บทที่ 14 โลกนี้มันกลม

เช้าวันถัดมาเจียงสื่อซื้อกับเสี่ยวเป่าเพิ่งจะตื่นนอน จิ้นเชิงเฉินก็ มาถึงเรียบร้อยแล้ว

ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง สวมชุดสูทที่ตัดมาพอดีกับรูปร่าง ชุด รัดแน่นเห็นเป็นสัดส่วน ยิ่งทำให้เขาดูแพงกว่าปกติมาก หน้าตา หล่อเหลา ราวกับรูปปั้นประติมากรรม ริมฝีปากบางเป็นกระจับ สีหน้าท่าทางดูนิ่งขรึม เวลาสายตาขยับ มันช่างมีเสน่ห์น่า หลงใหลทำให้คนที่เห็นแล้วแทบจะละสายตาไปไหนไม่ได้

เจียงซื้อสื่อตะลึงไปชั่วขณะ

อึ้งอยู่นานกว่าที่จะดึงสติกลับมาได้ ถามขึ้นอย่างเบลอๆ “คุณ นทำไมคุณถึงมาเช้าขนาดนี้ล่ะคะ?”

จิ้นเฟิงเฉินดูมีความสุขไม่น้อย เวลาพูดก็ดูเบิกบานเช่น กัน เอาอาหารเช้ามาให้คุณกับเสี่ยวเป่าน่ะ”

เขายกถุงขึ้นมา แกว่งๆข้างหน้าของเธอ

เจียงสื่อสื่อรีบรับทันทีพร้อมกับพูดขึ้น ถ้าอย่างนั้นคุณก็เข้ามา ก่อนค่ะ ฉันจะไปจัดจานให้

จิ้นเฟิงเฉินพยักหน้า ก้าวเท้าเดินเข้ามาข้างใน

เสี่ยวเป่าเดินออกมาจากในห้องพอดี ดูท่าทางยังคงไม่ตื่น เท่าไร ดวงตาดูงัวเงีย ผมชี้ฟู ดูแล้วน่ารักน่าเอ็นดู
พอหันมาเห็นพ่อตัวเอง คำทักทายสักคำก็ไม่มี หันกลับไป คลอเคลียเจียงสื่อสื้อ พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน “อุ้มๆ

เจียงจื้อดื้อยิ้มพลางเอนตัวลงไปอุ้มเขา อีกมือก็ยกจานเดิน

ออกมา

จิ้นเฟิงเฉินรีบเดินเข้าไปช่วยทันที ถือโอกาสนี้เหลือบมอง เสี่ยวเป่าด้วยสายตาเย็นชาพร้อมกับพูดขึ้น “คุณเจียงไม่ต้อง ตามใจเขาแบบนี้ก็ได้

เจียงสื่อสื่อพูดตอบด้วยความไม่ได้ติดใจเลยสักนิด ไม่เป็นไร หรอกค่ะ เขาเป็นเด็กน่ารักเชื่อฟังขนาดนี้ อุ้มเอาไว้ก็ไม่ได้หนัก อะไรเลยค่ะ”

เสี่ยวเป่าทําเสียงดี ใส่พ่อตัวเองอย่างได้ใจ แล้วก็กอดเจียง สื้อสื้อแน่นขึ้นไปอีก

เจียงซื้อสื่ออดยิ้มไม่ได้ อุ้มเสียวเป่านั่งลงบนตัก แล้วถามขึ้น ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน อยากกินอะไร เดี๋ยวน้าหยิบให้หนูเอง

เสี่ยวเป่าชนิ้วออกไปพร้อมกับพูดขึ้นจะเอานมอันนั้น เจียงสื่อซื้อก็หยิบมาให้ตามที่เขาต้องการ จากมุมนี้แล้ว จะเห็นใบหน้าที่ดูดีของเธอจากข้างๆ

มุมปากที่เจอเล็กน้อย เวลายิ้มราวกับดอกไม้ จมูกน้อยๆเป็น สันดูน่ารัก แววตาใสดุจแม่น้ำในฤดูใบไม้ร่วง ดูเปล่งประกายวัน วาว แต่งหน้าเบาๆไม่เยอะเกินไปรับกับผิวที่ดูอ่อนโยนน่า ทะนุถนอม ดูบริสุทธิ์และงดงาม ชุดกระโปรงผ้าพริ้วสบายๆสีเนื้อทำให้เธอดูเรียบง่ายสบายๆ รูปร่างสง่างามมีสัดส่วน หน้าโค้ง หลังเว้า เอวเล็กคอด โอบได้หนึ่งมือพอดี

จิ้นเชิงเฉินมองจนสติล่องลอย แววตาที่ดำขลับยิ่งดูนิ่งลึกขึ้น

ราวกับว่าจะกลืนกินเธอเข้าไปอย่างไรอย่างนั้น

เจียงซื้อสื่อเหมือนพอจะรู้สึกตัว เงยหน้าขึ้นมาโดย สัญชาตญาณ

ตาสองคู่จ้องมองกัน แววตาของจิ้นเฟิงเฉินกลับมานิ่งสงบ ตามเดิม เขาถามขึ้น“มีอะไรเหรอ?”

“อ๋อ ไม่มีอะไรค่ะ

เจียงสื่อซื้อหุ้นสายตากลับไปอย่างเงียบๆ ในใจก็เริ่มรู้สึก สงสัยขึ้นมา

หรือว่าฉันคิดไปเอง?

ตะกี้จู่ๆก็รู้สึกว่าเหมือนมีสายตาจ้องมองมาที่ตนอย่าง

เร่าร้อน!

ยี่สิบนาทีผ่านไป หลังจาก เจียงซื้อสื่อและเสี่ยวเป่ากินอาหาร เช้าเสร็จ ก็ออกไปพร้อมกับจิ้นเฟิงเฉิน

จิ้นเฟิงเฉินส่งเจียงสื่อสื่อที่แถวๆบริษัท

ก่อนจะลงจากรถ จู่ๆจิ้นเชิงเฉินก็ถามขึ้น” ใช่แล้ว คุณเจียง คืน นี้เสี่ยวเป่าจะไม่รบกวนคุณแล้วล่ะ พอดีคุณกับคุณย่าของเขา กลับมา เลยอยากจะเจอเขาสักหน่อย
เจียงสื่อสื่อชะงักไปสักพัก ก่อนที่จะตอบขึ้นทันที”อ๋อ ได้ค่ะ ไม่มีปัญหาค่ะ”

เสี่ยวเป่าไม่พอใจอย่างมาก ผมจะเอาน้าสื่อสื่อ

จิ้นเชิงเฉินไม่ได้สนใจเขา หันมาพูดกับเจียงซื้อสื่อต่อ”ถ้าเกิด คุณคิดถึงเขา สามารถโทรหาเบอร์ที่เสี่ยวเป่าทิ้งไว้ให้ได้นะ

“ได้เลยค่ะ”

เจียงสื่อสื้อในใจแอบรู้สึกไม่อยากแยกจากกันไป แต่ทำได้แค่ ก็ยิ้มตอบกลับไป จากนั้นก็จับๆเสี่ยวเป่า บอกลากับเขา แล้วจึง เดินขึ้นไปบริษัท

เวลานี้เป็นช่วงเวลาเร่งด่วนพอดี ลิฟต์คนแน่นจอแจไปหมด เจียงสื่อสื้อก็เลยตัดสินใจเดินขึ้นบันไดแทน

พอถึงแผนก ก็เห็นคนกำลังคุยเจรจาอะไรกันอยู่ ดูคึกคักกันมาก

พอเห็นเธอ เหอหลินก็รีบมาดึงตัวเธอเข้าไปทันทีพร้อมกับพูด ขึ้น”สื้อสื่อเกิดเรื่องใหญ่แล้วล่ะ”

“เกิดเรื่องใหญ่อะไร?” เจียงซื้อสื่อสีหน้างงงวย

เหอหลินยื่นมือถือมาให้เธอดู ก็นี่น่ะสิ….. เจียงซื้อสื่อเพ่งตามองหน้าจอมือถือ เห็นกระทู้ของบริษัท

ด้านบนมีพาดหัวข่าวซุบซิบ บริษัทX.C.กำลังจะถูกบริษัทกรุ๊ป ใหญ่ฮุบกิจการเร็วๆนี้
เจียงสื่อสื่อรู้สึกตกใจไม่น้อย เรื่องนี้มันตั้งแต่เมื่อไร?

เหอหลินตอบเมื่อเช้านี้น่ะ ได้ยินว่าบริษัทที่จะฮุบกิจการของ บริษัทพวกเราก็คือหลานชื่อกรุ๊ป”

เจียงสื่อสื่อสีหน้าหยุดชะงัก หลานชื่อกรุ๊ปไหน?”

เหอหลินมองเธอด้วยสีหน้าเหมือนกำลังดูสิ่งแปลก ประหลาด จะเป็นบริษัทไหนได้อีกล่ะ ทั้งเมืองจีนก็มีหลานชื่อกรุ๊ป อยู่แค่บริษัทเดียวเท่านั้น นี่คุณไม่รู้เหรอ?”

เจียงสื่อสื่อไม่ได้พูดอะไร สองมือค่อยๆแน่น ในแววตาแฝง ไปด้วยความรู้สึกเย้ยหยัน

เธอจะไม่รู้ได้ยังไงล่ะ

แต่เพราะรู้ดีเลยน่ะสิ ถึงได้ถามเพื่อความมั่นใจ

เพียงแค่คิดไม่ถึงว่า หลังจากเวลาล่วงเลยไปห้าปี จะมาได้ยิน ชื่อนี้อีกครั้ง ในสถานการณ์แบบนี้

เพื่อนร่วมงานข้างๆ พอได้ยินเรื่องที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่ ก็ รีบเข้ามาร่วมวงทันที “สื้อสื่อคุณนี่มันกบในกะลาจริงๆ คุณผู้ชาย ของตระกูลหลานนั่นน่ะรู้ๆกันว่ารูปหล่อพ่อรวยมากเลยนะ! ดู อบอุ่นสุภาพ ไม่รู้ว่าขโมยใจของสาวๆไปกี่คนแล้ว”

“ใช่ๆ แถมเขายังเป็นลูกท่านหลานเธออยู่ลำดับที่เก้าในลิสต์ ของบุคคลดีเด่นแห่งเมืองจีนด้วยนะ มักจะเห็นได้บ่อยๆ ในนิตยา สารเกี่ยวกับธุรกิจ คุณไม่เคยเห็นบ้างเลยเหรอ?”
“ถึงเคยเห็นแล้วก็ทำไรไม่ได้อยู่ดี เขามีคู่หมั้นแล้ว! ถ้าจะให้ พูด คู่หมั้นของคุณชายหลานคนนั้นก็เหมือนกับสื่อซื้อเลยนะ นามสกุลก็เป็นเจียงเหมือนกัน ชื่อว่าเจียงนวลนวล ไม่แน่อาจจะ เป็นญาติของเจียงสื่อสื่อก็ได้นะ”

“ฮ่าๆๆ……

ทุกคนพากันหัวเราะคิกคัก เจียงสื่อซื้อกลับไม่ออกเลยสัก

ช่างน่าเสียดาย ที่เป็นญาติของเธอจริงๆน่ะ

โลกนี้มันช่างกลม ใช่ไหมล่ะ?

หลังจากเรื่องราวครั้งนั้นเมื่อห้าปีก่อน เธอก็ตัดขาดความ สัมพันธ์กับตระกูลเจียงไปแล้ว ตอนแรกก็นึกว่าชีวิตนี้คงจะไม่ได้ มีปฏิสัมพันธ์กันแล้ว ใครจะไปคิดว่าจะกลับมาพบกันอีกครั้งใน สถานการณ์แบบนี้

เจียงสื่อสื้อในใจรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา

เหอหลินเห็นสีหน้าของเธอ จึงถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงเป็น อะไรไป สื่อสื้อ?”

“ไม่มีอะไร”

เจียงออฝืนยิ้ม ก่อนวางกระเป๋าลง แล้วเดินไปห้องชงกาแฟ กะที่จะไปชงกาแฟสักแก้วมาดื่มให้รู้สึกกระรี้กระเปร่าขึ้นมา หน่อย
แต่คิดไม่ถึงว่า ขณะที่เดินมาถึงประตูของห้องชงกาแฟ ก็เจอ เข้ากับคนสองสามคน

สองคนในนั้น เป็นผู้จัดการแผนกเหยนอี้เฟยและผู้จัดการ

ใหญ่หลี่เซิ่ง

ทั้งสองคนอยู่ขนาบข้างซ้ายขวา ประกบชายหญิงคู่หนึ่งที่อยู่ ตรงกลาง

ผู้ชายสวมชุดสูทสีเทา หน้าตาหล่อเหลามาดดี ดูอบอุ่นและ สุภาพ เดินไปที่ไหน ก็ดูเป็นคนที่น่าเชื่อถือไว้วางใจสมคำร่ำลือ

ส่วนผู้หญิงที่อยู่ข้างเขา สวมใส่เสื้อผ้าแฟชั่น ชุดเดรสรัดรูปสี แดง เห็นรูปร่างที่เป็นสัดเป็นส่วน มีส่วนเว้าส่วนโค้ง ใส่รองเท้า ส้นสูงสิบนิ้ว แต่งหน้าสวย ใบหน้าเผยให้เห็นความสง่า งดงาม สีหน้าแอบมีความหยิ่งและวางมาดนิดๆ

เจียงซื้อสื่อพอเห็นทั้งสอง ใจก็เหมือนถูกบีบรัด เธอรู้สึก หายใจติดๆขัดๆ

นั่นคือหลานซือเฉินและเจียงนวลนวล! ! !