บทที่ 4 การทรมานของปีศาจ

“เอ๊ะ! เขาคือประธานของ GT หลี่จุนฮ่าว ไม่ใช่หรอ” หลี่จิ้ง ฉีกรีดร้องราวกับว่าเธอค้นพบโลกใบใหม่

“อะไรนะ คนรักในอุดมคติของฉัน” หวีหยุนซีถูกฟ้าผ่า ตรง ไปเสียหน้าจอ “เป็นเขาจริงๆนะ ไม่คิดเลยว่าตอนที่เขาใส่ ชุดคลุมอาบน้ำจะหล่อแบบนี้ หล่อกว่าปกติ 8 เท่า 10 เท่า เลย ปกติเขาก็ชวนให้ผู้คนลุ่มหลงอยู่แล้ว”

ทางฝั่งหลินซืออี้หัวเราะแปลกๆ

ประธานของ GT หลี่จุนฮ่าว หรอกเหรอ

ดีจริงๆ ข้อมูลนี้ได้มาโดยไม่ต้องลงแรง ไม่อย่างนั้นแล้ว ล่ะก็ ให้เพื่อนเลวสองคนนี้ไปตรวจสอบผู้ชายคนนั้น จะต้อง โดนแบล็กเมล่อย่างโหดร้ายแน่นอน

หลินซืออิ๊กดตัดสายวิดีโอไปนิ่งๆ เธอเชื่อว่าคืนนี้เพื่อนเลว สองคนนั้นจะต้องเอาผู้ชายคนนั้นไป YY แล้วก็ YY จนถึงฟ้า สว่างอย่างแน่นอน ไม่มีทางที่จะจำเรื่องราวที่พวกเธอคุยวิดี โอคอลกับเธอได้เลยแม้แต่น้อย บางทีรอจนพวกเธอนึกขึ้น มาได้ สถานะของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว

นั่นคือเหตุผลที่เธอสกัดขวางรถเขาในคืนนี้ เธอคิดมาโดย ตลอดว่า เธอสามารถอาศัยพละกำลังของตัวเองในการแก้ แค้นเขา “ละทิ้ง” ความอาฆาตแค้น แต่คิดไม่ถึงว่าแค้นยัง ไม่ทันได้สะสาง กลับต้องมาถวายตัวให้กับเขาแทน
ใช่แล้ว ทํากับเขาย่อมดีกว่าทํากับตาแก่ ไม่ว่าจะ 1 ปีหรือ 2 ปี ยังไงครั้งหนึ่งก็คือ ทำ สองครั้งก็คือ ทํา เพื่อคุณพ่อคุณ แม่ที่อยู่บ้านกับพี่สาวนิสัยเสียทั้งหลาย เธอจะยังไงก็ได้ แล้ว

สัญญาของพวกเธอเขียนไว้อย่างชัดเจน เธอเป็นคนรัก ของเขาตามสัญญา ไม่สามารถก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเขา เขาแค่มีหน้าที่ช่วยเหลือตระกูลหลินให้รอดก็พอ ไม่ว่าจะถูก เรียกตอนไหน เธอก็ต้องไปถึงในทันที ช่วยแก้ไขปัญหาที่ เขาต้องการเป็นระยะเวลา 1 ปี

เธอคิดว่า 1 ปีหลังจากนี้ รอตระกูลหลินแข็งแกร่งแล้ว เธอ ค่อยแก้แค้นเขาตอนนั้นก็ยังไม่สาย สรุปว่า เธอในตอนนี้ขุด รากถอนโคนกับเขาคือการเอาไข่ไปปาใส่หิน (อุปมาว่าจะ ต้องพบเจอกับความล้มเหลวหรือพ่ายแพ้อย่างแน่นอน) อย่างไม่ต้องสงสัย ต้องตายอย่างน่าอนาถมากแน่ๆ ตลอด มาเธอไม่กระทําเรื่องที่ตัวเองที่จะต้องลำบาก อย่างไรก็ตาม ให้เขาเอาเปรียบแล้ว

“ประธานหลี่ สัญญา”

“ช่างมันไปเถอะ

“ไม่ได้ ฉันต้องเซ็นสัญญาให้เสร็จเรียบร้อยก่อน มิฉะนั้น ฉันต้องขอโทษด้วยที่ฉันไม่สามารถทำตามใจคุณได้
ในตอนนั้น จู่ๆเธอก็รู้สึกกลัวขึ้นมา ถ้าหากว่าเขากินเต็ม อิ่ม/มเต็มที่แล้วชักดาบหนีจะทำอย่างไร ใครบ้างที่ไม่รู้ว่า ประธานหลี่จุนฮ่าวของ GT เป็นคุณชายเพลย์บอยผู้มัวเมา ในกามารมณ์

ว่ากันว่าคืนหนึ่งเขาสามารถทำอะไรกับผู้หญิงหลายคน ถ้าหากว่าเธอไม่ได้อาศัยหน้าตาที่สวยงามของตัวเอง เธอก็ ไม่กล้าทำเรื่องที่มีความเสี่ยงมากขนาดนี้

ดวงตาทั้งคู่ของเขาทอประกายพลางถามเธอ “หลินซืออี้ ฉันดูเหมือนเป็นคนชอบชักดาบหนีหนี้ประเภทนั้นเหรอ”

เธอลูบไปบนสัญญา ยิ้มเล็กน้อยพลางอธิบาย “แน่นอนว่า ฉันรู้ว่าประธานหลี่เป็นนักธุรกิจที่มีความน่าเชื่อถือเป็นอย่าง มาก แต่ว่าสำหรับฉันนั้น ถ้าได้สัญญามาถึงจะอุ่นใจ ทำเรื่อง พวกนี้ได้ ไม่อย่างนั้นฉันมักจะนึกถึงสัญญาอยู่เรื่อยไป อาจ จะส่งผลกระทบกับความสนุกของประธานหลี่ได้

“ให้ตายเถอะ!”

เขาแย่งสัญญามา ทิ้งน้ำหนักตัวทั้งหมดไว้ที่เธอ รับปาก กามาเซ็นชื่อในสัญญา

“เรียบร้อยแล้ว”

พูดจบ เขาก็โยนสัญญาไปที่ปลายเตียง

“ไม่ได้ ฉันต้องดู——อื้อ——“
“ผู้หญิง เธอหนวกหูเกินไปแล้ว”

หลินซืออี้กัดฟันอดทนรับการทรมานราวกับไม่ใช่คนจาก เขา ท่ามกลางการออกกำลังกายครั้งแล้วครั้งเล่า ในที่สุด เขาก็หลับล็กเสียที

เธอฝืนดันร่างกายที่หนักอึ้ง ปีนขึ้นมาเก็บสัญญาฉบับนั้น

ทุกการทุ่มเทย่อมได้รับการตอบแทน เธอรู้สึกได้ถึง ความอัปยศอดสูอย่างลึกๆที่ใช้ร่างกายในการทำการค้า แบบนี้ แม้ว่าจะไม่ต้องลำบากในการหาเงิน และได้เงิน ตอบแทนเยอะ แต่ว่านี่เป็นการทำการค้าที่สกปรกที่สุด มี เพียงแค่คนที่มีความสามารถในการยอมรับทางจิตใจที่ค่อน ข้างแข็งแกร่งเท่านั้น ถึงจะยอมรับการทำการค้าแบบนี้ได้ แน่นอนว่าไม่ได้ตัดเด็กสาวที่มีเหตุผลของความขี้เกียจทั้ง หลายออกไป แต่เธอเชื่อว่า ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่ขายร่างกาย นั้นล้วนแล้วแต่มีเหตุผล เช่นเดียวกันกับเธอ

หลินซีออี้ลากร่างกายอันเหนื่อยล้ากลับบ้าน สีหน้าของ คุณพ่อหลินคุณแม่หลินย่ำแย่อย่างหนัก

“น้องสาว บริษัทของคุณพ่อไปต่อได้ไม่กี่อีกวันแล้ว เธอ ตัดสินใจดีหรือยัง คนนั้นพูดว่า ขอเพียงแค่คืนแรกของเธอ ตระกูลหลินสามารถพลิกกลับมามีชีวิตรอดได้”

คุณพ่อหลินคุณแม่หลินยืนอยู่ด้านข้าง ไม่กล้าสบตากับหลินซืออี้ พี่สาวคนโตก็ไม่กล้ามอง มีเพียงแค่พี่สาวคนรอง เท่านั้นที่มองตรงมาที่เธอ เอ่ยคำพูดที่อยู่ภายในใจของพวก เขาออกมา

“ไม่ต้องกังวลแล้ว” หลินซืออี้โยนสัญญาใส่มือของพี่สาว คนรอง “ฉันไม่ยอมให้ตระกูลหลินต้องล้มหรอก”

เอ่ยจบ เธอพาร่างกายที่อ่อนแรงขึ้นไปชั้นบน

หลินซืออี้พาตัวเองลงไปแช่ในอ่างอาบน้ำ เป็นครั้งแรก เช่นกันที่เทครีมอาบน้ำทั้งขวดถูไปตามร่างกายที่ปวดร้าว

ผู้ชายคนนั้นจะต้องเป็นสัตว์ร้ายจำแลงกายมาแน่ๆ ความ หยาบคายเช่นนี้ ฉันของแช่งให้นายตายแล้วตกนรกชั้นที่ 18 ไม่สิ ชั้นที่ 80 ไม่สามารถกลับมาได้อีกตลอดกาล

หลินซืออี้เช็ดถูไปสาปแช่งเขาไป ในไม่ช้า เธอก็ผล็อย หลับไปในอ่างอาบน้ำ

คุณแม่หลินเข้ามาช่วยเธอเช็ดตัว พยุงเธอขึ้นมาจาก อ่างอาบนํา จากนั้นค่อยพันผ้าเช็ดตัวให้เธอ

เธอกอดหลินซืออื้อย่างเบามือ “ซืออี้ พ่อแม่ขอโทษลูก ด้วย ถ้าไม่เป็นเพราะว่าเชื่อลุงสวีมากเกินไป คงไม่ต้องตก อยู่สถานการณ์ในตอนนี้ บริษัทใกล้จะกลายเป็นของพวก เขาตระกูลสวีแล้ว”

“หนู
เธอกัดฟัน

รุ่นพี่หนุ่มที่เธอรักมาโดยตลอด เพื่อผลประโยชน์ของวงศ์ ตระกูล เขากลับใช้ความรักของเธอที่มีต่อเขาแอบกว้านซื้อ หุ้นของตระกูลหลิน เธอมันโง่ ถึงกับเชื่อว่าการที่เขาถามถึง ความเคลื่อนไหวของตระกูลหลินทุกครั้งไม่ง่าย เธอล้วน แล้วแต่เล่าให้เขาฟังอย่างตื่นเต้น ผลลัพธ์ก็คือตรงกับที่ใจ เขาต้องการ

ส่วนลุงสวี ทุกครั้งก็ใช้ประโยชน์จากข้อมูลที่รุ่นพี่ได้รับมา ลอบโจมตีชื่อเสียงของตระกูลหลิน ภายในระยะเวลาสั้นๆ ทำให้หุ้นของตระกูลหลินตกต่ำลงอย่างมาก พวกผู้ถือหุ้น พากันถอนหุ้นคนแล้วคนเล่า

“เจ็บไหม”

คุณแม่หลินหยิบยามาทาแผลที่เกิดจากการจูบบนร่างกาย

คุณแม่หลินน้ำตาไหลทะลัก “ซืออี้ ลูกอย่าเกลียดพ่อเลย นะ ยังไงตระกูลหลินก็คือน้ำพักน้ำแรงของเขา

“หนูรู้ หนูก็ไม่สามารถใช้ชีวิตผ่านคืนวันที่ยากลำบากได้ ดังนั้น ก็ทำได้เพียงเท่านี้แล้ว”

หลินซืออี้คิดว่า เธอเคยชินกับการใช้ชีวิตในคืนวันอัน หรูหรา ถ้าหากว่าต้องใช้ชีวิตในแต่ละวันอย่างยากลำบากเธอก็คงสามารถประคับประคองมันต่อไปได้ แต่คุณพ่อคุณ แม่กับพวกพี่สาวจะทำอย่างไร พวกเขาก็ไม่เหมือนกับเธอ โดยเฉพาะคุณพ่อที่มีอารมณ์ร้อน ถ้าหากพบเจอกับคนคุ้น เคยมายั่วยุเขาสักสองครั้ง เขาจะไม่กระโดดตึกตายเลยเห รอ

คุณแม่หลินคลุมผ้าห่มให้กับเธอ “ซืออี้ ลำบากลูกแล้ว”