บทที่ 14 แซทไอดี

ถึงเสี่ยวมั่นงุนงง เธอยังไม่ชินกับการมีสามีเป็นของตัวเอง หลายวันมานี้เธอมัวแต่ยุ่งอยู่กับเรื่องวิทยานิพนธ์กับเรื่องที่ ต้องเตรียมตัวไปกองถ่าย ทำให้เธอลืมเรื่องที่ว่าเธอมีสามีแล้วไป เสียจนสนิท

“ยังนิ่งอยู่ทำไม? ยังไม่รีบไปอาบน้ำให้สะอาด! “หลินหลิน หลันเร่ง

เมื่อถึงเสี่ยวมั่นได้ยินคำพูดของหลินหลันหลัน ในใจก็รู้สึกไม่ สบายใจ อะไรคือทำไมยังไม่รีบไปอาบน้ำให้สะอาด ทำอย่าง กับเธอเป็นเครื่องมือสนองต้นหา

ถงเสียวมันไม่อยากจะโต้เถียงกับเธอ ผู้หญิงคนนี้ปากร้าย ด่า

คนได้เป็นชุด ๆ แล้วจะไปถือสาอะไรหล่อน

“รู้แล้ว” เมื่อพูดจบถงเสี่ยวมันก็ขึ้นไปชั้นบน

หลินหลันหลันเม้มปากอย่างแรง แล้วกลับเข้าห้องของตัวเอง จากนั้นยืนมองตัวเองอยู่ที่หน้ากระจก

พยายามยืดอกของตัวเอง ไม่รู้ทำไมคุณผู้ชายถึงได้ถูกใจผู้ หญิงคนนั้น? หน้าอกก็เล็กกว่าฉัน! หน้าตาก็ไม่ได้ดีไปกว่า ฉัน! ไม่ยุติธรรมเลย! ไม่ยุติธรรมเลยจริง ๆ !

ถงเสี่ยวมั่นขึ้นไปอาบน้ำอย่างสบายใจ วันนี้ผู้ชายคนนั้นกลับมาก็ดีเหมือนกัน เพราะถึงยังไงเขาก็เป็นสามีของเธอ ยังไงเขาก็ ควรรู้ความเป็นไปของเธอ

สิ่งที่ทำให้ถุงเสี่ยวมั่นใจก็คือ 2 วันก่อนหน้านี้ เธอได้ลอง ตรวจครรภ์ดูแล้ว ผลคือเธอไม่ท้อง

แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ดีกว่าต้องเป็นกังวลว่าเด็กในท้องเป็นลูก

ใครกันแน่

แม้ว่าสามีคนนี้นาน ๆ ที่จะได้เจอ แต่เธอก็ยังอยากจะมีลูกให้ เร็วที่สุด ดีเลยวันนี้จะได้ปรึกษาเรื่องนี้กับเขา

เมื่อคิดแบบนี้ หลังจากลงเสี่ยวมั่นอาบน้ำเสร็จ ก็จัดเตรียม กระเป๋าเดินทางของเธอ

กระเป๋าเดินทางของเธอไม่มาก แค่กระเป๋าใบเล็ก ๆ ก็เพียง

พอแล้ว

เมื่อจัดเตรียมของเสร็จ ชายคนนั้นก็ยังไม่กลับมา

พรุ่งนี้เธอก็จะไปถ่ายทำที่เมืองเช่น ซึ่งเมืองเป็นไม่ใช่ชื่อเมือง แต่เป็นชื่อสถานที่ถ่ายทำ ละครย้อนยุคส่วนใหญ่มักจะไปถ่ายทำ ที่นั้น สถานที่แห่งนี้ห่างจากใจกลางเมือง ไม่ไกลนัก ประมาณ 50 กิโลเมตร ไม่ถือว่าไกลมาก

แม้ว่าจะไม่ไกล แต่ว่าก็จะมีงานเปิดกล้องละครแต่เช้าและครั้ง นี้ก็เป็นงานเปิดกล้องละครครั้งแรกของเธอด้วย ถ้าพลาดโอกาส นี้ไปก็น่าเสียดายน่าดู

จู่ ๆ ถงเสี่ยวมั่นก็รู้สึกง่วง จึงนอนเอนหลังอยู่บนเตียง และไม่นานเธอก็นอนหลับไป

โอวจื้อเหยกลับมากลางดึกเช่นเคย พอเขามาถึงหลินหลิน หลันก็รีบปิดสวิตซ์ไฟภายในบ้านทั้งหมด

สัปดาห์นี้เขายุ่งมากจริง ๆ ต่อมาพอรู้ว่าถึงเสี่ยวมั่นจะต้องไป กองถ่ายแล้ว ก็อดมาดูไม่ได้มาดู

ผู้ชายคนนี้ไม่เคยแตะต้องผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่พอได้แตะ ต้องแล้วก็ยากที่จะห้ามใจ!

เมื่อก้าวเท้าเข้ามาในห้อง เห็นว่าใส่ชุดนอนนอนอยู่โดยที่ไม่ ได้ห่มผ้า ร่างกายอันงดงามนี้ทำให้เขาอดใจไม่ไหว

โอวจื้อเหย่ไม่พูดมาก ก็กดทับร่างของเธอ

ถงเสี่ยวมั่นยังไม่ได้หลับลึก พอโอวจื้อเหย่เข้ามา เธอก็ตื่น เพราะว่าเธอยังมีเรื่องที่ต้องหารือกับเขา

“เดี๋ยวก่อน….ถงเสี่ยวมั่นเบี่ยงหน้าออกจากจูบนั้นของโอ วจื่อเหยได้ไม่ง่ายเลย เธอยื่นมือออกไปเพื่อเปิดไฟที่หัวเตียง

“แก๊ก!!

แต่ไฟกลับเปิดไม่ติด!

ถงเสี่ยวมั่นกดซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ ไฟก็ยังไม่ติด

เกิดอะไรขึ้น?

ไฟเสียเหรอ?
ในขณะที่ลงเสี่ยวมั่นกำลังงุนงง โอวจื่อเหย์ก็ดึงมือเธอกลับมา และจูบที่ริมฝีปากของเธออีกครั้ง

หลายครั้งที่เธออยากจะเอ่ยปากพูด แต่โอวจอเหย์ก็ไม่ยอม ให้โอกาสเธอเลย

และเป็นอีกครั้งที่ เขาฉีกชุดนอนของเธอ……..

ความต้องการของเขารุนแรงมาก โอกาสได้พูดอีก ทำให้ยิ่งทําให้เธอไม่มี

ยืดเยื้อกระทั่งเที่ยงคืน เมื่อโอวจื่อเหย่เห็นว่าถึงเสี่ยวมั่น เหนื่อยพอตัวแล้ว เขาก็หยุดลง

โอวจื่อเหย่หันหลังให้เธอพลางสวมใส่เสื้อผ้า ท่ามกลางความ มืดนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาจัดการใส่เสื้อผ้าให้ตัวเองได้ยังไง แต่ ถึงยังไงก็ ท่ามกลางความมืดนี้ฝีมือของเขาก็ยอดเยี่ยมไม่น้อย

ปลายนิ้วของถุงเสี่ยวมั่นขยับ เหนื่อย เจ็บ……. แต่เธอก็ยังพยายามที่จะเงยเปลือกตาขึ้นมา “สามีที่รัก..….…..

เมื่อได้ยินเสียงนี้ จู่ ๆ โอวจื้อเหย์ก็หยุดการกระทำลง เสียง ร้องเรียกนี้ จู่ ๆ ก็ทำให้ความสุขปรากฏขึ้นที่แววตาของเขา และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเขาเรียกแบบนี้

ไม่รู้ว่าทำไม เขาถึงชอบมาก ชอบมากจริง ๆ

“พวกเรา….มีลูกกันเถอะ” ถึงเสี่ยวมั่นพูดขึ้นอย่างอ่อนเพลีย โอวจื่อเหย่ไม่สามารถพูดออกมาได้ เขาเกรงว่าสถานะของเขาจะถูกเปิดเผย จึงรีบสวมใส่เสื้อผ้าแล้วจากไป

เงาของชายรูปร่างสูงใหญ่คนนั้นพริบตาเดียวก็หายไปใน

ความมืด เสียงประตูดัง “ปัง” พร้อมกับถูกปิดลง ความคิดของถังเสี่ยวมั่นยุ่งเหยิง เขาไม่พูดไม่จา เขาเห็นด้วย

หรือไม่เห็นด้วยกันแน่?

เนื่องจากเป็นเพราะว่าเธอเหนื่อยมาก เธอจึงเผลอหลับไป

โอวจื่อเหย่ลงมาชั้นล่างเห็น หลินหลันหลันจุดเทียน 2-3 ดวง ไว้ที่ งรับแขก ทำให้ยังพอมีแสงสว่างอยู่บ้าง เมื่อเห็นโอวอ เหย่ลงมา เธอก็รีบเปิดสวิตซ์ไฟ พลางดับเทียนที่จุดไว้ลง

“คุณผู้ชาย เหนื่อยไหมคะ? อยากทานอาหารมื้อดึกไหม คะ? ” หลินหลันหลันรีบเดินไปข้างหน้า

โอวจื่อเหยไม่สนใจหล่อน แต่กลับนั่งลงบนโซฟา “หยิบ

กระดาษกับปากกาให้ผมหน่อย

หลินหลันหลันไหนเลยจะกล้าละเลยต่อหน้าที่ รีบไปหยิบ กระดาษกับปากกายื่นให้โอวจื่อเหล่

โอวจื่อเหย่รีบเขียนบางสิ่ง จากนั้นมอบให้กับหลินหลันหลัน

เห็นหลินหลันหลันดูก็พบว่า เหมือนเป็นคำศัพท์ภาษาอังกฤษ เธอดูไม่รู้เรื่อง

“พรุ่งนี้รอคุณผู้หญิงตื่นก็นำกระดาษนี้ให้เธอ แล้วบอกเธอว่า ต่อไปต้องรายงานทุกการกระทำกับผม
“ค่ะ คุณผู้ชาย

โอวจื่อเหย่ลุกขึ้นยืน แล้วจากไป

เมื่อถึงเสี่ยวมั่นตื่นก็เป็นเวลา 10 โมงเช้าแล้ว เธอเหลือบมอง เวลาครู่หนึ่ง ว่าได้เลยเวลาการเปิดกล้องไปแล้วหรือยัง

งานเปิดกล้องในเช้าวันนี้เริ่ม 9 โมง คาดว่าน่าจะเสร็จสิ้นไป แล้ว!

เธอนอนราบอยู่บนเตียง จากนั้นก็มุดเข้าไปในผ้าห่ม

ผู้ชายคนนั้นล้วนมีอารมณ์รุนแรงแบบนี้ทุกครั้ง !

เนื้อตัวของเธอฟกช้ำดำเขียวไปหมด!

ในเมื่อวันนี้เธอพลาดงานเปิดกล้องไปแล้ว ถ้างั้นก็ไม่มีความ จําเป็นต้องรีบแล้ว

เธอนอนต่อครู่หนึ่ง จากนั้นค่อย ๆ ตื่นอย่างเชื่องช้า และลาก กระเป๋าเดินทางของเธอไปชั้นล่าง

เธอไม่ได้ใส่ใจหลินหลันหลันเดินตรงออกไปข้างนอกทันที จู่ ๆ หลินหลันหลันก็ตะโกนเรียกเธอ

“เฮ้! คุณผู้ชายทิ้งกระดาษโน๊ตไว้ให้เธอ! “หลินหลันหลัน นำกระดาษแผ่นเล็ก ๆ ยื่นให้กับองเสี่ยวมั่น

ถงเสี่ยวมั่นรับกระดาษแผ่นนี้มา อักษรภาษาอังกฤษบน กระดาษทำให้แปลกใจ เธอมองไปที่หลินหลันหลันด้วยความงุนงง
หลินหลันหลันกระแอม “คุณผู้ชายบอกว่า ต่อไปเธอจะต้อง รายงานการกระทําทุกเรื่องของเธอกับเขา

“อ่อ” ถงเสี่ยว นครุ่นคิดอย่างละเอียด เธอไม่มีเบอร์โทรศัพท์ ของสามีเธอ หรือนี่จะเป็นวีแชทไอดี?

ว่าแล้ว เธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาลองเพิ่มเขาเป็นเพื่อน และ

ในที่สุดก็หาเจอ!

การกระทำทุกสิ่งทุกอย่างนี้ล้วนอยู่ในสายตาของหลินหลิน หลับ

ถงเสี่ยวมั่นกระแอมอย่างเย็นชา ผู้ชายคนนี้เจ้าเล่ห์ไม่น้อย แม้แต่เบอร์โทรศัพท์ก็ไม่ให้ คนปกติวีแชทไอดีมักจะเป็นเบอร์ โทรศัพท์ แต่ของเขาก็ไม่ใช่ ดูเหมือนว่าเขาคงต้องการปกปิด เธอ

“หลันหลัน โคมไฟในห้องนอนฉันเสีย เมื่อวานเปิดยังไงก็ไม่ ติด รบกวนเธอไปดูหน่อยนะ ถ้าเสียก็รบกวนซ่อมหน่อยก็แล้ว

“คุณจะให้ฉันซ่อมโคมไฟเหรอ? ” หลินหลันหลันเบิกตากว้าง พลางเท้าสะเอวมองไปที่ลงเสี่ยวมั่น ราวกับต้องการบอกว่าเธอมี สิทธิ์อะไรมาออกคำสั่งกับฉัน

“ฉันคิดว่าถ้าคุณผู้ชายของพวกคุณกลับมาแล้วพบว่าโคมไฟ ในบ้านเสีย เขาก็คงจะไม่พอใจ? ”

หลินหลันหลันกระแอมเสียงแข็ง “วางใจเถอะ คุณผู้ชายไม่ได้ใช้โคมไฟหรอก! และเขาก็คงจะไม่ได้ใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าทั้งหมด ในบ้านหลังนี้ด้วย!!

ถงเสี่ยวมั่นขมวดคิ้ว จากคำพูดของหลินหลันหลั่นเหมือนมี อะไรซ่อนอยู่ “หมายความว่ายังไง? “

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ