บทที่ 18 ไม่อยากอาบน้ำเย็น…

ณัฐณิชานึกขึ้นมาได้กะทันหันว่า ตอนที่กินข้าว คุณปรินเหล้า สมุนไพรเขากวางให้ธราเทพหลายแก้วมากเป็นพิเศษ ฟังดู เหมือนกับบำรุงไตและเพิ่มพลังหยาง ดูท่าจะเป็นช่วงเวลาที่เหล้า ออกฤทธิ์แล้ว

ถึงอย่างไรณัฐณิชาก็เป็นเด็กสาวคนหนึ่ง นึกว่าเหล้าสมุนไพร เขากวางนั่นจะทำให้ธราเทพควบคุมตัวเองไม่อยู่ เลยเป็นกังวล ว่าขณะที่เขาอยู่กับนภสรณ์สองต่อสอง จะถูกนภสรณ์ยั่วยวนเข้า จึงรู้สึกร้อนใจมาก

ประจวบเหมาะกับที่ลุงหัสดินเดินผ่านมาทางนี้พอดี ณัฐณิชา จึงรีบเข้าไปดึงลุงหัสดินเอาไว้ พลางเอ่ยถามเสียงเบาด้วยความ เขินอายว่า “ลุงหัสดินคะ คืนวันนี้ฉันกับเทพพักที่ห้องไหนหรือ คะ”

ลุงหัสดินได้ยินว่าคุณชายกับนายหญิงน้อยไม่กลับก็ดีใจมาก จึงเอ่ยว่า คุณชายมีห้องของตัวเองอยู่ชั้นสองทางทิศตะวันออก เขาได้ให้คนจัดเตรียมหมอนและที่นอนเอาไว้ล่วงหน้าเรียบร้อย แล้ว

ณัฐณิชาเอ่ยขอบคุณลุงหัสดินที่ต้องเหน็ดเหนื่อย รอจนลุง หัสดินเดินจากไปแล้ว เธอก็ยืนอยู่ที่บันได ส่งข้อความหนึ่งให้กับ ธราเทพ

“ฉันอยู่ที่ห้องนอนของคุณ รีบขึ้นมาเร็วเข้า
ธราเทพกำลังร้อนรุ่มและทรมานภายใต้ฤทธิ์ของเหล้า สมุนไพรเขากวาง สมองเต็มไปด้วยภาพของณัฐณิชาที่นอนแช่ น้ำในอ่างน้ำวนของเขาคืนก่อนหน้านี้ ก็รู้สึกว่าทั่วทั้งร่างอึดอัดจะ เป็นบ้า เหมือนกับว่าเลือดไหลอย่างติดขัด

ข้อความนี้เป็นเหมือนกับข้อความช่วยชีวิตจริงๆ

ทำให้เลือดที่ไหลอย่างติดขัดของเขากลับเข้าสู่สภาพคล่องตัว และซัดสาดโหมกระหน่ำไปทั่วทั้งร่าง

นภสรณ์เห็นว่าธราเทพจะไปแล้ว ก็คว้าหมับเข้าที่ฝ่ามือใหญ่ และอุ่นร้อนของเขาเอาไว้

“พี่เทพ พี่จะไปไหนคะ ณิชายังไม่ได้หยิบชุดซาลงมาเลยนะ As…”

“ฉันรู้สึกเวียนหัว จะกลับไปพักผ่อนที่ห้องสักครู่

นภสรณ์รีบลุกขึ้นยืน กอดหมับเข้าที่เอวของธราเทพ “ถ้าอย่าง

นั้นฉันจะไปเป็นเพื่อนพี่

ธราเทพรู้สึกมึนเมาเล็กน้อย แต่สมองไม่ได้เลอะเลือน จึงรู้สึก

รังเกียจการกระทำที่โผเข้ามาในอ้อมกอดแบบนี้ของนภสรณ์ มาก

เขาผลักนภสรณ์ออกอย่างไร้เยื่อใย เอ่ยอย่างเย็นชาว่า “น้ำ

ฉันเห็นเธอเป็นน้องสาวมาตลอด เธอน่าจะรู้ดีนะ” นภสรณ์ล้มลงบนโซฟา มองไปยังธราเทพที่มีท่าทางดุร้าย

โหดเหี้ยมแล้วก็รู้สึกกลัวขึ้นมาทันที เธอไม่เคยเห็นเขามีท่าทางแบบนี้มาก่อน

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอสงสัยในแผนการของคุณแม่ตัวเอง ถ้า หากว่าบีบบังคับธราเทพอีก จนทำให้เขารังเกียจเธอเข้าจริงๆ แล้วจะทำอย่างไร?

ถึงอย่างไรตอนนี้ธูปติพัศกับณัฐณิชาจะต้องเริ่มแสดงละคร โรติกกันแล้วอย่างแน่นอน ขอเพียงแค่อีกครู่หนึ่ง เธอไปจับชู้ เช่นนั้นเป้าหมายของตัวเองก็สำเร็จแล้ว

เมื่อคิดได้เช่นนี้ นภสรณ์ก็ก้มหน้าขอโทษธราเทพ

ธราเทพไม่ได้มองเธอไปมากกว่านี้ เป็นเพราะว่าดื่มเหล้า สมุนไพรเขากวางมากเกินไป จึงเดินไปถึงห้องนอนตัวเองที่อยู่ ชั้นสองด้วยฝีเท้าที่ไม่มั่นคง

เมื่อธราเทพเข้าประตูมา ณัฐณิชาถึงได้โล่งใจ และรีบดึงเขา เดินไปทางห้องอาบน้ำทันที พลางเดินไป พลางเอ่ยว่า

“เมื่อครู่ฉันลองสืบค้น ในอินเทอร์เน็ตดู คุณดื่มเหล้าเข้าไป เยอะขนาดนั้น จะต้องดื่มน้ำให้เยอะเพื่อเผาผลาญมันออกไป ส่วนเรื่องความร้อนรุ่มในร่างกายล่ะก็ สามารถอาบน้ำเย็นเพื่อ บรรเทาได้ คุณดูสิว่าฉันเป็นเพื่อนที่ดีใช่หรือไม่ ช่วยคุณจาก สภาวะอันตราย…

ณัฐณิชาเอ่ย พลางนำเขาไปใต้ฝักบัวในห้องอาบน้ำ

ธราเทพจ้องมองลำคอขาวเนียนของณัฐณิชาและริมฝีปากสี เชอรี่ที่เอ่ยวาจาเฉลียวฉลาดคู่นั้น จู่ๆ นัยน์ตากลุ่มลึก ผลักเธอเข้าหากำแพง พ่นลมหายใจอุ่นร้อนรดลงใบหน้าของเธอ

จนกระทั่งตอนนี้ ณัฐณิชาเพิ่งจะรู้สึกตัวว่า ธราเทพไม่ใช่คน ป่วยที่จะให้เธอชักจูงได้ แต่เป็นสิงโตที่เต็มไปด้วยเพลิง ปรารถนาตัวหนึ่ง และสามารถครอบครองเธอได้อย่างง่ายดาย

ณัฐณิชาผลักเขาออก พลางเอ่ยเตือนว่า “ธราเทพ คุณทําอะไร นะ? คุณใจเย็นหน่อยสิ”

เขากลับไม่ได้ยินอะไรแล้ว พลางเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบพร่า สุดเซ็กซี่ว่า “ผมไม่อยากอาบน้ำเย็น แต่ต้องการคุณ…”