ตอนที่ 12 งานเลี้ยงวันเกิดครบเดือน

เมื่อถังชินกำลังขาดสติ เสียงน้ำในห้องอาบน้ำก็ค่อยๆ หยุดลง เสียงเดิน ตึงๆ กำลังออกมา เธอรีบนมือถือ ใส่กลับเข้าไปใน กระเป๋า แกล้งทําเป็นกำลังเก็บเสื้อผ้า

“คุณทําไมถึงมาได้? “หยางซิวรู้สึกตกใจเมื่อเห็นถังซิน

ปรากฏตัวให้ห้องนอนสํารอง สายตาในทันใดนั้นก็จดจ้องไปบน เสื้อผ้า พอเห็นว่าไม่มีอะไรก็รู้สึกโล่งใจ

ใบหน้าของถังซีนดูเหมือนปกติ ยิ้มแล้วก็เอาเสื้อผ้ายื่นให้เขา “ฉันเห็นคุณไม่กลับมาห้องนอนใหญ่ ก็เลยลองมาดู อยากจะ ถามว่างานเลี้ยงครบรอบเดือนลูกชายของน้องชายญาติของคุณ พวกเราจะใส่เงินในซองแดงเท่าไหร่ถึงจะเหมาะสม

“บ้านเรากับบ้านเขาสนิทกัน ก็ใส่ไปแปดหมื่นแปดหยวนก็

แล้วกัน”

ตัวเลขนี้ไม่น้อยเลยทีเดียว

ถังซินเก็บสายตาที่ผิดปกติเอาไว้ เม้มปากนิดหนึ่งแล้วพูดว่า “ฉันคิดว่าก็ดีนะ แต่ว่าหยางซิว คุณก็รู้ว่าแม่ฉันเข้าโรงพยาบาล เงินฉันก็เหลือไม่เท่าไหร่ เรื่องเงินคงต้องเป็นคุณเตรียมแล้วหล่ะ

พอได้ยิน สีหน้าหยางซิวก็เปลี่ยนไป ก็ได้พูดต่อไปว่า “แผนก นักแปลของพวกคุณเงินเดือนสูงไม่ใช่เหรอ ? คุณแม่เข้าโรง พยาบาลจะใช้เงินสักเท่าไหร่กัน ? ”
เขาเห็นถังซิ่นจ้องมองเขาอย่างไม่ระสายตา คิดว่าตัวเองคง พูดอะไรผิด

บใช้คําพูดปลอบใจทันที “เมียจ๋า ความหมายของฉันคือเมื่อ ก่อนเรื่องพวกนี้คุณเป็นคนรับผิดชอบ ฉันก็ไม่เข้าใจอะไรมาก ครั้งนี้คุณเป็นคนรับผิดชอบน่าจะดีกว่า

“หยางซิว ถึงเงินเดือนของฉันจะสูง แต่ว่าส่วนใหญ่ก็เอาให้แม่ ของคุณ” ถังนพยายามควบคุมอารมณ์ของตนเอง ไม่งั้นก็ไป เอาที่แม่ของคุณก็ได้แปดหมื่นแปดหยวน ฉันคงไม่มีปัญญาหา มาได้

สีหน้ามหยางซิวแข็งทื่อ คิดไม่ถึงว่า คนที่เชื่อฟังอะไรง่าย ๆ อย่างถังซิน ในตอนนี้ท่าทางดูแข็งกร้าว

เขาก็ถูกบีบบังคับไม่ง่ายเหมือนกัน พยักหน้า เอ่ยปากไปว่าถึง ตอนนั้นค่อยไปถอนเงิน

มองเห็นในมือถังซินถือเอกสารชุดหนึ่ง มู่หยางซิวถาม “ อะไร จะเอาให้ฉันเหรอ? ”

พอพูดเสร็จ มู่หยางซิวยังคิดที่จะหยิบเอกสารมาดู มือของถัง นก็หดไปข้างหลัง

“เอ่อ…เป็นเอกสารฉบับหนึ่ง” ถังซินก็อ้างว่า “ในห้องนอนของ ฉันไม่มีปากกา ก็เลยหยิบเอกสารมาที่ห้องนี้

หยางซิวไม่สงสัยอะไรในคำพูดของเธอ “ปากกาอยู่บนชั้น วางตรงหัวเตียง
“ฉันรู้แล้ว เอกสารเซ็นต์เรียบร้อยแล้ว คุณพักผ่อนก่อนเถอะ

ฉันจะออกไปแล้ว”

พอกลับมาถึงห้อง ถังนก็ล้มลงนอนบนเตียง

ถังขนคิดๆ ดูเมื่อก่อนตัวเองช่างที่มจริงๆ เพราะรู้สึกว่ามาพึ่ง พึงบ้านตระกูลมู่ จะทำอะไรก็ต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ แม่สามีจัด งานเลี้ยงดื่มชา วันเกิดของญาติพี่น้องต่างๆ นานา ค่าใช้จ่าย ทั้งหมดล้วนแต่เป็นเธอเป็นคนควัก

จนมาวันนี้ เพียงแต่วันนี้แม่ของเธอเข้าโรงพยาบาล เงินในมือ ของเธอไม่เพียงพอ ก็ให้หยางซิว ใช้เงินของเขาใส่ซองแดงให้ น้องชายญาติของเขา เขากลับมาต่อว่าเธอว่าทำไมถึงไม่มีเงิน

ช่างน่าขาจริง ๆ !

เขาใช้เงินซื้อของให้เมียน้อยต่าง ๆ นานา เงินของเธอก็ควร

ให้บ้านของพวกเขาเหรอ ?

คิดถึงเนื้อหาที่เพิ่งเห็นในวีแซท ยังมีการกระทำของหยางชีว ถังซินก็บีบใบหย่าที่ถืออยู่ในมือจนแน่น สายตาก็ค่อย ๆ เปลี่ยน ไปแบบมีเลศนัย

มู่หยางซิวกับเมียน้อยตั้งใจวางแผนที่จะเล่นงานเธอ เธอก็ ต้องสนองด้วยการ “โต้กลับ” ไป

ไม่นานก็ถึงวันนั้น วันเกิดครบเดือนของหลานชายของหยาง
ถังซินตั้งใจแต่งตัวให้สวยงาม เพื่อไปงานเลี้ยงฉลองกับ หยางซิวแล้วก็แม่สามี

เมื่อรถถึงสถานที่จัดงาน ถังหินประหลาดใจเมื่อเห็นว่าสถานที่ น้องชายจัดงานครบรอบเดือนให้แก่ลูกชายเป็นโรงแรมแห่งหนึ่ง ที่มีค่าใช้จ่ายสูงอยู่ในสถานที่มีชื่อเสียงของเมือง

น้องชายมู่หยางซิวเปิดบริษัทโลจิสติกส์ ในแต่ละเดือนมีเงิน ไหลเข้ามาบริษัทไม่น้อย แต่ว่าจัดงานเลี้ยงครบรอบเดือนให้แก่ ลูกชายในโรงแรมมีค่าโต๊ะๆ หนึ่ง สองหมื่นหยวน จะไม่ฟุ่มเฟือย ไปหน่อยเหรอ ?

หลิวฟางก็ยังรู้ว่าโรงแรมนี้หรูหรา

ดังนั้นเมื่อเห็นน้องชาย น้องสะใภ้ อุ้มลูกมาต้อนรับคนที่หน้า ประตู ก็เดินเข้าไปหา ยิ้มแย้มแล้วพูดว่า “โอ้โห เวยเวย ครบ รอบวันเกิดลูก ดูจากเลือกสถานที่จัดงานครบรอบเดือน คงจะ แพงน่าดู?

“คุณป้า เราครอบครัวเดียวกัน ! ” หลานสะใภ้ปากหวานมาก “พวกคุณมาร่วมงานเลี้ยงครบรอบเดือนลูกของฉัน ฉันไม่รู้ว่า ดีใจมากขนาดไหน อาหารมื้อนี้แพงก็คุ้มค่า

ถังซินยิ้มแบบเย็นซา

อะไรครอบครัวเดียวกัน เธอยังไม่รู้จักหลานสะใภ้ชื่อซึ่งเวย

ตีพอ ?

ซึ่งเวยตระหนี่ขี้เหนียวมากกว่าหลิวฟางอีก รับเงินจากคนอื่นก็ไม่เคยมีสิ่งตอบแทน แถมยังหลงไหลในชื่อเสียงจอมปลอม!

สุดท้ายก็เป็นอย่างที่คาดไว้ หลังจากหลานสะใภ้นิ่งไปสักพัก แสร้งพูดว่า “ที่จริงไม่ได้คิดอยากเลือกโรงแรมที่แพงหรอก แต่ ว่าก่อนหน้านี้ได้ส่งข่าวให้คุณอา อยากจะเชิญคุณอามาร่วมงาน เลี้ยงครบรอบเดือนลูกของฉัน คุณอาก็รับปากว่าจะมาร่วม มูซาง กลัวว่า โรงแรมที่ไม่มีระดับ ทำให้ไม่เข้าสายตาของคุณอา ก็เลย ให้ฉันเลือกโรงแรมนี้

สีหน้าหลิวฟางชักไม่ค่อยจะดี

แม้แต่ลมหายใจของถังซินก็หยุดไปหลายวินาที

มู่หยางชิวกับปูซางเรียกว่าคุณอา นอกจากเฉินหย่วน ก็ไม่มี ใครอีกแล้ว

ไม่ใช่มั้ง เฉินหย่วนงานยุ่งมาก แม้แต่กลับมาจากต่าง ประเทศก็ไม่ทันเข้ามาดูแลบริษัท น้อยมากที่จะสนใจเรื่องญาติพี่ น้องตระกูลมู่ จะเป็นไปได้ยังไงที่จะมาเข้าร่วมงานเลี้ยงครบรอบ เดือนลูกของปูซาง ?