บทที่ 1 คดีที่ต้องโทษอย่างไม่เป็นธรรม

“ เลข 48 ออกจากคุกได้แล้ว

ตามด้วยเสียงเย็นชาของหัวหน้าเจ้าหน้าที่เรือนจำ ดังขึ้น

ประตูเหล็กที่แข็งและเย็นค่อยๆถูกเปิดออกช้าๆ แสงอาทิตย์ค่อยๆสาดเข้ามา

ส่องกระทบลงบนใบหน้าที่ซีดขาวของเธอ อาทิตย์……

สามปีแล้ว สามปีที่ไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวัน

ในที่สุดวันนี้ก็คือวันที่เธอติดคุกเต็มเวลาที่กำหนด

แล้วเสียที

เธอหลับตาลง สูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ อย่างกับ

คนโลภ

จากนั้นก็ก้าวขาออกไปพ้นคุกที่ทำให้เธอรู้สึกว่า อยู่บนกองไฟทุกวันนี้

ห่างออกไปไม่ไกลนัก มีโรลส์รอยซ์รุ่นลิมิเต็ด จอดอยู่ไม่ไกลนัก ผู้ชายรูปร่างสูงโปร่งพิงอยู่ตรงหน้า กระโปรงรถ

แสงอาทิตย์ส่องลงมาทำให้ใบหน้าอีกครึ่งหนึ่งของเขา

ซ่อนอยู่ในความมืดเห็นโครงหน้าของเขาได้อย่าง

ชัดเจน เวลานี้

เขากำลังสูบบุหรี่อย่างเงียบๆอยู่

ข้างรองเท้าหนังที่มันเงา เต็มไปด้วยก้นบุหรี่ มากมาย เยอะจนเธอไม่อยากจะไปนับ

คล้ายกับว่าเขาได้ยินเสียงเลยหันหน้ามา เขาหัน หน้ามาด้วยความเยือกเย็น

ดวงตาสองคู่ประสานเข้าหากัน สายตาของเขา

นิ่ง เธอมองไม่ออก

สายตาของเธอสงบเรียบอย่างกับน้ำ

เธอหรี่ตาลงอย่างช้าๆ ในลูกตาของเธอมีความ เยาะเย้ยผ่านวูบไปอย่างรวดเร็ว

ผู้ชายคนนี้ ชื่อว่า เหมันต์ เป็นสามีของเธอ

คนก็เหมือนกับชื่อ เย็นชาจนเข้ามาในกระดูก เหมันต์มองเธอนิ่งๆ

หัวบุหรี่ที่ยังมีไฟอยู่ค่อยๆสั้น ลงเรื่อยๆ จนกระทั่งเผาโดนผิวของเขา

เขารู้สึกตัวแล้วโยนก้นบุหรี่ทิ้ง เรียกเธอเสียงเบา

ใช่ เธอชื่อว่าเฮเลน เดิมทีเธอเป็นเจ้าหญิงของ

เมือง a

เพราะพ่อของเธอเป็นนายอำเภอผู้เก่งกาจ แต่ เพราะผู้ชายตรงหน้านี้

เธอเลยเข้าไปอยู่ในคุกด้วยคดีต้องโทษที่ไม่เป็น

ใช่ เป็นคดีที่ต้องโทษอย่างไม่เป็นธรรม จำได้ว่า เมื่อสามปีก่อนคืนที่ฝนตกหนัก

เขาปรากฏตัวต่อหน้าของเธอด้วยสีหน้าเฉยชา แบบนี้ เขาเอ่ยว่า :

เฮเลน เดือนหน้ากุหลาบก็จะไปเรียนต่อที่เมือง

นอกแล้ว

การออกแบบเสื้อผ้าเป็นความฝันของเธอ เธอเข้า คุกไม่ได้

เพราะจะทำลายอนาคตของเธอดังนั้นคุณเข้าคุกแทนเธอ

ข้อแลกเปลี่ยนก็คือผมจะแต่งงานกับคุณ

คนที่เธอคิดถึงทั้งหัวใจ ในที่สุดก็ตัดสินใจแต่งงาน

กับเธอ

คำพูดอ่อนหวานที่สุดที่แลกมากลับเป็นการติดคุก ของเธอที่ไร้ความเป็นธรรม

สามปีก่อน เธอหลงรักเขาจนเป็นบ้า เพื่อจะได้เข้า ใกล้เหมันต์มากกว่าเดิม

เธอก็ไปเอาใจคนในครอบครัวคนเดียวของเขา

อย่างโง่ๆ

ให้กุหลาบที่เพิ่งสอบใบขับขี่ได้ยืมรถที่ตัวเองรัก

มากไปขับ

ต่อมาก็ประสบอุบัติเหตุชนคนตาย กุหลาบหลบ หนี ตอนที่ตำรวจมาหาเธอ

เหมันต์ก็ให้เธอไปรับโทษแทนโดยที่ไม่พูดอะไร

แน่นอนว่า วิธีของเหมันต์

แม้ว่าเธอจะไม่ยอมรับเขาก็มีวิธีที่จะโยนความผิดมาบนร่างของเธอ

เพราะเจ้าของรถคือเธอ กุหลาบ ผู้หญิงที่อ่อน หวานสวยงามเหมือนกับกุหลาบ

เขาจะยอมให้เธอเข้าคุกได้ยังไงกัน?

นั่นเป็นน้องสาวบุญธรรมของเขาที่เขาปกป้องดูแล อยู่ในฝ่ามืออย่างดี

ดังนั้ น ระหว่างพวกเธอสองคน เขาเลยเลือกที่จะ ทำลายเธออย่างไม่ลังเลสักนิด

กุหลาบมีความฝันอยากเป็นนักออกแบบเสื้อผ้า

แล้วความฝันการออกแบบเสื้อผ้าของเธอก็ไม่ใช่ ความฝันหรือไง?

น่าเสียดายที่ความฝันของเธอ สำหรับในใจของ เขาจะไปสู้กุหลาบได้ยังไงกัน?

ก่อนจะเข้าคุกวันหนึ่ง เขาพาเธอไปจดทะเบียน

เขาสัญญากับเธอบอกว่าเขาจะรอเธอออกมา

อือ ผู้ ชายคนนี้รักษาคำพูดจริงๆ เธอออกจากคุกแล้ว

เขาก็กำลังรอเธออยู่จริงๆด้วย ออกมาอ่อนๆ อ่อนมาก

ลนเผยรอยยิ้ม เฮเลนแ

อ่อนจนจนเกือบจะทำให้เขามองไม่เห็นว่าเธอ

กำลังยิ้ม

เธอเอียงศรีษะถามเขาว่า : “ พ่อของฉันล่ะ? ”

เหมันต์กลั้นหายใจ เงียบไปชั่วขณะ เขาเม้มปาก

แน่น

เดินอ้อมไปยังอีกด้านของรถแล้วยื่นมือที่เห็น กระดูกได้อย่างชัดเจนนั้น

เปิดประตูรถของที่นั่งคนขับออก

“ เรากลับบ้านไปก่อนเถอะ เรื่องอื่น ค่อยพูดทีหลัง ดีไหม?

เฮเลนรู้สึกได้ว่า เหมันต์ที่ไร้ความรู้สึกกับคนอื่น มาโดยตลอดนั้น ตอนที่พูดว่า

‘ ดีไหม ’ นั้น น้ำเสียงของเขาเบามาก คล้ายกับ กำลังขอร้องเธอ
เธอยิ้มๆ ขึ้นไปนั่งในรถอย่างเชื่อฟัง เมื่อสามปีก่อน

ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรเธอก็ฟัง

โง่จนถึงขั้นเธอในตอนนี้รู้สึกได้แต่ว่าตัวเองน่า

สงสารและโง่

เหมันต์มองเธอนิ่งๆ ยังคงเป็นเสื้อสีแดงอย่างเมื่อ

สามปีก่อน

แต่น่าเสียดายที่เสื้อสีแดงสดซีดลง ไม่รู้ว่าถูกซัก ไปกี่รอบ ตอนนี้กลายเป็นสีขาวซีดแล้ว

เธอผอมลง สามปีก่อน เธอที่ยังคงอวบๆเล็ก

น้อยนั้น ผิวขาวสะอาดน่ารัก

แต่วันนี้ผอมจนเหลือแต่กระดูก นิสัยก็เงียบลงไป

เหมันต์ช่วยเธอคาดเข็มขัดนิรภัยอย่างใส่ใจ

แล้วค่อยเดินอ้อมหัวรถก้มลงแล้วขึ้นมานั่งในที่ที่

นั่งของคนขับรถ

เขาสตาร์ทรถแล้วได้ยินเสียงของเธออีกครั้งว่า น้ำเสียงนั้น คล้ายกับไม่มีความอบอุ่น
แต่ทำให้หัวใจของเขาตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่มเหลือแต่ ความเย็นเฉียบ

“ พ่อของฉันตายไปแล้วใช่ไหมคะ?

คล้ายกับว่าเขาถูกอะไรบางอย่างอุดปากไว้ แม้แต่ การหายใจก็ช้าลงไป “ เฮเลน? ”

เธอยังคงเอียงศรีษะมองเขาอยู่ หากไม่ใช่ดวงตาที่ แดงน้อยๆนั้น

น่ากลัวว่าเขาจะไม่รู้สึกถึงอารมณ์ของเธอ

สามปีมานี้ สามารถเปลี่ยนคนๆ หนึ่งได้จริงๆ คนที่ เคยบ้าเคยสร้างปัญหา

วันนี้สงบจนคล้ายกับไร้ชีวิต

“ หนึ่งปีก่อน พ่อของคุณรับสินบนถูกให้ลงมาจาก

ตำแหน่ง

แล้วคืนนั้นพ่อของคุณเกิดหัวใจวาย ช่วยเหลือได้

เขายื่นมือออกกุมมือเล็กๆของเธอที่เธอหยิกฝ่ามือ

ของตัวเองอย่างแรงไว้แน่น
เธอหลุบตาลงต่ำ ท่าทางของเธอเป็นท่าทางที่เสีย ใจมากๆ แต่เธอยังคงนั่งตัวตรง

คล้ายกับว่าการจากไปของพ่อสำหรับเธอแล้วนั้น เป็นเรื่องที่ไม่สำคัญเลยสักนิด

พ่อของเธอ เป็นคนที่ดีและอบอุ่นมากขนาดนั้น

มีอยู่วันหนึ่งกลับแบกรับชื่อว่าเป็นคนที่รับสินบน

ผ่านไปนาน ริมฝีปากขาวของเธอก็ขยับ : “ รับ สินบน? ”

ในดวงตาของเขามีความสับสนผ่านวูบไป เอ่ย เสียงต่ำว่า : “ ใช่

เธอกำหมัดเบาๆ :

“ ข้างในนี้ต้องมีอะไรผิดพลาดไปแน่ เป็นไปไม่ ได้ว่าพ่อของฉันจะรับสินบน! ”

เฮเลน มีหลักฐาน ” หน้าอกของเธอกระเพื่อม

ขึ้นลงน้อยๆ

เธอเม้มปากแน่นไม่พูดอะไรอีก กำปั้นของเธอกำแน่น
เขาขมวดคิ้วมุ่น : “ เฮเลน หากคุณเจ็บปวด ก็

ร้องไห้ออกมาเถอะครับ

เหมือนกับว่าเธอได้ยินเรื่องตลก เธอหัวเราะจน ดวงตาแดงก่ำอย่างกับย้อมด้วยเลือด

แต่ในดวงตากลับไม่มีน้ำตาสักนิด

ร้องไห้? เหมันต์ น้ำตาของเธอไหลหมดแล้วใน เวลาสามปีนี้

ดังนั้นเธอจะไม่ร้องไห้ เธอหันหน้าไปอีกข้าง

ดึงมือของตัวเองออกมาจากมือของเขา เธอสูด ลมหายใจเข้าลึกๆ เธอมองดวงอาทิตย์ตกที่อยู่ห่างออก ไปในดวงตามีความมืดมนโศกเศร้า :

(( ฉันไม่เชื่อ ข้างในนี้ต้องมีอะไรสักอย่างแน่ สายตาของเธอคล้ายกับคนที่โดดเดี่ยวมาก คล้ายกับร่างไร้วิญญาณที่ถูกทอดทิ้งอยู่บนโลก ดวงตาของเหมันต์กระตุกวูบ ผ่านไปสักพักเขาก็ ถอนหายใจ :

เฮเลน ไม่กลัวนะ ผมเป็นสามีของคุณ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมจะดูแลคุณ

สามี? สามีที่ยอมแต่งงานกับเธอเพื่อกุหลาบ เวลาสามปีของเธอที่อยู่ในความมืดมน

ความไร้เดียงสาสดใสของเธอแบบเมื่อก่อนนั้นถูก ทำลายไปตั้งนานแล้ว

เธอจะไปกล้าหวังว่าเขาจะดีกับเธอจากใจจริงได้ ยังไงกัน?

หัวใจที่ร้อนและไร้เดียงสาเบาะบางนั้น สุดท้าย แล้วก็ตายอยู่ที่คุกครั้งแล้วครั้งเล่า

เธอก้มหน้าลง เสียงแหบเล็กน้อย “ เหมันต์ หย่า กันเถอะ ปล่อยฉันไป

ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไรออกมานาน แต่สายตา กลับจ้องเธอนิ่ง

ในสายตาของเขามีความลับที่เธอไม่เข้าใจ

เฮเลน คุณเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมาย ของผม ผมจะไม่ปล่อยคุณจากไป ”

เขาหยุดไปสักพัก
และที่สำคัญ นอกจากตามผมกลับไป คุณยัง ” สามารถไปที่ไหนได้อีก ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ