ตอนที่ 4 คุณอาคะ โอกาสหน้าคงไม่ได้พบกันอีก

“คุณไม่ต้องลำบากหรอก บนโต๊ะมี

เฉินหยวนคิดว่าความหมายของเธอคือสิ่งนั้น ที่ลิ้นชักบนหัว เตียงได้จัดเรียงของประเภทนั้นหลายรูปแบบเป็นชุด ๆ วางอยู่ ในตะกร้า

โรงแรมสมัยนี้ทำไมถึงเอาอกเอาใจจัง ?

“ถ้างั้นฉันไปอาบน้ำ ตัวของฉันเลอะเทอะสกปรกไปหมดเลย ถังซินได้ผลักร่างของผู้ชายไปสองครั้ง หัวใจของเธอเต้นแรงมาก

เธอเหมือนจะรู้ว่าเฉินหยวนจะทำอะไรต่อไป

ให้ตายเถอะ ที่จริงแล้วคนที่อยากนอนกับเขาคือเธอ กลับเป็น ว่าตอนนี้เธอกลายเป็นเหมือนกระต่ายขาวตัวเล็กๆ ที่ใคร ก็ สามารถมาเชือดได้ ?

หรือว่าเฉินหยวนแสร้งทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรมาตลอดแล้ว หลอกให้เราตายใจกันแน่

เมื่อมองเข้าไปในอารมณ์ความรู้สึกของสาวน้อย เฉินหยวน ก็สามารถเดาความนึกคิดของเธอได้ มีผู้หญิงคิดจะมานอนบน เตียงของเขาเยอะแยะมากมาย มาถึงที่แล้วมีแผนคิดที่จะหลบ หนีก็คง มีแต่เธอคนนี้
ยิ่งคิดยิ่งน่าสนใจ ไม่รู้ว่าพันธมิตรทางธุรกิจไหนส่งผู้หญิงคนนี้

มา

จิตวิญญาณขายก็เข้าร่าง ในทันที

เมื่อถังซิ่นตื่นขึ้นมา ทั้งเนื้อทั้งตัวก็บอบช้ำไปหมด ร่างกาย เหมือนโดนล้อบดทับแรงๆ โดยเฉพาะตรงที่……ทั้งเจ็บทั้งแสบ

เธอลองขยับตั้งแต่แขนจนถึงหน้าอกที่ร้อนระอุ พอหันไปก็เห็น เฉินหยวนที่นอนอยู่บนหมอน ใบหน้าของเขาดูแข็งและเย็น เยือก เวลานอนทำให้คนที่เห็นไม่มีความรู้สึกหวาดกลัว

เธอ เธอ เธอ เธอ เธอไม่คาดคิดจะได้นอนกับเฉินหยวนจริง

ๆ?!

ไม่คาดคิดว่าการปฏิเสธเรื่องบนเตียงของเธอ จะไม่มีผลต่อ เฉินหย่วน เราสองคนยังนอนหลับด้วยกันทั้งคืน ?

ช่างน่าแปลกจริงๆ เลย!

ถังซินไม่อยากรอให้เฉินหย่วนตื่นขึ้นมาแล้วต้องสบตากัน ฉวยโอกาส สวมเสื้อผ้าแล้วรีบไปดีกว่า

เธอเผลอไปเห็นรอยเล็บบนตัวของเฉินหย่วน มีทั้งด้านซ้าย และก็ด้านขวา ใบหน้าของเธอก็แดงแล้วแดงอีก หยิบเงินสด ทั้งหมดที่อยู่ในกระเป๋าวางไว้บนโต๊ะ แล้วรีบเดินออกไป
หลังจากถังซินไปได้ไม่ถึงสิบนาที ชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียง

ก็ตื่นขึ้น

เขาคาดการณ์ว่าตอนตื่นขึ้นคงไม่เจอคนนอนอยู่ข้างๆ จึงไม่ ได้ใส่ใจแล้วลงจากเตียงสวมเสื้อผ้า มองเห็นโต๊ะบนหัวเตียงมี ส่งของวางอยู่ ก็ลองเดินไปดู

ได้เจอเงินสดและกระดาษหนึ่งใบวางอยู่บนโต๊ะ

(คุณอา เมื่อคืนอยู่กับคุณสนุกมาก เงินแปดร้อยแปดสิบแปด หยวน ไม่พอที่จะแทนคำขอบคุณที่มีต่อคุณ ขอให้คุณรวยรวย รวย! โอกาสหน้าคงไม่ได้พบกัน!

“โอกาสหน้าคงไม่ได้พบกัน” เฉินหยวนกวาดสายตาอ่านตัว

อักษร แล้วหัวเราะ

เขาเอากระดาษแผ่นนั้นทิ้งในถังขยะ แล้วก็เก็บเงินสดไว้

ผู้ช่วยจางได้โทรมาว่าได้จองตั๋วเครื่องบินเสร็จแล้ว แล้วพูดอีก ว่า “ประธานมู่ ถ้าท่านมีธุระ ผมสามารถเปลี่ยนตัวเครื่องบินเป็น พรุ่งนี้ได้ครับ”

“ไม่ต้อง ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”

ในขณะที่จะไป เฉินหยวนได้เห็นคราบแดงบนเตียง จางๆ คล้ายกับดอกไม้เล็กๆ

ส่วนล่างของชายหนุ่มก็ดึงขึ้นมา

นึกถึงหญิงสาวคนนั้นเรียกเขา คุณอา แต่ในความทรงจำของเขาดูเหมือนไม่รู้จักคนๆ นี้

หยุดชงักอยู่ครู่หนึ่ง เฉินหยวนก็สั่งกำชับผู้ช่วยจาง ด้วย มาที่โรงแรมสืบเรื่องผู้หญิงเมื่อคืนหน่อย”

“ครับ ท่านประธาน”

“จริง