อย ถึงอย่างไรคนที่มาคัดเลือกนักแสดง เยอะขนาดนี้ ไม่สามารถทำผิดกฎวุ่นวายได้

“ใครคือถงเสี่ยวมั่น”
ถงเสี่ยวมั่นขมวดคิ้ว แต่ก็ยังลุกขึ้นยืน “ฉันค่ะ”

“เธอออกมาหน่อย”

ถงเสี่ยวมั่นเดินออกไปด้านนอกด้วยความสงสัย เจ้าหน้าที่ พนักงานคนนี้ลากเธอไปอีกด้านหนึ่ง พิจารณามองขึ้นๆลงๆอยู่ ชั่วครู่ “เธอก็คือถึงเสี่ยวมั่นหรือ

“ใช่ค่ะ มีเรื่องอะไรหรือคะ”

“อ่อ เป็นแบบนี้ เมื่อครูผู้กำกับหลินซวงเห็นข้อมูลของเธอ จึง ค่อนข้างสนใจเธอมาก อยากจะพบกับเธอเป็นการส่วนตัวสัก หน่อย” เจ้าหน้าที่พนักงานเผยรอยยิ้มออกมาในทันที

นี่ทำให้ถึงเสี่ยวมั่นตกตะลึงเป็นอย่างมาก “แต่ว่า ข้อมูลของ ฉันแทบจะว่างเปล่าไม่มีอะไรเลยนะคะ ผู้กำกับหลินชวงจะสนใจ ฉันขึ้นมาได้อย่างไรกัน

ถ้าพูดถึงรูปร่างหน้าตา สามารถเป็นนักแสดงได้ มีใครบ้างที่ ไม่ได้งดงามหยาดเยิ้ม แม้ว่าเกิดมาจะไม่ได้สวยเท่าไร แต่ไม่ใช่ ว่าสามารถไปทําศัลยกรรมได้หรอกหรือ

ถ้าพูดถึงประสบการณ์ ก่อนหน้านี้เธอล้วนเป็นนักแสดง ตัวประกอบ ไม่มีผลงานอะไรที่สามารถนำออกมาแสดงได้เลย แม้แต่น้อยนินา!

“นี่คือเหตุผลที่ผู้กำกับหลินช่วงถูกใจเธอไง! เชื่อว่าเธอก็น่าจะ เข้าใจถึงความคิดและนิสัยของ ผู้กำกับหลินซวงเช่นกัน เธอชื่น ชอบนักแสดงที่เป็นกระดาษขาวในวงการมายา เพราะสามารถแสดงความสามารถออกมาได้อย่างเต็มที่ ข้อมูลของคนอื่นๆนั้น กุเรื่อง สร้างภาพหลอกลวงขึ้นมาไม่น้อย ผู้กำกับหลินช่วงถึงได้ สนใจขึ้นมา”

“แต่ว่า……”

คนคนนี้พูดความจริง ผู้กำกับหลินชวงขึ้นชื่อในเรื่องการชื่น ชอบนักแสดงหน้าใหม่ในวงการ แต่ในใจถึงเสี่ยวมั่นก็ยังคงรู้สึก ไม่สงบเล็กน้อย

นี่มันจะโชคดีเกินไปหน่อยแล้วล่ะมั้ง

“แต่ว่าอะไรกัน โอกาสดีขนาดนี้ เธอไม่ต้องการหรือ ฉันจะ บอกเธอให้นะ การคัดเลือกนักแสดงในวันนี้ล้วนทำเป็นพิธีหมด หลายๆบทบาทล้วนกำหนดไว้แล้ว ถ้าหากว่าเธอไม่ไปล่ะก็ วันนี้ก็ มาเสียเที่ยวแล้วล่ะ”

ถงเสี่ยวมั่นกัดริมฝีปาก แม้ว่าในวงการนี้จะวุ่นวาย กติกาซ่อน เร้นอะไรก็มี แต่ว่าเธอไปสักรอบแล้วจะเป็นอะไรล่ะ

ถ้าหากว่าเจอกติกาซ่อนเร้นพวกนี้เข้าจริงๆ อย่างไรก็ไม่ สามารถบังคับเธอได้

ตอนนั้นเธอปฏิเสธก็ได้แล้ว!

เมื่อคิดถึงตรงนี้แล้ว ถึงเสี่ยวมั่นก็พยักหน้า “ได้ ฉันไปค่ะ”

“อย่างนั้นก็ดี ตามฉันมา

เจ้าหน้าที่พนักงานพาถึงเสี่ยวมั่นไปจากที่นี่
ถงเสี่ยวมั่นไม่คุ้นเคยกับสตูดิโอถ่ายทำภาพยนตร์สักเท่าไร จึงทำได้เพียงแค่เดินตามเจ้าหน้าที่พนักงานอยู่ด้านหลัง แต่ว่า เลี้ยวไปเลี้ยวมา เลี้ยวจนเธอจำเส้นทางมาไม่ได้แล้ว ก็ยังไม่ถึง สักที

ในใจเธออดเกิดความรู้สึกสงสัยขึ้นมาไม่ได้

“ขอถามหน่อยคะ ผู้กำกับหลินช่วงอยู่ที่ห้องไหนหรือคะ ทำไม ถึงยังมาไม่ถึงอีก”

“ฉันว่านะ เด็กน้อยอย่างเธอทำไมถึงพูดมากนัก ผู้กำกับหลิน ชวงผู้กำกับใหญ่สามารถหาห้องลวกๆ ได้อย่างนั้นหรือ แน่นอน ว่าจะต้องอยู่ที่ลับตาหน่อยสิ”

“อ่อ…..

ถงเสี่ยวมันก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เดินตามเจ้าหน้าที่พนักงานต่อ

ไป

และเลี้ยวไปเลี้ยวมาอีก ถงเสี่ยวมั่นนั้นลืมเส้นทางที่เดินมาไป จนหมดแล้ว รู้เพียงแค่ว่าพวกเขาน่าจะมาถึงชั้นใต้ดินหนึ่งแล้ว

สตูดิโอถ่ายทำภาพยนตร์จะมีชั้นใต้ดินชั้นหนึ่งก็ไม่แปลก แม้แต่น้อย สตูดิโอถ่ายทำภาพยนตร์ขนาดใหญ่ยังมีชั้นใต้ดิน ตั้งหลายชั้นเลย

ที่นี่ไม่ได้เปิดไฟ จึงมืดสนิท ถงเสี่ยวมั่นมองไปรอบๆด้วยใจที่ ไม่สงบ

เมื่อมาถึงหน้าประตูใหญ่สีแดงที่เปิดอ้าทั้งสองบาน เจ้าหน้าที่พนักงานก็ชี้ไปที่ประตูบานนั้น

“โอเค ถึงแล้ว เธอเข้าไปสิ”

“คุณไม่เข้าไปหรือคะ”

“ฉันไม่ได้มาคัดเลือกตัวนักแสดงสักหน่อย ฉันยังมีเรื่องอื่นที่ ต้องไปทํานะ เธอไปเถอะ” เขาเปิดประตูออก

ถงเสี่ยวมั่นไปถึงหน้าประตูอย่างอิดออด เพิ่งจะยืนเข้าไปได้ ครึ่งตัว ก็รู้สึกว่ามีคนผลักตัวเองครั้งหนึ่ง เธอจึงล้มลงไปบนพื้น