บทที่ 14 ฉันอยากแต่งงานแล้ว

นิ้วหยู่เฉิงมองหยุนเชิงกางที่ยังสูงไม่ถึงเขา ไม่อยากจะสนใจเขา จริงๆ แต่ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะขัดขึ้นมา หน้าที่หลักของวันนี้คือ ทำให้แม่ยายประทับใจ อย่างอื่นก็พักไว้ก่อน

ฉิวหยู่เฉิงพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง “ได้ครับ ฉันฟังคุณ อยู่กับอา แล้วไม่ทิ้งเธออย่างเด็ดขาด!

หยูนเชิงกาง: “……”

ลูกคนรวยคนนี้คงไม่โง่สินะ!

หลังจากที่ลุงกลับไปแล้ว ภายในห้องคนไข้ก็เงียบลงอีกครั้ง

หยูนหวานซูมองที่ลูกสาวของตน เอามือของเธอมาจับไว้ใน

มือของตน “ไม่มีครอบครัวของฝั่งแม่แล้ว ต่อไปถ้าลูกโดนรังแก จะทําอย่างไร?”

“พวกลุงไม่สร้างปัญหาให้พวกเราก็ไม่เลวแล้วค่ะ อีกอย่างหนู

มีแม่ก็พอแล้ว”

ได้มองลูกสาวที่สุภาพเรียบร้อยในแต่ละวัน ในใจของหน หว่านซูทั้งพอใจ ทั้งเป็นกังวล เธอกลัวว่าสุขภาพของเธอจะ ประคองไว้ได้ไม่นาน

“แม้แม่จะไม่รู้ว่าระหว่างลูกกับหยูจื้อผ่านเกิดอะไรขึ้น แต่ ลูกสาวแม่ก็ไม่ได้แย่ ไม่มีเขาก็ยังมีคนที่เหมาะสมกว่า แม่หวังว่าลูกจะได้แต่งงานกับคนดีๆ ไม่เพียงแต่แค่เงินทองที่จะทำให้ลูก

รารวยสุขสบาย แต่ยังหลงลูก รักลูก อยู่กับลูกตลอดไปก็พอแล้ว

แม่ไม่บังคับให้ลูกรีบแต่งออกไป ไม่เจอพวกเขาก็รอ ไม่รีบร้อน ลูกแม่มีคุณค่าพอที่จะได้สิ่งที่ดีกว่า” หยูนหวานซูลูบผมของลูกสาวตน สายตาที่อบอุ่น เมตตาและ

อ่อนโยนมาก

หยูนจิ้งจีรู้สึกแน่นจมูกอย่างทนไม่ไหว แต่ก็ต้องควบคุมไม่ให้ น้ำตาไหลออกมา

“แม่คะ วันนี้คนที่หนูพามาหาก็คือแฟนของหนูค่ะ”

หยุนหวานซูมองผู้ชายที่ถือของขวัญเข้ามา สวมสูทที่รีดเรียบ ลักษณะท่าทางไม่ใช่คนที่หาเช้ากินค่ำ อย่างไรก็ตามก็พอจะมอง ออกว่าเป็นคนที่อยู่ในตำแหน่งสูง

เธอไม่เคยคิดเลยลูกสาวของตนเอง จะได้เจอแฟนแบบนี้

“แม่คะ นี่คือฉิวหยู่เฉิง แฟนของหนูค่ะ” หยูนจิ้งจีดึงข้อมือของ ฉิวหยู่เฉิง มายืนแนะนำต่อหน้าแม่

“สวัสดีครับคุณป้า” ครั้งแรกที่ฉิวหยู่เฉิงได้พบกับแม่ยายก็ รู้สึกกดดันนิดหน่อย

จริงๆหยูนหว่านซูก็รู้แล้วว่าคนนี้เป็นใคร ตอนที่หยูนเชิงกาง มาถึง ก็มายินดีที่อาจได้เจอผู้ชายที่ฐานะทางสังคมไม่ธรรมดา เลยคนหนึ่ง โดยเฉพาะ

เป็นคนของบริษัทตระกูลฉิว แค่สถานะนี้ ก็เพียงพอที่จะดึงช่องว่างที่แตกต่างกันให้กว้างมากขึ้น

“แม่คะ พวกเราว่าจะแต่งงานกันแล้วค่ะ” หยูนจิ้งจีพูดออกไป ตรงๆ สักครู่ที่ลุงมาที่นี่ แม่ก็คงรู้เรื่องไปครึ่งหนึ่งแล้ว

ก่อนหน้านี้หยูนจิ้งจก็คิดอยากจะอธิบายให้แม่ฟัง แต่เรื่อง อย่างนี้ คุยกันต่อหน้าคงจะดีกว่า ผลก็เลยทำให้แม่เป็นคนที่รู้ หลัง

“คุณป้าครับ ได้โปรดให้อาจแต่งงานกับผมนะครับ” ฉิวหยู่ เฉิงเอ่ยปากออกมาพอดี

พวกเขาปรึกษากันอย่างดีแล้วก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตามต่อ หน้าแม่ของเธอ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรฉิวหยู่เฉิงต้องฟังเธอทั้งหมด เธอเสนอความคิดเห็นอะไร เขาก็ต้องให้ความร่วมมือ แบบนี้น่า จะได้ความชื่นชอบจากแม่ยายมากกว่า

ฉิวหยู่เฉิงรู้สึกว่ายอมเห็นด้วยกับหยูนจิ้งอย่างนี้ ไม่เข้ากับ ท่าทางของเขาสักนิด จึงแสดงอาการคัดค้านออกมา หยูนจิ้งจี คิดว่าถ้าแม่ของเธอไม่เห็นด้วยกับเหตุผลที่เธอจะแต่งงาน ก็จะ ไม่รับข้อเสนอการคัดค้านของฉิวหยู่เฉิง

ฉิวหยู่เฉิงรู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้แต่แรกอยู่แล้ว จะเป็นไปได้ อย่างไรที่พ่อแม่จะปฏิเสธไม่ให้ลูกของพวกเขาแต่งงานกับตน

เขาท่าทางสง่างาม รูปร่างหน้าตาโดดเด่น ทั้งยังมีกิจการ ใหญ่โต! ทั้งหมดก็เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดของลูกเขยแล้วใช่ไหม?

“อาจี ลูกช่วยออกไปซื้อโจ๊กให้แม่สักถ้วยนะ!” หยูนหว่านไม่ได้ตอบกลับเขา แต่กลับสั่งหยูนจิ้งจี

“ได้ค่ะ….” หยูนจิ้งจีรู้ว่า ครั้งนี้แม่ต้องการให้ตนออกไป เธอ มองไปที่ผิวหยู่เฉิงอย่างกังวล เห็นท่าทางที่มั่นใจของเขาแล้ว จึง ยอมถอยออกไป

“พ่อหนุ่มนั่งเถอะ” หยูนหวานซูยืนมือแสดงเจตนาให้ผิวห

เฉิงนั่งลง

“ขอบคุณครับคุณป้า

ในใจของหนหว่านเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งแล้วจึงพูดขึ้น “ย้าย ฉันมาที่ห้องเดี่ยวอย่างนี้ ยังให้พยาบาลมาดูแล ทั้งหมดนี้คุณ เป็นคนให้ทําสินะ? ครอบครัวฉันแต่เดิมก็ไม่มีกำลังทรัพย์อย่าง

“โรคของคุณป้าแต่เดิมก็จำเป็นต้องทำจิตใจให้สงบพักผ่อน มากๆ ห้องเดี่ยวมีประโยชน์ต่อการพักฟื้นของคุณป้านะครับ” ฉิว หยู่เฉิงตอบอย่างเหมาะสม

การอบรมจากที่บ้านของฉิวหยู่เฉิงทำให้หนหว่านพอใจ มาก แต่ว่าครอบครัวที่สามารถสอนลูกออกมาอย่างนี้ได้ แน่นอน ว่าก็คงไม่ง่าย

“อาเฉิงที่ฉันให้คุณอยู่ที่นี่ ก็อยากจะคุยกับคุณ เรื่องงาน แต่งงานฉันคงไม่ก้าวก่าย แต่ยังมีบางเรื่องที่ฉันต้องคุยกับคุณ

“จริงๆฉันไม่ยินยอมให้พวกคุณอยู่ด้วยกัน เพราะฐานะแตก ต่างกันค่อนข้างมาก แต่ในเมื่อพวกคุณก็อยู่ด้วยกันแล้ว ฉันก็จะไม่พูดอะไรที่มันก้าวก่าย อย่างไรเสียนี่ก็เป็นความรู้สึกระหว่างอา กับคุณ อาจีของเรา ดูเหมือนว่าเป็นคนที่มีเรื่องอะไรก็ไม่เอามา ใส่ใจ แต่จริงๆเป็นเด็กที่มีจิตใจละเอียดอ่อนอ่อนไหวง่าย ฉัน หวังว่าคุณจะปฏิบัติต่อเธออย่างดีนะ”

ฉิวหยู่เฉิงนั่งอยู่เงียบๆ ฟังแม่พูดเรื่องของอนาคต พร้อมกับ คำขอร้องที่จริงใจ ฝากฝังลูกสาวของตนให้กับเขาแล้ว ฉิวหยู่เฉิ งมองเธอที่ท่าทางไม่ว่าเรื่องราวจะเล็กหรือใหญ่อย่างไรก็ถือว่า เป็นปัญหาทั้งหมด ในใจก็อดไม่ได้ที่จะกระวนกระวาย……..