บทที่1 ทรยศตนเอง

ภายในห้องผ่าตัดสูติ – นรีเวชที่ดีที่สุด ในโรงพยาบาลอันดับหนึ่ง ของเมืองจิ๋น

เจียงสื่อสื่อพยายามทนความเจ็บปวดที่ส่งมาจากท้องลงไป ร่างกายของเธอนั้นสั่นไม่หยุด เธอใช้มือทั้งสองข้างจับราวข้าง เตียงคลอดไว้อย่างสุดแรง จึงทำให้นิ้วมือของเธอนั้นบวมแดง ไปหมด

เมื่อหมอที่ช่วยคลอดอยู่ข้างๆนั้นเห็นถึงสถานการณ์นี้ จึงพูด ปลอบใจเธอด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน”อย่ากลัวเลย คุณทนอีกสัก ครู่หนึ่ง อีกไม่นานลูกก็จะคลอดออกมาได้อย่างปลอดภัยแล้ว”

เจียงซื้อสื้อพยักหน้า แต่ขอบตากลับบวมแดงเล็กน้อยเพราะ

ในใจของเธอนั้นเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ

พอคลอดออกมา ลูกก็จะถูกคนอื่นเอาไปแล้ว

เธอตั้งครรภ์ไว้สิบเดือน และได้สังเกตการณ์เจริญเติบโตของ ลูกขึ้นมาทีละนิดทีละน้อย แม้ว่าเธอพยายามไม่ไปมีอารมณ์ ความรู้สึกกับมัน แต่พอถึงเวลานี้หัวใจของเธอนั้นก็ยังทรงเจ็บ ปวดมากๆ

ขอโทษ ขอโทษด้วยจริงๆ……..

ขอบตาของเจียงจื้ออบวมแดงไปหมด
ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากมีลูกคนนี้ เป็นเพราะว่าเธอไม่สามารถเอา ไว้ได้

เพราะเธอเป็นเพียงแค่คนตั้งครรภ์แทน

พอคลอดลูกออกมาและเอาเงินไปเรียบร้อยเสร็จ เธอก็ไม่ สามารถมีส่วนเกี่ยวข้องกับลูกได้อีกแล้ว

พอดีเวลานี้ ความเจ็บปวดส่งมาอีกรอบหนึ่ง ทำให้เจียงซื้อ อรู้สึกหน้ามืด และเกิดความเสียใจภายหลังขึ้นมาจากในใจ

เธอไม่อยากได้ตังค์แล้ว เธออยากได้แต่ลูก อยากได้แต่ลูก อย่างเดียว……

แต่ไม่มีใครได้ยินเสียงตะโกนภายในใจของเธอ คุณหมอได้ มาฉีดยาชา ให้เธอ ทำให้เธอหมดสติไปเรื่อยๆ จนสลบไปใน ที่สุด……

หลังจากหนึ่งชั่วโมงผ่านไป เจียงซื้อสื่อตื่นขึ้นมา และได้ สังเกตว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย

ข้างๆว่างเปล่าไม่มีใครสักคนอยู่ แต่ข้างเตียงมีเช็คใบหนึ่ง วางอยู่ บนนั้นได้เขียนว่าหนึ่งล้านหยวนถ้วน

ทันใดนั้น หัวใจของเจียงซื้อสื่อเปรียบเสมือนถูกขุดไปชิ้น

ใหญ่

มือของเธอแตะไปที่หน้าท้องที่ยุบลงแล้ว โดยจิตใต้สำนึก จา กลั้นน้ำตาก็ไหลลงมาอย่างกระทันหัน……..
ทีหลัง จะไม่มีเจ้าน้อยที่ซนมาเคลื่อนไหวตัวไปมาในท้องอีก แล้ว

เธอยังไม่ทันได้เห็นสักดาเดียวเลย!

พอนึกถึงว่าคงไม่มีโอกาสได้เจอีกแล้ว น้ำตาของเจียงซื้อสื่อ

ไหลลงมารุนแรงกว่าเดิม

แต่ยังไม่ทันรอให้เธออ้าปากร้องออกมา ประตูของห้องผู้ป่วย

ก็ถูกคนผลักเข้ามา

เจียงสื่อสื่อมองไปต้นกำเนิดของเสียง จากนั้นก็ได้เห็นเจียง นวลนวล ใส่รองเท้าส้นสูงคู่นึงแล้วเดินเข้ามาอย่างหนึ่ง

เธอมีความรู้สึกตื่นตกใจไปสักพักหนึ่ง และอยากจะดิ้นรนเพื่อ ลุกขึ้นมา แต่กลับมีความเจ็บปวดบางอย่างส่งมาจากในท้อง

บาดแผลที่เพิ่งเกิดจากการคลอดลูกนั้นไม่สามารถรองรับการ เคลื่อนไหวเช่นนี้ของเธอ จึงทำให้เธอนั้นนอนล้อมกลับไปที่เดิม หน้าซีดไปหมด

เจียงนวลนวลยืนอยู่ข้างเตียง และมองสังเกตเธอตาเดียว สายตาเต็มไปด้วยความลบหลู่ดูถูก”เจียงซื้อสื่อ เป็นแกจริง ด้วย”

“ทำให้แกถึงอยู่ที่นี่? ”

เจียงสื่อสื่อทั้งตกใจและโมโห ภายในดวงตานั้นเต็มไปด้วย ความรังเกียจและความแค้น
เจียงนวลนวลดูเหมือนเป็นแบบว่าพบเรื่องธรรมดาปกติ ไม่ได้ สนใจเพียงสักนิด จากนั้นหัวเราะออกมาในฐานะที่เป็นผู้ ชนะ”ฉันกับซื้อเฉินได้เตรียมที่จะหมั้นกันแล้วก็เลยมาทำการ ตรวจสอบสุขภาพก่อนแต่งงานที่นี่……..แต่คาดไม่ถึงว่า จะมาเจอ แกที่นี่ด้วย!เจียงสื่อสื้อ คาดไม่ถึงว่า แกก็เป็นไปได้ที่จะมีชีวิต เช่นนี้ เพื่อแค่เงินก็สามารถไปขายร่างกายของตนเอง คลอดลูก ให้ผู้ชายคนอื่นได้ด้วย”

“แกหูบปากเดี๋ยวนี้นะ!”

เจียงสื่อสื่อโกรธขรึมมาก จึงใช้มือจับสิ่งของที่อยู่บนโต๊ะขึ้น มา แล้วโยนขว้างไปทางร่างกายของเจียงนวลนวล

ดูเหมือนจะเกลียดผู้หญิงคนนี้เข้ากระดูกดำ ดังนั้นจึงใช้แรง ทั่วร่างกาย

บาดแผลถูกดึงออกอีกครั้ง ทำให้เธอเจ็บจนหน้ามืด

เจียงนวลนวลหลบหลีกการโจมตีของเธอได้อย่างง่ายดาย แถมยังได้หัวเราะอย่างภูมิใจกว่าเดิมอีก” แค่นี้เองแกก็รับไม่ไหว แล้วหรือ? แล้วถ้าหากว่าฉันบอกแกว่า ปีที่แล้วหน้ากากออกซิเจน ของแม่แกนั้นก็ถูกฉันดึงออก รวมไปถึงค่ารักษาพยาบาลที่คุณ พ่อจะให้แกนั้น ก็ถูกฉันยึดไปข้างทางด้วย…….จนกระทั่ง ฉันยัง ได้ไปแอบบอกกับพี่ซือเฉินว่า แกไปเป็นผู้ตั้งครรภ์แทน เมื่อ ได้ยินเรื่องพวกนี้ แกรู้สึกยังไงล่ะ?”

เมื่อเจียงซื้อสื่อได้ยินเรื่องทั้งหมดที่พูดนี้ ก็รู้สึกเหลือเชื่อจริงๆ เดิมทีเธอก็รู้สึกเจ็บปวดใจเป็นอย่างยิ่งเพราะจากลูกสุดที่รักไปแล้ว แถมตอนนี้ยังมาเผชิญกับความจริงของเมื่อก่อนอีก ทำให้เธอเกือบจะบ้าแล้ว และไม่สามารถบังคับอารมณ์ไว้ได้อีก

“เจียงนวลนวล ทําไมแกจะกระทำแบบนี้ต่อฉัน ฉันไม่เคยทำ เรื่องใดๆที่ไม่ดีต่อแกนะ ทำไมแกถึงกระทำแบบนี้ ผู้หญิงที่โหด เหี้ยมอย่างแกนั้นจะตกนรกแน่นอน!!

เจียงนวลนวลดูเหมือนจะพอใจท่าทางของเธอ สีหน้าก็ด่าลง มาทันที จากนั้นพูดว่า “แล้วแกว่าทำไมล่ะ?ก็เป็นเพราะว่าฉันจะ ทำลายชีวิตของแกไง!แกไม่ได้ทำอะไรที่ไม่ดีต่อฉัน แต่การมีชีวิต อยู่ของแกนั้น กลับขัดขวางทางของฉัน………

พวกเราล้วนเป็นลูกสาวของตระกูลเจียง แต่ทำไมแกได้เป็น

คุณหนูของตระกูลและเป็นที่รักใคร่ของทุกคนด้วย แต่ทำไมฉัน

กลับต้องถูกว่ากล่าวตำหนิว่าเป็นลูกเมียน้อยล่ะ? เมื่อนึกถึง

เรื่องทุกอย่างที่ผ่านมา ฉันก็อยากจะบดขยี้แก แต่ตอนนี้ฉันชนะ

แล้ว……ไม่ว่าจะเป็นคุณพ่อหรือว่าทรัพย์สมบัติของตระกูลเจียง

จนกระทั่ง ซือเฉิน ตอนนี้ก็เป็นของฉันหมด ส่วนแกนั้น เป็น

เพียงแค่ลูกที่โดนทอดทิ้งของตระกูลเจียงแค่นั้นเอง!ฮาฮาอา!”

ข้างหูเต็มไปด้วยเสียงเอ็ดตะโรของเจียงนวลนวล ทุกคำทุก ประโยคล้วนเหมือนเป็นมืดแหลม แทงไปที่บาดแผลของเธออีกที

ความทรงจําของเจียงซื้อสื่อนึกไปถึงหนึ่งปีก่อน

เดิมที่คุณแม่ยังรักษาที่โรงพยาบาลได้อย่างดี แต่อยู่ดีๆก็ป่วย หนักทันที เธอไปขอเงินจากคุณพ่อเพื่อช่วยชีวิตของคุณแม่ แต่ไม่ ได้เงินแม้แต่บาทเดียว
พอดีในเวลานั้น เธอยังได้พบเจอว่าคู่หมั้นของเธอหลานชื่อ เฉินได้สมคบกับเจียงนวลนวลตั้งนานแล้ว

เมื่อเผชิญกับเรื่องทั้งหลายนี้เธอรู้สึกท้อแท้ใจมาก แถมยัง ไม่มีเงินที่จะเป็นค่ารักษาพยาบาลให้แม่ด้วย สุดท้ายเธอเลย ต้องหาเงินจากการเป็นผู้ตั้งครรภ์แทนคนอื่น

แต่คาดไม่ถึงว่า เรื่องทั้งหมดนี้ ล้วนเป็นการวางแผนของเจียง นวลนวล

หลังจากวันนั้นมา เธอก็ถูกไล่ออกจากตระกูลอย่างสมบูรณ์

เจียงซื้อสื่อยังจําวันนั้นได้อย่างชัดเจน คุณพ่อมองเธอโดยใช้ สายตาที่อำมหิต และพูดกับเธอว่า “หลังจากออกไปแล้ว แก อยากเป็นบอกว่าเคยเป็นคนของตระกูลเจียง ฉันกลัวว่าชื่อเสียง ของตระกูลจะเสียหายเพราะแก”

ส่วนคู่หมั้นของเธอ ยิ่งตำหนิเธอด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วย รังเกียจ “เจียงซื้อสื่อ แกทำเรื่องที่น่าเกลียดชังขนาดนี้ออกมา ได้ยังไง”

เรื่องทุกๆอย่างที่ผ่านมานั้น ล้วนกระตุ้นเจียงซื้อสื่อที่อ่อนแอ อยู่แล้ว

สีปากของเธอนั้นขาวซีกมาก ความเจ็บปวดและความเกลียด ชังในใจของเธอนั้นเกี่ยวพันกัน ทำให้ร่างกายของเธอนั้นเปรียบ เสมือนถูกน้ำทะเลพัดพาไป และในที่สุด…… มิดที่ไร้ขอบเขต ก็ตกอยู่ในความมืด