ตอนที่ 5 ใบรับรอง

ก่อนออกไป เจียงลู่ยังทิ้งบอบม์ไว้ด้วย ผ่านไปนาน แล้ว หลีโน่ก็ยังรักษาท่าทางนี้ จะอ้วกก็ยังลืม :

“มีแล้ว? เธอคงไม่ซวยขนาดนั้นหรอก? ครั้งเดียวก็ ติดเลย? ”

ข้างในใจก็นับวันเวลา ประจำเดือนก็ยังไม่มา!

ยังคงรู้สึกงุนงง สับสน สีหน้าของหลีโน่ซีดขาว หมุน ตัวไปอย่างอึ้งๆงงๆ สายตาโกรธเคืองสีฟ้านั่นมองเข้าไป โดยไม่เตือนอะไร ปกคลุมไปด้วยความหม่นหมอง

สถานภาพสะท้อนกลับ เธอถอยหลังออกไปหนึ่ง ก้าว: เป็นเขา?

“ของฉัน? “เสียงยกขึ้นสูง แปลกจริง!

พยักหน้า เธอส่ายหัวแรงๆอีกครั้ง : “ไม่! ฉันไม่ได้ ท้อง!

ในขณะเดียวกัน หลีโน่ก็กัดปากตัวเองอย่างโกรธๆ โง่! อยากจะเก็บไว้เป็นความลับแต่ถูกเปิดเผยออกมา ยิ่งปกปิดก็ยิ่งเห็นชัดสิ!

แปปนึง เธอก็ถูกเฟิงหีโม่ลากไปที่สูตินารี รอเธอเอา ใบตรวจออกมา ท่าทางของเธอก็บอกไปหมดทุกอย่าง แล้ว:
สามสัปดาห์?

“ไปเอาใบรับรองกับผม! “สีหน้าอึมครึมไป คำพูด ของเฟิงหีโม่ไม่สามารถปฏิเสธได้

“ไม่! ไม่ถึงหนึ่งเดือน…”นี่มันเป็นความเข้าใจผิด ทำไมมันผิดซ้ำแล้วซ้ำอีก? ในตอนนี้ หลีโน่ถูกเรื่องท้อง ปลุกให้ตื่นขึ้นมาทันที

“ถ้าคุณกล้าแตะต้องลูกผมล่ะก็ ผมจะฝังคุณไป ด้วยแน่! ตอนนี้ไปเอาใบรับรองกับผม หรือจะให้ผม จัดการ? ”

ท่าทางโกรธๆนั่นแทงเข้ากระดูก หลีโน่เม้มปากแน่นๆ อารมณ์ตอนนี้คือ:

วันนึงถูกผู้ชายสองคนมาคุกคาม? เธอโชคดีจริงๆ?

ตอนนี้ เสียงของแม่ที่อึ้งไปก็พูดออกมาว่า: “แกท้อง เหรอ?

ดังนั้น ภายใต้การบีบบังคับของทั้งสองคน หลีโน่ก็เอา เรื่องราวชีวิตวุ่นๆของตัวเองจัดการให้เสร็จ

กว่าจะได้ใบสีแดงนั่นมา เธองุนงงไปหมด เธอเพิ่งรู้ ว่าผู้ชายที่มาเอาใบรับรองกับเธอชื่อว่าเฟิงหีโม่

ชื่อคุ้นๆนั่น ทำไมเหมือนว่าเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน?
เดินไปได้สักพัก เธอก็ร้องออกมาเสียงแหลม: “เฟิง… เฟิง โม่? ”

เขาคงไม่ใช่หัวหน้าหนึ่งในสี่ของคนที่มีอิทธิพลใน เมืองชิงเฉิงหรอกนะ เรื่องเล่านั้นช่างลึกลับแปลก ประหลาด, ไม่เข้าใกล้ผู้หญิง, ผิดปกติสุดๆ เคยเอา ปลาไหลใส่เข้าไปในร่างกายผู้หญิง เกือบจะทำดารา สาวสวยคนนั้นที่เรียกว่า”ทำให้ผู้หลง”ตายซะแล้ว และ ยังพาดหัวข่าวถึงผู้ชายคนนั้นอีกด้วย?

รูปร่างเหมือนนายแบบ ใบหน้าแบบลูกครึ่ง ท่า ทางหยิ่งๆเชิดๆ ดูดีไร้ที่ติ ท่วงท่าเยื้องย่างกรีดกราย แสดงออกมาอย่างตรงไปตรงมา นาฬิการะดับไฮเอน รถRolls-Royceหลายสิบล้าน….

ทุกอย่างนั้นเหมือนคล้ายกับว่าเป็นเรื่องเล่า!

หัวใจผิดหวัง!

พอหมุนตัวไป เฟิงหีโม่ก็มองเธอด้วยสายตา บางๆ: “มีอะไร? ”

ตอนนั้นเองถึงเห็นว่าทั้งสองยังไม่เดินออกจากห้องทำ บัตรนั่น สายตาหลายสิบคู่รอบๆนั้นต่างมองมาที่เธอ ส่ายหัว ทันใดนั้นหลีโน่ก็หน้าแดง

เธอดูขาวสะอาดอยู่แล้ว วันนี้สวมชุดกระโปรงยาว สวยงาม ผมยาวนั่นปล่อยสยาย แก้มแดงอ่อนๆ ท่าทา งอายๆ ท่าทางอ่อนโยนสวยงามของเธอและลมหายใจบริสุทธิ์ๆนั่น สวยงามมาก

“ไปเถอะ! ”

ตอนที่จะเปิดปากพูด เสียงของเฟิงหีโม่ซอฟท์ลงไป นิด ก้าวเดินก็ช้าขึ้น

ระหว่างทาง ในใจของหลีโน่กลับปั่นป่วนไปมา: ทำ

ไงดี? ทำไงดี? เธอคงไม่ซวยขนาดนี้นะ?

ขึ้นรถไป คิ้วของหลีโน่ก็เกือบจะมีเหงื่อไหลออกมา!

รถเคลื่อนไปช้าๆเฟิงหีโม่พูดออกมาว่า : “คุณจะมอง ผมไปถึงไหน? มีอะไรก็พูด! ”

เธออึ้งไป ความสงสัยนั้นอยู่ที่ปากนั่น ขับเลี้ยวไปได้ ครึ่งทางก็ : “คือ…สุขสันต์วันแต่งงาน!

พูดออกไปอย่างงงๆ ในใจของหลีโน่ก็เหยียดหยาม ตัวเอง ขณะเดียวกันเฟิงหีโม่ก็หันไปมองเธออยู่สอง วินาที