ตอนที่ 5 เครื่องกำเนิดลูก

ออกมาจากห้องโถงของโรงแรม หัวใจของถังซิ่นยังเต้น ดูบๆ

พอเมื่อมีลมเย็นมากระทบใบหน้า สติของเธอก็เริ่มฟื้นขึ้นมา

เธอคิดไม่ถึงว่าจะได้นอนกลิ้งบนเตียงกับบุคคลสำคัญอย่าง เฉินหยวน! นี่ไม่ใช่ฝัน นี่คือความจริงใช่มั้ย!

เขาคือ เฉินหยวนนะ! เธอไม่รักชีวิตตัวเองเหรอ? ความเจ็บ ปวดตรงจุดซ่อนเร้นที่หว่างขาทั้งสอง ยังเตือนสติเธอเรื่อง ทั้งหมดเมื่อคืน

ถังซินเอามือโขกกะโหลกตัวเองแรงๆ แล้วควานหาธนบัตร ท่านเหมา ใบสุดท้ายในกระเป๋าออกมา แล้วโบกเรียกรถแท็กซี่ คันหนึ่ง

ไม่สนใจอะไรแล้ว กลับบ้านตระกูลก่อนค่อยว่ากัน

ก่อนจะเข้าประตูบ้าน ถังซินตรวจเช็คส่วนล่างของร่างกาย อย่างละเอียดถี่ถ้วนว่าไม่มีร่องรอยอะไรที่น่าสงสัยแล้วจึงเดิน ก้าวเข้าบ้าน

พอเข้ามาในบ้าน ถังซินได้เจอกับแม่สามีกำลังรับประทาน อาหารเช้าอยู่ตรงหน้า โต๊ะกินข้าว

“แม่คะ” เธอยังทักทายตามปกติ
“เธอยังกล้ากลับมาอีกเหรอ? ! ”

นึกถึงคำพูดถึงซิน ในโทรศัพท์เมื่อคืนที่ได้เถียงกับตน พอเห็น หน้าของถังซินในตอนนี้ หลิวฟางก็เกิดบันดาลโทสะ “หย่า! รีบ ไปหย่ากับลูกของฉันเลย!! ”

เมื่อได้เห็นแม่สามีไม่ชอบตนเอง เธอแทบอยากจะใสหัวออก จากบ้านตระกูลมู่ชะตอนนี้เลย

ถังชินกำมือแน่น ค่อยๆ ทําให้ใจสงบลง

เธอรู้ว่าภูมิหลังของเธอไม่ดี แต่งงานกับมหยางซิวก็คือสร้าง ฐานะเพื่อยกระดับตนเอง แต่ว่าเธอก็พยายามทำงานที่บริษัท ชื่อในแผนกนักแปลภาษา เป็นนักแปลผู้ชำนาญการ ความ สามารถของเธอก็ไม่ได้ด้วยอะไร

แต่แม่สามีของเธอกลับมองไม่เห็นคุณค่าของเธอ ตั้งแต่เธอ เข้ามาในบ้านตระกูลมู่ก็ได้แต่บ่นมาตลอด ผ่านไปแล้วหนึ่งปี ไม่ เห็นท้องของเธอมีการเปลี่ยนแปลง ก็ยิ่งหน้าทำหน้าแดงขึ้น ยังพูดเสียๆ หายๆ ต่อหน้าญาติทั้งหลายว่าไก่ในรังไม่ยอมออก ไข่ ยังมีการแนะนำลูกสาวของเพื่อนให้หยางซิวได้รู้จักต่อ หน้าต่อตาของเธออีกด้วย

เพื่อความรักของฉันกับปูหยางซิวและบ้านหลังนี้ เธอต้อง อดทนแล้วอดทนอีก ไม่คิดเล็กคิดน้อยกับแม่สามี เงินทองที่หา มาได้ก็ให้บ้านนี้ทั้งหมดแต่หยางซิวกลับนอกใจเธอ

ถังชินบอกกับตัวเองจะต้องอดทนไว้ หลังจากสูดหายใจลึกๆ ก็พูดกับแม่สามีว่า “แม่คะ ฉันไม่ได้ตั้งใจผิดนัดกับหมอคนนั้นพอดีบริษัทมีปัญหา ฉันจึงรีบไปจัดการเรื่องนี้ เพื่อนร่วมงานก็ ทำงานได้ไม่ดี ฉันก็เลยโมโหนิดหน่อย เมื่อคืนถึงพูดกับคุณแม่ แบบนั้น”

หลิวฟางยังไม่คิดบัญชีนี้ เหมือนว่าอยากให้ถังชินกับมหยาง วรีบหย่ากันตอนนี้เลย ไม่ต้องเรียกฉันว่าแม่ ฉันรับไม่ได้ เธอไม่ ท้องก็รีบหย่ากับลูกฉัน!

“แม่คะ ฉันรู้ว่าแต่งงานเข้าตระกูลมาหนึ่งปีแล้ว ยังไม่มีลูก ในใจก็เสียใจมากเหมือนกัน

ถังซินจับแขนของหลิวฟางอย่างละอายใจแล้วพูดว่า “คุณแม่ วางใจได้ ถ้าครั้งนี้ไม่ท้อง ฉัน…ฉันก็จะหย่ากับหยางซิว ฉันไม่ อยากเป็นตัวถ่วงของเขา

เธอพูดมาอย่างนี้ สีหน้าของหลิวฟางก็ดีขึ้นมาทันที หลิวฟาง เดินไปมองท้องของถังซิน

“ถังซิ่น ท้องของเธอยังไม่การเปลี่ยนแปลงอีก ไม่ว่าจะพูด อะไร ฉันจะไม่ยอมรับเธออีกแล้ว จะต้องให้เธอหย่ากับมหยางชีว

ให้ได้! ”

ใบหน้าถังซินยังคงไว้ซึ่งรอยยิ้ม ในใจก็ต้องเก็บความขมขื่น

เอาไว้

ในสายตามหยางซิวไม่มีเธอ แล้วในสายตาของแม่สามีเธอ เป็นเพียงแค่เครื่องกำเนิดลูก

ถังซินก็ไม่ได้คุยกับแม่สามีต่อไป หลังจากขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วจึงขับรถไปบริษัท

แม้ว่าเธอกับมู่หยางชีวจะทำงานในบริษัทมู่ชื่อ แต่อยู่คนละ หน่วยงานกัน หยางซิวอยู่แผนกวางแผน ส่วนเธออยู่แผนกนัก แปล ตึกบริษัทตระกูลมู่ใหญ่โตมาก แผนกของเธอกับเขาห่างกัน สามสิบกว่าชั้น

เมื่อแรกเข้ามาบริษัทตระกูลมู่เมื่อหลายปีก่อน มู่หยางซิวบอก กับถังซิ่นว่าบริษัทไม่อนุญาตให้มีความสัมพันธ์หนุ่มสาว ไม่ให้ ถังซิ่นประกาศความสัมพันธ์ของทั้งสองคน ดังนั้นทั้งบริษัทตระกู ลมจึงไม่มีคนไหนรู้ว่าทั้งสองเป็นสามีภรรยากัน ถังชินกำลังคิด ว่า ตัวเองนี่โง่จริง ๆ

บริษัทตระกูลมู่เป็นบริษัทใหญ่ที่ติดอันดับหนึ่งในร้อยของ ประเทศ ล้วนแต่มีผู้มากด้วยความสามารถ สาวสวยมากมาย หยางซิวกลัวว่าการแต่งงานแล้วจะกลายเป็นข้อจํากัดขัดขวาง การไปเกี้ยวพาราสีสาวสวย แม้แต่แหวนแต่งงานก็ไม่ยอมใส่มา ทํางาน

ตอนกำลังเก็บกุญแจ ใส่กระเป๋า เธอได้เห็นในกระเป๋ามีกระดุม ข้อมือรูปสี่เหลี่ยม เป็นแบรนด์ดังที่เธอรู้จัก เป็นสินค้าฟุ่มเฟือย อย่างหนึ่ง บ้านของพวกเขาขนาดกระดุมข้อมือยังต้องใช้เงินสอง แสนกว่าหยวน

ถังซิน ใช้มือหยิบกระดุมข้อมือยกขึ้นมาดูอย่างละเอียด หยางซิวไม่ใช้กระดุมข้อมือผลึกแก้วนี้อย่างแน่นอน ในสมอง ผุดภาพใบหน้าอันเยือกเย็นขึ้นมา หัวใจของเธอก็เต้นดังตุบๆ