บทที่ 9 ทานยาคุมกำเนิด

คืนนั้นร้อนแรงมาก ร้อนแรงจนวันที่สองที่เฮเลน ตื่นขึ้นมาร่างกายของเธอปวดไปหมด

รอยจูบสีแดงเต็มไปหมดทั้งร่าง สายตาของ

เหมันต์ร้อนรุ่มมาก

คล้ายกับมีไฟห่อหุ้มอยู่ชั้นหนึ่ง เขาจุ๊บหน้าผาก ของเธอเบาๆ “ เฮเลน ”

เสียงเรียกเฮเลนนี้ เหมือนกับเมื่อก่อนที่เขาเรียก เธอแต่ก็เหมือนกับว่าไม่เหมือนเดิม

เฮเลนหันไปมองเขา คล้ายกับยังไม่ตื่นดี ดวงตายัง คงงงงวยอยู่บ้างเล็กน้อยอย่างน่ารัก

เขาหัวเราะแล้วลูบแก้มของเธออย่างรักใคร่

คุณนอนต่อสักพักนะครับ ช่วงนี้ผมลางาน แทนคุณเอง พักผ่อนอยู่บ้านนะ ”

เฮเลนมองเขาลุกจากเตียงเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออก

ไป เธอยังคงลังเลงงงวย

เมื่อคืนนี้ เธอนอนกับเขาแล้วจริงๆ เธอแค่อยาก ลองดูตอนที่สติของเธอไม่ค่อยมี

เธอนึกว่าเหมันต์จะปฏิเสธ แต่นึกไม่ถึงว่าสุดท้ายคนที่เป็นคนควบคุมเกมส์จะเป็นเขา

กุหลาบ เธอทำมากกว่านี้ยังมีประโยชน์อะไร คน

ที่เธอรัก

คนที่เขานอนกอดอยู่ทุกวันทุกคืนก็ยังคงเป็นฉัน เจ็บปวดไหม?

แต่ความเจ็บปวดนี้จะลึกกว่าความเจ็บปวดของเธอ

หรอ?

เฮเลนนอนอยู่บนเตียง หัวเราะอยู่ดีๆหัวใจก็เต็มไป ด้วยความโศกเศร้าชาหนึบ

หลังจากที่เธออาบน้ำแล้วลงมาข้างล่าง เธอกลับ มองเห็นกุหลาบก็ยังอยู่ที่บ้านด้วย

สีหน้าของเธอบึ้งตึงแล้วจ้องเธออย่างดุดัน

เฮเลนรู้ เมื่อคืนนี้กุหลาบต้องได้ยินเสียงแน่ เธอยก

ยิ้มบางๆมองกลับไป

สายตาสองคู่ประสานกัน คล้ายกับกำลังวัดความ แน่กันอย่างไร้ร่าง

กุหลาบพุ่งเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว ยกมือขึ้นก็อยากจะตบหน้าของเธอ
เฮเลนรู้ว่าเธอจะทำอย่างนี้ เธอหลบไปด้านข้าง ทําให้เธอตบไม่โดน

เธอตบไม่โดนก็กรีดร้องออกมาเสียงแหลม

“ นังร่าน ทำไมแกถึงได้ไร้ยางอายขนาดนี้!”

ลําคอขาวของเฮเลนก็คือหลักฐานความบ้าคลั่ง ของเมื่อคืนนี้ สีแดงม่วง

คล้ายกับดอกไม้ที่ผลิบาน สีสดแสบตา

ดวงตาของกุหลาบแดงก่ำ ทั้งแค้นทั้งอิจฉา คล้าย กับดวงตาที่มีพิษที่จ้องเธอไว้

กุหลาบ หากพูดขึ้นมา ฉันยังต้องขอบใจเธอ

หากไม่ใช่เธอที่เป็นคนบอกให้คนในบริษัทแสดง ละครแบบนั้น

ฉันก็จะไม่กลับมาเพราะไม่สบาย เหมันต์ก็จะไม่

เอ็นดูฉัน

แล้วเรื่องต่อมาก็จะไม่เกิดขึ้นอย่างง่ายๆแน่ ดังนั้น กุหลาบ ขอบใจนะ ”

เหมือนกับเมื่อสามปีก่อน ที่กุหลาบพูดกับเฮเลนว่า‘ขอบใจนะ ‘ได้อย่างสะใจมาก

กุหลาบแค้นใจจนกรีดร้องออกมาเสียงแหลม เอาแต่ด่าเธอว่าเป็นนังจิ้งจอก

ไร้ยางอายด้วยคําพูดไม่น่าฟังพวกนี้ เฮเลนไม่ สนใจสักนิด เธอเดินตรงไปยังโต๊ะอาหาร

มองเห็นกุหลาบในแบบนี้ ความแค้นสามปี สุดท้าย

ก็นับได้ว่าได้แก้แค้นแล้ว

แต่น่าเสียดาย กุหลาบก็ได้มอบความตื่นตระหนก ให้เธออีกครั้ง

เฮเลนกำลังจะทานอาหาร กุหลาบก็พุ่งเข้ามา บัด อาหารเช้าของเธอลงพื้น

แล้วโยนยาหนึ่งแผ่นมา เอ่ยอย่างดูถูกว่า :

“ ทานโจ๊กทําไม ทานยาดีกว่านะ!” ยาบนโต๊ะคือ

ยาลีโวนอร์เจสเตรล

ม่านตาของเฮเลนหดเล็กลง หลาบรู้สึกถึงความ

เปลี่ยนแปลงน้อยๆของเธอ

กุหลาบยกยิ้มที่ได้ใจออกมา “ นึกว่าล่อลวงพี่ขึ้นเตียงได้แล้วก็จะแน่หรอ?
เฮเลน ฉันบอกเธอนะว่า แม้ว่าพี่ชายจะเอาเธอ

แล้ว

เธอก็เป็นได้แค่โสเภนีคนหนึ่งเท่านั้น! โสเภนีจะ ไปท้องลูกของพี่ชายได้ยังไงกัน!

เพื่อป้องกันเธอท้อง นี่เป็นยาที่พี่ชายออกไปซื้อมา ตั้งแต่เช้า

สั่งกับฉันว่าต้องดูเธอทานเข้าไปเลยนะ! เหมันต์ซื้อมาเองกับมือ……

คนๆนั้นเมื่อเช้ายังจูบเธออย่างอ่อนโยนอยู่เลย

ความอ่อนโยนนั้นยังคงติดอยู่บนใบหน้าของเธอ แต่เวลานี้กลับกลายเป็นความเย็นชา

หลังจากที่เขาจูบเธอแล้วก็ให้เธอทานยาคุมกำเนิด สามีภรรยา สามี?

นี่เป็นคำที่เขาบอกเองว่าจะดูแลเธอ?

‘ ทำไม เฮเลน เธอรีบทานเข้าไปสิ! ” ‘กุหลาบอ่ยเสียงสูง

เฮเลนสูดหายใจเข้าไปลึกๆ เก็บความดูถูกตัวเอง ในดวงตาเข้าไป สีหน้าเย็นชา
“ ฉันจะไม่ทานยานี้

กุหลาบอิ้ง แล้วยิ่งตะคอกเสียงแหลมมากขึ้นไปอีก “ เธอจะไม่ทาน?

เฮเลน เธออย่าตลกอีกเลย นี่เป็นยาที่พี่ชาย บอกให้เธอทาน

เธอนึกว่า เธอมีสิทธิ์ปฏิเสธหรอ? ในเมื่อนี่เป็น หน้าที่ที่พี่ชายสั่งฉันมา

ไม่ว่าจะยังไงฉันก็จะช่วยทำให้สำเร็จแน่ เธอว่า

ไหมล่ะ? ”

เธอหัวเราะอย่างแปลกๆ เดินเข้าไปหาเฮเลน เฮ เลนถอยหลังอย่างระมัดระวัง

“ เธอจะทำอะไร? ยาให้เธอไง « ทำอะไร แน่นอนว่าป้อน

กุหลาบยิ้มเย็น แล้วพุ่งเข้าไปจับเธอไว้อย่างรวดเร็ว

ร่างกายของเฮเลนอ่อนแออยู่แล้ว กุหลาบแรง เยอะ เธอไม่สามารถต่อต้านกุหลาบ

ได้เลย เธอเพิ่งวิ่งไปได้สองก้าวก็ถูกกุหลาบจับได้
กุหลาบกดเธอไว้บนเก้าอี้แกะสลักด้วยลาย ดอกไม้

แล้วยังมัดเธอด้วยเชือกหลายรอบอย่างแน่นๆ

เฮเลนตื่นตระหนกขึ้นมา มองกุหลาบเทยายาลีโว

นอร์เจสเตรลออกมามากมาย

เธอเบิกตากว้าง ” กุหลาบ เธอกล้าหรอ! ” ไม่ว่า เธอจะดิ้นรนขัดขืนยังไง

จนกระทั่งมือที่ถูกมัดอยู่ด้านหลังถลอกก็ยังคงไม่ สามารถแก้มัดเชือกเส้นหนานี้ได้

ความหมดหวัง ค่อยๆเข้ามาหาเธอทีละนิดๆ

กุหลาบหัวเราะด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว จับปากของ เธออ้าออก “ กล้าหรือว่าไม่กล้า?

เธอดูสิว่าฉันกล้าไหม! คนอย่างเธอ จะมีสิทธิ์ ท้องลูกของพี่ได้ยังไงกัน

ดังนั้นเพื่อป้องกันวันข้างหน้าที่เธอจะลำบาก ทาน ยาเข้าไปอย่างเชื่อฟังเถอะ เฮเลน

ฉันทำเพื่อเธอทั้งนั้นเลยนะ! ”
เฮเลนกัดฟันแน่น แล้วชนเธออย่างแรง แต่กุหลาบ กลับไม่สะทกสะท้านอะไร

มือที่จับแก้มของเฮเลนไว้คล้ายกับเกือบจะถูกเธอ บีบจนแหลกคามือแล้ว

ในที่สุดกุหลาบก็ยัดยาเข้าไปในปากของเฮเลน แล้วจับแก้วน้ำส่งน้ำเข้าไปในปากของเธอ

ดวงตาของเฮเลนแดง เธอปิดปากของเฮเลนไว้ แน่น ไม่ให้เธออาเจียนออกมา

กุหลาบหยิกเนื้อบนร่างของเธออย่างรุนแรง ทำให้ เธอเจ็บ แล้วกลืนยาลงไป

ของเหลวเย็นๆไหลเข้าไปในเครื่องใน ในเลือด ของเธอ คล้ายกับร่างทั้งร่างของเธอค่อยๆ เย็นเฉียบไป หมด

หลังจากที่นอนกันแล้ว คนที่ไม่รัก สุดท้ายก็ยัง เหลือแต่การดูถูกอยู่ดี

“ เหมันต์ เหมันต์ กรี๊ด! ” เธอกรีดร้องอย่างบ้า

ทำไมต้องทำแบบนี้กับเธอ……

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ