บทที่ 6 เหมันต์ไร้หัวใจ

คืนนั้นเหมันต์ไม่ได้ทำอะไรเธอ แค่กอดเธอแน่น แล้วนอนหลับไปเท่านั้น

ไม่ว่าเฮเลนจะพยายามออกมาจากแขนของเขาที่ กระชับเอวบางของเธอไว้แน่นยังไงเขาก็

ไม่ให้เธอห่างจากเขาสักคืบ

เช้าวันต่อมา

เขาส่งกุหลาบไปตรวจแผลที่โรงพยาบาลก่อนจาก นั้นก็ซื้ออาหารเช้ากลับมา

บังคับให้เฮเลนทานให้หมดบนโต๊ะรับประทาน

อาหาร

แล้วก็ดึงกระดาษทิชชู่ออกมาเช็ดมุมปากให้เธอ อย่างกับกำลังดูแลตุ๊กตาแล้วเอ่ย

อย่างอ่อนโยนว่า : “ เราไปซื้อเสื้อผ้าที่ ซุปเปอร์มาร์เก็ตนะ

นี่เป็นสิ่งที่เขาสัญากับเธอเมื่อวานนี้ ไปซื้อเสื้อผ้า

ใหม่ที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต

ก็เหมือนกับเขาที่จดทะเบียนสมรสกับเธอ แม้จะไม่

รักแต่ก็มีความรับผิดชอบมอบฐานะให้กับเธอ

ในความรับผิดชอบนี้อาจจะมีความรู้สึกผิดเล็กๆซ่อนอยู่ก็ได้

เฮเลนไม่ได้ปฏิเสธ เธอขึ้นไปนั่งในรถอย่างเชื่อ

ฟัง

ทั้งสองคนไปซุปเปอร์มาร์เก็ตพร้อมกัน จู่ๆเธอก็ เชื่อฟังเขาแบบนี้

เขาดีใจอย่างเห็นได้ชัดเจนดวงตาของเขามีความ อ่อนโยน แล้วยังพูดกับเธอก่อนด้วย

เรื่องที่เขาพูดก็คือวามเปลี่ยนแปลงของเมือง a ก็ แค่นั้นเอง

ภาพแบบนี้ก็เหมือนกับสถานการณ์ของเมื่อหลาย ปีก่อนที่เปลี่ยนไป

สามปีก่อน เป็นเธอที่พูดอยู่ตลอดเวลา และเขาไม่ สนใจ

สามปีมานี้เป็นเขาที่เป็นคนชวนพูดขึ้นมาก่อน เธอ

กลับเงียบ

จู่ๆเสียงสายเข้ามือถือแสบแก้วหูที่เขาวางอยู่ข้างๆ ก็ดังขึ้นมา เฮเลนนั่งอยู่ใกล้ๆไม่ต้องตั้งใจมองก็เห็นตัว หนังสือบนหน้าจอมือถืออย่างชัดเจน
กุหลาบ เหมันต์รีบชละรถจอดข้างทางทันที แล้ว กดรับสาย

(( มีอะไรกุหลาบ? ” “ พี่เหมันต์คะ แผลของฉัน เปิดออกอีกแล้วค่ะ

หมอออกว่าต้องเย็บ แต่ว่าฉันกลัวมากเลย พี่มาอยู่ เป็นเพื่อนฉันะคะ ฮือ ฮือ ฮือ ”

คุณภาพมือถือของเขาดีมาก เสียงร้องไห้ของ

กุหลาบที่ดังมาจากปลายสาย

เธอที่นั่งอยู่ข้างๆเขาได้ยินชัดเจน

เหมันต์หันมามองเฮเลนอย่างอัตโนมัติ สายตา ลังเล แล้วเอ่ยอย่างลำบากใจว่า

(( กุหลาบ ตอนนี้พี่ยังไม่ว่าง เธอเชื่อฟังนะ ไม่ เป็นอะไร ”

“ ฉันไม่เอา! พี่เหมันต์คะ ฉันกลัว พี่ไม่อยู่ข้างๆฉัน ฉันไม่กล้าให้หมอเข้าใกล้ค่ะ ”

เสียงร้องไห้ยิ่งดังขึ้นมา เหมันต์ลำบากใจมากมอง จากคิ้วที่ขมวดมุ่นของเขา เขานึกสักพักสุดท้ายแล้ว เขาก็ยอมตามใจเธอ “ อื้อ เธออย่างร้องไห้ พี่จะไป ทันที ”
กุหลาบหัวเราะออกมา ไม่ร้องไห้ จากนั้นก็พูด อะไรบางอย่างเฮเลนจําไม่ได้

รู้แต่ว่ากุหลาบเอาแต่ออดอ้อนเขา

และเหมันต์ก็เอาแต่ปลอบใจเธอพร้อมกับสัญญา

กับเธอ

หลังจากที่วางสายไปแล้วนั้น เหมันต์ก็หันไปมองเฮ เลน เขาไม่รู้ว่าจะเปิดปากพูดยังไง

เฮเลน…… เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา แกล้งทำ เป็นไม่รู้อะไร ยิ้มแล้วเอ่ยว่า :

“คุณบอกว่าจะพาฉันไปซื้อเสื้อผ้าไม่ใช่หรอ ทําไมยังไม่ไปล่ะ?”

เหมันต์เม้มปาก “ ไปวันอื่นได้ไหม? ตอนนี้กุหลาย อยู่ที่โรงพยาบาล ไม่รู้ว่าเป็นอะไร

แผลที่เดิมทีไม่ลึกตอนนี้แผลเปิดออกน่ะ หมอบอก ว่าจะเย็บ ตอนนี้เธอกลัวมาก ”

เฮเลนยังคงยิ้ม หัวใจชาหนึบ ผู้ชายคนนี้เป็นคน รักษาคำพูดมาโดยตลอด แต่เขาจะให้ความสำคัญกับ เรื่องของกุหลาบมากกว่าและจะผิดคำพูดโดยตลอด
แผลเปิด?

หึหึ ความหมายชัดเจนมาก

กุหลาบแค่ไม่อยากให้เขาไปเป็นเพื่อนเธอเท่านั้น

นี่เป็นการท้ายทายที่ส่งมาหาเธออีกครั้ง

มีความโศกเศร้ามากมายพุ่งขึ้นมาในใจของเฮเลน คล้ายกับความเกลียด ไม่อยากยอม

สุดท้ายแล้วดวงตาของเธอก็หม่นหมองลง ยื่นมือ ออกจับมือของเขาไว้

เมื่อวานคุณเป็นคนพูดเองนี่คะ ว่าจะพาฉันไปซื้อ เสื้อผ้าใหม่

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอจับมือของเขาเองตั้งแต่เธอ

ออกจากคุกมา

เขาอึ้ง สายตาหยุดอยู่บนมือเรียวของเธอชั่วขณะ แต่ก็ยังคงขมวดคิ้ว :

เฮเลน เสื้อผ้าซื้อเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ว่ากุหลาบช้า

ไม่ได้นะ ”

เขาจับมือของเธอออก คล้ายกับมองดวงตาหม่นหมองของเธอไม่ลง
หลังจากที่เงียบไปสักพักเขาก็หยิบบัตรเครดิตสีดำ และเงินสดปีกหนึ่งออกจาก

กระเป๋าแล้วยื่นให้เธอ (( งั้น คุณไปซื้อเองไหม

ครับ?”

เฮเลนมองมือที่ถูกดันออกอย่างอึ้งๆ เธอไม่ได้รับ ของตรงหน้ามา

ดวงตาของเธอมีน้ำตาร้อนรื้นขึ้นมาแล้วค่อยๆหาย ไปจนไร้ร่องรอย

กุหลาบได้รับบาดเจ็บ ก็แค่ต้องการเย็บไม่กี่เข็ม เอง ในดวงตาของเขากลับช้าไม่ได้

แต่ว่าเหมันต์ คุณบอกว่าเป็นสามีของฉัน ตอนที่ ฉันอยู่ในคุกในเวลาสามปีนั้น

ฉันเข้าใกล้ความตายครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วคุณมา เยี่ยมฉันตอนไหนบ้าง?

ไม่ได้มา ไม่ได้มาสักครั้ง จู่ๆเธอก็อยากจะทำถาม เขา แต่ก็กลัว

กลัวว่าจะมองเห็นความแปลกใจผ่านใบหน้าหล่อเหลา
เย็นชานั้นไปอย่างรวดเร็วเท่านั้นเอง หรือไม่ก็อาจ จะไม่มีความเปลี่ยนแปลงอะไรสักอย่าง

เธอหัวเราะเยาะเย้ยตัวเองแล้วหลับตาลง อิงศรีษะ กับเบาะด้านหลังอย่างอ่อนแรง

“ ในเมื่อเธอช้าไม่ได้ งั้นก็ไปด้วยกัน ” ประโยค เบาๆ ออกมาจากริมปากซีดของเธอ

สำหรับไปด้วยกันที่เธอพูดนั้น คล้ายกับว่าเขา แปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

เขากลับรถแล้วขับไปยังที่ตั้งของโรงพยาบาลที่ กุหลาบอยู่อย่างรวดเร็ว

เธอมองทิวทัศน์ด้านนอกที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เฮเลนอยากจะให้เส้นทางนี้สามารถถอยหลังได้ ถอยหลังไปยังวันที่เธอรู้จักกับเหมันต์

เธอในหลายปีที่ผ่านมานี้ต้องเตือนกับตัวเองที่ ร่าเริงสดใสในตอนนั้น

เฮเลน อย่าหลงรักผู้ชายที่ชื่อว่าเหมันต์เด็ดขาด เขาไร้หัวใจ แม้ว่าจะมีหัวใจ แต่หัวใจของเขาก็จะไม่อยู่ บนร่างของเธอ……