บทที่5 ของปลอมชั้นเลิศสามแสนกว่า

บทที่5 ของปลอมชั้นเลิศสามแสนกว่า

ฟังสิ่งที่จ้าวเมิงเมิงพูด ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้แสดงอาการอะไร เห็น แก่หยางชาว เขาขี้เกียจจะอธิบายกับผู้หญิงคนหนึ่ง

เมื่อเห็นท่าทีเฉยเมยของลู่เสี้ยงหยาง จ้าวเมิงเมิงก็ยิ่งไม่พอใจ อยากจะเหยียบลู่เสี้ยงหยางซ้ำ ครั้งนี้เธอจึงหันไปพูดกับหลี่หย่า หรู “หย่าหรู ในเมื่อเธอในตอนนี้ไม่ได้รีบร้อนหาแฟน รอเธอเข้าห ยูเม่ยหยินกรุ๊ป เธอก็จะได้เจอกับคุณชายระดับสูงในเมืองปินเหอ ของเรา ถ้าโชคดี อาจได้เจอกับคนในตระกูลล่จากเมืองหลวง”

ใครก็ตามที่พอมีความรู้ต่างรู้ดี เบื้องหลังหยูเม่ยหยินกรุ๊ปคือ ตระกูลล่

เพียงแค่หลี่หย่าหรูสามารถติดต่อกับคนระดับสูงในหมูเม่ยหยิน กรุ๊ปได้ ก็ต้องได้รู้จักคนในตระกูลล่

“ฉันก็คิดอย่างนั้น” หลี่หย่าหรูมองข้ามลู่เสี้ยงหยางไป แสดง ความตื่นเต้นอย่างมาก ถ้าได้รู้จักคนในตระกูลลู่จากเมืองหลวง ทั้งชีวิตนี้เธอก็เหมือนได้อยู่ในระดับสูงลับฟ้า

ตระกูลลู่จากเมืองหลวงยิ่งใหญ่แค่ไหน? เรียกได้ว่าเป็นชนชั้นสูงยักษ์ใหญ่ของประเทศ ทรัพย์สินทะลุแสนล้าน

“อ้อ” จ้าวเมิงเมิงพูดเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ ถอนหายใจออกมา ในใจรู้สึกไม่เต็มใจเล็กน้อย หลี่หย่าหรูยังมีความเป็นไปได้ที่ไร้ ขีดจำกัด แต่เธอได้ลงหลักปักฐานไปแล้ว

แฟนหนุ่มของเธอหยางชาวไม่ได้มีภูมิหลังที่น่าสนใจอะไร ยิ่ง ไม่มีกำลังสนับสนุน ครอบครัวมีโรงแรมห้าดาว ทรัพย์สินหลาย สิบล้าน ถึงต่อไปหยางชาวสืบทอดกิจการของครอบครัว แต่ก็ยังมี มูลค่าแค่หลักสิบล้าน

ไม่นาน เพื่อนคนอื่นก็ทยอยเข้าห้องคาราโอเกะ

งานเลี้ยงวันเกิดดำเนินไปถึงสี่ทุ่มกว่าถึงสิ้นสุด ตอนล่เลี้ยง หยาง มอไซค์คันเล็กกลับถึงบ้านก็ห้าทุ่มกว่าแล้ว เย่สวนกับหลิว จิ้งต่างก็เป็นสาวงาม ให้ความสําคัญกับการดูแลผิวพรรณ พวก เธอจึงไม่เคยนอนดึก ปกติสี่ทุ่มกว่าก็เข้านอนแล้ว

ล่เลี้ยงหยางเดินย่องไปถึงห้องนอนของเยสวน ตอนที่ล้างหน้า อยู่ในห้องน้ำ ก็เหลือบไปเห็นชุดชั้นในหลากหลายแบบของเย่ สวน จิตใจเต้นแรงสั่นไหว

หลังจากเอนตัวนอนลงบนพื้น เยสวนก็พลิกตัว ขาเรียวยาว ข้างหนึ่งโผล่ออกมาจากผ้าห่ม ทั้งยังมองเห็นร่องใต้กระโปรงที่ ทำเอาใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
“โอ้ย…แม้เจ้า! นี่มันของดีจริงๆ” ลู่เสี้ยงหยางนอนมองความ เร่าร้อน อีกนิดเดียวก็จะฝ่าฝืนกฏแล้ว

เช้าวันที่สอง ลู่เสี้ยงหยางที่ยังคงสะลึมสะลือก็ถูกเย่สวนปลุก ให้ตื่น

เย่สวนบอกว่าเมื่อคืนเธอมีสังสรรค์ที่บริษัท ดื่มเหล้าไป ไม่ได้ขับ รถกลับมา เช้าวันนี้จะให้ลู่เสี้ยงหยางไปส่งเธอที่บริษัท

ลู่เสี้ยงหยางตอบตกลงทันที เขารีบล้างหน้าด้วยความเร็วที่ไม่ เคยทํามาก่อน แล้วจัดเตรียมรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าไว้พร้อม

กลัวเย่สวนจะโมโหถ้าเขาช้า ลู่เสี้ยงหยางจึงเร่งรถมอเตอร์ไซค์ ไฟฟ้าสดแรง

เย่สวนทั้งตกใจทั้งโมโห ปากด่าว่าไอ้บ้าคนนี้ไม่หยุด แต่มือทั้งคู่ ก็กอดเข้าที่เอวของลู่เสี้ยงหยางไว้แน่น

ล่เลี้ยงหยางจิตใจพองโต ขยับตัวอย่างไม่สุภาพ ใช้หลังของ เขาถูไถต่อหน้าเสวน

ยี่สิบนาทีหลังจากนั้น ลู่เสี้ยงหยางกับเยสวนก็มาถึงชิงสุยกรุ๊ป ชิงสยกรุ๊ปแห่งนี้คือบริษัทของเสวน
เย่สวนกระโดดลงจากรถมอเตอร์ไซค์ใบหน้าขาดสีสัน จ้องไปที่ ลู่เสี้ยงหยางอย่างดุดันแล้วเดินเข้าบริษัทไป

แล้วในจังหวะนั้น รถเฟอร์รารี่สีแดงสดก็มาหยุดอยู่ข้างรถ มอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าของลู่เสี้ยงหยาง ประตูรถเปิดออก ชายพุงโต คนหนึ่งก้าวออกมาจากรถ ทั้งตัวมีแต่ของแบรนด์เนม

เขาไม่ใช่ใครอื่น เป็นจางติ่งเทียนที่ก่อนหน้านี้คิดหาวิธีที่จะได้ หลับนอนกับเยสวน สุดท้ายถูกลู่เสี้ยงหยางทำเสียเรื่อง เขาไม่ พอใจมาตลอด วันนี้จึงได้มาที่นี่

จางติ่งเทียนมองไปที่จักรยานยนต์ไฟฟ้าของลู่เสี้ยงหยางอย่าง รังเกียจ ในใจโกรธแค้นมาก

เมื่อกี้เขาพึ่งเห็นอย่างชัดเจน เย่สวนสาวงามในฝันลงมาจากรถ มอเตอร์ไซค์ไฟฟ้านั่น

“แม่ง ขยะอะไร? นี่มันของเล่นที่พวกกระจอกเล่นกันล่ะสิ จอด ไว้ตรงนี้มันขวางทางฉัน” จางดิ่งเทียนเปิดปากด่าไปหนึ่งที ยกขา ขึ้นถีบรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าล้มไปกองกับพื้น

ลู่เสี้ยงหยางทุบปอร์เช่ของเขาไปก่อนหน้านี้ หนี้แค้นนี้เขายังไม่

ได้ชำระกับลู่เสี้ยงหยาง
เห็นรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าของตนลงไปกองกับพื้น ลู่เสี้ยงหยาง ก็ขมวดคิ้ว

ก่อนหน้านี้เขาทุบรถปอร์เช่ของไอ้บ้าน วันนี้เปลี่ยนมาขับรถ เฟอร์รารี่ คิดว่าเขาไม่กล้าทุบรถเฟอร์รารี่อีกคันหรอ?

“อ้าว โทษที โทษที เมื่อกี้ฉันมองไม่เห็น เตะสมบัติล้ำค่าของ แกล้มไปกองกับพื้นซะแล้ว” หลังจางติ่งเทียนถีบรถมอไซค์ของลู่ เลี้ยงหยาง ก็ยิ้มเยาะใส่เขาอย่างประชดประชัน

ความเย็นยะเยือกผุดขึ้นในตาของลู่เสียงหยาง เขาอดทนกับไอ้ งี่เง่านมานานแล้ว วันนี้ต้องใส่สีให้มันให้ได้คอยดู

“หึหึ” จางดิ่งเทียนเห็นว่าลู่เสี้ยงหยางไม่มีอาการอะไร ก็คิดว่า เขายังคงเป็นไอ้สวะคนเดิม จึงเอนตัวไปกระซิบข้างหูของลู่เสี้ยง หยาง “ของไร้ประโยชน์ของแกโดนคนอื่นทำลาย แกยังนิ่งเลย แกกับเย่สวนแต่งงานกันมาแล้วสามปี ยังไม่เคยได้แตะต้องเธอ? ฮ่าฮ่า แกวางใจ อีกไม่นาน ฉันจะพาเธอไปไว้บนเตียงฉัน ให้เธอ บริหารเสน่ห์อยู่ข้างกายฉันให้เต็มที่ สำหรับแกใบชำระหนี้ปอร์เช่ ของฉัน ฉันได้คิดบัญชีกับแกแน่”

พูดจบ จาง งเทียนก็ไม่ได้สนใจ เสียงหยางอีกต่อไป เดินผ่าน ตัวเขาไปหาเยสวน

“ทำไมเป็นคุณอีกแล้ว?” เยสวนปั้นหน้า แล้วถามจางยิ่งเทียนนิ่งๆ

ก่อนหน้านี้เธอตกลงที่จะเจรจากับจางดิ่งเทียน นั่นเป็นเพราะ จําเป็นต้องใช้เงินทุนจากจางซึ่งเทียนอย่างเร่งด่วน แต่ตอนนี้ไม่ จำเป็นแล้ว ดังนั้นพอเห็นหน้าเขาจึงขุ่นเคืองเล็กน้อย

จางติ่งเทียนแสะยิ้ม หยิบกล่องสวยหรูออกมาจากกระเป๋าเสื้อ เปิดฝากล่องออก ข้างในเป็นสร้อยคอสีฟ้าไพลินแวววาว

ทันใดนั้น ดวงตาของเย่สวนก็หรี่ลง เธอจำสร้อยคอเส้นนั้นได้ เพียงพริบตา

จูบแห่งเทพธิดา !

จูบแห่งเทพธิดาถูกทำขึ้นเมื่อ100ปีก่อนในอาณาจักรที่ดวง อาทิตย์ไม่เคยตกดิน สร้อยคอเส้นนี้ได้รับการออกแบบโดยแอน นี่นักออกแบบประจำราชวงศ์ ในเวลานั้นพระราชินีกำลังจะฉลอง ครบรอบวันเกิดปีที่80ของเธอ จูบแห่งเทพธิดาเส้นนี้มีความหมาย พระราชินีคือผู้โชคดีที่ได้รับจุมพิตจากเทพธิดา จะอายุยืนร้อยปี อ่อยเยาว์ตลอดกาล

ว่ากันว่าจูบแห่งเทพธิดานี้ในเวลานี้มีทำขึ้นมาเพียงแค่สองเส้น เรียกได้ว่าหาได้ยาก ตอนนี้ถ้าเอาสักเส้นไปประมูลมีมูลค่าสูงถึง ร้อยล้าน
เย่สวนมองไปที่จางติ่งเทียนอย่างไม่อยากเชื่อ สีหน้าซับซ้อน คิดไม่ถึงว่าจางยิ่งเทียนจะมีจูบแห่งเทพธิดาอยู่จริง

ถึงแม้จูบแห่งเทพธิดาเส้นนี้จะน่าอึดอัดเล็กน้อย

เมื่อก่อนเธอมักจะพูดกับเพื่อนของเธอไป์สู้สู้ จากนี้ถ้าใคร สามารถนำจูบแห่งเทพธิดามาให้เธอได้ เธอจะพิจารณาที่จะ แต่งงานกับเขา

แต่ไม่คาดคิดว่าจะเป็นจางติ่งเทียน

“สวนสวน ผมฟังมาจากสู้สู้ รู้ว่าคุณชอบสร้อยคอเส้นนี้ ผมจึงใช้ ความพยายามอย่างมากเพื่อให้ได้สร้อยเส้นนี้มา” จางติ่งเทียน พูดอย่างจริงจัง ใบหน้าเต็มไปด้วยความอ่อนโยน

“หึหึ แค่ดูก็รู้ว่าของปลอม แกคิดจะมาหลอกเมียฉัน คนอย่าง แกนี่ไม่รู้จักหยุด ไม่อายบ้างหรือไง?” แต่ในขณะที่เยสวนยังคง ซาบซึ้ง ลู่เสี้ยงหยางก็ยืนขึ้นทันที แล้วดึงสร้อยคอของจางติ่ง เทียนมา

จางดิ่งเทียนทั้งโกรธทั้งโมโห นี่เป็นสร้อยคอชั้นเลิศแน่นอน

“ใช่ ฉันยอมรับว่านี่เป็นของปลอม แต่ทำขึ้นอย่างประณีตฝีมือช่างชั้นหนึ่ง ผมใช้เงินไปกว่าสามแสนถึงซื้อมันมาได้” จาง ติ่งเทียนพูดกับเย่สวน

เย่สวนมึนงง สีหน้าซาบซึ้งหายไปอย่างไร้ร่องรอยนานแล้ว เพียงแค่พูดอย่างเย็นชา “ขอบคุณค่ะ ช่างใจดี

หันตัวเดินเข้าบริษัทไป ส่วนจูบแห่งเทพธิดาเส้นนั้น ยังไม่แม้แต่ จะหันไปมองซ้ำ

“เห็นรึยัง เมียฉันไม่ชอบของปลอม” ลู่เสี้ยงหยางยิ้มเยาะพร้อม โยนสร้อยก๊อปเกรดเอสามแสนกว่าในมือลงถังขยะ